hamile ablamın bana nefreti

ainamotzsilypeels · Perşembe 15:26

garciaas .!.:
Rahat olun karma dönemine girdik o enişte yarın ablaniza bı sağ kroşe vurur atar Onuda ringden artık her yapılanın bize geri döneceği yildayiz .İlişkiyi kesin ve ablanizin güvendiği dağa kar yağışını izleyin buda benden size gelsin yazın bunu kenara ve onunla ihtiyacı olunca konuşmayan siz olun bu defa ama bı kendinize gelin ya ne abla saçmalığı bu.İnsan insan olacak sıfatlardan önce .Sizinki insan olamamış ne ablası yahu.

doğru diyorsunuz her kelimenizde. bilmiyorum ben büyüyemedim hiç ona karşı hep bi umut ettim de yani yok bu saat oldu yanıma gelmiş değil bir kelime laf etmiş değil. zaten konuşmayı keseceğim onun bana zaten ihtiyacı olmaz daha yokluğumu aramaz da niye ihtiyacı varmış gibi konuştu etti aradı işte canımı sıkan mevzu o. ablama aşık değilim yanlış anlamayın eskiden normal abla kardeş kavgası ederdik büyüdükçe daha çıkarcı daha art niyetli kavgalar olmaya başladı en sonunda da böyle oldu yüzyüze tek bir insan evladı olmadığı için kimsesizlikten buraya yazdım. çok detayla yazınca ablama bağlıymışım hayatım ona bağlıymış gibi duruyor ama değil o sadece herkesin içinde iyileştiremediği bir yara gibi bende.

soGuk nevale · Perşembe 15:27

ainamotzsilypeels .!.:
her bir zerrem acı içinde nefes alamıyorum. anlatacak konuşacak kimsem yok en azından içimden geçenleri okuyacak birileri olsa yeter bana. başlıktaki gibi ablam var kendisi hamile ve benden doğdum doğalı nefret ediyor. dayanamıyorum hiç dayanacak gücüm kalmadı sızlıyor her tarafım. çok uzun olacak, kitap gibi özür dilerim. size kalmış okuyup okumamak. en sonuncu paragraf güncel halim sadece

ablamla aramda 8 yaş var ben 19 yaşındayım o 27 yaşında. ben 9 yaşına gelene kadar da başka kardeşimiz olmadı. anne babamız çalışırdı boş vakitlerinde de dinlenirlerdi otururlardı biz ablamla iki kardeş kalırdık. birlikte zaman geçirirdik o yüzden ben ablama hep daha çok ihtiyaç duyar daha çok severdim sevgisini beklerdim. hep çok fedakardım ona hep affederdim. iki tane alırlardı bize bir şeyden o seviyor diye benimkini ona verirdim. kendime almaz ona alırdım. ama o benim hakkımı da alırdı, yerdi benden habersiz. her bir çocuğun yaptığı yaramazlıkları yaptım diye keşke doğmasaydı hiç sevmiyorum. yazmış o zamanlarda da. çok sonra gördüm bunu ben. sözde en çok beni kendisi istemiş doğumuma en çok o sevinmiş. bunu duydukça kendimde aradım hatayı hep. annemlere karşı hep onu korurdum. ama o ancak çıkarı olursa olurdu benim yanımda. karşılıksız hiçbir şey yapmazdı yapmadı. belki bi iki yemek ısmarlamıştır onda da yüzüme vurdu bi defa. kızardı kavga ederdik yarım saat sonra cips aldırırdı film izlerdik ablamlayım zaman geçiriyorum diye çok mutlu olurdum. daha çok çok küçücükken derdim bir gün böyle olmayacağız diye çaktırmaz çok üzülürdüm. gözleri bozuktu gözlük kullanırdı ablam göz numarasının büyüdüğünü öğrenince salya sümük hüngür hüngür ağlamıştım defalarca ablamın gözü kör olacak benim gözlerimi ona versinler diye. ben kendisini her şeyin en iyisine layık görürken o benim en ucuzunu kötüsünü ikinci elini isterdi. masraf ettirme derdi çok kötü hissederdim kendimi.

bu böyle uzar gider sayfaları doldurur sadede gelmeye çalışayım ama çok dolu içim gözlerimden yaşlar aka aka yazıyorum bunları çok canım yanıyor. ablam evlendi geçen sene. ondan önceki sene sanırım çok kötü kavga etmiştik yine bencillik ettiği içindi hep bencillik ederdi. kendisinin suçuydu ama özür bekliyordu benden çok sinirliydim uzun süre küs kaldık sonra barıştık. sonra yayladaydık çok iş yapmıştım marketten bir şeyler istemiştim hak ettiğimi düşünmüştüm annem onları söylerken laf attı bana tüm marketi isteseydi diye. para kendisinden de çıkmıyor ki çok kırıldım bir şeyler yeme hakkım bile yoktu demek. ama hiçbir şey demedim eve geldi durduk yere laf soktu bana çok büyük kavga ettik patladım çünkü abla mısın sen dedim ben ablayım sen benim kardeşim değilsin dedi bana. babam geldi bana kızdı. o günler hiç geçmedi hiçbirisiyle konuşmadım. annem bile gelip arka çıkmadı. aylar geçti bir tanesinden özür duymadım hiçbirinin yüzüne bakmadım. düğün zamanı geldi çattı gitmeyeceğime yemin etmiştim ama son zamanlarda yine öyle şey olmaz bunun daha ilerisi var çoluğa çocuğa karışacak teyze olacağım ablam o benim diye. son haftada yine yaptı yapacağını çok kırdı beni. asla gitmeyecektim yine olmadı. gittik salona, oturdum içime de bi öküz oturdu. enişteyle kol kola görünce göğsüm sıkıştı gözlerim doldu her şey geçti gözümün önünden. küçükken kendisi daha dün liseye gidiyordu biz bilgisayara kim oturacak kavgası yapıyorduk. ne kadar kavga etsek de tartışsak da hemen dibimdeki odada oluyordu. şimdi o da yoktu. hiçbiri yoktu. ortada doğru dürüst bir abla kardeş ilişkisi de yoktu hiç olmamıştı. hüngür hüngür ağlamaya başladım sular seller gibi aktı göz yaşlarım. sonra dans falan başladı çok istedim yanına gitmeyi gelinlik içinde ne kadar güzel olduğunu görmeyi.

