aynen öyle.akrabalara kızıyor bile bazen onlarda ondan çekiniyor büyük gibi görüyor işte.olan bana oluyor bu durumda.eşime çıtlatıpçıtlatmamakta kararsızım daha ona karar veremedim.
zaten biyere giderken hemen üzerime pardesümün içine bakıyor pantolon varmı diye.gerçekten bazen kendimi değersiz biri gibi hissediyorum.pantolon giydiysemde bütün gezme boyunca gözü hep bacaklarımda anlamam için yapıyor sanırım ama ben salağa yatıyorum.bakalım bu konuda ihtarı ne zaman alacağım :)
merhaba arkadaşlar..
ben 7 aylık evliyim.eskişehirliyim eşim sakarya adapazarlı.ben evlenince adapazarına yerleştim.eşimi çok seviyorum.onun için aşırı derecede bağlı olduğum ailemi bırakıp buralara kadar geldim.eşimin ailesi ilede aram çok iyi.bana hiç gelin muamelesi yapmadılar.evden birisi olarak gördüler.kayınvalidem çok hoşsohbet birisi.herhangi bir arkadaşımla konuşabileceğim herşeyi onunla konuşabiliyorum.
buraya kadar herşey çok güzel çok olumlu..
ama bir sorun var.bilmiyorum bu süreci her evli bayan yaşıyormu.ben son 1 2 aymı çok huzursuz geçiriyorum..
eskişehir ve adapazarı birbirinden çok farklı şehirler..
esk te çok çeşitli insanlar var.başta üniversite şehri.yani neredeyse yarısı yabancı.ama hiç bir ayrım söz konusu değildir.nasıl anlatsam mor saçlısı da var mavi saçlısıda ateistide var sosyalistide var inançlısıda var.dediğim gibi çok çeşitlilik var.ama insanlar birbirine karşı çok hoşgörülüdür ve kimse birbirini yadırgamaz ve yargılamaz..ben böyle bir ortamda büyüdüm.
adapazarındada çok çeşitlilik var ama buradaki çeşitlilik daha çok millet olarak.laz kürt çerkes boşnak macır vs.
ve inanılmaz bir ayrım inanılmaz bir ırkçılık inanılmaz bir eleştiri söz konusu.herkes kendi kültürünü yaşatmaya çalışıyor ve hep karşısındakini kınıyor.adetlerine çok bağlılar ve burada sonuna kadar yaşatmaya çalışıyorlar.
ben eşimin ailesine uyum sağladım.zaten herkesle kolay anlaşan uyum sağlayan buna rağmen dik durabilen bir yapım vardır.vardı yani:) eşimin ailesinin adetlerine ve hayatına uyumluluk gösterdim.onlar benden daha muhafazakar ama beni yadırgamıyorlardı en başta.bende zaten kapalı bir bayanım çok uç bir tip değilim onlara göre..
ama anlattığım gibi burada kendi gibi olmayan herkesi eleştirme hastalığı olduğu için kayınvalidemde kendi düşünce tarzına uymayan herşeyi eleştirir.ama herşeyi.beni bu zamana kadar hiç eleştirmemişti.ben o herşeyi eleştirdiği için çok dikkat ediyordum hareketlerime.başkalarını eleştiren benide eleştirir mutlaka diye.ve bu hyunu görmezden geliyordum çünkü gerçekten normalde çok iyi birisi.ama bende 1 2 aydır kendimi kasmaktan kendim gibi olamamaktan gerginlikler başladı.yani gerginliğimin sebebi sanırım bu.önceleri aile özlemim vardı.sonra sanki aileme birşey olacak her an onların ölüm haberini alacakmışım korkusu yaşamaya başladım.rüyamda 2 gün üst üste abimi görüyorum neden gördüm bu bi işaretmiydi acaba abime birşeymi olacak diye bütün gün kendimi kurabiliyorum mesela..bütün günümü mahediyorum bu düşünceyle.kayınvalidemle olduğum zamanlarda kendimi kasmaktan bitap düşüyorum.kendim gibi olamamaya başladım aile özlemi yeni hayatıma adapte olayımderken 1 2 aydır nefeslerim kesilmeye başladı.çok derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum.bazen uykudan uyanıyorum nefesimin yetmediğini hissediyorum birdaha uyuyamıyorum.