gittin ama estirdiğin fırtına dinmiyor meleğim

vvuslat .!.:

Acı neymiş o gün anladım...Ben dedim Ben olmalıydım senin yerinde..benim karnımı delmeliydiler,bana takmalıydılar o kataterleri,benim belimden sıvı olmalıydılar hiç uyuşturmadan bağırta bağırta,ağlamaktan katıla katıla...ben can çekişmeliydim senin yerine...benim boynumdan fışkırmalıydı kanlar..mazoşizm evet ama istemiştik değil mi biz bunları...nasıl anlatırım ki son üç gününü...NASIL!!!!!Bilincini kaybetmeden önce bir babana bir bana kurtarın beni der gibi bakışını...Nasıl tarif edilir ki bu ölümlerin en sadistçesini isteten yürek yangını...
Yoğun bakımın önünde gözlerim kan çanağı beklerken doktor çıkmıştı dışarı...Biliyordum evet sonunu ama bir umuttu işte kabus diyordum kendi kendime bütün bunlar koca bir kabus.Şimdi oğlum gülerek doktorun kucağında çıkıp gelecek...Anneciğine en tatlı gülümsemesiyle gülecek..Anneciği onu koklayacak yine bağrına basacak..Bunları düşünürken doktor çıktı kapıdan ben yanına koştum hemen durumun nasıl diye...yanımıza görevli geldi içerden doktor bey dedi ...Benim annesi olduğumu bilmiyor..Bebek dedi..Bebeğin boynundan kanlar fışkırıyor...Durduramıyoruz...Benim bebeğimdi o benim bebeğim...Bağırmak geldi içimden yıkmak ortalığı...Belki de o an atmak kendimi pencereden aşağı...İçimden bunlar geçiyordu ama ağzımı bile açamıyordum acıdan.Acıdan konuşamamak neymiş o gün anladım...Bilincin yerinde değildi artık annem...Acı bile çekmiyor artık dediler ama inanır mı ana yüreği.... yanına soktular babanla bizi..O sen miydin Allahım...Nasıl da şişmişti nazik bedenin...Bin türlü çürük bin türlü müdahale yaraları her yerinde....Allahım al artık diye dua ettim...Öldüğünü anlamak için gece 12 de komisyon toplandı...Beynine baktılar ultrasonda ..Ölmemiştin daha beyninde kan akışı varmış hala...baban bana bakmaktan korkar oldu gözlerimim karası görünmüyormuş kan çanağı derler ya 3 gün gece gündüz ağlamışım kendimi bilmeden...gece 3 te girdiler yine yanına bu sefer ölmüşsündür diye...Nasıl bi şeydi o Allahım ,nasıl bi yangın...meleğimi benden koparıyorlardı artık...Gidiyordun işte bebeğim...Bir kez bile anne diyemeden...Doktor geldi yanıma başı önde...baktı sadece bana...Anladım...Bebeğimmmmmmmm diyebildim sadece...Bebeğimmmmmmm.!!!!!!!!!!!!seni morga götürmüşler son kez bile göremedim...yazamıyorum daha fazla....halim kalmadı yine ayakta durmaya....Güç ver Allahım bize güç ver...ateşedöndük biz...yangın ne yazar bize.................

Genişletmek için tıkla...