kendi başıma bi türlü kalkamadım çünkü içimde öyle bir korku vardı ki. ya ablam beni karşısında istemezse korkusu. ya düğününde beni kardeşini ama kardeşi olmayan da beni istemezse diye. sonra kuzenim elimden tuttu da götürdü yanına gelince hem mutlu oldum hem çok tedirgin. ama orada kabul etti beni gel dedi kardeşimsin tabii ki de oynayacaksın benle dedi. ellerim bacaklarım titreye titreye gözüm dolu dolu dans ettim orada. ikinci düğün başka şehirde oldu onu orada bıraktık döndük. ben de kalbimin büyük bir kısmını orada bıraktım.

sonra yine kavga ettik çünkü yine kendisi kendisinin istediği bir şey olsun istemişti beni ve benim düşüncemi ihtiyacımı isteğimi hiç düşünmemişti. ben hayır diyince de küsmüştü aylarca konuşmamıştı benle.
hamileydi o an gerçekten istediğini yapacak halim yoktu diye kabul etmedim. yoksa hamilelik haberini aldığım günden beri her gün arayıp soruyordum önemsiyordum onu çok. ama sonra işte. sonra aylar geçti geçti doğum günü geldi. yine kendi hatasıydı ama benden özür bekliyordu çok tahammülsüzdüm çok bıkkındım ama yine alttan aldım. alttan almaktan boynum bükülmüştü daha da kalkmazdı zaten. kendisine de bebeğe de hediye aldım içine de uzunca samimi duygusal bir not yazdım özür diledim. kargo ulaştı 5 gün sonra annemin lafıyla kuru bir teşekkür etti bana. cevap verecektim annemle konuşurken okulla ilgili kötü bir şey gelmişti başıma. o hak ediyor iyi olmuş dedi. cevap vermedim teşekkürüne. öyle bir bulandı ki kafam şu anda da yazarken anlıyorum tüm suç bende. şu anki halimin hepsi benim suçum. iki hafta geçti nasılsın dedi iyiyim dedim. iki hafta boyunca her gün zehir zemberek şeyler geldi aklıma yazacak tek kelime etmedim.
annen anlattı bir şeyler olmuş konuşmak istersen buradayım dedi. gerek yok artık bilmeden iyi olmuş demeseydin olabilirdi seni zorla ablam yapmaktan yoruldum artık yazdım. sonrası kavga kıyamet. ben içimi döktükçe o geri tepti en sonunda nasıl oldu bilmiyorum anlamış beni özür diledi. tekrar deneyelim dedi inandım. asla eski samimiyetimiz olmadı ama küs de değildik sanki öyle kötü davranmamaya çalışıyordu o bana yeterdi.

zaman geçti konuştuk okulu bu sene için bırakmıştım hamileliğinin son anlarında yanında olmak istiyordum ben kendim doğumdan sonra da belki bir işe yararım diye. sonra kendisi dedi ama defalarca ekledi sen istiyorsan tabii diye ben de kararlarımı da beni de önemsiyor artık diye düşündüm. varlığın yeter dedi bana nefesin yeter dedi. sen gel istediğini yap sen evde ol yeter o bana dedi. çok sevindim o bunları diyince. koşar ayak geldim. ilk günler iyiydi sonradan bozuldu. anlayışsız davranır oldu kalbimi kırar oldu dedikleriyle yaptıklarıyla. ev işlerine yardım etmeye çalıştım ben süpüreyim dedim içime sinmiyor dedi ben sileyim dedim içime sinmiyor dedi. yaptığımı yemez biliyorum. ama yemeğe yardım edeyim dedim yok şu an gerek yok derdi ben de boş olunca enişte git yardım et derdi. iki arada bir derede kalırdım. en fazla masayı kuruyor topluyordum bulaşık yıkıyordum. bi ara hastalandım bulaşıcı değil böbreklerimde kum vardı enfeksiyonum vardı masaj aleti vardı arada iyi geliyor diye kullanıyordum onu aldı kaldırdı. halim yok uyanamıyorum kalkamıyorum diye kahvaltıya çağırmadı. ben uyanık uyanık gülüşmelerini dinledim. çağrılmadığım sofraya nasıl gideyim. sonra da laf yerdim kahvaltı kuruldu gelmedin diye. bir gün enişte senin bu kızı şuraya koysak öylece dursa daha çok faydası olur bozuk defolu bu dedi. demedi ablam hiçbir şey. güldü geçti. normalde enişte beni çok sever diye bilirim düşünürüm abim o kardeşi olarak görür beni diye. çok şey dediler yaptılar kırıcı hiçbir şey demedim annem babam aradı bir de onlar karşılık verme kavga etme nazik ol derdi. anlatamazdım. ablam benden bir şey istese ikiletmem. gördüğümü de yapmaya çalışıyorum ama yok bugün o kadar oturduk birlikte bir tabak bir de çatal aldım börek için. yedim onu dizi izledik sonra aklımdan çıkmış masanın üstünde kalmış. ben de tüm gün yanlarında olup 5 dakikalığına bilgisayara geçtim birden eniştenin bağırışı kızışı ablanın karnı burnunda bir de çocukla uğraşıyor senin yapacağın işi o yapıyor kalk çabuk git yediğini yıka ne yiyip bırakıyorsun tabağını diye bağırdı. tamam dedim ama şok olduğum için kaldım yerimde üstüme yürüdü gitti sonra. o iki bulaşık bana nasıl 5 saat gibi geldi bilmiyorum. aralıksız saatlerce ağladım her şeyi düşünerek. ablam bilirdi benim buna hiç alışkın olmadığımı çok kırıldığımı üzüldüğümü bilmiştir. tuvalet dibimdeki odada 4 kere tuvalete gitti geldi yanıma gelip 2 kelime etmedi bana. belki içim rahatlar belki bilmiyorum. enişte gelip özür dilemedi hiç. normalde hep sakin hep eğlenceliydi nasıl patladı bana birden nasıl iğrendirdim bu kadar kendimden birden anlamadım hiç ne yaptım. ablama yakınlaşmaya çalıştıkça yok elini orada çek yok bana yaslanma. ne sorup duruyorsun iyiyim işte. yetmedi demek ki yetmedi varlığım nefesim hiçbiri yetmedi vermek istediğim gözlerim saf sevgim hiçbir zaman yetmedi. ablama karşı büyüyemedim hiç ben, çünkü ablam olmadı hiç. dört duvar bir yerde çürüyorum şimdi annem de yok babam da. çok uzaktayım gitmek istesem olmayacak kalsam hiç olmayacak kendimi öldürsem kimse bir gram üzüntü duymayacak her bir hücrem acı içinde. anladım ki enişte de beni asla benden ötürü sevmiyor ablamdan ötürü iyi davranıyor. beklemezdim hiç. ona ayrı paramparça oldum.