çok huzursuzum.bu durumumu bir hafta önce eşime açıkladım.beni anlayışla karşıladı.kimseyi memnun etmek zorunda değilsin ben senden çok memnunm zaten gerisini neden takıyorsun diye beni teselli etti ve rahatlattı.1 haftadır çok daha iyiydim.taki dün kayınvalideme gidene kadar.pembe renkte bir pardesü giymiştim.içeri girer girmez bakışı değişti ilk önce.sonra konu biryerlerden açıldı benim dar ve renkli pardesüler giymeme geldi.ben herkese kızıyordum yüzlerine söylüyordum şimdi bak onun gelini giyiyo diyecekler dedi şakacı bir dille.bende güldüm geçtim.yani geçmeye çalıştım.ama bombardıman bitmedi.haftaya bi akrabaya gidiyoruz sakın bu pardesüyü giyme ben onu hep eleştirirdim sen giyersen bana ne der sonra dedi.sonra eleştiriler devam etti.renkli çantalar takıyodu o ben ona kırmızı çanta aldı diye hayat kadını çantası bu dedim dalga geçtim şimdi onun gelini takıyo diyecekler dedi.yani bana kibarca gülerek şakayla karışık ayar verdi.eve giderken hadi giy geceliğini resmen gecelikle çıkıyosun şuan sokağa dedi.sakın kırılma ben herkese düşüncemi söylüyorum sanada söylerim söylemezsem samimiyet olmaz dedi.o söyledi rahatladı ama ben 2 gündür çok kötüyüm.elimden geldiğince uyum sağladım ben onlara neden o beni olduğum gibi kabullenemiyor.ki dediğim gibi bende kapalı bir bayanım çok büyük bir zıtlıklarımız yok.kaldıki olsa ne olacak insanım bende sonuçta.herkes kadar iyi herkes kadar kötü.dünden beri nefes alamama durumum şiddetli birşekilde başgösterdi.zaten bu şehri sevemedim bu olayda üstüne bne hiç iyi değilim.şu saate kadar uyuyamadım.kapıyı açıp temiz havayı solyorum ama yetmiyor.eşimede birşey söyleyemedim sonuçta onun annesi ve şikayet etmek istemiyorum.ama gücümü kaybediyorum.eski neşemi kaybediyorum.kendim olmaktan çıktım artık.bunun üstesinden nasıl gelebilirim kimseyi kırmadan kırılmadan..çok uzun yazdım biliyorum zahmet edip okursanız bana fikir verebilirmisinz?
benimde 2 görümcem var :) ama onlar ses etmediler okarakterde değiller.tabi kayın validem anlatıyordur onlara.herkes panikatak demiş ya umarım öyle bir problem olmazcanım benim evlendiğim 2 yıl oluyor buna benzer problemelrle karşılaşıyorum :)) bi süre takmayacaksın demeyi çok isterim ama takılıyor yapı meselesi :101: senin üstelik sadece kayınvaliden bende 3 tane de görümce var :96:
birde benim eşimin ailesi çok kapalıı sen ne güzel kapalıymışsın bide açık oslan nasıl olacak çok merak ediyorumm çünkü ben açığımm benim yanımdada sürekli bir örtünme muhabbetti :97: nefes alamamana gelince aman diyim canım bu işi panik atak noktasına getiricek kadar takma kafanaben şimdiye kadar 1 kere eşime anlattım 2 yıl boyunca neler duydumm ondada saolsun bana destek olunca bir dahada ona bişey anlatmadımm canımcımm erkek tarafıı dediklerii böyle oluyor sanırımm güll geçç gel burada anlatt iyii geliyorr vallahii
ben şunu anladım azcık huyna gideyim dediğinde hemen olayın rengi değişiyor.artık yine eskisi gibi olacağım ama takmayacağım yeri gelincede şakayla karışık bende cvp vereceğim.ya ayıp birşey yapmamışsın cevap vermemişsin hep zaten sessizleri ezerler sonra 2 kez cevap ver tü kaka olursun sen ne istiosan onu yap eşinede bahset bu durumun seni rahatsız ettiğini ama eğer o senden bunu isterse nasıl ki taaa oraya yerleştiysen bunuda o istedi diye giymiyeceğini söyle ama eşin içinn ozaman kayınvaliden bi zahmet kendini değiştirsin herkeze bahane bulan insanlar illaki bi yakınından çıkar canım üzülme o kurbanda sen olma
eleştiride bulunduğu kıyafetin yada eşyaların için,ben çok severek giyiyorum,eşimde çok yakıştırıyor şeklinde sizde ayarı vermelisiniz..napalım kadın otoriterse,gitsin kendi kızına otorite kursun sıkıyorsa..
sende fazla tepkisiz kalma canım,bak nefes bile alacak halin kalmamış,eşinle maşallah aran iyiymiş,daha daha da iyi tut aranı canım,sonuçta kaynanaya cevap verirken eşinin desteğini muhakkak almalısın..
