Sanırım insanı biraz inciten, eşinizin ailesinin bunu bir "görev" olarak üstünüze almasını beklemesi.
Elbette yardım yapılır, neden olmasın. İnsan, düşkün birine ne kadar yardım edebilirse, misliyle kendisine geri döndüğünü kendi gözlerimizle de görmüşüzdür. Ben hiç yardım edeni yolda bırakan bir hikaye bilmiyorum.
Ancak yardım ve bir başka evin geçimini üstlenmek arasında, üstelik bir görev gibi, bence dağlar kadar fark var.
Eşinize güveniyorsanız, yerinizde olsam kendi çocuğuma hazırlık yapmaya başlardım ve en erken zamanda da bunu gerçekleştirmek için adım atardım. Evinize iki maaş giriyor diye, iki ev bakabilecek durumda olduğunuzu nasıl çıkardılar ben bilemiyorum.
Eşinizi de anlamaya çalışıyorum, nihayetinde kardeş. Ancak bu şekilde bir yardım kardeşine "yardım" değil bayağı bayağı köstek olacak. Çünkü görümcenizin eşinin de bunu bir görev gibi görüp, her darlıkta sizin elinize bakma durumu olacak. Dahası, darlık bastıkça ve kimseden yardım görmedikçe belki aile huzurlarını da kaçıracak. Hiç bunu düşünmüyor mu büyükleriniz? Sonuçta el adamından bahsediyoruz..
Görümce ve eş, anne&baba olmanın hakkını verip önce bütün çareleri bir düşünsünler. Kayınpederin yanına yerleşmek bir süre veyahut görümcenizin annesinin evine geçmek.. Veyahut ortaya bir miktar para toplanıp (siz dahil herkesten, belki fitre amaçlı olarak) "ev içi izolasyon" planlayarak..
Aklı selim olgun birisinin gözüne ihtiyacınız var. Belli ki eşiniz ve ailesi yaş almış ancak henüz yaşlanmamış. Görebilecek olgunlukta değiller. Kendi ailenizden birine danışıp fikren bir kaç çözüm tasarlayabilirsiniz. Benim fikrim bu.. Umarım herşey gönlünüzce olur..
