Aynen öyle. Evliysen iyi kötü maddi olarak geçinirsin. Çok sıkışırsan anca anne babadan destek alırsın. O da borç harç gibi şeyler değil. Anneme bu böyle olmaz diye anlatmaya çalıştığımda bağırıyor, beddua ediyor. Keşke dinlese
Amin inşallah
Sen 1+1 ayri bir eve çık. Cunku bu gidisle o abiyle yenge sana cok kredi cekyirip maasina hacizler koydurabilirler. Pek sonlari hayra alamet degil onlarin.
Okuyabildiğiniz kadarı için teşekkür ederim. Benim düzenim ayrı. Ama yine de yansıyor. Anca bir süre hiç görüşmemem, konuşmamam lazım.
Evet mumkun mertebe gorusme. Her ailede boyle biri olabiliyor malesef. Ve nedense oyle tipler de anbe ya da baba tarafindan daha cok seviliyor.
Ailenizle aranıza keskin bir set çekin. Çünkü bunu yapmamaya devam ederseniz aynı durumlar devam eder. Yengeniz tatillerde gezer sizde ödersiniz malesef. Kusura bakmayın ama annenizde de gösteriş yapmayı seven bir imaj sezdim. Yani yengenizle annenizi tokuşturun ikiside aynıdır huy karakter olarak. Mübarek altın mı kablı bu sözü geçen gelinlerin heryanı çözemedim. Biz ne şartlarda evlendik kimse kırılmasın istedik yine bize laf söylendi. Hayat işte bir taraf alttan alınca alttan alan tarafa acımıyor
Onları sömüren hayırlı evlat, onları düşünen kötü evlat oldu.
Aslında annem gösterişi seven biri değil. Gençken işe hep aynı kıyafetlerle giderdi. Hep bize alırdı. Kendini düşünmezdi. Ama gelin ailemize gireli beri onun her istediğini yapmaya çalıştılar. Tamam yapsınlar ama bizi aşan şeylere de “kızım bu bizi aşar kusura bakma” demeleri gerekirdi. Ben de anlamıyorum gelin bu kadar ne yapıyor da vazgeçilmez oluyor. Hepimizi ayırmadan adil davransa kıyamet mi kopar. Yemeğin bile en güzel yerini ilk ona koyar. Daha çorbası bitmeden yemeğini koyar getirir. Ablamla bize de kötü yerini vermez ama yemeğin hep en güze yerini yengem yer ne tesadüf. Mesela börek koyacak. Ona tepsinin ortasından koyar. Koy tabaklara rastgele kime ne denk gelirse. Bu konuda bile bizi ayırıyor.
Çok dokunuyor cidden
ben anlamiyorum cocugunun kirasini ödeyen, ikide bir onlar icin kredi ceken aileleri.Merhabalar, iyi geceler. Ailevi bir sorun hakkında soracaklarım var. Yazı uzun olabilir. Şimdiden uyarayım.Öncelikle ailevi şeyleri pek dile getirmem ama geçen burada bir üye benimkine benzer (aslında çok benzemiyor, andırıyor diyelim) bir soru sordu. Ona güzel cevaplar, tavsiyeler geldi. Ben de sormak istedim. Madde madde yazacağım. Önce biraz dipnot geçeyim. Biz üç kardeşiz. Abim, ablam ve ben. Annem en çok abimi sever. Abim 9 yıllık evli. Annem babam memur emeklisi ( Maddi durumları orta yani ondan bunu belirttim.) Gelinimiz görünüşte gayet iyi biri. Bir sorun yok. Ben de hep saygılı davrandım. Hiçbir zaman şahsi bir sorun yaşamadık. Zaten çok sakin biriyim, insan kırmaktan çok korkarım. Ama her şey dışarıdan göründüğü gibi değil.
1) Abim evlendiği ilk yıl hiç borçları yoktu. Kirasını bile babam ödüyordu. Yengem de çalışıyor. Evlerine 2 ortalama maaş giriyordu. Yengem pahalı pahalı mağazalardan giyiniyor, kendini yılda 3 kez tatile götürtüyordu. Götürmezse kavga ediyordu. Şimdi diyebilirsiniz boslukboslukbosluk sana ne bundan diye. Doğru. Normal şartlarda bana ne. Ama tüm bu harcamalar kredi kartıyla yapılmış. Babam defalarca kredi kartlarının borcunu kapattı. Ablamla ben de 2 kot 5 kazakla okula gidiyorduk. Bir de yengem beğenmezdi. Küçümseyerek bakardı kıyafetlerimize.