Aynen benim kayınvalidem.
Sakın taviz verme onun yanına giderken olduğun gibi ol.
Benimki de ....... gelini pantolon giyiyor,pardesüsüz geziyor derler deyip duruyordu, Ve seni mantosuz orda görmüşler burda pantolonla görmüşler diyordu anlamıyorum namussuzluk mu? yapıyorum diyordum... neyse dedim, Pantolonu bıraktım iki yüzlü olmamak adına da hiç bir yer de giymedim, sonra tunikleri attırdı, pardesüye geçiş, topuklu ayakkabıları bıraktırdı... tabi bunu Allah diye diye yaptırıyor e birde tehtidle, yok düğüne gelmem yok gelinlik almam. En sonunda bir gün aa sana çarşaf diktirdim deyip boynumdan geçirince, ben çok büyük hata yaptığımı anladım, Ve sonrasın da hiç bir şekilde onu dinlemedim. Zaten kapalıyım daha ne istiyosun. Eleştirdiğinde ben de her insanın giyim tarzını beğemiyorum, ama saygı duyuyorum dedim geçtim.
Kocana layık ol yeter. Kendini de şişirip hasta etme olan hep sessiz kalana oluyor çok sonra anladım ben... :)
Dinimizde yapılan yanlışı gördüğünde uyarmakta mesulsun ama güzellikle böyle sürekli bi baskı olduğunda insanin yapicağı varsa bile yapmyor benim ailem muhafazakrdr eşim ailesi pek deildir bigun kayınpederim ben pantolon giydim die eşimi arkadaşlarının yanında hanımına sole bidaha pantolon giydgni görmicem deyince tbi eşimde o sinirini bendn çıkardı eşimin bana çıkışması çok sgrıma gitti ve onunda bana çıkışmasında sonra eşimle muhattp olmadım ayrılma derecesine geldk baktı ki durum ciddi gidip ailesiyle knştu ben onun ne giydğini görüyorum bendn başka kimseyi ilgilendrmz öbür gelinlerinz açık onlar gözunüze batmıyorsa isranurda batmıcak demişti
büyüdüğün,alıştığın şehirden ayrılıp başka bir yerde yaşamaya başlamak zor bilirim,heleki küçük şehirse...canım çoğu kişinin kv ile sorunları oluyor,birbirinizi kırmadan konuşup sorunu halletmeye çalışın başka kalıcı ne gibi bir çözüm olabilir bilmiyorum yada önemsemiyceksiniz dediklerini,sürekli orda yaşamak zorundasınız galiba,önümüz yaz belki biraz uzaklaşmak iyi gelebilir tatil planları yapsanız,aklıma bunlar geliyor,çok fazla kafanıza takmayın kv nizin dediklerini...
büyüdüğün yaşadığın şehirden ayrılıp farklı şehire gelmek çok kolay birşey değil. onun stresi zaten üzüyordur. yaşadığın nefes darlığı da panik atak geçirdiğini gösteriyor sanki. anlattığına göre k.validen açık sözlü gibi görünüp patavatsızlık yapıyor. birşey dediğinde kibarca söyleyebilirsin aklındakini. ama içine atarsan daha çok hasta olursun. üzme kendini. istediğin gibi rahat konuşuyormuşsun nasılsa konuş yine...
cnm kendin demişsin hep eleştirir herkesi diye tabi biryerde artık patlak verecektin... bu çok normal kimse kimse için baştan yaratılamaz (töbe) bence sen çok abartmışsın kendini bukadar kasma rahat ol sende insansın seninde düşünce tarzın seninde kendine göre yaşantın var bunu en başta kendin kabullenmen ve eleştirilere kulak tıkaman gerek sen saygında kusur etmedikçe eşin senden memnun oldukça bence sen kendin kaşınıyor bu kadar kayınvalide yalakası (kaba tabirle) olma!!!!!!!
