Merhaba kizlar,
Oncelikle sunu soylemek istiyorum, Turkcem kusursuz degil, bunun icin anlayisinizi istiyorum..
Aylardir bir konu uzerinde cok dusunuyorum, psikologa gidiyorum ama bu yeterli gelmiyor bana, o yuzden burda hikayemi paylasmak istedim, belki bir oneriniz var bana..
Ben Hollandada dogup buyudum. Annem hollandali, babam turk. Bir ablam var, ben suan 26 yasindayim o ise 32 yasinda. Benim hic kolay bir hayatim olmadi. Ben kucukken cok sorun yasadim, babamla annem anlasmiyordu, hep kavga ediyorlardi, babam yillardir alkol ve esrar kullandi. Bir yandan da, ablam hic kolay bir cocuk degildi. 16 yasindayken kotu arkadaslari oldu, diskolara gitmeye basliyordu, mini etekleri giyiyordu ve en sonunda bir erkekle tanismis, hamile kaldi 16 yasinda. Aldirmak istemedi, cocuk dunyaya geldi. Erkek arkadasi surekli onu vuruyordu, hapishaneye girip cikiyordu. O yuzden ablam hep bizde kaliyordu, ben ise 11 yasinda teyze oldum. Hep bizlen yasadi, annem onlara bakiyordu. Bu donem annemle babam ayrildi, babam ablamla 4 yildir gorusmedi bu olayin uzerinde. Evdeki ilgi hep ablamla yegenime gidiyordu, surekli erkek arkadasi kapimiza dayaniyordu, polis araniyordu vs vs. Ben hep odama cekildim. Cocuklugumu orda gecirdim. Bir gun hatirliyorum annem odama geldi ve agladi, bana zaman ayiramadigi icin uzgundu ama durumlar boyle dedi, ablani sokaga birakamam dedi. Annem kanser oldu, kotu yillar yasadi ve sonrasinda aklini kaybetti. geceler eve gelmiyordu, beni tatile goturup otelde ve disarida tek birakiyordu, o erkeklerle geziordu. Bi gun bunun uzerinde ablam kolumdan tutup onun evine gectik (bi evi vardi ama orda hic oturmadi daha once). Annemle surekli kavga ediyordu. Annemi aylardir gormemistim. Ablam bana kizmaya basladi evin icinde yardim etmiyordum diye. Bunun uzerinde babamin evine gectim, 17 yasindayken. Artik orda yasamaya basladim. Babamla ben herzaman cok samimiydik, babami evdeyken hep cok ozluyordum, babam apayriydi benim icin, ben de onun icin. Babamdayken zorluklar cektim, o artik evliydi , karisi turkiyeden geldi, daha once hic gormedigim halde simdi onunla yasamayi mecburdum, o da benimle. Bu 5 yil icinde ben turkce ogrendim, musluman oldum, turk arkadaslarim oldu , turk ailemle cok samimi oldum. Ama babamin esiyle aramiz hic iyi degildi, o beni kabulledemiyordu. Bir kere cok doluydum ablami aradim ve duygularimi anlattim. Ama sakin babama birsey soyleme uzulmesini istemiyorum dedim, 2 kere uyardim. Yok hemen geldi kapiya dayadi. Geldi ve babama birsuru laf soyledi. Babamin yuzunden hayati kotu gitiigini, babam hic yoktu bizim icin, hersey babamin sucuydu cocuklugumuz kotu gittigini, karisindan ayrilmasi lazimdi vs vs. Ben gece boyunca agladim, babamdan ozur diledim, boyle olmasini istemedim hic. Keske hic birsey anlatmasaydim ona. Guvenim sarsildi ve babama cok cok uzuldum. Bir kac ay sonra bir olay uzerinde ablam beni tehdit etti. Erkek arkadasim vardi ve bunu babama soylicekmis. Soyle dedim, ve babama anlatti. Haftalardir babam benle konusmadi. Yillar sonra, benim baska bir erkek arkadasim oldu,turkiyedeydi, ablam bunu biliyordu. Kendi evim oldu bu arada. Tam hayatim duzene girecek derken, babam kanser oldu, hayattaki en sevdigim insani kaybedecektim, 6 ay omru kalmisti. Ablama bir aksam dedim, babama anlatmak istiyorum evlenmek istedigimi(esimi gorsun istedim birsey olmadan). Yok dedi ablam, anlatma, yoksa butun gece bunu konusacaz halim yok dedi. Sasirip kaldim. Neyse birsey anlatmadim. Iki gun sonra kavgamiz oldu erkek arkadasimla, ablam bunu ogrendi ve ilk yaptigi sey babama gitti, hersey anlatti. Babam bana dediki; Senin onla evlenmeni asla ve asla Kabul etmeyecem. Ablam bana dedi sen