Güçlü bir anne olmam için bir şeyler yazın lütfen

eski konularimi okumadiginiz icin diyeceksiniz biliyorum,
ancak yine de sadece bu konu ile tamamen sizi haksiz buldugumu yazmam gerek.

benzer durum benim yakinimda birisinde de var,
o da kendince sizin gibi hakli ve yasanmisliklar var.

Ama atalarimiz iyi demis biliyorsunuz,
ya bu deveyi guducen ya bu diyardan gidicen.
Yani ya bosanacaksiniz, ya da bir sekilde bu hincinizi, siniririnizi siddet icermeyen bir sekilde bir seye yonelteceksiniz.
Esinizle kavga da edersiniz, bu gerekliyse elbette ki, ama yontem bu olmamali.

Cocuk buna daha ne kadar maruz kalacak ?
Bakin oglum siddet iceren bir TV programi izlediginde bile (ki kendi yas grubu icin olan kanllarda bulduklarindan dusunun) hemen uyku problemleri yasamaya basliyor. Hep anlattigim bir olaydir, bir gun okulda ogretmeni esliginde bir film izliyorlar, 4 yasinda o zaman ve tam 2 hafta boyunca uykusunda ciglik atti bu sebeple. Benim oglumda boyle gosteriyor etkisini, sizin kizinizda baska sekildedir, ama muhakkak derin yerlerde yaralar acacaktir.

Yapmayin,
bir sekilde esinizle baris anlasmasi yapin.
Yapabiliyorsaniz terapi, aile danismani vs esliginde duzeltme yoluna gidin.
Yapamiyorsaniz bosanin,
bosanamiyorsaniz bir sekilde 1 yil 2 yil neyse ayni evde kendinizi toparlayana kadar ev arkadasi gibi gorun birbirinizi.
 
Eski konunda hepimiz biraz cazgir ol demistik ben de dahil. Goruyorum ki bu adama hic bir sey islemiyor. Bu yuzden maalesef bir onerim yok. Allah yardimcin olsun demeye geldim
 
Gittik. Mal bu, duzelmiyor
Ben yürümeyen evliliklerin bitmesi taraftariyim ben bu anlatımlarınızı kafama takmadan yaşayamazdım herhalde.

Hep söylediğim bir şey var;çocuk kavga ortamında büyüyeceğine anne babası ayrı olsa daha az travma yaşar.
Sürekli kavga ortamında büyüyen çocuklar ilerde hep suçluluk duygusuna sahip oluyor, kaygı bozukluğu yaşayabiliyorlar cogunlukla da kendileri de mutsuz evlilikler yapıyor.
Çocuklarınıza bu işkenceyi yaşatmayın.
 
Sonuç oraya gidiyor, hayırlısı artık. Çok alttan aldığımı düşünüyorum, tek taraflı olmuyor maalesef. Yıllardır kafama taka taka bu hale geldi işte.
 
Eski konunda hepimiz biraz cazgir ol demistik ben de dahil. Goruyorum ki bu adama hic bir sey islemiyor. Bu yuzden maalesef bir onerim yok. Allah yardimcin olsun demeye geldim
Sizlerin önerisini düşünerek azıcık sesim çıksın bakalım ise yarar mi dedim. Herkes demişti ki "ciddi tepki koymadığı için aynı şeyleri yapıyorlar, sana tamam deyip bildiklerini okuyorlar"
Sonuç: iki aydır ne bir özür ne bir çaba...
 
siz yemeyin ozaman kocanız yer anasının elinden ,siz tiksiniyorsunuz diye anasının yemeklerinden mahrum mu kalsin
 
yemek getirme kısmını da evliliginizde sorun etmişsiniz çünkü ..daha öncede demişsiniz adama getirme eve yemek diye ...m
Konu hiçbir konuda umursanmamak. Yemek konusuyla patlak veren bir öfke boşalması. Bu öfke birikmisliginin zararından çocuklarımı korumak için nasıl güçlü olabileceğim...
Adamın onca hakareti görüp de annem sen seviyorsun diye yemek yolladı demesi. Buna inanması. Hakkımı hukukumu, huzurumuzu yuvamız(!) cignemeleri... Hiç sevmediğimi bildikleri bir yemeği dahi o seviyor diye yaptık diyerek kurnazlik yaptıklarını sanmalari vs. yemek mevzusu esas sorun degil
 
Mesafe koyucaksın ve mesafe koyduğunu eşine sakin bi dille anlatıcaksın.