canim benc eiki yuzlu olmazsin bende istanbulda buyuduma ilem muhafazakar oyle buyudum kapali degilim ben ama neyse evlenip ankaraya geldim kimsem yok ama beni snein gibi rahat yerden kucuk yere gelemdim hatta ailemin hayatindan daha rahat ve luks bir yer egeldim buna ragmen istanbula gidicne akrabalrimin yanina filan ona gore kiyafet goturur giyerim laf soz olmasin diye sende bence kaynana giderken oyle yap bunalr asilmiycak seyler degil birde evde oturuyorsan kursa filan yazil ben oyle arkads edindim su an cok rahatim esin sana destek veriyor onalar yali kadinalri biraz idare edicen lafida icine atma ama oraya gdierken daha sade giyin bu snein icin cok zor olmamali alisicaksin inan bana ben bile burdayken 4 ay yanliz disari cikamadimarkadasim yoktu simdi bir suru daha yenisin uzulme bide aileni sik sik ziyaret et ben ilk evlendigimde her ay gittim cunku ilk kez ayri kaldim ailemden yoska bunalirsinaynı evde yaşamıyoruz.
öyle yapsam ikiyüzlü gibi hissedicem kendimi.ayrıca ayıp utanılacak birşey yapmıyorum ben ozaman kabul etmiş gibi olmazmıyım sanki.başkalarını eleştirdiğinde kalabalık bir ortam oluyor ozaman fikir belirtsem toplumu biliyorsun gelin cadı derler.birde kayın validem hitabet yönü çok güçlü bir kadındır bütün sülaleye kızar onu giyme bun giy diye herkes ondan hafif korkar.yani otorite kurmayı çok seviyor bunuda dile getiriyor.sonra ama ben bunu allah için söylüyorum diyor.bgün görüşücez ben ona konuyu açmayı düşünüyorum.herkes düşüncesini savunmakta özgür.bir başkasının yanlış yaptığını düşünüyorsan onu başbaşayken uyarsan hem oda kırılmaz dicem.uyrarınca benide söylesin gelinimede söylüyorum onada kızıyorum desin içi rahat edicekse.
merhaba arkadaşlar..
ben 7 aylık evliyim.eskişehirliyim eşim sakarya adapazarlı.ben evlenince adapazarına yerleştim.eşimi çok seviyorum.onun için aşırı derecede bağlı olduğum ailemi bırakıp buralara kadar geldim.eşimin ailesi ilede aram çok iyi.bana hiç gelin muamelesi yapmadılar.evden birisi olarak gördüler.kayınvalidem çok hoşsohbet birisi.herhangi bir arkadaşımla konuşabileceğim herşeyi onunla konuşabiliyorum.
buraya kadar herşey çok güzel çok olumlu..
ama bir sorun var.bilmiyorum bu süreci her evli bayan yaşıyormu.ben son 1 2 aymı çok huzursuz geçiriyorum..
eskişehir ve adapazarı birbirinden çok farklı şehirler..
esk te çok çeşitli insanlar var.başta üniversite şehri.yani neredeyse yarısı yabancı.ama hiç bir ayrım söz konusu değildir.nasıl anlatsam mor saçlısı da var mavi saçlısıda ateistide var sosyalistide var inançlısıda var.dediğim gibi çok çeşitlilik var.ama insanlar birbirine karşı çok hoşgörülüdür ve kimse birbirini yadırgamaz ve yargılamaz..ben böyle bir ortamda büyüdüm.
adapazarındada çok çeşitlilik var ama buradaki çeşitlilik daha çok millet olarak.laz kürt çerkes boşnak macır vs.
ve inanılmaz bir ayrım inanılmaz bir ırkçılık inanılmaz bir eleştiri söz konusu.herkes kendi kültürünü yaşatmaya çalışıyor ve hep karşısındakini kınıyor.adetlerine çok bağlılar ve burada sonuna kadar yaşatmaya çalışıyorlar.
ben eşimin ailesine uyum sağladım.zaten herkesle kolay anlaşan uyum sağlayan buna rağmen dik durabilen bir yapım vardır.vardı yani:) eşimin ailesinin adetlerine ve hayatına uyumluluk gösterdim.onlar benden daha muhafazakar ama beni yadırgamıyorlardı en başta.bende zaten kapalı bir bayanım çok uç bir tip değilim onlara göre..