olaydan anladıgım aılen de enişte de ablanın senı sevmedıgını bılıyor nefret mı bılmem ama senı yuk gıbı gordugu bellı. bı aılede bırını anne baba asagılarsa herkes asagılıyor. bırı dayak yerken susuluyorsa savunan yoksa 7 ceddi ezip gecıyor seven sayan olmuyor once aıle bıreylerı el ustunde tutacak. e enıste de ablanın agzından konusuyor işte. beklentılerını kızgınlıklarını sana degıl kocasına fişfik mod gectiği için o da sana patlıyor.. bence orda durmanın bı mantıgı yok. git evine. sen zaten 19 yasındaymıssın sımdıkı nesılde 19 bence cok cok genc cogu kendı ısını gormuyor da cocuk mu bakacaksın? temızlık falan mı ne amaclı gıttın? hamıle tribi mi yıyceksın? kalk gec evine. ben bunaldım okurken. bu kadar da pasıf olmayın yahu. karar verdım ıstemıyorum demek bu kadar mı zor. kendıne saygın varsa zorla bırılerının hayatlarına kendını ılıklemeye calısmazsın

ainamotzsilypeels · Perşembe 15:29

niamh12 .!.:
Canım senin yaşında bi kız kardeşim var ve ben de ablan yaşındayım.

Ablanla arandaki ilişki çok çok çok sağlıksız bir ilişki. Aynı benim kardeşimin yaptığı gibi ablanı ebeveyn olarak görüyorsun. Ondan bazı beklentilerin var ama tamamen yanlış ve haksız beklentiler. Bir abla olarak söyleyebilirim ki bazen kardeşlerin bu beklentileri bize görev gibi geliyor ve çok yorucu oluyor.

Sen de kendinden çok fazla veriyorsun ve kurban psikolojisine girmişsin. Bence aranıza biraz mesafe koyun ve terapi almanı öneririm bu süreçte. Birine bu kadar bağlı olmak hiç doğru değil ister kardeşin olsun ister eşin ister arkadaşın. İnsan koluna bile bu kadar bağlanmamalı şairin de dediği gibi.

inanın böyle bir durum yok bakın bundan bir önceki cevabımda yazdım. ben ablama bağlı değilim olmazsa olmazım hayatımın merkezi değil ama abla işte insanın aklı almıyor işte durumun böyle olmasını. salt kötü de değildir çok ikiyüzlü davranır bir çok iyi anlayışlı gibi zaman gelir biti deve yapar. kafamı karıştırır duygularımla oynar net bir şeye karar veremem de dünden sonra ne yapsa boş

pepperony · Perşembe 15:30

garciaas .!.:
Çalışın konuşmayın toksik ablanizla abla diye ablalık beklemeyin kendinizi ilk mi saniyorsunuz herkesin muhteşem abisi ablası kardeşi mi var sanıyorsunuz ? Ben Bosunami sürpriz yumurta diyorum Bosunami çok yaş farkı oldumu zor o işler diyorum.Yahu kendi cocugunu öldüreni gördük izledik kendi anasını babasını vurani.Her aile güvenli bile değil.Herkes normalmi normal ilişki bekliyorsunuz.Cani cehenneme ne bu abla sevdası der geçerim ben.Kan bağı hikaye can bağı yoksa.Bosuna akraba akrep denemiş insanlar dimi.Bosverin ya konuşmayın gorusmeyin milletide bosverin yapılacak bu.