Çünkü gerçekten bu saçma sapan aile muhabbet kavgalarından çocuklar çok etkileniyor, kendi çocuklarımdan biliyorum.
Sakin bi insan değilim ama elimden gelenn fazlasını yapmaya çalışıyorum.
Sinirlendiğin zaman hemen adamın yanından başka odaya geç, balkona çık, kulaklık tak müzik dinle.

Böyle ilgisiz, umursamaz insanlara en güzel cvp da sözlerinle değil tavırlarında belli etmek bence. Sende onu umursama takma, ilgilenme geri çekil. Hatta o tartışmaya çalışıp seni kışkırtır, kesinlikle kanma, duyma.

Ailesine mesafe koy, kapının arkasında bırakmaya çalış.

Hayat eş ailesinin çirkefliklerini çekemicek kadar kısa. Çocuğunla güle eğlene geçirmek varken.
 
Çok teşekkür ederim önerileriniz için, basarabilirsem yapacağım. Hiç yerine konmak insanın sabrını tasiriyor, umarım başarırım.
Eşim gelip bana lafla satasmaz, ben yokmuşum gibi evimizin içini ilgilendiren şeylerde ailesiyle karar alır. Evimizin ortak kararlarini bile babası için bozmaya çalıştığı oldu. Ne alaka yani babası annesi?
 
terapist veya psikolog şart size
 
siz yemeyin ozaman kocanız yer anasının elinden ,siz tiksiniyorsunuz diye anasının yemeklerinden mahrum mu kalsin
size katılıyorum kimse annesine toz kondurmaz ve anneyi bu şekilde itham etmek hiç hoş değil...Yılarca evlat büyüt ve gelin beni beğenmesin çok kötü ya...
 
size katılıyorum kimse annesine toz kondurmaz ve anneyi bu şekilde itham etmek hiç hoş değil...Yılarca evlat büyüt ve gelin beni beğenmesin çok kötü ya...
Bu kadar kutsallaştırmaya gerek yok, kimse elini orasına burasına süren birinin yemeğini yemek istemez. Oğlu çatlayana kadar yesin de çocuk söz konusuysa yedirmek istememesi normal

Benim de eşimin erkek kardeşi pistir, geçen sene bize geldiğinde avmde saatlerce gezip yemeğe oturmuştuk ve elini yıkamamıstı. Bir de o elle daha 1,5 yaşında olan kızımın ağzına bir şeyler uzatıyordu. Ufak çaplı bi kalp krizi yaşadıktan sonra müdahale etmemem gerektiğine karar vermiştim. Bilmeden neler yiyoruz, kapatın gözünüzü, bu konuda eşinizle ters düşmemeye çalışın. Siz böyle yaptıkça annesi kıymete binecek
 
size katılıyorum kimse annesine toz kondurmaz ve anneyi bu şekilde itham etmek hiç hoş değil...Yılarca evlat büyüt ve gelin beni beğenmesin çok kötü ya...
Öyle değil işte. Yıllarca idare edip patlama noktasına gelmek bu. Ben onun ailesini her hafta bir iki kez ziyarete gider, sarılır öper, hediyeler alırdım. Onları biriyle tanistirirken annem, babam, kardeşim diye tanitirdim. Tüm yaptıklarına rağmen... ben onlara böyle yaklaşırken onlar aileme karşı eşimi doldurup durmuşlar yıllarca. Bir yuvanın, bu kadar insanın huzursuz olmasına sebep olmuşlar. Bu kötülük, nankörlük değil mi? Yani düşünüyorum İlahi adalet bunu yapanların yanına kar mı koyacak, hayır. O halde neden bu insanlari masum görüyorsunuz?
Ben de bir evladım, ailem var. Benim bu kadar jestime rağmen esim anneme o kadar kaba ki. Babam vefat ettiği gün, annesine yüzük hediye almaya gitti
Benim annem kardeşim evime gelmez rahatsız olmasın diye. Ama onunkiler istedikleri zaman gelir, dan dun konuşur, beni aylarca sarsacak şeyler söyler giderler. 2007den beri tanıyorum, sabrediyorum, alttan alıyorum. ilk defa iki aydır böyle tepki verip konuşmaya başladım. Sizce gerçekten kötü taraf ben miyim?
 
Öyle düşünmeye çalışıyorum ama işte bir seferlik bir şey değil. Sürekli aynı şeyler. Babası olacak adam da kızımı dudağından öptü en son. Bir de bu sadece hijyen meselesi değil, bu patlama oldu. Hijyen, adam yerine konmama, gasp, psikolojik ve ekonomik şiddet vs yillardir.
Öyle bir sülale ki birbirlerinin malını yiyorlar, borç takıyorlar, aldatma, şiddet, büyü sürekli böyle şeylerle kavga ediyorlar. Ben bunların içinde olmak istemiyorum. Mesafe koyup saygı sevgi çerçevesinde kendi hayatima bakmak, bir şeyler üretmek, dünyaya fayda sağlayıp gitmek istiyorum. Bunlar beni illaki sacma sapan hadsiz müdahale edip pisliğin içine çekiyor. Yahu ne giyeceğimi, nereye gidebileceğimi, nasıl davranacağımi ilkokul diploması olmayan insanlar mı belirleyecek sürekli? Aileme maddi yardım edemezmisim, ama onlara verecekmisim. Benim malım onların mali yokmus. Ben buna niye izin vereyim.
 
Anladım çok zor o zaman birikmişler var. İnanın beni anlatınız. Aynı şeyleri yaşadım ve yaşıyorum. İyi gelin olunca maalesef tepemize çıktılar. Ben artık asla eleştirmiyorum ve mesafemi koydum ve ailesi ile ilgili olumsuz bir şey söylemiyorum. Tek çözüm mesafe maalesef eşiniz gidip gelince de engel olmayın.
 
Eşim her hafta en az bir kez gidiyor zaten engellemiyorum, zaten beni de dinlemez. Her gün mutlaka en az bir kez arar konusurlar. Bazen anasi kapatır, babası arar, o kapatır kardeşi arar. Arada duyuyorum evin içini soruyor bicirik kardeşi. Bu cevapladikca o daha da soruyor. Her sahurda arar ve sahura kalkın der bicirik. Bekar bir genç kız olmasına rağmen arayıp çocuğun altını surda degistir demisligi var. Arkadan anası sesleniyor kapıları kapatıp otur diye. Yani şunu demeye çalışıyorum, ben mesafe koysam da bunlar safa yatıp her şekilde müdahil olmaya çalışıyor.
Eşim de çanak tutuyor. Sıcak su torbası istedim, eczaneden dönerken anasını arayıp sormus ki nasıl kullanalım? Ya ben salak mıyım, cahil anası hayatında hiç kullanış mi? Ya da perde yikamisim, annesine söylüyor ki onaylasin. O da aferin diyor. Karnıyarık yapmışım onu bile söylüyor ki bir aferin daha desin. Bu insanlar da karşıma geçip her şeyi nasıl yapacağımı söylemeye yüz buluyor. Ben y. lisans mezunu öğretmenim. Şehir dışında ailemden ayrı yaşadım. Bana ev işi öğretmek nedir yani?
 
bosheybe23
Ayrıca iki aydır neden patladiniz diye sorarsanız, birikimimizle çocuklar için aldığımız bahcenin üzerine benden izinsiz ev yaptıklarını, eşimin izin verdiğini duyduğumdan beri tahammülum kalmadı. Buna itiraz edince kp olacak adam bana salak terbiyesiz dedi. Ben de artık susmamin bir anlamı olmadığını gördüm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…