ama anlattığım gibi burada kendi gibi olmayan herkesi eleştirme hastalığı olduğu için kayınvalidemde kendi düşünce tarzına uymayan herşeyi eleştirir.ama herşeyi.beni bu zamana kadar hiç eleştirmemişti.ben o herşeyi eleştirdiği için çok dikkat ediyordum hareketlerime.başkalarını eleştiren benide eleştirir mutlaka diye.ve bu hyunu görmezden geliyordum çünkü gerçekten normalde çok iyi birisi.ama bende 1 2 aydır kendimi kasmaktan kendim gibi olamamaktan gerginlikler başladı.yani gerginliğimin sebebi sanırım bu.önceleri aile özlemim vardı.sonra sanki aileme birşey olacak her an onların ölüm haberini alacakmışım korkusu yaşamaya başladım.rüyamda 2 gün üst üste abimi görüyorum neden gördüm bu bi işaretmiydi acaba abime birşeymi olacak diye bütün gün kendimi kurabiliyorum mesela..bütün günümü mahediyorum bu düşünceyle.kayınvalidemle olduğum zamanlarda kendimi kasmaktan bitap düşüyorum.kendim gibi olamamaya başladım aile özlemi yeni hayatıma adapte olayımderken 1 2 aydır nefeslerim kesilmeye başladı.çok derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum.bazen uykudan uyanıyorum nefesimin yetmediğini hissediyorum birdaha uyuyamıyorum.çok huzursuzum.bu durumumu bir hafta önce eşime açıkladım.beni anlayışla karşıladı.kimseyi memnun etmek zorunda değilsin ben senden çok memnunm zaten gerisini neden takıyorsun diye beni teselli etti ve rahatlattı.1 haftadır çok daha iyiydim.taki dün kayınvalideme gidene kadar.pembe renkte bir pardesü giymiştim.içeri girer girmez bakışı değişti ilk önce.sonra konu biryerlerden açıldı benim dar ve renkli pardesüler giymeme geldi.ben herkese kızıyordum yüzlerine söylüyordum şimdi bak onun gelini giyiyo diyecekler dedi şakacı bir dille.bende güldüm geçtim.yani geçmeye çalıştım.ama bombardıman bitmedi.haftaya bi akrabaya gidiyoruz sakın bu pardesüyü giyme ben onu hep eleştirirdim sen giyersen bana ne der sonra dedi.sonra eleştiriler devam etti.renkli çantalar takıyodu o ben ona kırmızı çanta aldı diye hayat kadını çantası bu dedim dalga geçtim şimdi onun gelini takıyo diyecekler dedi.yani bana kibarca gülerek şakayla karışık ayar verdi.eve giderken hadi giy geceliğini resmen gecelikle çıkıyosun şuan sokağa dedi.sakın kırılma ben herkese düşüncemi söylüyorum sanada söylerim söylemezsem samimiyet olmaz dedi.o söyledi rahatladı ama ben 2 gündür çok kötüyüm.elimden geldiğince uyum sağladım ben onlara neden o beni olduğum gibi kabullenemiyor.ki dediğim gibi bende kapalı bir bayanım çok büyük bir zıtlıklarımız yok.kaldıki olsa ne olacak insanım bende sonuçta.herkes kadar iyi herkes kadar kötü.dünden beri nefes alamama durumum şiddetli birşekilde başgösterdi.zaten bu şehri sevemedim bu olayda üstüne bne hiç iyi değilim.şu saate kadar uyuyamadım.kapıyı açıp temiz havayı solyorum ama yetmiyor.eşimede birşey söyleyemedim sonuçta onun annesi ve şikayet etmek istemiyorum.ama gücümü kaybediyorum.eski neşemi kaybediyorum.kendim olmaktan çıktım artık.bunun üstesinden nasıl gelebilirim kimseyi kırmadan kırılmadan..çok uzun yazdım biliyorum zahmet edip okursanız bana fikir verebilirmisinz?
merhaba arkadaşlar..
ben 7 aylık evliyim.eskişehirliyim eşim sakarya adapazarlı.ben evlenince adapazarına yerleştim.eşimi çok seviyorum.onun için aşırı derecede bağlı olduğum ailemi bırakıp buralara kadar geldim.eşimin ailesi ilede aram çok iyi.bana hiç gelin muamelesi yapmadılar.evden birisi olarak gördüler.kayınvalidem çok hoşsohbet birisi.herhangi bir arkadaşımla konuşabileceğim herşeyi onunla konuşabiliyorum.
buraya kadar herşey çok güzel çok olumlu..