Kesinlikle
1 dönüm tarla için kardeş kardeşi vuruyor.
Konu sahibi ablam beni niye sevmiyor diyor.
Kullandığı vakit cok seviyor.
Her işi yaptırıp birde kızın lokmasıni sayıyorlar.
Bedavaya köle götürmüşler.
Ac gözünü konu sahibi

garciaas · Perşembe 15:30

İyi edin yarayı çok var bu tiplerden napalim aileyi secemiyoruz hayat bir tane sarılın kendinize onunda canı cehenneme hamileymiş birde yarın onunda gelini damadı cemkirir ona bırakın ne hali varsa görsün bu toksikleri bırakın kendi negatif ligi yeter ona yarın lohusa olacak kayınvalidesi ve cici kocişi ona dünyayı gösterir relax olun siz Kendi ailesini kocasına ezdiren koca ailesi onun tepesine deprem gibi çökünce konusmayacak tamammi.Hepsi bu.Uzaklasin siz derhal.Guclu olun .Gidin.

ainamotzsilypeels · Perşembe 15:38

garciaas .!.:
İyi edin yarayı çok var bu tiplerden napalim aileyi secemiyoruz hayat bir tane sarılın kendinize onunda canı cehenneme hamileymiş birde yarın onunda gelini damadı cemkirir ona bırakın ne hali varsa görsün bu toksikleri bırakın kendi negatif ligi yeter ona yarın lohusa olacak kayınvalidesi ve cici kocişi ona dünyayı gösterir relax olun siz Kendi ailesini kocasına ezdiren koca ailesi onun tepesine deprem gibi çökünce konusmayacak tamammi.Hepsi bu.Uzaklasin siz derhal.Guclu olun .Gidin.

doğru diyorsunuz lohusa olacak çok zor geçecek günleri aman canı biraz olsa sıkılmasın etmesin diye geldim ben bir dediklerini iki etmedikçe yardımda olsun kendi halleri hatırları olsun sordukça ilgilendikçe pepperony in dediği gibi lokmam sayılır oldu. napayım ben hep iyiliğini istedim ama evet daha beterleri oluyor sırf 2-3 metrelik yer için insan kendi kardeşni vuruyor yıllarca mahkemelerde süründürüyor. kabullendim artık ağzımla kuş tutsam sütünü getirsem yaranamam

garciaas · Perşembe 15:38

Bazen anne hayatdaki en büyük dusmanimizi doğurur.Bu çok doğru bazen ne yaparsak yapalım kardeş olamayız bu sizin suçunuz değil o zaman zorlamayacaksiniz olmayan bağı.Karakter diye birşey var birlikte aynı ailede büyüsek bile fıtrat diye bir gerçek Yaratılış.Ayni ailede bir hakim bir seri katilde yetişebilir.Kabullenin

YenidenBaslasin · Perşembe 15:46

ainamotzsilypeels .!.:
inanın böyle bir durum yok bakın bundan bir önceki cevabımda yazdım. ben ablama bağlı değilim olmazsa olmazım hayatımın merkezi değil ama abla işte insanın aklı almıyor işte durumun böyle olmasını. salt kötü de değildir çok ikiyüzlü davranır bir çok iyi anlayışlı gibi zaman gelir biti deve yapar. kafamı karıştırır duygularımla oynar net bir şeye karar veremem de dünden sonra ne yapsa boş

Yazdıklarınıza bakılırsa bağlı değil ablanıza bağımlısınız kusura bakmayın. Madem öyle dönün evinize, niye hâlâ horlandığınız, bırakın kardeşi insan yerine bile konmadığınız evdesiniz?

Hayatınızı mahvedeceksiniz bu gidişle.

Doğum yaptı lohusalığı bitsin öyle döneyim, bebek diş çıkarıyor zorlanıyor sonra döneyim, bebek yürümeye başladı ablam tek kalmasın biraz daha durayım... diye diye yıllar geçecek, sizi daha da dibe çekecekler,

ah yazık evde kaldın, kocan yok, çocuğun, evin yok napcaksın tek başına ablanın çocuğunu büyüt sana meşgale olsun ve daha sayamadığım onlarca manipulasyona maruz kalacaksınız ve bunu fark ettiğinizde çok geç olacak, pişman olacaksınız ama iş işten geçecek.

Cesur olun hayatınıza sahip çıkın.

geceningolgesi · Perşembe 15:51

Biz milletçe takığız malesef aile ilişkilerine. Ablaysa ablalığını yapsaymış! Sırf kan bağı var diye aranızı iyi tutmak zorunda değilsiniz. Ne diye kendinizi o kadar ezdiriyorsunuz ki. Yardıma ihtiyacı olan insan kardeşine azıcık yapıcı olur. Karı koca sizi ezmeye hakları yok. Sırf abla kardeşsiniz diye de can ciğer olmak zorunda değilsiniz. Mesafe koyun araya. En azından kafanız rahat olur.
Dönün evinize, kendi başlarının çaresine baksınlar. Kayinvalidesi ve anneniz yardım etsin doğumda veya doğum öncesinde. Bakalım size davrandığı gibi de kayınvalideye davranabiliyor mu?
Kardeş mardeş hiç çekemem bana kötü gelen insanları. Kimde benden önemli değil.

ainamotzsilypeels · Perşembe 16:00

YenidenBaslasin .!.:
Yazdıklarınıza bakılırsa bağlı değil ablanıza bağımlısınız kusura bakmayın. Madem öyle dönün evinize, niye hâlâ horlandığınız, bırakın kardeşi insan yerine bile konmadığınız evdesiniz?

Hayatınızı mahvedeceksiniz bu gidişle.

Doğum yaptı lohusalığı bitsin öyle döneyim, bebek diş çıkarıyor zorlanıyor sonra döneyim, bebek yürümeye başladı ablam tek kalmasın biraz daha durayım... diye diye yıllar geçecek, sizi daha da dibe çekecekler,

ah yazık evde kaldın, kocan yok, çocuğun, evin yok napcaksın tek başına ablanın çocuğunu büyüt sana meşgale olsun ve daha sayamadığım onlarca manipulasyona maruz kalacaksınız ve bunu fark ettiğinizde çok geç olacak, pişman olacaksınız ama iş işten geçecek.