2) Abim ek kazanç sağlamak için bahis oynamış. Krediler çekmiş. Yüklü miktarlar. Tam söylemiyor ama tahmini 300 bin küsür borç var. Babam kredi çekti bir kısmını ödedi. Hala o krediyi ödüyor. Annemin üzerinden abim gizlice kredi çekmiş. O nasıl oluyorsa. Annemin maaşı hala olduğu gibi kiraya gidiyor. Babamın birikmiş 50 bini vardı. Onu da batırmış.
3) Ailemin yaşadığı şehirde iyi bir semtte zamanında mirastan para kalınca aldığımız dairemiz vardı. Kirasını abime veriyor, o da kendi evinin kirasını ödüyordu. Abim başladı o evi satalım demeye. Babam ikna olmadı. Tek güvencemiz o ev olmaz, dedi. Aradan 5-6 ay geçti. Yengem abimi evden kovdu (sözde). Borçlar ödenmezse boşanıcam dedi. 1 çocukları var. Abim 1 hafta annemlerde kalmış. (Ben şehir dışında çalışıyorum bu arada) Neyse ne hikmetse 1 haftada eve 750 bin veren bir müşteri çıktı. Ev satıldı. Ev satılmadan önce ben memlekete gittim. Parayı 3 e bölün. Ben ve ablam da hakkımızı alalım dedim. Annem bize kızdı başta, sonra kul hakkından girince biz o da tamam dedi. Neyse para 3 e bölündü. Yengemin suratını görmeniz lazım. 5 karıştı. Anneme de "niye kızlara verdiniz bizim borcumuz var. Borcu kapatıp geri kalanını ev peşinatı yapacaktık demiş." Bizim yanımızda da "beni heveslendiriyorsunuz, bir şey yapmıyorsunuz bla bla" laf etti. Ablam cevap verecekti. Ben dürttüm. Sırf abimle aramız açılmasın, ailede huzursuzluk çıkmasın istedim. Abim kendi payını alıp bir kısmıyla borç ödemiş. Geri kalan nerde belli değil çünkü borçlarını tamamen kapatmamış. Bu arada derseniz borç abinin borcu yenge ne alaka diye. Yengem para harcamayı çok seviyor. Sosyal medyada zengin gibi görünmek istiyor. Pahalı arabaya binip iş yerinde havalı olmak istiyor. Bunu kendisi söyledi. Yani abimin ek gelir sağlamaya çalışırken bahise bulaşmasının yettirememesinden kaynaklandığını düşünüyorum. Borç varken bile 2 kez egeye tatile götürttü kendini.
4) Ben 2 yıldır araştırma görevlisiyim. Ablam devlette öğretmen. Abim ikimize de kredi çektirmeye çalıştı. Çekmedik. Bir gün laf arasında ikimize de "domuzlar" dedi. Çok gücümüze gitti. Oysa ben abime 1000, 2000, 3000... hep böyle borç verdim. Geri ödemesini de beklemedim. Telefon alıp satmış. O borcu da kapattım. Teşekkür bile etmedi. Anneme bunu söylediğimizde şaka yapmıştır dedi. Biz daha üsteleyince ablamla bana bağırdı. Biz abime hişt desek bize bağırır, bize çemkirir. Abim domuz diyor. Hiç "oğlum o nasıl laf" diyen yok.
5) Abim amcam ve eniştemden de borç alıp geri ödememiş. Bu yüzden bize küstüler. Küsmelerinin sebebi anneme, babama borcu hatırlatınca annem "siz de görün aynısını inşallah çok zor durum bizi anlamıyorsunuz" demiş. İnsanlar da alındı tabi. Hem para ver hem beddua duy. Babam bile abime laf etse, bağırsa annem abimi savunur. Hep şunu der "Napsın girdi bir bataklığa, kurtarcaz, napalım, atalım mı, evladımız o bizim" Ben birkaç kez muhabbetini yapınca "İnşallah senin çocuğun daha beterini yapar" bile dedi. Doğmamış çocuğuma beddua yedim iyi mi
6) Abimler hep yengemin kardeşini gezmeye götürürdü. Ablamla biz öyle bakardık. Şunu diyebilirsiniz "kızım kendiniz gezsenize götürmezse götürmesin" Haklısınız. Ama bunlar olurken biz daha öğrenciydik. Paramız pek yoktu malum para kalmıyordu evde. Canımız sıkılıyordu. Bunalıyorduk. İnstagrama bir bakıyorduk. Abim yengem bir de yanlarında yengemin kardeşi tatile gitmiş, başka şehre gezmeye gitmiş. Sonra gelince "Babacığım biz kartı ödeyemedik, haciz gelecek ühhüh". Sinir oluyorduk ablamla. Ve bunu anneme söylediğimizde bize yengemin kardeşini bile savundu. Bizi savunmadı.
