- Konu Sahibi ikitascorba
- #1
oncelikle ukalaligimi bagislamanizi rica ediyorum sizden..
mesele su: ben kucuklukten beri herkes tarafindan begenilen birisi oldum. rahmetli dedem ve babannem rus olduklari icin o tarafa benzedik ben ve kardeslerim. guzellik goreceli ama bizde durum biraz farkliydi, gorseniz anlardiniz sanirim ne demek istedigimi. cevremdeki erkekler yani tanidiklarim, arkadaslarim bana hep saygi duydular ama disarda hep goze battim. her hafta bir aday dayaniyordu kapiya. cok yakisiklilar da varddi, cok zekiler de,ne biliyim birsuru tip. kariyer dedim, master bitsin dedim, doktora dedim, zaten bulurum birini dedim kabul etmedim hicbirisini. belki ukalalik olarak goreceksiniz ama ben guzel olamnin zararini cok gordum. yani belli bi yasa kadar guzeldi ilgi ama ne zamanki ciddi kararlar alacak yasa geldim iste o zaman sorun oldu goruntum. hepsi bir yana..
birkac aydir nisanliyim ve nisanlim cok yakisikli birisi degil. yani ben onun yuzune bakinca icim isiniyor ama disardan bakinca ne bileyim bi 'fark' goruyor insanlar. cirkin degil kesinlikle ama beklentilerin de altinda bircok kisiye gore. bunu kafaya hic takmadim ama simdi yavas yavas benim toplumuma giriyo nisanlim ve heryerde 'daha iyisini guzelini' bulamadinmi imalari ve bakislari. saniyorum o da bunun farkinda. bu durum beni oldukca rahatsiz etmeye basladi hatta kafami bile kurcalamaya basladi. otomatikmen karsilastirir oldum nisanlimi baska erkeklele. kendimi bu dusuncelerle yakaladigimda cokk kiziyorum kendime.
nisanlimi tip olarak asiri begenmesem de onu seviyorum ve ona asigim. ama bu mesele hep cikariliyor karsimiza. keske hic guzel olmasaydim diyorum bazen.nasil kimseyi takmadan yolumuza devam edebiliriz? bana akil verin nolur. ayni durumu yasayan var mi icinizde? [/FONT]
mesele su: ben kucuklukten beri herkes tarafindan begenilen birisi oldum. rahmetli dedem ve babannem rus olduklari icin o tarafa benzedik ben ve kardeslerim. guzellik goreceli ama bizde durum biraz farkliydi, gorseniz anlardiniz sanirim ne demek istedigimi. cevremdeki erkekler yani tanidiklarim, arkadaslarim bana hep saygi duydular ama disarda hep goze battim. her hafta bir aday dayaniyordu kapiya. cok yakisiklilar da varddi, cok zekiler de,ne biliyim birsuru tip. kariyer dedim, master bitsin dedim, doktora dedim, zaten bulurum birini dedim kabul etmedim hicbirisini. belki ukalalik olarak goreceksiniz ama ben guzel olamnin zararini cok gordum. yani belli bi yasa kadar guzeldi ilgi ama ne zamanki ciddi kararlar alacak yasa geldim iste o zaman sorun oldu goruntum. hepsi bir yana..
birkac aydir nisanliyim ve nisanlim cok yakisikli birisi degil. yani ben onun yuzune bakinca icim isiniyor ama disardan bakinca ne bileyim bi 'fark' goruyor insanlar. cirkin degil kesinlikle ama beklentilerin de altinda bircok kisiye gore. bunu kafaya hic takmadim ama simdi yavas yavas benim toplumuma giriyo nisanlim ve heryerde 'daha iyisini guzelini' bulamadinmi imalari ve bakislari. saniyorum o da bunun farkinda. bu durum beni oldukca rahatsiz etmeye basladi hatta kafami bile kurcalamaya basladi. otomatikmen karsilastirir oldum nisanlimi baska erkeklele. kendimi bu dusuncelerle yakaladigimda cokk kiziyorum kendime.
nisanlimi tip olarak asiri begenmesem de onu seviyorum ve ona asigim. ama bu mesele hep cikariliyor karsimiza. keske hic guzel olmasaydim diyorum bazen.nasil kimseyi takmadan yolumuza devam edebiliriz? bana akil verin nolur. ayni durumu yasayan var mi icinizde? [/FONT]