Cesur olun hayatınıza sahip çıkın.

bağımlı değilim döneceğim de. burada böyle bunları yazarken böyle oldu ama ablam canım benim cicim benim onu çok seviyorum ne yapmamı önerirsiniz diye gelmedim ki ben içimdeki sıkıntıya kırgınlığa dayanamadım olanı biteni yazdım buraya. doğuma kadar kalayım derken de daha tartışmayayım yüz göz olmayayım ne bu ikiyüzlü adilerle ne de annemle babamla diye. diğer dediklerinizin farkındayım. zaten dedim ya dünden sonra ne yapsa boş diye. at gözlüğüyle dolaşmıyorum yani sağ olun ama yine de

kabulsuzgercekler0 · Perşembe 16:02

Kız dön evine ne işin var ablan sana güvenerek mi yaptı çocuğu hayırdır yani herkes kendi kıçına güvenerek yapıyor daha fazla kendini lullandırma bence.
O enişte benim üzerime yürüyecek var ya ne ablamın yüzüne bile bakmam alsın kocasını başına çalsın.Anan baban yok mu ya benimkiler asla istemezdi bir daha onların evine gitmemi canları cehenneme.Bir hamile ablan sanki salla ya.

kabulsuzgercekler0 · Perşembe 16:07

Benim ablam da şu an nişanlı ve nişanın olduğu gün dış çekime kardeşim gidecekti ekstra beni de istedi gitmedim çünkü uzun süre açık havada güneşte kalınca kötü oluyorum .

Öncelik kendiniz olsun.Aile tanışmasıydı sözdü zaten evde her şeye yardım etmiştim mesela ama alışveriş yapılacağı zaman beni çağırdı derslerimi bırakamadım gitmedim yine.Fedakarlık da bir yere kadar derslerim önemli valla kimse kusura bakmasın.Hatta kuzenim alışverişe gitmişti ablamla sonra ablam sitem edip küsünce de kuzenim bana da ''evet ablan haklı onu yalnız bıraktın keşke gelseydin'' dedi .Bende ablamla aramıza girme lütfen ayrıca evdeki bütün işlerde elimden geleni yaptım tüm gün çalıştım dedim.Evde kahrını çeken ben ama millet nasihat veriyor bir de oldu.

chamallows · Perşembe 16:14

kardeş ilişkilerinizde bir tuhaflık varmı yoksa ablaniz genel olarak mı resmi dursn bir insan bilemiyorum ama ban cok mıç mıç ilişkilerden hoşlanmıyor ayni zamanda obsesifmiş gibi hissettirdi.
Sizin sorununuzda sevgi dilenmek maalesef, o beni sevmedi bu beni sevmedi beni sevsin diye şunu yaptim bunu yaptim.
Siz sizi ezip geçse daha afedersiniz ama totosunda gezeceginize emin olma rahatlığını vermişsiniz bu insanlara.
Benim annem ve abimde ablaniz gibiydi bir çok konuda üustelik bende sizin gibi sevgi dilenir gibi ne yapsalar affederdim ustune birde benimle barissinlar diye ekstra caba sarfederdim gönlu alinmasi gereken onlarmıs gibi.
Sonra bir gün farkına vardım onlar için ben hep orada duran ne yaparlarsa yapsınlar ayaklarının altına pas pas olan biriydim.
Benim olayım burada patladı büyük tartışmalar, tartışırken bile o lafı ederken üzülüp ağladığim anlar ama inat ettim bir küstüm, hayatlarında ilk kez ben onları etrafimda istemedim aradilar acmadim mesaj attilar donmedim abimle 7 ay annemle 3 ay sürdü bu durum sonunda gelinen nokta ben istersem onları bile silebilecek görmezden gelebilecek bir insan olduğumu anladilar püskürttüm onları.
Şimdi tepemin tasınımi attiriyorlar haklimiyim o zaman ya herro ya merro moduna geciyorum.
Sizinde böyle bir tepkiye ihtiyaciniz var tabi öncesinde telefonlarıni acmadiginizda size ulasamayacaklari göremeyecekleri bir ortam

modinas · Perşembe 16:17

ainamotzsilypeels .!.:
bağımlı değilim döneceğim de. burada böyle bunları yazarken böyle oldu ama ablam canım benim cicim benim onu çok seviyorum ne yapmamı önerirsiniz diye gelmedim ki ben içimdeki sıkıntıya kırgınlığa dayanamadım olanı biteni yazdım buraya. doğuma kadar kalayım derken de daha tartışmayayım yüz göz olmayayım ne bu ikiyüzlü adilerle ne de annemle babamla diye. diğer dediklerinizin farkındayım. zaten dedim ya dünden sonra ne yapsa boş diye. at gözlüğüyle dolaşmıyorum yani sağ olun ama yine de

Allah aşkına dön evine ,bu muameleyi görünce çıkıp gidecektin.Nasıl durulur bu enişteyle daha aynı evde.Allah kıymet bilenlere denk getirsin derler ya annenin,babanın,kardeşin,evladın kıymet bileni önemli,yoksa yakının da olsa yabancı.

Burundi · Perşembe 16:19

Sanırım hiç kimseyi bu kadar uzun yazacak kadar götüme takamam. Yazınızı da okumadım zaten altta özet vardı onu okudum cidden soruyorum bir ablanın davranışı bu kadar takılır mı ya miktir eder geçersin