ama bir sorun var.bilmiyorum bu süreci her evli bayan yaşıyormu.ben son 1 2 aymı çok huzursuz geçiriyorum..
eskişehir ve adapazarı birbirinden çok farklı şehirler..
esk te çok çeşitli insanlar var.başta üniversite şehri.yani neredeyse yarısı yabancı.ama hiç bir ayrım söz konusu değildir.nasıl anlatsam mor saçlısı da var mavi saçlısıda ateistide var sosyalistide var inançlısıda var.dediğim gibi çok çeşitlilik var.ama insanlar birbirine karşı çok hoşgörülüdür ve kimse birbirini yadırgamaz ve yargılamaz..ben böyle bir ortamda büyüdüm.
adapazarındada çok çeşitlilik var ama buradaki çeşitlilik daha çok millet olarak.laz kürt çerkes boşnak macır vs.
ve inanılmaz bir ayrım inanılmaz bir ırkçılık inanılmaz bir eleştiri söz konusu.herkes kendi kültürünü yaşatmaya çalışıyor ve hep karşısındakini kınıyor.adetlerine çok bağlılar ve burada sonuna kadar yaşatmaya çalışıyorlar.
ben eşimin ailesine uyum sağladım.zaten herkesle kolay anlaşan uyum sağlayan buna rağmen dik durabilen bir yapım vardır.vardı yani:) eşimin ailesinin adetlerine ve hayatına uyumluluk gösterdim.onlar benden daha muhafazakar ama beni yadırgamıyorlardı en başta.bende zaten kapalı bir bayanım çok uç bir tip değilim onlara göre..
ama anlattığım gibi burada kendi gibi olmayan herkesi eleştirme hastalığı olduğu için kayınvalidemde kendi düşünce tarzına uymayan herşeyi eleştirir.ama herşeyi.beni bu zamana kadar hiç eleştirmemişti.ben o herşeyi eleştirdiği için çok dikkat ediyordum hareketlerime.başkalarını eleştiren benide eleştirir mutlaka diye.ve bu hyunu görmezden geliyordum çünkü gerçekten normalde çok iyi birisi.ama bende 1 2 aydır kendimi kasmaktan kendim gibi olamamaktan gerginlikler başladı.yani gerginliğimin sebebi sanırım bu.önceleri aile özlemim vardı.sonra sanki aileme birşey olacak her an onların ölüm haberini alacakmışım korkusu yaşamaya başladım.rüyamda 2 gün üst üste abimi görüyorum neden gördüm bu bi işaretmiydi acaba abime birşeymi olacak diye bütün gün kendimi kurabiliyorum mesela..bütün günümü mahediyorum bu düşünceyle.kayınvalidemle olduğum zamanlarda kendimi kasmaktan bitap düşüyorum.kendim gibi olamamaya başladım aile özlemi yeni hayatıma adapte olayımderken 1 2 aydır nefeslerim kesilmeye başladı.çok derin nefes alma ihtiyacı hissediyorum.bazen uykudan uyanıyorum nefesimin yetmediğini hissediyorum birdaha uyuyamıyorum.çok huzursuzum.bu durumumu bir hafta önce eşime açıkladım.beni anlayışla karşıladı.kimseyi memnun etmek zorunda değilsin ben senden çok memnunm zaten gerisini neden takıyorsun diye beni teselli etti ve rahatlattı.1 haftadır çok daha iyiydim.taki dün kayınvalideme gidene kadar.pembe renkte bir pardesü giymiştim.içeri girer girmez bakışı değişti ilk önce.sonra konu biryerlerden açıldı benim dar ve renkli pardesüler giymeme geldi.ben herkese kızıyordum yüzlerine söylüyordum şimdi bak onun gelini giyiyo diyecekler dedi şakacı bir dille.bende güldüm geçtim.yani geçmeye çalıştım.ama bombardıman bitmedi.haftaya bi akrabaya gidiyoruz sakın bu pardesüyü giyme ben onu hep eleştirirdim sen giyersen bana ne der sonra dedi.sonra eleştiriler devam etti.renkli çantalar takıyodu o ben ona kırmızı çanta aldı diye hayat kadını çantası bu dedim dalga geçtim şimdi onun gelini takıyo diyecekler dedi.yani bana kibarca gülerek şakayla karışık ayar verdi.eve giderken hadi giy geceliğini resmen gecelikle çıkıyosun şuan sokağa dedi.sakın kırılma ben herkese düşüncemi söylüyorum sanada söylerim söylemezsem samimiyet olmaz dedi.o söyledi rahatladı ama ben 2 gündür çok kötüyüm.elimden geldiğince uyum sağladım ben onlara neden o beni olduğum gibi kabullenemiyor.ki dediğim gibi bende kapalı bir bayanım çok büyük bir zıtlıklarımız yok.kaldıki olsa ne olacak insanım bende sonuçta.herkes kadar iyi herkes kadar kötü.dünden beri nefes alamama durumum şiddetli birşekilde başgösterdi.zaten bu şehri sevemedim bu olayda üstüne bne hiç iyi değilim.şu saate kadar uyuyamadım.kapıyı açıp temiz havayı solyorum ama yetmiyor.eşimede birşey söyleyemedim sonuçta onun annesi ve şikayet etmek istemiyorum.ama gücümü kaybediyorum.eski neşemi kaybediyorum.kendim olmaktan çıktım artık.bunun üstesinden nasıl gelebilirim kimseyi kırmadan kırılmadan..çok uzun yazdım biliyorum zahmet edip okursanız bana fikir verebilirmisinz?