7) Geçen sene abim, yengem, ablam, ben yazlık kiraladık. 2 haftalığına.. Tatiliin 2 .günü yengemin arkadaşı ve arkadaşının eşi kalmaya geldi. 1-2 gün kalacaklardı sözde. 7 gün kalmışlar. Biz 4. gün döndük. Çünkü yengem "kızlar misafirler salonda yatıyor, siz oraya geçin onlara odayı verelim" dedi. Biz de alındık. Toparlandık döndük. Dönerken ablam tutamadı kendini misafirlerin yanında " 2 haftalığına geldik paranın çoğunu da biz verdik ama yerimizden edildik." dedi. Ben insanlara ayıp olur diye "Benim çalışmam var onun yetişmesi lazım zaten yeter bu kadar" dedim. Döndük işte. Yengem annemi arayıp "Kızların misafirlerime terbiyesizlik yaptı." gibisinden bir ton söylemiş. Ben geçen sene 24, ablam 26 yaşındaydı. Annem bizi dövdü. "Anne bak öyle olmadı bizden dinle" diye yalvardım. Ama kabloyla dövdü. Birkaç gün izle dolaştık öyle. Sonra ablam da ben de çalıştığımız şehirlere döndük.
Annem oğluna asla laf söyletmiyor gördüğünüz gibi. Hadi evlat deyip geçeyim. Ama gelin? Neden biz gelinin bir yanlışını söylediğimizde bize sürekli onu savunuyor. Sonra bağırıyor. Evden kovuyor hatta. Daha anlatacak çok şey var kızlar. Sabaha kadar yazsam yazarım. Soruya geçeyim.
Şimdi burada evli ve bu konularda tecrübeli arkadaşlar da var. Onlar belki benden daha iyi yorumlar. Görümce olan, gelin olan da var. Ben yengemin aileme göründüğü gibi saygılı, iyi niyetli, masum biri olduğunu düşünmüyorum. Aksine bizim mal varlıklarımıza, paramıza güvenen biri olduğunu düşünüyorum. Kendi ailesinden 1 kuruş istemez, hep bizden. Çok para harcadığı için bu duruma düştüklerini düşünüyorum. Siz benim yerimde olsanız böyle düşünür müydünüz? Yoksa boslukboslukbosluk sen fesatça yorumluyorsun, yanlış düşünüyorsun mu diyorsunuz? Lütfen açıkça yazın. Söz kırılmayacağım. Eğer ben hatalıysam bileyim ve ona göre düşüncelerimi gözden geçireyim. Çok uzun oldu özür diliyorum vaktinizi çaldığım için. Umarım atlayarak da olsa okuyup bana yardımcı olursunuz.
24 yaşımda annem beni kabloyla dövecek ve ben bir daha o eve ayak basıp annemle görüşeceğim öyle mi? Lütfen şu yazdıklarınızı 3. göz olarak tekrar okuyun. Mesele abi-yenge meselesinden çok daha fazlası. Ailenizden kimseyle görüşmeyin, kafanız rahat etsin. Ailenizde para suyunu çekince sıra sizlere gelicek. Hayır dediğiniz zaman ise, anneniz size ‘sütümü helal etmiyorum’ diyerek başlayacak duygu sömürüsüne…Merhabalar, iyi geceler. Ailevi bir sorun hakkında soracaklarım var. Yazı uzun olabilir. Şimdiden uyarayım.