ZemheriPoyraz · Perşembe 16:27

ainamotzsilypeels .!.:
her bir zerrem acı içinde nefes alamıyorum. anlatacak konuşacak kimsem yok en azından içimden geçenleri okuyacak birileri olsa yeter bana. başlıktaki gibi ablam var kendisi hamile ve benden doğdum doğalı nefret ediyor. dayanamıyorum hiç dayanacak gücüm kalmadı sızlıyor her tarafım. çok uzun olacak, kitap gibi özür dilerim. size kalmış okuyup okumamak. en sonuncu paragraf güncel halim sadece

ablamla aramda 8 yaş var ben 19 yaşındayım o 27 yaşında. ben 9 yaşına gelene kadar da başka kardeşimiz olmadı. anne babamız çalışırdı boş vakitlerinde de dinlenirlerdi otururlardı biz ablamla iki kardeş kalırdık. birlikte zaman geçirirdik o yüzden ben ablama hep daha çok ihtiyaç duyar daha çok severdim sevgisini beklerdim. hep çok fedakardım ona hep affederdim. iki tane alırlardı bize bir şeyden o seviyor diye benimkini ona verirdim. kendime almaz ona alırdım. ama o benim hakkımı da alırdı, yerdi benden habersiz. her bir çocuğun yaptığı yaramazlıkları yaptım diye keşke doğmasaydı hiç sevmiyorum. yazmış o zamanlarda da. çok sonra gördüm bunu ben. sözde en çok beni kendisi istemiş doğumuma en çok o sevinmiş. bunu duydukça kendimde aradım hatayı hep. annemlere karşı hep onu korurdum. ama o ancak çıkarı olursa olurdu benim yanımda. karşılıksız hiçbir şey yapmazdı yapmadı. belki bi iki yemek ısmarlamıştır onda da yüzüme vurdu bi defa. kızardı kavga ederdik yarım saat sonra cips aldırırdı film izlerdik ablamlayım zaman geçiriyorum diye çok mutlu olurdum. daha çok çok küçücükken derdim bir gün böyle olmayacağız diye çaktırmaz çok üzülürdüm. gözleri bozuktu gözlük kullanırdı ablam göz numarasının büyüdüğünü öğrenince salya sümük hüngür hüngür ağlamıştım defalarca ablamın gözü kör olacak benim gözlerimi ona versinler diye. ben kendisini her şeyin en iyisine layık görürken o benim en ucuzunu kötüsünü ikinci elini isterdi. masraf ettirme derdi çok kötü hissederdim kendimi.

bu böyle uzar gider sayfaları doldurur sadede gelmeye çalışayım ama çok dolu içim gözlerimden yaşlar aka aka yazıyorum bunları çok canım yanıyor. ablam evlendi geçen sene. ondan önceki sene sanırım çok kötü kavga etmiştik yine bencillik ettiği içindi hep bencillik ederdi. kendisinin suçuydu ama özür bekliyordu benden çok sinirliydim uzun süre küs kaldık sonra barıştık. sonra yayladaydık çok iş yapmıştım marketten bir şeyler istemiştim hak ettiğimi düşünmüştüm annem onları söylerken laf attı bana tüm marketi isteseydi diye. para kendisinden de çıkmıyor ki çok kırıldım bir şeyler yeme hakkım bile yoktu demek. ama hiçbir şey demedim eve geldi durduk yere laf soktu bana çok büyük kavga ettik patladım çünkü abla mısın sen dedim ben ablayım sen benim kardeşim değilsin dedi bana. babam geldi bana kızdı. o günler hiç geçmedi hiçbirisiyle konuşmadım. annem bile gelip arka çıkmadı. aylar geçti bir tanesinden özür duymadım hiçbirinin yüzüne bakmadım. düğün zamanı geldi çattı gitmeyeceğime yemin etmiştim ama son zamanlarda yine öyle şey olmaz bunun daha ilerisi var çoluğa çocuğa karışacak teyze olacağım ablam o benim diye. son haftada yine yaptı yapacağını çok kırdı beni. asla gitmeyecektim yine olmadı. gittik salona, oturdum içime de bi öküz oturdu. enişteyle kol kola görünce göğsüm sıkıştı gözlerim doldu her şey geçti gözümün önünden. küçükken kendisi daha dün liseye gidiyordu biz bilgisayara kim oturacak kavgası yapıyorduk. ne kadar kavga etsek de tartışsak da hemen dibimdeki odada oluyordu. şimdi o da yoktu. hiçbiri yoktu. ortada doğru dürüst bir abla kardeş ilişkisi de yoktu hiç olmamıştı. hüngür hüngür ağlamaya başladım sular seller gibi aktı göz yaşlarım. sonra dans falan başladı çok istedim yanına gitmeyi gelinlik içinde ne kadar güzel olduğunu görmeyi.

kendi başıma bi türlü kalkamadım çünkü içimde öyle bir korku vardı ki. ya ablam beni karşısında istemezse korkusu. ya düğününde beni kardeşini ama kardeşi olmayan da beni istemezse diye. sonra kuzenim elimden tuttu da götürdü yanına gelince hem mutlu oldum hem çok tedirgin. ama orada kabul etti beni gel dedi kardeşimsin tabii ki de oynayacaksın benle dedi. ellerim bacaklarım titreye titreye gözüm dolu dolu dans ettim orada. ikinci düğün başka şehirde oldu onu orada bıraktık döndük. ben de kalbimin büyük bir kısmını orada bıraktım.

