- 29 Nisan 2015
- 26.564
- 91.289
- 598
Anlattım tabii dedelerine söyledişer dede sen biliyor musun diye..
Sorarız anne diyorlar çok masumlar.. mangalın başından ayrılmadılar şu amcaya sorsak mı anne oldu mu diye bi mide değil mi her şekilde doyar
Benim anlatmak istediğim hissettiğm yalnızlığımdı
Aslına bakarsanız 2 çocuklu annelerin hali hep böyle. Benimde arkadaşlarım var iki çocuklu,yaşları sizinkilere benzer,acayip yorucu geçiyor günleri. Parka,avm'ye giderken parçalanıyorlar,biri bir yana gitmek istiyor öteki başka tarafa. Bir arkadaşım şimdiden kara kara düşünüyor yaz geldi ben nasıl idare edeceğim ikisini diye. Tabiki eş desteği önemli maddi manevi ama genel anlamda annenin yükü oluyor çocuklarla yapılan aktiviteler. Işiniz zor,yükünüz ağır ama inanın çok uzun zaman değil 5 sene sonra bile rahatlamış olacaksınız. Sizi anlayacaklar daha fazla,daha rahat hareket edeceksiniz,daha kaliteli,keyifli vakit geçirebileceksiniz birlikte.ayrı ayrı teşekkür ederim.. ben yazarken duygulandım siz okurken herkesin bi derdi var işte benimkide böyle.. normalde çok neşeli biriyimdir girdiğim ortamın enerjisi değişir ama bazen özellikle hastane işlerinde ve ailecek yapılabilecek etkinliklerde bu yalnızlığı hissetmeye başladım..
bir avm ye giderken bile kırk plan yapıp gidiyorum tabi bunu yapan sadece ben değilim bütün anneler yapıyordur.. en basiti anlattığım gibi tuvalet mevzusu benim tuvaletim gelse avm de çoluk çocuk hep beraber gidiyoruz aman dokunmayın etrafa diye..
bi parka gittiğimizde biri salıncağa biri kaydırağa koştuğunda ki afallamalarım..
erkek berberinde utana sıkıla traş oluşlarımız..
bütün bunlar dert gibi gelmeyebilir ne varki bunda diyebilir okuyan arkadaşlar haklı da olabilirler dünyada ölümden başkası yalanken .. işte insan her zaman aynı motivasyonda olamıyor... bazen inişler bazen çıkışlar olabiliyor ruh halimizde :)
Aslına bakarsanız 2 çocuklu annelerin hali hep böyle. Benimde arkadaşlarım var iki çocuklu,yaşları sizinkilere benzer,acayip yorucu geçiyor günleri. Parka,avm'ye giderken parçalanıyorlar,biri bir yana gitmek istiyor öteki başka tarafa. Bir arkadaşım şimdiden kara kara düşünüyor yaz geldi ben nasıl idare edeceğim ikisini diye. Tabiki eş desteği önemli maddi manevi ama genel anlamda annenin yükü oluyor çocuklarla yapılan aktiviteler. Işiniz zor,yükünüz ağır ama inanın çok uzun zaman değil 5 sene sonra bile rahatlamış olacaksınız. Sizi anlayacaklar daha fazla,daha rahat hareket edeceksiniz,daha kaliteli,keyifli vakit geçirebileceksiniz birlikte.
Rabbim kolaylık versin.
yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..
Kız mı erkek mi ben göremedim.Daha çok küçükler biraz daha buyusunler birlikte daha çok şey yapabileceksiniz inşallah. Zaten evliyken de bir paylasiminiz yokmuş. Takilin kizlarinizla birlikte.
Son olarak "Mutlu mu olmak istiyorsun? Kimseden birşey bekleme." Der ve cekilirim.
Ayyy niye öyle yazdım anlamadım ben de. Malum mu oldu nedir.Kız mı erkek mi ben göremedim.
Tek başına da olsa goturmussun çocuklari. Aslanlar gibi de elinden geleni yapmissin. Emin ol çiğ de olsa yanik da olsa dünyanın en tatli lokmasi olmuştur çocuklarına. Hiç üzülme ve gurur duy kendinle arkadasim.
merhaba hanımlar.. konulara yaptığım yorumlardan eski konularımdan tanıyanlarınız vardır...
boşanalı 3 yıl oldu 2 çocuğum var allah bağışlarsa 3,5 ve 5,5 yaşlarında..
pazar günü anne nolur mangal yakalım dediler ben ailemle yaşıyorum tüm aile gideriz diye düşünmüştüm mangallık malzeme falan aldım ama annem avm ye gitmek istedi babam farklı bir yere gitmek istedi tabiki farklı planları olabilir bu çok normal biz zaten her zaman böyleyiz ailecek pek birlikte birşey yapamıyoruz dert bu değil..
vazgeçeyim dedim ama çocuklar anne nolur mangal yakalım piknik yapalım dediler.. boşa koydum dolmadı doluya koydum almadı.. düşündüm çocukların tuvaleti gelse o kadar eşyayı bırakıp nasıl gideceğim...
mangal yakma videosu izledim internetten.. yakabilcek miyim olacak mı , yer bulabilir miyim falan diye düşünürken taşıyabileceğim en asgari eşyayı toplayık düştük yollara..
kendimize yetecek kadar malzemeyi sırt çantamıza hazırladım, elimde bir poşet ve iki tane çocuk... eve en yakın piknik alanına gittik taksiyle (arabamız yok)..
uzun uğraşlar sonucu mangalı yaktım kömür tam yanmamış etlerin bi kısmı is oldu.. ordan bi güvenlik görevlisi geldi abla uzaktan gördüm o kömür tam yanmadı zehirlenmesin çocuklar dedi.. yandaki piknik yapan aileden rica ettim ateş olmuş mu diye sormaya...
etrafıma baktım aileler gülüyor oynuyor eğleniyor ailecek...
çocuklar hastalanır acile yalnız giderim... düğünü olur bayramı olur...ne bileyim boğazımda bir yumruk yutsam yutulmuyor kussam kusulmuyor..
gözlerim dolu dolu oluyor işime adapte olamadım.. bazen depreşiyor işte bu yalnızlık duygusu..
yaktık mangalımızı hafif yanık hafif çiğ yedik bir şekilde çocuklarında tuvaleti gelmeden bi top oynayamadan eimizde poşetler sırtıma çöken yalnızlık duygusu ile eve döndüm..
eski eşle bi piknik anımız bile yok malesef ama hayat bi gül beeee bi gül yüzüme..
geçenlerde çocuklarla kuaförcülük oynarken saçlarımı tarıyorlardı prenses annem diye insan buna ihtiyaç duyarmış meğer sevmek sevilmek bizede nasip olur inşallah ne diyelim ..
uzun oldu.. döktüm içimi kimseye anlatamadıklarımı...
her zaman bu psikolojide değilim tabi hatta bir derdim var' da ki konuları okuyup boşanamayan hemcinslerimi görünce aferin kız diyorum kendime.. dışardan herkes sen güçlü bir kadınsın diyor .. güçlü kadın ola ola erkekleşmişim gibi hissediyorum bazen kendimi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?