1) Abim evlendiği ilk yıl hiç borçları yoktu. Kirasını bile babam ödüyordu. Yengem de çalışıyor. Evlerine 2 ortalama maaş giriyordu. Yengem pahalı pahalı mağazalardan giyiniyor, kendini yılda 3 kez tatile götürtüyordu. Götürmezse kavga ediyordu. Şimdi diyebilirsiniz boslukboslukbosluk sana ne bundan diye. Doğru. Normal şartlarda bana ne. Ama tüm bu harcamalar kredi kartıyla yapılmış. Babam defalarca kredi kartlarının borcunu kapattı. Ablamla ben de 2 kot 5 kazakla okula gidiyorduk. Bir de yengem beğenmezdi. Küçümseyerek bakardı kıyafetlerimize.
2) Abim ek kazanç sağlamak için bahis oynamış. Krediler çekmiş. Yüklü miktarlar. Tam söylemiyor ama tahmini 300 bin küsür borç var. Babam kredi çekti bir kısmını ödedi. Hala o krediyi ödüyor. Annemin üzerinden abim gizlice kredi çekmiş. O nasıl oluyorsa. Annemin maaşı hala olduğu gibi kiraya gidiyor. Babamın birikmiş 50 bini vardı. Onu da batırmış.
3) Ailemin yaşadığı şehirde iyi bir semtte zamanında mirastan para kalınca aldığımız dairemiz vardı. Kirasını abime veriyor, o da kendi evinin kirasını ödüyordu. Abim başladı o evi satalım demeye. Babam ikna olmadı. Tek güvencemiz o ev olmaz, dedi. Aradan 5-6 ay geçti. Yengem abimi evden kovdu (sözde). Borçlar ödenmezse boşanıcam dedi. 1 çocukları var. Abim 1 hafta annemlerde kalmış. (Ben şehir dışında çalışıyorum bu arada) Neyse ne hikmetse 1 haftada eve 750 bin veren bir müşteri çıktı. Ev satıldı. Ev satılmadan önce ben memlekete gittim. Parayı 3 e bölün. Ben ve ablam da hakkımızı alalım dedim. Annem bize kızdı başta, sonra kul hakkından girince biz o da tamam dedi. Neyse para 3 e bölündü. Yengemin suratını görmeniz lazım. 5 karıştı. Anneme de "niye kızlara verdiniz bizim borcumuz var. Borcu kapatıp geri kalanını ev peşinatı yapacaktık demiş." Bizim yanımızda da "beni heveslendiriyorsunuz, bir şey yapmıyorsunuz bla bla" laf etti. Ablam cevap verecekti. Ben dürttüm. Sırf abimle aramız açılmasın, ailede huzursuzluk çıkmasın istedim. Abim kendi payını alıp bir kısmıyla borç ödemiş. Geri kalan nerde belli değil çünkü borçlarını tamamen kapatmamış. Bu arada derseniz borç abinin borcu yenge ne alaka diye. Yengem para harcamayı çok seviyor. Sosyal medyada zengin gibi görünmek istiyor. Pahalı arabaya binip iş yerinde havalı olmak istiyor. Bunu kendisi söyledi. Yani abimin ek gelir sağlamaya çalışırken bahise bulaşmasının yettirememesinden kaynaklandığını düşünüyorum. Borç varken bile 2 kez egeye tatile götürttü kendini.
4) Ben 2 yıldır araştırma görevlisiyim. Ablam devlette öğretmen. Abim ikimize de kredi çektirmeye çalıştı. Çekmedik. Bir gün laf arasında ikimize de "domuzlar" dedi. Çok gücümüze gitti. Oysa ben abime 1000, 2000, 3000... hep böyle borç verdim. Geri ödemesini de beklemedim. Telefon alıp satmış. O borcu da kapattım. Teşekkür bile etmedi. Anneme bunu söylediğimizde şaka yapmıştır dedi. Biz daha üsteleyince ablamla bana bağırdı. Biz abime hişt desek bize bağırır, bize çemkirir. Abim domuz diyor. Hiç "oğlum o nasıl laf" diyen yok.