sonra yine kavga ettik çünkü yine kendisi kendisinin istediği bir şey olsun istemişti beni ve benim düşüncemi ihtiyacımı isteğimi hiç düşünmemişti. ben hayır diyince de küsmüştü aylarca konuşmamıştı benle.
hamileydi o an gerçekten istediğini yapacak halim yoktu diye kabul etmedim. yoksa hamilelik haberini aldığım günden beri her gün arayıp soruyordum önemsiyordum onu çok. ama sonra işte. sonra aylar geçti geçti doğum günü geldi. yine kendi hatasıydı ama benden özür bekliyordu çok tahammülsüzdüm çok bıkkındım ama yine alttan aldım. alttan almaktan boynum bükülmüştü daha da kalkmazdı zaten. kendisine de bebeğe de hediye aldım içine de uzunca samimi duygusal bir not yazdım özür diledim. kargo ulaştı 5 gün sonra annemin lafıyla kuru bir teşekkür etti bana. cevap verecektim annemle konuşurken okulla ilgili kötü bir şey gelmişti başıma. o hak ediyor iyi olmuş dedi. cevap vermedim teşekkürüne. öyle bir bulandı ki kafam şu anda da yazarken anlıyorum tüm suç bende. şu anki halimin hepsi benim suçum. iki hafta geçti nasılsın dedi iyiyim dedim. iki hafta boyunca her gün zehir zemberek şeyler geldi aklıma yazacak tek kelime etmedim.
annen anlattı bir şeyler olmuş konuşmak istersen buradayım dedi. gerek yok artık bilmeden iyi olmuş demeseydin olabilirdi seni zorla ablam yapmaktan yoruldum artık yazdım. sonrası kavga kıyamet. ben içimi döktükçe o geri tepti en sonunda nasıl oldu bilmiyorum anlamış beni özür diledi. tekrar deneyelim dedi inandım. asla eski samimiyetimiz olmadı ama küs de değildik sanki öyle kötü davranmamaya çalışıyordu o bana yeterdi.

zaman geçti konuştuk okulu bu sene için bırakmıştım hamileliğinin son anlarında yanında olmak istiyordum ben kendim doğumdan sonra da belki bir işe yararım diye. sonra kendisi dedi ama defalarca ekledi sen istiyorsan tabii diye ben de kararlarımı da beni de önemsiyor artık diye düşündüm. varlığın yeter dedi bana nefesin yeter dedi. sen gel istediğini yap sen evde ol yeter o bana dedi. çok sevindim o bunları diyince. koşar ayak geldim. ilk günler iyiydi sonradan bozuldu. anlayışsız davranır oldu kalbimi kırar oldu dedikleriyle yaptıklarıyla. ev işlerine yardım etmeye çalıştım ben süpüreyim dedim içime sinmiyor dedi ben sileyim dedim içime sinmiyor dedi. yaptığımı yemez biliyorum. ama yemeğe yardım edeyim dedim yok şu an gerek yok derdi ben de boş olunca enişte git yardım et derdi. iki arada bir derede kalırdım. en fazla masayı kuruyor topluyordum bulaşık yıkıyordum. bi ara hastalandım bulaşıcı değil böbreklerimde kum vardı enfeksiyonum vardı masaj aleti vardı arada iyi geliyor diye kullanıyordum onu aldı kaldırdı. halim yok uyanamıyorum kalkamıyorum diye kahvaltıya çağırmadı. ben uyanık uyanık gülüşmelerini dinledim. çağrılmadığım sofraya nasıl gideyim. sonra da laf yerdim kahvaltı kuruldu gelmedin diye. bir gün enişte senin bu kızı şuraya koysak öylece dursa daha çok faydası olur bozuk defolu bu dedi. demedi ablam hiçbir şey. güldü geçti. normalde enişte beni çok sever diye bilirim düşünürüm abim o kardeşi olarak görür beni diye. çok şey dediler yaptılar kırıcı hiçbir şey demedim annem babam aradı bir de onlar karşılık verme kavga etme nazik ol derdi. anlatamazdım. ablam benden bir şey istese ikiletmem. gördüğümü de yapmaya çalışıyorum ama yok bugün o kadar oturduk birlikte bir tabak bir de çatal aldım börek için. yedim onu dizi izledik sonra aklımdan çıkmış masanın üstünde kalmış. ben de tüm gün yanlarında olup 5 dakikalığına bilgisayara geçtim birden eniştenin bağırışı kızışı ablanın karnı burnunda bir de çocukla uğraşıyor senin yapacağın işi o yapıyor kalk çabuk git yediğini yıka ne yiyip bırakıyorsun tabağını diye bağırdı. tamam dedim ama şok olduğum için kaldım yerimde üstüme yürüdü gitti sonra. o iki bulaşık bana nasıl 5 saat gibi geldi bilmiyorum. aralıksız saatlerce ağladım her şeyi düşünerek. ablam bilirdi benim buna hiç alışkın olmadığımı çok kırıldığımı üzüldüğümü bilmiştir. tuvalet dibimdeki odada 4 kere tuvalete gitti geldi yanıma gelip 2 kelime etmedi bana. belki içim rahatlar belki bilmiyorum. enişte gelip özür dilemedi hiç. normalde hep sakin hep eğlenceliydi nasıl patladı bana birden nasıl iğrendirdim bu kadar kendimden birden anlamadım hiç ne yaptım. ablama yakınlaşmaya çalıştıkça yok elini orada çek yok bana yaslanma. ne sorup duruyorsun iyiyim işte. yetmedi demek ki yetmedi varlığım nefesim hiçbiri yetmedi vermek istediğim gözlerim saf sevgim hiçbir zaman yetmedi. ablama karşı büyüyemedim hiç ben, çünkü ablam olmadı hiç. dört duvar bir yerde çürüyorum şimdi annem de yok babam da. çok uzaktayım gitmek istesem olmayacak kalsam hiç olmayacak kendimi öldürsem kimse bir gram üzüntü duymayacak her bir hücrem acı içinde. anladım ki enişte de beni asla benden ötürü sevmiyor ablamdan ötürü iyi davranıyor. beklemezdim hiç. ona ayrı paramparça oldum.