onunla evlensen ve cocugun olursa, elimden geleni yapcam cocugunu senden almak icin. Annem de istemedi zaten. Cok yalniz hissettim, cok haksiziliga ugradigimi hissetim. Calisiyordum, isten sonra hasta babama gidiyordum hergun ve ordan eve. 8 ay boyunca ne annem ne ablamdan bir haber almadim. Onlar gorusuyordu, ama beni sormuyorlardi. Ben tektim, babami kaybedecektim, sevdigim erkekle evlenemiyordum , ablam herseyi mahvetti. Neden babama hersey anlatti, neden bos yere babami meraklandirdi, adam zaten hasta onun derdi ona yeter. Ablam bu arada baska bir adamla yasiyordu (hollandali) ve hamileydi. Sevgilisiyle cocuklariyla babama gidiyordu surekli. Babam digger torununu da gordu. Ama ben tektim. Bir gun babamla konusacagima karar verdim. Baba bu adami cok seviyorum, lutfen bir sans ver dedim. Neden ablam hersey yapabilior ama olan hep bana oluyor dedim. Bana dedi, cunku seni daha cok seviyorum diye. Uzuludugumu gordu ve Kabul etti en sonunda. Esimin vizesi icin ugrastik ve her gun dua ediyordum babam olmeden esimi gorsun diye. Olmadi. Babam onu gormeden, dugunumu gormeden oldu. Babam son aylarda ablamla gorusmemi istedi, bunu yapamam baba dedim. Bunu yapamadim cunku beni yalniz birakti, sadece kendini dusundu, kardesini degil. Ve bunu kac defa yapti, ben ona hayatim boyunca hic bir yanlislik yapmadigim halde. Hic birsey yapmadigim halde bana babam hastayken kotu mesajlar gonderiyordu. Baban oldu demi senin icin vs vs. Hic cvp bile yazmiyordum. Babam bunlari bilmiyordu. Bana dediki; ablan nasil bir insan oldugunu biliyorum ama onu oyle Kabul etmek lazim. Sen kucugu olansin, senin araman lazim dedi. Birdaha hayir yapamam dedigimde bana kizdi; dedi bana da gelme artik ozaman dedi. Agladim, bird aha sordugunda tamam baba ariyacam dedim ve aradim, baristik, istemedigim halde. Bir hafta sonra vefat etti babam.
Hayatim yikilmisti, herkes diyordu babanin en sevdigi insan sendin bu duynada. O da benim icin oyleydi, zaten onun icin ablami aramaya Kabul ettim. Daha fazla uzmek istemedim onu. Kendi duygularimi bi kenara biraktim ve babam icin ablamla iyi gecinmeye karar verdim.
Babamin mirasi vardi,bana, ablama ve esine bolunecekti . Esi kendi yarisini almisti, bi tek benim ve ablaminki kamisti. Ablamin turkcesi yoktu ve babamin ailesini tanimiyordu diye, hersey ben hallettim. Ablamin kocasinin bank hesabina aktarildi para, bunu ben hallettim. Ablam bana dedi, senin payini parca parca verecem. Tamam dedim. 1 yil gecmisti ama halen bir kac bin alacagim vardi. Aradim ve sordum ablama. Cok soguk davraniyordu. Dedi 2 bin daha alacagin var, hesabina aktaracam ve aktardi. Ama burda bir yanlislik var dedim kendime, iki binden fazlaydi benim hakkim. Aradim sevgilisini ve bu sefer dediki , ben bir hata yaptim, 2 bin alacagin yoktu lutfen geri gonderirmisin parayi. Dedim bu bir saka mi? Dedi hayir, bir kac bin maalesef vergilere gitti. Ben gondermiyecem dedim, oyle bir durum olduysa niye daha once belirtmedin dedim bu vergi olayi? Bir yildir bekliyorum parami. Bunun uzerinde Ablamdan telefon geldi. Bana bagirip cagirdi. Babam hakliymis senin hakkinda , cok kotusun para konusunda vs vs. Babam hakkinda cok kotu seyler demis olmeden once, senin hakkinda yanildigini soyledi bana. Sen birsey yaptiginda hep beni ariyordu, senle artik gorusmek istemiyordu falan falan. Sen benim cocuklarimi kiskaniyorsun, dedelerini gorduler diye. Soktaydim. Babam, hermzn en deger verdigim insan, bunlari solemis mi hakkimda? Aylardir dusunuyorum, cok kotu hissediyorum. Bir abla nasil boyle davranabilir kardesine aklim almiyor. Ben herzaman iyi davrandim ona, hic kotulugum olmadi. Bu arada o parayi da geri gonderdim, buyukluk bende kalsin diye.
