A
aylacım
Ziyaretçi
- Konu Sahibi aylacım
- #1
herkes annesi için bir şeyler yazsın..
bakalım neler çıkıcak arkadaşlar....
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Sevgili anne’ ciğim,
Bugün yine anneler günü. İsteksiz ve zamansız gidişinin üzerinden, çok ama çok yıllar geçti. Sensizlikteki sensiz zaman ne kadar da çabuk geçerse geçsin, benim için hiç mi hiç önemi yok. Önemli olan bir tek şey var ki, o da gittiğin günden beri benimle beraber olman. Onun için sana çok ama çok teşekkür ediyorum.
Bugün sana yazmak, seninle dertleşmek istedim. Eminim şu an ben bu satırları yazarken, sen daha neler yazacağımı, senin için hala nasıl bir özlem ve hasret içinde olduğumu biliyor ve de şu anda beni izliyorsun. Buna öylesine inanıyorum ki!!
Bazen ne düşünüyorum biliyor musun? Sana bu düşüncem yine mantıksız ve saçma gelecek ama, yine de yazmak istiyorum.
Tanrı seni bana sadece birkaç dakika da olsa, gerçekten gösterse diyorum. Şaşırdın değil mi?? Ama bunda şaşıracak ne var ki? Ben zaten her zaman mümkün olamayacak şeylerin olmasını düşünmüşümdür. Bunu bilirsin. Hatta bazı fantazilerimin mantık dışı olduğu zamanlarda sana anlattığımda ve sorular sorduğumda bana “ Mantığa uygun olanı düşün ve söyle ki, sana mantıklı cevaplar vereyim” derdin. Hatırladın mı???
Seni çok kısa da olsa niçin görmek istiyorum biliyor musun???
Önce, bir iki saniye de olsa sana sarılmak ve yıllardır unuttuğum
“ANNE’ CİĞİM “ sözcüğünü sana fısıldamak.
seni üzdüğüm günler çok oldu. Ama inan ki sonradan derecesiz pişman olup
sessizce yaptıklarımdan dolayı üzülür, ağlardım. Bunu sana anlatmamıştım galiba?? Ama sen, zaten her zaman beni affediyor, güzel nasihatlarınla, verdiğin anlamlı örneklerle beni yapmış olduğum yanlışlıklardan ve hatalardan dolayı sonsuz bir pişmanlık içine sokup, utandırıyordun, daha doğrusu bu davranışınla beni manen cezalandırıyordun.
Yalnız bir tek şeyi bu satırlarımda sana itiraf etmek istiyorum.
Seni son derece kızdırdığım, hatta çıldırttığım bir gündü.
“NASIL İSTERSEN ÖYLE YAP” dediğimi bugün bile hatırlıyorum .
“BİR ANNEDEN ASLA NEFRET EDİLMEZ” dediğini o kadar iyi anımsıyorum ki, hatta yıllar sonra bugün bile, o zaman sana söylemiş olduğum bu üç kelimeyi, beni rahatsız eden bir vicdan azabı olarak içimde taşımaktayım.
İşte ben geçmişte böyle bir ben’ dim maalesef!!!
Bu saygısızlığım için senden belli bir zaman sonra, muhakkak ki özür diler, pişmanlığımı ve üzüntümü dile getirirdim. Bunu sen de çok iyi biliyorsun. Fakat ani gidişin, bu fırsatı vermedi bana.
Şimdiki ben’ i anlatmama gerek yok zaten. Beni her an görüyor ve yaşantımı biliyorsun. Yalnız seninle paylaşmak istediğim ve bugün bile hala anlayamadığım bir-iki şey var. Merak etme, bu kez seninle paylaşmak ve sormak istediklerim mantıklıca olacak.
Anne’ ciğim;
Niçin çok seven ve sevilen bazı anneler, bazen senin gibi vakitsiz ve aniden bu dünyayı terkedip gidiyorlar??
Niçin bazı anneler çocuklarından sevgi, saygı ve ilgi göremiyorlar?
Oysa, bir annenin nasıl olursa olsun, çocukları tarafından sevilemeyeceğini, sayılamayacağını düşünemiyorum. Evet!!! Evet.. Bu tür evlatlar da var maalesef inan bana. Bunun sana ne kadar ters düştüğünü tahmin edebiliyorum. Çünkü sen bu konuda çok şanslıydın. Sen çok sevildin, hala da seviliyor, anılıyor ve yıllar sonra bugün bile kalplerimizde yaşıyorsun.
Gönül isterdi ki, tüm çocuklar hangi yaşlarda olurlarsa olsunlar, annelerini en az benim seni sevdiğim kadar sevsinler, görebildikleri veyahut da görebilme imkanına sahip oldukları annelerini yalnız bırakmasınlar.
Kimbilir!! Belki bu mutlu gün, sevgiye hasret çeken, ihmam edilen, terkedilen tüm anneler için bir sevgi ve yakınlığın başlangıcı olur.
