- 27 Aralık 2016
- 1.139
- 5.209
- Konu Sahibi gittinyine
- #81
Tam olarak tüm suç sizin. Ergen yaşa yeni gelmiş, hırçın, kendini zaten her şeye ve herkese yabancı hisseden bir çocuğun sınıf arkadaşları ile dahi bire bir görüşecek bir durum olsa okula devam edemezdi zaten.
Üstelik bu görüşme talebiniz, ricalarınız, her şeye müdahale etmeniz muhtemel kendisini kötü hissettiriyor.
Bunun yanında o iki senelik açık ne özel dersle ne çalıştırmakla kapanır. O iki seneyi olduğu gibi okumalıydı şu an. Çocuğu ittire ittire olmaması gereken bir yere getirmişsiniz, hala eliniz üstünde. Bırakın kendi haline artık.
Üstelik bu görüşme talebiniz, ricalarınız, her şeye müdahale etmeniz muhtemel kendisini kötü hissettiriyor.
Bunun yanında o iki senelik açık ne özel dersle ne çalıştırmakla kapanır. O iki seneyi olduğu gibi okumalıydı şu an. Çocuğu ittire ittire olmaması gereken bir yere getirmişsiniz, hala eliniz üstünde. Bırakın kendi haline artık.
şimdi şöyle bir mesele var, bırakın öğretmenleri, insanlarda genel olarak birbirini tutma gibi davranışlar var ve öğretmenler de insan. Genel olarak herkes, sürü psikolojisi içinde. Buradaki mevzu, benim değinmek istediğim mesele öğretmenlik değil, ben insanlara yüreğiyle bakarım. Öğretmen, hâkim, avukat diye isimlerinin önüne gelen terimlere ilgim yok. O yüzden ben de aynı Türkçecinin bana söylediği gibi "önemli olan yüksek puan yapmak değil, haddini bilmek" diyorum, çünkü o Türkçeci, bana haddimi bilmemi söylüyor ama ben özür dilememe rağmen laf sokma çabasında hâlâ. Yani ben haddimi bileceğim fakat kendisi bilmeyecek. Ben orada Fenci'ye de, Türkçeci'ye de hiç agresif bir tavır sergilediğimi düşünmüyorum, sergilemedim de. O yüzden suçu bana atmayınız lütfen, ama not dilenmem yanlıştı tabi, zaten bunu ben de biliyorum fakat ben orada hocadan ayriyeten kardeşimin o dersinin çok zayıf olduğunu ve bi tık daha öğretme açısından yardımcı olmasını da rica ettim, ona da "ben özel olarak ilgilenmek zorunda değilim" diyor. Herkes böyle "ben onu yapmak zorunda değilim" derse o zaman bu dünya tabii ki yaşanmaz bir yer alır. Sen yazmazsan, biz yanmazsak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? Ve bu hoca, annemle babam kardeşimin durumunu konuşmaya gittiğinde "işim var" deyip gitmiş bi hoca. Türkçeciyi söylemiyorum bile. Asıl agresif olan o. Yüzüne yansımış nursuzluğu, hadi Fenci dediğim kadın ona göre biraz daha sessiz, sakin bi kadındı. O Türkçeci'nin orada öğretmen olduğu sisteme de ben kızıyorum, o kadını almamalılardı öğretmen olarak. Ben öğretmenlere(bazılarına) çok şey borçluyum kendim adına, özellikle kendi Edebiyatçıma fakat öğretmen olmayan öğretmenler, bunun dışında. Yani öğretmenlik mesleğine karşı bi tavrım yok, tavrım öğretmen kimliği tenzih edilerek insanların kişiliklerine karşı
Karışmayın bu kadar. Kardeşinizin neler hissettiğini tahmin edebiliyorum diğerlerinden bir şekilde farklı olmak dayanılmaz geliyor o yaşlarda. Umarım siz de böyle davranarak daha da zorlaştırmaya devam etmezsiniz.