En zayif oldugum nokta babam di bu hayatta, ve babami bana karsi kullaniyor. Babam biliyorum kizmisti bana bir ara, ama sonunda baristik ablamla, boyle bir insan olduguna ragmen. Babami kac defa ruyamda gordum, bana sarilip agliyordu, hersey duzelecegini soyluyordu. Kuzenim , halam, hepsi ruyasinda gordu onu beni soruyordu, bana sariliyordu. Ama elimde degil, cok kotu hissediyorum. Acaba babam beni artik sevmiyormu diye dusunuyorum 24 saat. Cok haksizliga ugradigimi hissediyorum arkadaslar, ablam tarafindan. Ben herzaman iyi olmaya calistim ona karsi, anne ve babama karsi. Universiteyi bitirdim, hep saygili oldum. Isten eve, Evden ise gidiyorum herzaman. Bunlari ben haketmedim. Ablam ise hayatinda bir gun bile calismadi, tanrim ne yasaklamissi hepsini yapti. Aylardir dusunuyorum ama inanamiyorum gercekten. Annem ilk defa benim tarafimi tutmus, bunun uzerinde ablam anneme kotu mesajlar gonderiyor ‘’salak kari’’ vs vs. Insan annesine nasil boyle yazabilior? Bu durumda ne yapabilirim arkadaslar, nasil huzur bulabilirim. Psikologa zaten gidiyorum yillardir ama belki sizden bir oneriniz gelir… Dua da ediyorum herzaman akli basina gelsin diye.. Babama uzuluyorum boyle bir evladi var diye..
Cok uzun oldu ozur dilerim ama ancak boyle anlatabildim hissettiklerimi.
Oncelikle sunu soylemek istiyorum, Turkcem kusursuz degil, bunun icin anlayisinizi istiyorum..
Aylardir bir konu uzerinde cok dusunuyorum, psikologa gidiyorum ama bu yeterli gelmiyor bana, o yuzden burda hikayemi paylasmak istedim, belki bir oneriniz var bana..
Ben Hollandada dogup buyudum. Annem hollandali, babam turk. Bir ablam var, ben suan 26 yasindayim o ise 32 yasinda. Benim hic kolay bir hayatim olmadi. Ben kucukken cok sorun yasadim, babamla annem anlasmiyordu, hep kavga ediyorlardi, babam yillardir alkol ve esrar kullandi. Bir yandan da, ablam hic kolay bir cocuk degildi. 16 yasindayken kotu arkadaslari oldu, diskolara gitmeye basliyordu, mini etekleri giyiyordu ve en sonunda bir erkekle tanismis, hamile kaldi 16 yasinda. Aldirmak istemedi, cocuk dunyaya geldi. Erkek arkadasi surekli onu vuruyordu, hapishaneye girip cikiyordu. O yuzden ablam hep bizde kaliyordu, ben ise 11 yasinda teyze oldum. Hep bizlen yasadi, annem onlara bakiyordu. Bu donem annemle babam ayrildi, babam ablamla 4 yildir gorusmedi bu olayin uzerinde. Evdeki ilgi hep ablamla yegenime gidiyordu, surekli erkek arkadasi kapimiza dayaniyordu, polis araniyordu vs vs. Ben hep odama cekildim. Cocuklugumu orda gecirdim. Bir gun hatirliyorum annem odama geldi ve agladi, bana zaman ayiramadigi icin uzgundu ama durumlar boyle dedi, ablani sokaga birakamam dedi. Annem kanser oldu, kotu yillar yasadi ve sonrasinda aklini kaybetti. geceler eve gelmiyordu, beni tatile goturup otelde ve disarida tek birakiyordu, o erkeklerle geziordu. Bi gun bunun uzerinde ablam kolumdan tutup onun evine gectik (bi evi vardi ama orda hic oturmadi daha once). Annemle surekli kavga ediyordu. Annemi aylardir gormemistim. Ablam bana kizmaya basladi evin icinde yardim etmiyordum diye. Bunun uzerinde babamin evine gectim, 17 yasindayken. Artik orda yasamaya basladim. Babamla ben herzaman cok samimiydik, babami evdeyken hep cok ozluyordum, babam apayriydi benim icin, ben de onun icin. Babamdayken zorluklar cektim, o artik evliydi , karisi turkiyeden geldi, daha once hic gormedigim halde simdi onunla yasamayi mecburdum, o da