- 25 Eylül 2019
- 490
- 721
- 25
- Konu Sahibi yasasinozgurluk
- #1
Hepinize merhabalar :) konuma en uygun başlık ''GÜLME KOMŞUNA GELİR BAŞINA'' oldu 
çünküüü ben hep sevgilisinden ayrılıp sürekli ağlayan kendini depresyona sokan abarta abarta anlatan sankı başka biri yokmuş gibi davrananlar insanlara biraz garip bakardım içimden derdim sanki nikahlı kocası ayrıl gitsin işte ne bu vazgeçemem havaları.
Benimde 3 senedir tanıdığım ama 1 bucuk sene ilişkimizin olduğu bir bey var-DI düne kadar. Ben bu çocuğu hep affettim her hatasını affettim ama annemle konusunca anladım kı burada en büyük hata benim. Başkalarına gelince affetme ayrıl ama kendi ilişkime gelince affet oh ne güzel. Bu çocukla biz genel olarak tartışırdık ayrılma ile sonuçlanırdı dünde söylediği bir laf yüzünden ayrıldım ben haklıydım o yuzden ayrılmamıza pek üzülmedim ama sabah bir uyandım İLİŞKİ DURUMU... WHY??? hemde eski sevgilisi ile... Sabahtan beridir yıkık gibiyim sırf bakmamak için bütün hesaplarımı kapattım fake hesapları bile. Güldüğüm herşey başıma geldi sanki. Depresyonda hissediyorum kendimi, sanki başka biri yokmuş gibi hissediyorum sabahın 10'da iş yerinde duygusal duygusal şarkılar dinleyerek iyice mahvettim kendimi. Bu arada ben heyecanlandığım zaman midem bulanıyor, şaka değil gerçekten bulanıyor kusasım geliyor öğürmeye başlıyorum midemde kelebekler uçuşuyor falan, aslında bu birine aşık olunca olmuyor muydu ya? bende mı ters etki yaptı acaba. Durum bu kızlar belki kiminize gereksiz gelebilir saygı duyarım ama benım annemden başka dertleşecek bir arkadaş çevrem yok olanlarda zaten dert dinlemeyi sevmiyor. Hayatımın merkezine koymuşum onu ve onu tamamen kaybettiğimi anlayınca bu kadar çok acı oldu içimde herhalde. Bir yandan kendimi avutuyorum ya aman diyorum daha küçüksün önüne kimler kimler gelecek ama saniyelik oluyor bu avutma. Ben bu çocuktan soğumak istiyorum annem spora git yüzmeye git şuraya buraya git diyor ama inanın hiç bişey yapasım yok dut gibiyim işe gidince tek oluyorum oyalanacak bişey olmuyor kafamı verebileceğim bir şey bile yok
çünküüü ben hep sevgilisinden ayrılıp sürekli ağlayan kendini depresyona sokan abarta abarta anlatan sankı başka biri yokmuş gibi davrananlar insanlara biraz garip bakardım içimden derdim sanki nikahlı kocası ayrıl gitsin işte ne bu vazgeçemem havaları.
Benimde 3 senedir tanıdığım ama 1 bucuk sene ilişkimizin olduğu bir bey var-DI düne kadar. Ben bu çocuğu hep affettim her hatasını affettim ama annemle konusunca anladım kı burada en büyük hata benim. Başkalarına gelince affetme ayrıl ama kendi ilişkime gelince affet oh ne güzel. Bu çocukla biz genel olarak tartışırdık ayrılma ile sonuçlanırdı dünde söylediği bir laf yüzünden ayrıldım ben haklıydım o yuzden ayrılmamıza pek üzülmedim ama sabah bir uyandım İLİŞKİ DURUMU... WHY??? hemde eski sevgilisi ile... Sabahtan beridir yıkık gibiyim sırf bakmamak için bütün hesaplarımı kapattım fake hesapları bile. Güldüğüm herşey başıma geldi sanki. Depresyonda hissediyorum kendimi, sanki başka biri yokmuş gibi hissediyorum sabahın 10'da iş yerinde duygusal duygusal şarkılar dinleyerek iyice mahvettim kendimi. Bu arada ben heyecanlandığım zaman midem bulanıyor, şaka değil gerçekten bulanıyor kusasım geliyor öğürmeye başlıyorum
midemde kelebekler uçuşuyor falan, aslında bu birine aşık olunca olmuyor muydu ya? bende mı ters etki yaptı acaba. Durum bu kızlar belki kiminize gereksiz gelebilir saygı duyarım ama benım annemden başka dertleşecek bir arkadaş çevrem yok olanlarda zaten dert dinlemeyi sevmiyor. Hayatımın merkezine koymuşum onu ve onu tamamen kaybettiğimi anlayınca bu kadar çok acı oldu içimde herhalde. Bir yandan kendimi avutuyorum ya aman diyorum daha küçüksün önüne kimler kimler gelecek ama saniyelik oluyor bu avutma. Ben bu çocuktan soğumak istiyorum annem spora git yüzmeye git şuraya buraya git diyor ama inanın hiç bişey yapasım yok dut gibiyim işe gidince tek oluyorum oyalanacak bişey olmuyor kafamı verebileceğim bir şey bile yok
canlandı.Adam bir senin dala bir eski sevgili dalına zıplayıp duruyor.
