Haksız duruma mi düşünüyorum?

Mutsuzum diyecektin, dönmeyecektin.
Evden atmazlardı ya.
Muhtemelen şu konudaki tuhaf ve kararsız bakış açın, o zamanlarda da öyleydi ki ailen sana kıyamamış.
Hayir annemin ve babaminda ikinci evlilikleriydi . Bizim birbirimizi ne kadar severek evlendigimizi bildikleri icin hep yapici olmaya calistilar . Ikinci evliliğin ne kadar zor oldugunuda bilen insanlardi . Bizde mutlu olsunlar varsin uzak olsunlar dusuncesi vardir ailemde hicbir zaman kendilerini dusunen insanlar olmamislardir bu yuzden kaybettik zaten
 
Benm sizden beklediğim yorum yok bn elim ayagim titreyerek yaziyorum buraya konuyu açıyorum. Bende cok guclu kendini ezdirmeywn bir insandım bu hale nasil geldim en cok ona ağlıyorum. Insallah gönlünüzce olur ama ne ben ne ailem istemezdik böyle seyler yasamayi . Olmadi basiret mi baglandi o an yasadigim seyleri suan da ben bile tarif edemiyorum kendime size nasil edebilirm.
Zihniyet ayniymis sizinde ilk evlendiginiz zaman . Izin almakla gidicem gidiyimmi demek ayni seyse izin almis bulunuyodum . Ama vermesede gidiyodm .
Izahi zor yasanilanlarda zor ben size ne olursa olsun büyük konusmayin derim baska diyecek birseyim de yok zaten .
Sana sadece şöyle hak veriyorum.
Çünkü hepimiz hata yapıyoruz. Önemli olan o hataları sürdürmemek, sona erdirmek.

Senin şu anki ruh halin, sürekli baskılanmaktan kaynaklı "öğrenilmiş çaresizlik"

Aslında tüm bu yaşadıklarının çözümü var ama korkuyorsun, cesaret edemiyorsun. Belki de geleceğe dair korkulu ve ümitsizsin.
Yani olumlu hayaller kurmayı bile başaramıyor olabilirsin.

Ancak yine de insan pes etmemeli. Her yeni gün, yeni bir şans demek.
Her yola çıkış 1 adım atmakla başlar.
Sen o adımı atsan gerisi gelecek ama sen o adımı atamıyorsun.

O yüzden sürekli önce siz destek alın, ruhunuzu iyileştirin, özgüveninizi kazanın diyoruz.

Sen kendine acımazsan, kimse acımaz.
 
Hayir annemin ve babaminda ikinci evlilikleriydi . Bizim birbirimizi ne kadar severek evlendigimizi bildikleri icin hep yapici olmaya calistilar . Ikinci evliliğin ne kadar zor oldugunuda bilen insanlardi . Bizde mutlu olsunlar varsin uzak olsunlar dusuncesi vardir ailemde hicbir zaman kendilerini dusunen insanlar olmamislardir bu yuzden kaybettik zaten
Senin ilk evliliğin ve çok zor değil mi sence de?
Sen sen değilsin; bu önemli değil mi?

Boşanmak istememeni de anlarım.
Ama artık kendini harcatma.

Eski sen ol ve evliliğin şartlarını kendine göre yeniden oluştur.
Kocan seviyorsa kabullenir, yanında kalır ya da defolur gider.
 
Mesaj atma alttan alma herkesin evi yurdu düzeni var bu saatten sonra alıstırmaya calısıyor sizi camı acın güzel hava alın kahvenizi de yapın bencıl ınsan kalpsiz onlar anne babada sizinkiler neymiş gercekten anlam veremıyorum evlenmeden once eve gırmezler anne babayla ıkı kelam etmezler sonra aılem de ailem
 
seni eş,sevdiği kadın tarzında sıfatlardan öte "insan" olarak görmeyen birinden bahsediyorsun canım.anne ve baban hastayken onların yanına gidememek ve gitmek için izin gereksiniminin bulunması şımarıklığı eşinizin iyi olarak gördüğünüz yönlerini yerle bir eden bir gerçek ne yazık ki. karı koca olmakla evli olmakla,aynı evde ortak eşyaları paylaşmakla aile olunamıyor ne yazık ki. Aile olmanın o çok muazzam tadına varamamışsınız .tabi bunda eşiniz başrolu oynuyor.hayatta, evlilikte sizin.alacağınız kararlarda.hikayenizi okuyan çoğu kişide aynı şeyi kendine uyarlayarak empati yaparak cevaplamıştır konunuzu. konunuzda sorduğunuz o son soru ,size beddua edişi,ailesine gitmek istemeyişinizdeki haklılığınız vs vs vs vs vs .ben onlara hiççççç takılmadım.bu sorulara gelmeden önce yapılmış bir olay var ve bu olay hepsini anlam ve değer bakımından aşağı çekiyor....bu hikaye benim hikayem olsaydı ve benim anne babama eşim beni hasta olduklarında yollamasaydı bana ne yapmamı önerirdiniz bir yorumcu olarak ???
Yureginize sağlık..
Konu sahibini incitmemeye calisarak, cok ince bi noktayı yakalamissiniz..
 
X