benimle. Bu 5 yil icinde ben turkce ogrendim, musluman oldum, turk arkadaslarim oldu , turk ailemle cok samimi oldum. Ama babamin esiyle aramiz hic iyi degildi, o beni kabulledemiyordu. Bir kere cok doluydum ablami aradim ve duygularimi anlattim. Ama sakin babama birsey soyleme uzulmesini istemiyorum dedim, 2 kere uyardim. Yok hemen geldi kapiya dayadi. Geldi ve babama birsuru laf soyledi. Babamin yuzunden hayati kotu gitiigini, babam hic yoktu bizim icin, hersey babamin sucuydu cocuklugumuz kotu gittigini, karisindan ayrilmasi lazimdi vs vs. Ben gece boyunca agladim, babamdan ozur diledim, boyle olmasini istemedim hic. Keske hic birsey anlatmasaydim ona. Guvenim sarsildi ve babama cok cok uzuldum. Bir kac ay sonra bir olay uzerinde ablam beni tehdit etti. Erkek arkadasim vardi ve bunu babama soylicekmis. Soyle dedim, ve babama anlatti. Haftalardir babam benle konusmadi. Yillar sonra, benim baska bir erkek arkadasim oldu,turkiyedeydi, ablam bunu biliyordu. Kendi evim oldu bu arada. Tam hayatim duzene girecek derken, babam kanser oldu, hayattaki en sevdigim insani kaybedecektim, 6 ay omru kalmisti. Ablama bir aksam dedim, babama anlatmak istiyorum evlenmek istedigimi(esimi gorsun istedim birsey olmadan). Yok dedi ablam, anlatma, yoksa butun gece bunu konusacaz halim yok dedi. Sasirip kaldim. Neyse birsey anlatmadim. Iki gun sonra kavgamiz oldu erkek arkadasimla, ablam bunu ogrendi ve ilk yaptigi sey babama gitti, hersey anlatti. Babam bana dediki; Senin onla evlenmeni asla ve asla Kabul etmeyecem. Ablam bana dedi sen onunla evlensen ve cocugun olursa, elimden geleni yapcam cocugunu senden almak icin. Annem de istemedi zaten. Cok yalniz hissettim, cok haksiziliga ugradigimi hissetim. Calisiyordum, isten sonra hasta babama gidiyordum hergun ve ordan eve. 8 ay boyunca ne annem ne ablamdan bir haber almadim. Onlar gorusuyordu, ama beni sormuyorlardi. Ben tektim, babami kaybedecektim, sevdigim erkekle evlenemiyordum , ablam herseyi mahvetti. Neden babama hersey anlatti, neden bos yere babami meraklandirdi, adam zaten hasta onun derdi ona yeter. Ablam bu arada baska bir adamla yasiyordu (hollandali) ve hamileydi. Sevgilisiyle cocuklariyla babama gidiyordu surekli. Babam digger torununu da gordu. Ama ben tektim. Bir gun babamla konusacagima karar verdim. Baba bu adami cok seviyorum, lutfen bir sans ver dedim. Neden ablam hersey yapabilior ama olan hep bana oluyor dedim. Bana dedi, cunku seni daha cok seviyorum diye. Uzuludugumu gordu ve Kabul etti en sonunda. Esimin vizesi icin ugrastik ve her gun dua ediyordum babam olmeden esimi gorsun diye. Olmadi. Babam onu gormeden, dugunumu gormeden oldu. Babam son aylarda ablamla gorusmemi istedi, bunu yapamam baba dedim. Bunu yapamadim cunku beni yalniz birakti, sadece kendini dusundu, kardesini degil. Ve bunu kac defa yapti, ben ona hayatim boyunca hic bir yanlislik yapmadigim halde. Hic birsey yapmadigim halde bana babam hastayken kotu mesajlar gonderiyordu. Baban oldu demi senin icin vs vs. Hic cvp bile yazmiyordum. Babam bunlari bilmiyordu. Bana dediki; ablan nasil bir insan oldugunu biliyorum ama onu oyle Kabul etmek lazim. Sen kucugu olansin, senin araman lazim dedi. Birdaha hayir yapamam dedigimde bana kizdi; dedi bana da gelme artik ozaman dedi. Agladim, bird aha sordugunda tamam baba ariyacam dedim ve aradim, baristik, istemedigim halde. Bir hafta sonra vefat etti babam.
Hayatim yikilmisti, herkes diyordu babanin en sevdigi insan sendin bu duynada. O da benim icin oyleydi, zaten onun icin ablami aramaya Kabul ettim. Daha fazla uzmek istemedim onu. Kendi duygularimi bi kenara biraktim ve babam icin ablamla iyi gecinmeye karar verdim.
Babamin mirasi vardi,bana, ablama ve esine bolunecekti . Esi kendi yarisini almisti, bi tek benim ve ablaminki kamisti. Ablamin turkcesi yoktu ve babamin ailesini tanimiyordu diye, hersey ben hallettim. Ablamin kocasinin bank hesabina aktarildi para, bunu ben hallettim. Ablam bana dedi, senin payini parca parca verecem. Tamam dedim. 1 yil gecmisti ama halen bir kac bin alacagim vardi. Aradim ve sordum ablama. Cok soguk davraniyordu. Dedi 2 bin daha alacagin var, hesabina aktaracam ve aktardi. Ama burda bir yanlislik var dedim kendime, iki binden fazlaydi benim hakkim. Aradim sevgilisini ve bu sefer dediki , ben bir hata yaptim, 2 bin alacagin yoktu lutfen geri gonderirmisin parayi. Dedim bu bir saka mi? Dedi hayir, bir kac bin maalesef vergilere gitti. Ben gondermiyecem dedim, oyle bir durum olduysa niye daha once belirtmedin dedim bu vergi olayi? Bir yildir bekliyorum parami. Bunun uzerinde Ablamdan telefon geldi. Bana bagirip cagirdi. Babam hakliymis senin hakkinda , cok kotusun para konusunda vs vs. Babam hakkinda cok kotu seyler demis olmeden once, senin hakkinda yanildigini soyledi bana. Sen birsey yaptiginda hep beni ariyordu, senle artik gorusmek istemiyordu falan falan. Sen benim cocuklarimi kiskaniyorsun, dedelerini gorduler diye. Soktaydim. Babam, hermzn en deger verdigim insan, bunlari solemis mi hakkimda? Aylardir dusunuyorum, cok kotu hissediyorum. Bir abla nasil boyle davranabilir kardesine aklim almiyor. Ben herzaman iyi davrandim ona, hic kotulugum olmadi. Bu arada o parayi da geri gonderdim, buyukluk bende kalsin diye.
En zayif oldugum nokta babam di bu hayatta, ve babami bana karsi kullaniyor. Babam biliyorum kizmisti bana bir ara, ama sonunda baristik ablamla, boyle bir insan olduguna ragmen. Babami kac defa ruyamda gordum, bana sarilip agliyordu, hersey duzelecegini soyluyordu. Kuzenim , halam, hepsi ruyasinda gordu onu beni soruyordu, bana sariliyordu. Ama elimde degil, cok kotu hissediyorum. Acaba babam beni artik sevmiyormu diye dusunuyorum 24 saat. Cok haksizliga ugradigimi hissediyorum arkadaslar, ablam tarafindan. Ben herzaman iyi olmaya calistim ona karsi, anne ve babama karsi. Universiteyi bitirdim, hep saygili oldum. Isten eve, Evden ise gidiyorum herzaman. Bunlari ben haketmedim. Ablam ise hayatinda bir gun bile calismadi, tanrim ne yasaklamissi hepsini yapti. Aylardir dusunuyorum ama inanamiyorum gercekten. Annem ilk defa benim tarafimi tutmus, bunun uzerinde ablam anneme kotu mesajlar gonderiyor ‘’salak kari’’ vs vs. Insan annesine nasil boyle yazabilior? Bu durumda ne yapabilirim arkadaslar, nasil huzur bulabilirim. Psikologa zaten gidiyorum yillardir ama belki sizden bir oneriniz gelir… Dua da ediyorum herzaman akli basina gelsin diye.. Babama uzuluyorum boyle bir evladi var diye..
Cok uzun oldu ozur dilerim ama ancak boyle anlatabildim hissettiklerimi.