Çünkü anneler her zaman affeden, ufacık bir çiçek ve bir kaç güzel sözcükle son derece mutlu olabilen fedakar ve asla yerleri doldurulamayacak olan eşsiz varlıklardır. Sence de öyle değil mi???
Senin bana sık sık tekrarladığın bir sözün geldi şimdi aklıma;
“İNSAN BİR ŞEYİN DEĞERİNİ, ANCAK ONU KAYBETTİKTEN SONRA ANLAR “ derdin. Bu güzel ve gerçek sözün anlamını, sen gittikten sonra anlayabildim maalesef!!!!
Eğer bugün ben, sahip olduğum güzelliklerin değerini zamanında bilebiliyorsam, bunu, senin bu güzel sözüne borçluyum.
Anne’ ciğim,
Bugün sana en çok sevdiğin kırmızı güllerle gelmeyi ne kadar isterdim bilemezsin. Ama ne yazık ki, aramızdaki mesafe öylesine uzak, şartlarsa öylesine bu isteğimi engelliyor ki, buna da kısmet diyorum. Zaten sen de her zaman kadere ve kısmete inandığını söylerdin. Onun için beni anlayacağına ve bağışlayacağına inanıyorum.
Bu güzel günde sana en güzel hediyem her zaman olduğu gibi, yine en içten dualarım olacaktır. Sevindin değil mi???
Canım anne’ ciğim,
Sana günlerce, aylarca, yıllarca yazsam yine de seninle paylaşmak istediğim duygu ve düşüncelerimi yazmakla bitiremem.
Sana Tanrı’ nın yanında ve yine onun sevgi ve rahmetinde sonsuz huzur diliyorum. Sana her zaman söylemiş olduğum gibi;
“ANNE’ CİĞİM SENİ ÇOK SEVİYOR VE HER GEÇEN GÜN SENİ DAHA ÇOK ÖZLÜYORUM” diyorum kutlanan bu anneler gününde.
Seni kucaklıyamıyor, öperek kutlayamıyorum çocukluğumdaki gibi. Fakat Tanrı’ nın seni taktir edip kucaklıyarak, kutlayacağına yürekten inanıyorum.
Ayrıca, o meçhul aleminizde ne kadar ANNE varsa, onlara da Tanrı’ nın sevgisini ve rahmetini diliyorum. Tüm anneler olarak hepiniz huzur içinde olun.
Sensizlikteki BEN :
bakalım neler çıkıcak arkadaşlar....
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Sevgili anne’ ciğim,
Bugün yine anneler günü. İsteksiz ve zamansız gidişinin üzerinden, çok ama çok yıllar geçti. Sensizlikteki sensiz zaman ne kadar da çabuk geçerse geçsin, benim için hiç mi hiç önemi yok. Önemli olan bir tek şey var ki, o da gittiğin günden beri benimle beraber olman. Onun için sana çok ama çok teşekkür ediyorum.
Bugün sana yazmak, seninle dertleşmek istedim. Eminim şu an ben bu satırları yazarken, sen daha neler yazacağımı, senin için hala nasıl bir özlem ve hasret içinde olduğumu biliyor ve de şu anda beni izliyorsun. Buna öylesine inanıyorum ki!!
Bazen ne düşünüyorum biliyor musun? Sana bu düşüncem yine mantıksız ve saçma gelecek ama, yine de yazmak istiyorum.
Tanrı seni bana sadece birkaç dakika da olsa, gerçekten gösterse diyorum. Şaşırdın değil mi?? Ama bunda şaşıracak ne var ki? Ben zaten her zaman mümkün olamayacak şeylerin olmasını düşünmüşümdür. Bunu bilirsin. Hatta bazı fantazilerimin mantık dışı olduğu zamanlarda sana anlattığımda ve sorular sorduğumda bana “ Mantığa uygun olanı düşün ve söyle ki, sana mantıklı cevaplar vereyim” derdin. Hatırladın mı???
Seni çok kısa da olsa niçin görmek istiyorum biliyor musun???
Önce, bir iki saniye de olsa sana sarılmak ve yıllardır unuttuğum
“ANNE’ CİĞİM “ sözcüğünü sana fısıldamak.
seni üzdüğüm günler çok oldu. Ama inan ki sonradan derecesiz pişman olup
sessizce yaptıklarımdan dolayı üzülür, ağlardım. Bunu sana anlatmamıştım galiba?? Ama sen, zaten her zaman beni affediyor, güzel nasihatlarınla, verdiğin anlamlı örneklerle beni yapmış olduğum yanlışlıklardan ve hatalardan dolayı sonsuz bir pişmanlık içine sokup, utandırıyordun, daha doğrusu bu davranışınla beni manen cezalandırıyordun.