Evine dön, ablana da kaynanası baksın bu saatten sonra. Nasıl olsa işe yaramadığını düşünüyorlar. Bu fragman benek doğduktan sonra iyice stres topu yapacak seni

shineshinebaby · Perşembe 17:41

Merhaba, uzman değilim ancak sanırım çocukluk döneminizde ebeveynleriniz çalışırken istediğiniz teması yeterince kuramadınız ve ablanızı ebeveynlerinizin yerine koydunuz… benim de çocukluğum benzer geçti bundan yola çıkarak haddim olmayarak bu çıkarımı yaptım.
Annemle çok kuvvetli bir bağım olmadığı için iki ablama kendimi onaylatmak adına ben de adeta hizmetcileri gibi her işlerine koşuyordum. Eee koşacaktım tabi onlar evli çocuklu ben onlara hizmet etmek zorundayım.(annemin ve ablamların bana bakış açısı bu, benim değil) daha sonra o kadar çok nankörlik gördüm ki.
En basitinden üniversite dönemimde derslerim çok zordu ve ailemle yaşadığım eve birkaç gün geç gelmelerini rica etmiştim. Yatılı geliyorlardı ve hem bakıcılık, hizmetçilik yaptığım için hem de çocukların gürültüsünden çalışmam mümkün değildi. İkisi bir olur beni azarlar, “annemizin evine gelirken sana mı soracağız” diye atarlanır daha çok üzerime gelirlerdi. Üzerine üstlük dediklerimi abartıp annemi de bana karşı doldururlardı. Ömrü hayatımda annemin bir kez bile onlara karşı yanımda olmuşluğu yoktur ki her hastalığında onun yanında olan tek çocuğu olmama rağmen. 30 yaşına yaklaşırken çok büyük bir aydınlanma yaşadım ve elimi eteğimi annem hariç herkesten çektim.
Çünkü çok sevgili ablalarım gizli profil olarak kullandığım instagramımfaki, gayet ölçülü fotoğraflarımı yeterince muhafazakar bulmadığı için annemi doldurmuş, üzerine üstlük işyerinde uğradığım taciz için de tacizciyi gayet haklı beni haksız bulmuşlardı. (Bu davranışın hiçbir elle tutulur yanı yok ama merak eden veya ablama hak verecek olan olursa üzerimdeki en açık kıyafet normal kısa kollu tişört ve pantolon) bundan sonra aramıza duvarı çok üzülerek ördüm haliyle.
Yeğenlerimş seviyorum evet ama maalesef onlara da zehirlenmemek için pek yaklaşmıyorum çünkü anneleri zehirli. Hala maalesef ailemle yaşıyorum, ablamların hiçbir işine koşmuyorum çünkü anneleri değilim ve onların bana aynı kardeşliği yapmayacağına da eminim. Aile evinde yaşadığım için mecbur görüyorum inşallah evlenirsem daha az görmek zorunda kalacağın .

Size de tavsiyem lütfen kendi hayatınızla ilgilenin gencecik bir insansınız. En çok kendinizi sevin. Kendinizi güzelce geliştirin siz hizmetçi misiniz? Bakıcı mısınız? Siz doğum yaptığınızda dengesiz ablanız sizin yanınızda ne kadar olacak bir düşünün ? Sizin ona hiç ihtiyacınız yok sadece sevgiye ihtiyacınız var bunun anahtarı da sizde. Ablanızda kesinlikle değil.

littlelonely · Perşembe 18:36

ainamotzsilypeels .!.:
doğru diyorsunuz lohusa olacak çok zor geçecek günleri aman canı biraz olsa sıkılmasın etmesin diye geldim ben bir dediklerini iki etmedikçe yardımda olsun kendi halleri hatırları olsun sordukça ilgilendikçe pepperony in dediği gibi lokmam sayılır oldu. napayım ben hep iyiliğini istedim ama evet daha beterleri oluyor sırf 2-3 metrelik yer için insan kendi kardeşni vuruyor yıllarca mahkemelerde süründürüyor. kabullendim artık ağzımla kuş tutsam sütünü getirsem yaranamam

E ne duruyosun daha o zaman ? Cık gıt

unutuyomben · Perşembe 18:42

19 yaşında koca kızsın. Bin otobüse git evine. Bu nedir ya. Sizi stres topu olarak kullanıyorlar karı koca. Eşim kardeşimin üstüne yürüyecek onu Orda paralamayacağım. Öylece sessiz kalacağım imkansız. Siz de 5 yaşında değilsiniz yalnız yolculuk yapamayacak. Derdiniz ne gidin evinize. Ablaysa abla gibi davransın. Yeter demeyi bilin.

littlelonely · Perşembe 18:43

YenidenBaslasin .!.:
Yazdıklarınıza bakılırsa bağlı değil ablanıza bağımlısınız kusura bakmayın. Madem öyle dönün evinize, niye hâlâ horlandığınız, bırakın kardeşi insan yerine bile konmadığınız evdesiniz?

Hayatınızı mahvedeceksiniz bu gidişle.

Doğum yaptı lohusalığı bitsin öyle döneyim, bebek diş çıkarıyor zorlanıyor sonra döneyim, bebek yürümeye başladı ablam tek kalmasın biraz daha durayım... diye diye yıllar geçecek, sizi daha da dibe çekecekler,

ah yazık evde kaldın, kocan yok, çocuğun, evin yok napcaksın tek başına ablanın çocuğunu büyüt sana meşgale olsun ve daha sayamadığım onlarca manipulasyona maruz kalacaksınız ve bunu fark ettiğinizde çok geç olacak, pişman olacaksınız ama iş işten geçecek.

Cesur olun hayatınıza sahip çıkın.

Ağzına mcacaklar Buda orda kalmaya devam edecek .Umursamıyorum artık dıyor ama umursuyor durmasından bellı
Insanın kendıne öz saygısı olur
Ilerde ben ablamın herseyınde yanındaydım o doğumuma bıle gelmedı yazacak

hamile ablamın bana nefreti

Yeni Üye

..

Yeni Üye

Nirvana

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

🇹🇷 PARLA... 100 YAŞINDASIN 🇹🇷

Aktif Üye

Popüler Üye

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Yeni Üye

Üye

Aktif Üye

Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency