- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.480
- 448
- Konu Sahibi askitotomsu
-
- #61
Huzur inşa etmek için karşıma almak değil de şöyle söyleyeyim:Cikmaza girildiginde bosanmak cozum olabilir. Bu evlilik degil cunku. Evlilik boyle olmamali. Yazik degil mi cocuga.
ailesini karsiniza alarak huzur insa edemezsiniz. Bu sekilde dillendirip erkegin gozunu acamazsiniz. Gorse bile ailesini tutar sizi karsisina alir.
Dünya baştan keşfedilmiyor.Ben de bunun farkındayım o yüzden buraya yazıp danisiyorum ki belki bu yoğun kaygı halinde görmediğim bir şey gösteren olur. Bilinçsiz biri değilim ama gerçekten bazen çok zorda kaliyorum
Enlem boylamla oluyor muymus o islerHuzur inşa etmek için karşıma almak değil de şöyle söyleyeyim:
Güzellikle sınırlarımı anlattım vakti zamanında eşime. Beni suçladı
Sonra sağlığım bozuldu, bunu gördü. Ama hicbir şey yapmadı. Ben yine en güzel şekilde davrandım. Ne zaman işler ters döndü? Çocuk doğdu, anneligimi eleştirdiler, bebek yaşına girince beni boş vereceklerini söylediler. Bende bir şeyler koptu. Bunlar olurken eşim de anneme düşmanlık etmeye başladı. Meğer o zaman anası dolduruyormus. İşte işler sarpa sarmaya başladı. Yani ben iyi niyetli, itaatkar olduğum sürece, kabaliklara ses cikarmadigim sürece idare ediyorduk. Ne zaman ki yeter dedim kötü oldum. Yani insan dönüp kendine bakmalı. Neden tüm gelinleri ve damadi bunlardan kaçıyor?
Bizimle tanışmaya geldiklerinde analarını tembihlemisler sakın konuşma, insanları kızdırma diye. Bu insan kandırmak değil mi? Olduğundan farklı göstermek değil mi?
Bir de eşim, tanışmaya gelirken memleketlerimizin enlem boylam derecelerine bakmış. Muhtemelen aşağılık kompleksi olduğu için onları begenmeyiz diye düşündü ki "aynı boylamdayiz, siz de doğulu sayılırsınız" gibi bir şeyler söylüyordu. Güneydoğulu insanların böyle düşündüğünü bilmiyordum, arkadaşımın annesi de aynı şeyden dem vurunca anladim
Allah korkusu her şeyin başı derim. Allah'tan korkmayan kuldan utanmazboşanmaların çoğu şiddetli geçimsizlik vs ama bir çoğu da aile faktörü.
bu aileler evlenen çocuklarının hayatına yırtık dondan fırlar gibi atlamasalar. sanki onlar yemek yedirmeyince aç kalıyorlar....
annem diye demiyorum Allah herkese annem gibi kaynana nasip etsin. yani kaynana sıfatına bile yakışmıyor kadın.. gelmez gitmez.. boş boş aramaz. boş muhabbete girmez abimi gelinimize karşı doldurmaz. uzak memleketteler. gelinimiz oraya gittiğinde öğlene kadar yatırır, kahvaltısını hazırlar kaldırır. o kalkana kadar tüm işlerini bitirir. çocuğu yanlarından alır rahatsız etmesin diye saatlerce bakar..... ama bizim gelin vurdum duymazdır mesela annemin tam aksidir. içim yanıyooorrr hangi birini söyleyeyim
velhasıl aileler yüzünden bozulan evliliklere üzülüyorum. böyle kayganalar olmasa dünya daha da yaşanır bir hal alacak
Annem bakmaz değil de bakamaz, kendine zor yetiyor. Ben de çaresiz birkaç yıl beklemeye çalışacağım. Aslında bu süreci en az zararla nasıl atlatırız diye konu açtım. Çünkü çocukların zarar gormesini istemiyorum
Çok teşekkür ediyorum uzunca yazmışsınız. Galiba içimden bir yerlerde "keşke olmasi gerektiği gibi bir baba ve eş olsa da cocuklar boşanmış aile çocuğu" olmasalar diye geciyor ki bosvermek yerine hala kızıyorum. Herkesin hakkı var, cocuklar bunlara maruz kalmak zorunda değiller. Gel gör ki isteyerek yapmıyorumMadem en az zararla bir kaç yıl geçirmek istiyorsunuz öyleyse susun.
Dışarıya mümkün olduğunca kapalı olun.
Evde onlardan hiç söz etmeyin, he he , yok yok..
Bu süre zarfinda birikim yapmaya çalışın elinizden geldiğince maddi manevi.
Cocuklariniza daha çok zaman ve sevgi verin ne olur. Bu gördukleri, duydukları onlarda büyük yaralar açar.
Geçmiş geri gelmiyor, onların bu en güzel zamanlari bir daha asla gelmeyecek.
Onların ve kendinizden çalmayın bunu.
Daha fazla fedakarlık yapın gerekirse.
Mesajlara verdiğiniz cevaplari tek tek okudum, ufku açık çok akıllı naif bir kadinsiniz.
Yipranmissiniz çok yipranmissiniz sadece.
İsterseniz yine yeniden toparlanır sadece kendinize ve çocuklara odaklanabilirsiniz bir kac yıl.
Verdiginiz örneklerden yola çıkmak istiyorum ; madem bin defa hayır dediniz yine yapıyor ve sizin amacınız sadece bir kaç yıl öyleyse rest çekmek yerine bırakın ne yapiyorlarsa yapsinlar.
Annesine gittiği gün çocuklarınızın karnını iyice doyurun.
Geldiginde yemeği görünce " eline sağlık annenin , açsan hazirlayalim ye , biz yedik " deyin.
Daha ılımlı yaklaşın.
Getirdiği yemeği iyice isitirsaniz mikrop falan kalmaz , bırakın çocuğunuzda yesin.
Sonuçta o eve eşiniz gidiyor, yiyip içiyor ve bulunduğunuz eve geliyor. Her halükarda varsa bir virüs mikrop alıp geliyor zaten
Getirdiği yemeğin size bir eksisi olmaz siz yemedikce.
Çocuğunuz da zaten yoksa yemez , yiyecekse de ısıtıp verin.
Tencere konusu gibi örnekte de , sarı dediği anda " aa evet sarida hoş olabilir, tamam sarı olsun " diye kestirip atın.
Demem o ki ya yemekleri rest çekip bir poşete döküp sokak hayvanlarına vereceksiniz yiyenilecekleri yemeklerse ya da "iyiyi "oynayacaksiniz ki sizin niyetiniz " bir süre " ise ikinci şık daha makul duruyor.
Ne yaparsaniz yapın çocuğunuza bu manzarayı bir daha yaşatmayın.
Gerekirse o an patlayin ama çocuğunuz uyanıkken konuşmayın.
Öyle düşünüyorsunuz ama öyle olmuyor ne yazık ki. Çok uzun olduğu için tekrar anlatmaya mecalim yok inanın. Eğer eski konulari okuma fırsatı bulursanız, tekrar nesnel dusuncenizin ne olduğunu merak ederim. Çünkü suçlamaları ve mudahalelerinin benimle ilgisi yok. Tartışsak, karşılıklı zit gitsek yine anlarım. Ama sadece taarruz varönceki olaylarınızı bilmiyorum ama bir baba annesinin verdiği yemeği çocuğuna yedirmek ister evine götürmek ister. korona vakti ev ziyaretleri yaparken yemek almamak çok absürt olmaz mı? adamın ailesiyle olan iletişimine müdahale etmeyin. siz iletişim kurmak aramak zorunda değilsiniz.
ben kadınları anlayamıyorum. kocalarınız sizin ailelerinizle hep iletişim halinde mi de bunu kendine misyon ediniyosunuz bunu yapmayınca sizi suclamalarını kabul ediyosunuz. o aileyi yokmuş gibi saysanız kocanızın çocuklarınızın ne yapıp ettiğiyle ilgilenmeseniz? iletişim kurmadığınız kişiler sizi suçlıycak olay da çıkaramaz kocanıza anlatıcak uydurucak hikaye de bulamazlar diye dşünüyorum
Sizi oyle iyi anladim ki.Bir tanidigimin tipkisinin aynisini yasiyorsunuz.Çok teşekkür ederim. Dönüp dolaşıp aynı girdaba giriyorum işte. Tam sakinlesiyorum derken yeni bir şey patlatiyorlar. Sogumama izin yok. Belki tamamen umursamamam lazım, aklıma başka bir şey gelmiyor rahatlamak için. Bakalım belki bu rahatlama için önerisi olan olur
böyle bi ilişkinin içinde bulunmuştum tahmin edebiliyorum yaşadıklarınızı. boşanma harici bi çözüm arayışı olarak önerdim. ne desem bilemiyorum elbette hiç çareniz yoksa çözüm belli. terapiste de mi gidemezsinizÖyle düşünüyorsunuz ama öyle olmuyor ne yazık ki. Çok uzun olduğu için tekrar anlatmaya mecalim yok inanın. Eğer eski konulari okuma fırsatı bulursanız, tekrar nesnel dusuncenizin ne olduğunu merak ederim. Çünkü suçlamaları ve mudahalelerinin benimle ilgisi yok. Tartışsak, karşılıklı zit gitsek yine anlarım. Ama sadece taarruz var
Terapiste gittik, yedigi uyarılardan sonra biraz düzelir gibi oldu, sonra yine aynı. Siz yine de okursanız düşüncenizi benimle paylaşın lütfenböyle bi ilişkinin içinde bulunmuştum tahmin edebiliyorum yaşadıklarınızı. boşanma harici bi çözüm arayışı olarak önerdim. ne desem bilemiyorum elbette hiç çareniz yoksa çözüm belli. terapiste de mi gidemezsiniz
İyi ki ilahi adalet var yoksa çirkef çamur insanla uğraşmak çok zor.Sizi oyle iyi anladim ki.Bir tanidigimin tipkisinin aynisini yasiyorsunuz.
Ne care bulabildi,ne birakip gidebildi,cabaliyor hala.
Siz insallah bir care bulursunuz.
Fakat sunu soyleyeyim,demeyin,sabreder gorunun,sabredin diyorlar ya,can dayanmiyor goruyorum.
Kiz sabrettikce adam anasinin parmagini getiriyor sokuyor kizin gozune.
Insan esini guler gorunce rahatsiz olur mu,adam eee uuu diyerek saga sola bakiniyor,heh diyerek annesinin verdigi kenari kirik tabagi cikariyor ortaya,annesi siz kullanin demis=/
Ezik nasıl oynanır? :)Biraz is inata ve cirkinlesmeye başlamış.
Yoruldunuz yasananlardan heralde bence yanls ve akılcı tepkiler veremiyorsunuz.mantikli davranabilseniz onlar gbi sizde esinize ezilenin siz oldgnu gosterrdiniz.ezigi ve zavalliyi oynayın bir süre bakalim ne olacak size yapilanlari cok dile getirmein onun gormesini saglayin
Çok teşekkür ediyorum uzunca yazmışsınız. Galiba içimden bir yerlerde "keşke olmasi gerektiği gibi bir baba ve eş olsa da cocuklar boşanmış aile çocuğu" olmasalar diye geciyor ki bosvermek yerine hala kızıyorum. Herkesin hakkı var, cocuklar bunlara maruz kalmak zorunda değiller. Gel gör ki isteyerek yapmıyorumdaha dikkatli olacağım inşallah başarılı olur, telafi ederim
İnşallah ne diyeyimElbette ki isteyerek yapmıyorsunuz , bu çok açık belli zaten. Çok yipranmissiniz.
Böyle durumlar olacağını hissettiginiz anda bulunduğunuz yeri terk edip balkona çıkın/ pencere açın.
Konuşmayın. En iyisi gerçekten böyle durumlarda susmak.
Özellikle çocuklar uyanıkken.
Siz eşinizi hirpalarken karşılığını kötü bir şekilde verebilirdi , yavrumuz buna da maruz kalsaydı onzaman daha çok üzülürdünüz.
Geçecek. Hep bunu söyleyin kendinize , geçecek bu günler. Bitecek kötü günler inşallah
profosyonel bi destek al derim.kötü bişey değil çoğunlukla insanlar paikolojim bozuldu diyip kendilerinin farkında olurlar ama bi destek almaktanda kaçınırlar.gerçekten aorun bunlamı yoksa bunlar bahanede altında yatan bilinçaltınızda sizi rahatsız eden başka şeylermi var.bunu siz bilemezsiniz.bence zorlaştırmayın evt problemler var heleki ailelerin dahil olmalarıda sizi geriyo olabilir ama biraz sakin olup durulmayı deneseniz? korona önce yaşlıları daha fazla etkiliyor annesinin yaşı sizden daha ilerdedir bir problem olsa sizden önce kayınvalidenizi kayınpederinizi etkiler.başka taraftan bakalım yemek mi getiriyor tmm alın yemekleri siz yemeyin.ben yemem onlardan getirme demedimmi falan diye kavgacı yaklaşmayın hatta dozuda arttırmayın burdaki yorumlardanda kendinizi doldurmayın lütfen.ufak bir çocuğunuz var.yaptıktan sonra pişman oluyosunuz anladığım kadarıyla buraya yazarak unutmak dertleşmek istiyorsunuz.bence siz biraz kendinizi sorgulayıb derim beni yanlış anlamayın lütfenSelam kizlar,
Koronanin stresi mi, iki küçük çocuğun sorumluluğu mu sıkıntımı olduğundan büyük hissettiriyor bilmiyorum. Koca (!) kişisi ve ailesiyle çözülmeyen sorunlarım var biliyorsunuz. Evet ne yapsam çözemedim. Gerekli tepkiyi vermedigim için aynı şeyleri yaptıklarıni söylediniz. Bu yüzden tepkimin dozunu da artırdım. En son ailesiyle telde ilk kez kavga etmiştik, hakarete vardı. Esim ona rağmen her hafta yanlarına gitmeyi, sık sık telefon açmayı ihmal etmedi. İki aydır eşimle gerekmedikçe iletişim kurmuyoruz birbirimizle. Kızım bu süreçte çok etkilendi. Biraz daha hoş iletişim kurmaya çalışayım dedim. Bir iki hafta buna uğraşırken beyfendi ailesinden dönerken yemek getirmiş. Defalarca söylemiştim korona zamanı yemek getirme diye. Çünkü tuvaletten çıkıp elini sabunlamadigina şahit olduğum biri anası. O elleriyle disini karıştırır, ayağını ovar, ağzından bir şey çıkarıp avucunda tutar ama yıkamaz elini. Üstelik bana hakaret eden insanların yemeğini istemiyorum. Hem yollayıp hem zıkkım olsun dediklerini düşünüyorum. Ayrıca büyüden korkuyorum. Çünkü babası ve halası daha önce evimize arapça yazılı kağıtları sarıp sarmalayip getirmişlerdi duvara asalım diye. Akrabaları da hep birbirini suçlar bu konuda. O suna büyü yaptı, bu buna yaptı diye. İster istemez insanın içine şüphe düşüyor.
Neyse güzellikle tekrar söyleyeyim dedim ama eşim yemekleri ben yemesem de o ve çocukların yiyeceğini söyledi. Sonra da annesinin ben seviyorum diye yaptigini söyledi. Tam bu cümlede benim gözüm gerçekten karardı, sartel atmış gibi. "Beni düşünen insan telefonu yüzüme kapatıp şikayet etmek için seni arar mi? Bana salak terbiyesiz der mi? Sen kör müsün? Bana bildiklerini yapıp sana farklı gösteriyorlar kendilerini. Ben kötü olayım da kendileri mağdur görünsün diye. Saman mi var kafanın içinde? Allah senin de ananın da belasını versin." diye bağırıp kollarina vurdugumu hatırlıyorum. Sonra fark ettim kolu kanamisti, cizmisim galiba. Kızımın çığlık atıp ağlamasına kendime geldim. Ne olacak benim halim? Ayrılmayi düşünüyorum ama daha beter dibe vurmaktan korkuyorum. Çünkü görüyorsunuz psikolojim bozulmuş. Kontrolü kaybedip çocuklarla ilgilenememekten, onlara psikolojik eziyet etmekten korkuyorum.
Bugün sadece dertleşmek için yazdım. Bu suratsız nemrut iki aydır sıfır iletişime rağmen iyileştirici bir şey yapmıyor. Aksine bazen ofkesini kızımdan çıkarıyor kızarak. Çok bunaldım
Adam hayatınınyaşıyor.Siz boş yere tuketıyosunuz kendınızı !Umursama !Baktın olmuyor dünyada ılk boşanan siz olmucaksınız.Herkes guclu kadın olabılır.Zaten kadın başlı başına bir güctur.Umursamayın.Selam kizlar,
Koronanin stresi mi, iki küçük çocuğun sorumluluğu mu sıkıntımı olduğundan büyük hissettiriyor bilmiyorum. Koca (!) kişisi ve ailesiyle çözülmeyen sorunlarım var biliyorsunuz. Evet ne yapsam çözemedim. Gerekli tepkiyi vermedigim için aynı şeyleri yaptıklarıni söylediniz. Bu yüzden tepkimin dozunu da artırdım. En son ailesiyle telde ilk kez kavga etmiştik, hakarete vardı. Esim ona rağmen her hafta yanlarına gitmeyi, sık sık telefon açmayı ihmal etmedi. İki aydır eşimle gerekmedikçe iletişim kurmuyoruz birbirimizle. Kızım bu süreçte çok etkilendi. Biraz daha hoş iletişim kurmaya çalışayım dedim. Bir iki hafta buna uğraşırken beyfendi ailesinden dönerken yemek getirmiş. Defalarca söylemiştim korona zamanı yemek getirme diye. Çünkü tuvaletten çıkıp elini sabunlamadigina şahit olduğum biri anası. O elleriyle disini karıştırır, ayağını ovar, ağzından bir şey çıkarıp avucunda tutar ama yıkamaz elini. Üstelik bana hakaret eden insanların yemeğini istemiyorum. Hem yollayıp hem zıkkım olsun dediklerini düşünüyorum. Ayrıca büyüden korkuyorum. Çünkü babası ve halası daha önce evimize arapça yazılı kağıtları sarıp sarmalayip getirmişlerdi duvara asalım diye. Akrabaları da hep birbirini suçlar bu konuda. O suna büyü yaptı, bu buna yaptı diye. İster istemez insanın içine şüphe düşüyor.
Neyse güzellikle tekrar söyleyeyim dedim ama eşim yemekleri ben yemesem de o ve çocukların yiyeceğini söyledi. Sonra da annesinin ben seviyorum diye yaptigini söyledi. Tam bu cümlede benim gözüm gerçekten karardı, sartel atmış gibi. "Beni düşünen insan telefonu yüzüme kapatıp şikayet etmek için seni arar mi? Bana salak terbiyesiz der mi? Sen kör müsün? Bana bildiklerini yapıp sana farklı gösteriyorlar kendilerini. Ben kötü olayım da kendileri mağdur görünsün diye. Saman mi var kafanın içinde? Allah senin de ananın da belasını versin." diye bağırıp kollarina vurdugumu hatırlıyorum. Sonra fark ettim kolu kanamisti, cizmisim galiba. Kızımın çığlık atıp ağlamasına kendime geldim. Ne olacak benim halim? Ayrılmayi düşünüyorum ama daha beter dibe vurmaktan korkuyorum. Çünkü görüyorsunuz psikolojim bozulmuş. Kontrolü kaybedip çocuklarla ilgilenememekten, onlara psikolojik eziyet etmekten korkuyorum.
Bugün sadece dertleşmek için yazdım. Bu suratsız nemrut iki aydır sıfır iletişime rağmen iyileştirici bir şey yapmıyor. Aksine bazen ofkesini kızımdan çıkarıyor kızarak. Çok bunaldım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?