Merhaba arkadaşlar. Öncelikle konuya "fake, csb" gibi yorumlar yapmamanızı ve kardeşim hakkında beni üzecek kötü bir şey söylememenizi sizden istirham ediyorum. Özellikle alttaki gibi "daha nice hastalıklar var" sözü beni çok çok üzüyor; çünkü şu an gerçekten kötü durumdayım, kaldırabilecek durumda değilim, sadece tavsiye istemek için bu konuyu açtım fakat; bana ve anneme-babama ağır konuşabilirsiniz, istediğiniz gibi. Benim kardeşim kronik olarak hasta. Geçenlerde kardeşimin okuluna gittim. Kardeşim hasta olduğu için 2 sene tedavi gördü, okula gidemedi. Bu yüzden çok geride. Ortaokul 8. Sınıfta şu an. 6. Ve 7. Sınıfa gidemedi. Bu nedenle derslerinde çok geri kaldı. Bu nedenle Fen dersinden 20 almış. Hocaya rica ettim, en azından 60 yapın, hastaydı benim kardeşim diye. Hoca bi triplere girdi, tartıştık. "Ben özel olarak ilgilenmek zorunda değilim ki" dedi. Neyse sonra başka bi hoca geldi, bu tartışmamızı duydu. Ertesi gün annemi çağırmış okula. "Ben sizi zaten çağıracaktım, kızınızın notları düşük diye" bi de. Ben de gittim tabii annemle, çünkü kardeşim, öğretmenden özür dilememi istedi. Kadın da benim geldiğim olayını anlattı anneme, ben de yanındaydım, özür diledim, hâlâ laf sokmaya çalışıyor, kardeşimin hastalığını kabullenemediğimi ve özür dilediğimi söylememe rağmen; "dengim değilsin, insanlar daha nice hastalıklarla uğraşıyorlar, kalp kırmamak lâzım" falan dedi. Şu an iyi bi üniversitede okuduğum için de "önemli olan yüksek puan yapmak değil, haddini bilmek" falan dedi ve bunları söylerken de yüzüme bile bakmadı. Annemle konuştu yani bunları. Annem de "Özür dileriz hocam" falan diyerek kadının karşısında eğilip büzüldü. Sonra diğer kadını, benim asıl tartıştığım Fenciyi çağırdı o kadın ve o Fenci de görüşmek istemediğini söyledi. Yani oraya kadar gittik ve de kadının muamelesine bakın. Ondan sonra annem "kadın seni kale almıyo" diyerek beni ezdi. Bi daha kardeşinin okuluna gitmemi yasakladı. Kardeşim de "Beni rezil etti" demiş güya anneme ve kardeşim de okuluna bi daha gitmemi istemedi. Ayriyeten ben 15 yaşında cinsel saldırıya uğramıştım. Annem bunu bilmesine rağmen suçu yine bende buluyor ve yapılan her şeye karşı sessiz. Geçenlerde eski sevgilimin yeni sevgilisine çocuk aynı anda ikimizi idare ediyor diye ulaşmıştım. Çocuk anneme mesaj atmış bu konu hakkında. Annem de bana kızdı "Ara bozmak günahtır" diyerek beni babama şikâyet etti ve benimle konuşmayacağını, elinin iki parmağını bozduğunu (küsmek anlamında) söyledi ve çocuğun attığı mesajları görmeyeyim diye telefonunun şifresini değiştirdi. Şimdi geçenlerde kardeşim, bi kızın yanında oturuyormuş, sıralar ikili ya. Kız da öksürüyomuş ve kardeşim, bu yüzden korona oldu ve biz tedavi için şehir değiştirmiştik. İstanbul'dan Ankara'ya geldik. Buradaki 2 senelik mücadelemiz yerle yeksan oldu. Kardeşimin tahlilleri, korona olduğu için tekrar düşmeye başladı. Şimdi ben de gidip önce sınıf öğretmenini, sonra da bu yanında oturan kızın velisini uyarmak istiyorum "Çocuğunuz hastaysa okula hastalığı geçene kadar yollamayın, bulaşıyor ve bu durum, bizim mücadelemizi haybeye çıkarıyor" diyerek ve bu yaptıklarının suç olduklarını belirterek. Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmalıyım?
önce yazmayı öğren, sonra rehberlikçi olursun, bana da laf yetiştirirsin, sıkıntı yok. :) o benim aradığım rehberlikçi, benim gibilerini muhatap almadığı için değil, görevini ifa edemediği için konuşamadık. Sen de zaten yan gelip yatan bir rehberlikçi olarak benim gibi birini zaten muhatap alma, çünkü ben görevini gerçekten hakkıyla yerine getiren insanlarla muhatap olmak isterim zaten. Bu isteğimi karşılayıp beni muhatap almadığın için teşekkür ederim, demek ki yerini bilen birisin. Anne yarısı neden sayılmayayım? Onu da anlamadım. Bu, sevgiyle alâkalı bir şey çünkü. Neyse, üzülme. Rehberlik konusunda yan gelip yatarak kendini çok geliştirdiğin için(!), espri konusunda da aynı performansı bekliyorum senden. Eminim ki, bu yolda da yan gelip yatarak baya bir ilerleme kaydedeceksindir. 