yaşadığın panik bozukluk bence. sonrasında panik atak geçirebilirsin gibi geldi.çünkü nefes bozuklukları bu hastalıkta oluyor. inşalllah sen değilsinidr....doktora gidebilirsin geçmezse canım. malesef insanı hayatından bezdiren şeyler,insanlar olabiliyor ve vücut patlak veriyor. bende çok şeyler yaşadım. aman kötü olmiiyim kötü demesinler. diye diye.... tepene binebilir kaynanalar. oyüzden neysen o ol baştan. baştan kötü ol sonradan olacağına.vicdanın nasıl rahatsa öyle giyin. nasıl inanıyorsan
canim benc eiki yuzlu olmazsin bende istanbulda buyuduma ilem muhafazakar oyle buyudum kapali degilim ben ama neyse evlenip ankaraya geldim kimsem yok ama beni snein gibi rahat yerden kucuk yere gelemdim hatta ailemin hayatindan daha rahat ve luks bir yer egeldim buna ragmen istanbula gidicne akrabalrimin yanina filan ona gore kiyafet goturur giyerim laf soz olmasin diye sende bence kaynana giderken oyle yap bunalr asilmiycak seyler degil birde evde oturuyorsan kursa filan yazil ben oyle arkads edindim su an cok rahatim esin sana destek veriyor onalar yali kadinalri biraz idare edicen lafida icine atma ama oraya gdierken daha sade giyin bu snein icin cok zor olmamali alisicaksin inan bana ben bile burdayken 4 ay yanliz disari cikamadimarkadasim yoktu simdi bir suru daha yenisin uzulme bide aileni sik sik ziyaret et ben ilk evlendigimde her ay gittim cunku ilk kez ayri kaldim ailemden yoska bunalirsin
kesinlikle her lafa cevap verip kaynananla yüz göz olman taraftarı değilim arkadaşım ama tecrübeyle sabittir sana bir tavsiyem var eğerki bu susmalara devam edersen onlarla yaşadığın sürece ezilmelerin devam eder kendi ablamdan biliyorum çok yakın şahidim sürekli herkesi eleştiren bir kaynanası kimseyi beğenmeyen bir görümcesi vardı tabi bu davranışlardan ablamda nasibini aldı sürekli sustu onlar gibi yaşadı ama sonuç yirmi küsür yıl sürekli ezilen bir kadın oldu biliyormusun kırk yaşında hala susmak zorunda hissediyor kendini niyeyse onlara vereceği cevabı hep biz dinliyoruz asla onların yüzüne konuşamıyor, hakkını seviyeli bir şekilde savunmanı tavsiiye derim
şimdi istediğini giymeyeceksinde ne zaman giyeceksin ki... inan bana yaş ilerledikçe senin kendi canın bile istemeyecek.. bide çoluk çocuk kilo vs olunca koyu renk tercih edeceksin hem zayıf göstersin hem de hemen kirlenmesin diye
o yüzden canın ne istiyorsa onu yaşa takma kafana he he de geç kayınvalidene... 1-2 yıl geçsin zaten alışırsın evliliğin daha çok yeni ilk zamanlar herkesin evliliğinde bu tarz konular oluyor ama sonra aileye alışınca onlarda sana alışınca istediğini rahat söylüyorsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?