Yalnız bir tek şeyi bu satırlarımda sana itiraf etmek istiyorum.
Seni son derece kızdırdığım, hatta çıldırttığım bir gündü.
“NASIL İSTERSEN ÖYLE YAP” dediğimi bugün bile hatırlıyorum .
“BİR ANNEDEN ASLA NEFRET EDİLMEZ” dediğini o kadar iyi anımsıyorum ki, hatta yıllar sonra bugün bile, o zaman sana söylemiş olduğum bu üç kelimeyi, beni rahatsız eden bir vicdan azabı olarak içimde taşımaktayım.
İşte ben geçmişte böyle bir ben’ dim maalesef!!!
Bu saygısızlığım için senden belli bir zaman sonra, muhakkak ki özür diler, pişmanlığımı ve üzüntümü dile getirirdim. Bunu sen de çok iyi biliyorsun. Fakat ani gidişin, bu fırsatı vermedi bana.
Şimdiki ben’ i anlatmama gerek yok zaten. Beni her an görüyor ve yaşantımı biliyorsun. Yalnız seninle paylaşmak istediğim ve bugün bile hala anlayamadığım bir-iki şey var. Merak etme, bu kez seninle paylaşmak ve sormak istediklerim mantıklıca olacak.
Anne’ ciğim;
Niçin çok seven ve sevilen bazı anneler, bazen senin gibi vakitsiz ve aniden bu dünyayı terkedip gidiyorlar??
Niçin bazı anneler çocuklarından sevgi, saygı ve ilgi göremiyorlar?
Oysa, bir annenin nasıl olursa olsun, çocukları tarafından sevilemeyeceğini, sayılamayacağını düşünemiyorum. Evet!!! Evet.. Bu tür evlatlar da var maalesef inan bana. Bunun sana ne kadar ters düştüğünü tahmin edebiliyorum. Çünkü sen bu konuda çok şanslıydın. Sen çok sevildin, hala da seviliyor, anılıyor ve yıllar sonra bugün bile kalplerimizde yaşıyorsun.
Gönül isterdi ki, tüm çocuklar hangi yaşlarda olurlarsa olsunlar, annelerini en az benim seni sevdiğim kadar sevsinler, görebildikleri veyahut da görebilme imkanına sahip oldukları annelerini yalnız bırakmasınlar.
Kimbilir!! Belki bu mutlu gün, sevgiye hasret çeken, ihmam edilen, terkedilen tüm anneler için bir sevgi ve yakınlığın başlangıcı olur.
Çünkü anneler her zaman affeden, ufacık bir çiçek ve bir kaç güzel sözcükle son derece mutlu olabilen fedakar ve asla yerleri doldurulamayacak olan eşsiz varlıklardır. Sence de öyle değil mi???
Senin bana sık sık tekrarladığın bir sözün geldi şimdi aklıma;
“İNSAN BİR ŞEYİN DEĞERİNİ, ANCAK ONU KAYBETTİKTEN SONRA ANLAR “ derdin. Bu güzel ve gerçek sözün anlamını, sen gittikten sonra anlayabildim maalesef!!!!
Eğer bugün ben, sahip olduğum güzelliklerin değerini zamanında bilebiliyorsam, bunu, senin bu güzel sözüne borçluyum.
Anne’ ciğim,
Bugün sana en çok sevdiğin kırmızı güllerle gelmeyi ne kadar isterdim bilemezsin. Ama ne yazık ki, aramızdaki mesafe öylesine uzak, şartlarsa öylesine bu isteğimi engelliyor ki, buna da kısmet diyorum. Zaten sen de her zaman kadere ve kısmete inandığını söylerdin. Onun için beni anlayacağına ve bağışlayacağına inanıyorum.
Bu güzel günde sana en güzel hediyem her zaman olduğu gibi, yine en içten dualarım olacaktır. Sevindin değil mi???
Canım anne’ ciğim,
Sana günlerce, aylarca, yıllarca yazsam yine de seninle paylaşmak istediğim duygu ve düşüncelerimi yazmakla bitiremem.
Sana Tanrı’ nın yanında ve yine onun sevgi ve rahmetinde sonsuz huzur diliyorum. Sana her zaman söylemiş olduğum gibi;
“ANNE’ CİĞİM SENİ ÇOK SEVİYOR VE HER GEÇEN GÜN SENİ DAHA ÇOK ÖZLÜYORUM” diyorum kutlanan bu anneler gününde.
Seni kucaklıyamıyor, öperek kutlayamıyorum çocukluğumdaki gibi. Fakat Tanrı’ nın seni taktir edip kucaklıyarak, kutlayacağına yürekten inanıyorum.
Ayrıca, o meçhul aleminizde ne kadar ANNE varsa, onlara da Tanrı’ nın sevgisini ve rahmetini diliyorum. Tüm anneler olarak hepiniz huzur içinde olun.
Sensizlikteki BEN :