5) Abim amcam ve eniştemden de borç alıp geri ödememiş. Bu yüzden bize küstüler. Küsmelerinin sebebi anneme, babama borcu hatırlatınca annem "siz de görün aynısını inşallah çok zor durum bizi anlamıyorsunuz" demiş. İnsanlar da alındı tabi. Hem para ver hem beddua duy. Babam bile abime laf etse, bağırsa annem abimi savunur. Hep şunu der "Napsın girdi bir bataklığa, kurtarcaz, napalım, atalım mı, evladımız o bizim" Ben birkaç kez muhabbetini yapınca "İnşallah senin çocuğun daha beterini yapar" bile dedi. Doğmamış çocuğuma beddua yedim iyi mi
6) Abimler hep yengemin kardeşini gezmeye götürürdü. Ablamla biz öyle bakardık. Şunu diyebilirsiniz "kızım kendiniz gezsenize götürmezse götürmesin" Haklısınız. Ama bunlar olurken biz daha öğrenciydik. Paramız pek yoktu malum para kalmıyordu evde. Canımız sıkılıyordu. Bunalıyorduk. İnstagrama bir bakıyorduk. Abim yengem bir de yanlarında yengemin kardeşi tatile gitmiş, başka şehre gezmeye gitmiş. Sonra gelince "Babacığım biz kartı ödeyemedik, haciz gelecek ühhüh". Sinir oluyorduk ablamla. Ve bunu anneme söylediğimizde bize yengemin kardeşini bile savundu. Bizi savunmadı.
7) Geçen sene abim, yengem, ablam, ben yazlık kiraladık. 2 haftalığına.. Tatiliin 2 .günü yengemin arkadaşı ve arkadaşının eşi kalmaya geldi. 1-2 gün kalacaklardı sözde. 7 gün kalmışlar. Biz 4. gün döndük. Çünkü yengem "kızlar misafirler salonda yatıyor, siz oraya geçin onlara odayı verelim" dedi. Biz de alındık. Toparlandık döndük. Dönerken ablam tutamadı kendini misafirlerin yanında " 2 haftalığına geldik paranın çoğunu da biz verdik ama yerimizden edildik." dedi. Ben insanlara ayıp olur diye "Benim çalışmam var onun yetişmesi lazım zaten yeter bu kadar" dedim. Döndük işte. Yengem annemi arayıp "Kızların misafirlerime terbiyesizlik yaptı." gibisinden bir ton söylemiş. Ben geçen sene 24, ablam 26 yaşındaydı. Annem bizi dövdü. "Anne bak öyle olmadı bizden dinle" diye yalvardım. Ama kabloyla dövdü. Birkaç gün izle dolaştık öyle. Sonra ablam da ben de çalıştığımız şehirlere döndük.
Annem oğluna asla laf söyletmiyor gördüğünüz gibi. Hadi evlat deyip geçeyim. Ama gelin? Neden biz gelinin bir yanlışını söylediğimizde bize sürekli onu savunuyor. Sonra bağırıyor. Evden kovuyor hatta. Daha anlatacak çok şey var kızlar. Sabaha kadar yazsam yazarım. Soruya geçeyim.
Şimdi burada evli ve bu konularda tecrübeli arkadaşlar da var. Onlar belki benden daha iyi yorumlar. Görümce olan, gelin olan da var. Ben yengemin aileme göründüğü gibi saygılı, iyi niyetli, masum biri olduğunu düşünmüyorum. Aksine bizim mal varlıklarımıza, paramıza güvenen biri olduğunu düşünüyorum. Kendi ailesinden 1 kuruş istemez, hep bizden. Çok para harcadığı için bu duruma düştüklerini düşünüyorum. Siz benim yerimde olsanız böyle düşünür müydünüz? Yoksa boslukboslukbosluk sen fesatça yorumluyorsun, yanlış düşünüyorsun mu diyorsunuz? Lütfen açıkça yazın. Söz kırılmayacağım. Eğer ben hatalıysam bileyim ve ona göre düşüncelerimi gözden geçireyim. Çok uzun oldu özür diliyorum vaktinizi çaldığım için. Umarım atlayarak da olsa okuyup bana yardımcı olursunuz.
Hayır aksine borç içinde yüzen bir ailesi var yengemin. Onlar da kendi oğulları yüzünden borçlu.
Allah korusun asla öyle bir görümce olmak istemem. Ben de acaba fesatça mı düşünüyorum diye burada konu açtım. Yıllarca sessiz kaldık ablamla ama artık dayanamıyoruz. Yakında patlarız. Çok dolduk.
Avrupa ülkelerinde doğup büyüyen akrabalarım ve oralarda çalışan arkadaşlarım var. Çoğu gençlerin 18-20 den sonra aile ile birlikte yaşamadığını söylüyor. Bizim kültürde aileler biraz korumacı davranıyor. Avrupalılar daha serbest bırakıyor sanırım.
