beni bu konuda zorlayan seylerden biri de bu (son 2 cumlenize istinaden yaziyorum) mesela bu forumda okuyorum bazi seyler, benim yasadigim sey bu degil ama ornegin aldatma konusu var, yorumcularin cogu ben aldatilirsam bi dakka durmam tarzinda yaziyor, eger aldatilan kadin buna katlanma egilimindeyse (sizin ifadenizle buna tahammul edebilecek gucu buluyorsa kendinde) bu guclu olmak degil tam tersi aciz olmak, zavallik olmak, gurursuz olmak vs olarak adlandiriliyor ve o kadin hor goruluyor.. iste ben de kendi yasadigim durumda kendime karsi bazan ben gucluyum bu sey uzucu ama ben yuvami bozmamak cocugumun gelecegi adina buna tahammul edebilirim diye dusunurken, diger yandan ya acaba kendimi mi kandiriyorum, aslinda ben aciz, zavalli bir kadin durumuna mi dusururyorum kendimi, guclu oldugum icin mi buna tahammul edebiliyorum, gucsuz oldugum icin mi dusunceleri beni bunaltiyor-..
sorun beklentiler değil, sorun hayalci bakış açıları ve fantaziler. kendi zihnimizde o insanın bunu yaparsa mutlu olacağımız gibi bir düşünceye gireriz. ''şunu yaparsa, şu istediğimi yerine getirirse'' bitmek bilmeyen istekler ve karşı tarafı istediğimiz kalıba sokma çabası. elbette kim olsa buna direnir. siz sırf eşiniz istiyor diye size ters gelen ve yapmak istemediğiniz şeyleri yapar mısınız? belki bir yaparsanız iki yaparsanız ama zamanla patlarsınız ve işler daha kötü hale girer.
basite indirgemiş gibi olacam ama bir örnek vererek anlatayım. siz eşinizin daha romantik olmasını, ev işlerine yardım etmesini istiyorsunuz. eşiniz ise bunu yapmak istemiyor, hayat görüşüne ters belki. belki yapısı böyle olmaya uygun değil. romantik olamıyor, sevgisini gösteremiyor ama sizi seviyorda. e o zaman bu beklentilerimiz karşılanmıyor diye ne yapalım? adamı baskı altına alıp istediklerimizi yapsak mutlu olacak mıyız? karşı tarafa baskıyla, ayrılma tehditleri ile istediğimizi yaptırsakta bu bize mutluluk getirecek mi? burda sorgulamanız gereken sizin fikir ve istekleriniz. biraz daha gerçekçi isteklerde bulunmak gerek.
adamın yaşadığı kültürde kadına yardım etmek ters bir durumdur, ailesinden bunu görmüştür. değişmesi de zor olacaktır tabi. ha değişebilir zor olsada ama bunu kendisinin istemesi lazım, sizin zorlamanız talep etmeniz değil. bu şekilde sahip olamazsınız buna. içinde romantik davranışlar olmayan ailesinden bunu hiç görmemiş olan bir insan bunu nasıl yapsın? bu konularda biraz da eşinizin tarafından bakın olaylara. ''istese yapar, değişir'' demek çok dar bir bakış açısıdır ve kötü niyet taşır bence. sırf kendi isteklerinize odaklanıp eşinizi görmezden gelirsiniz bu durumda. onca senelik kişiliğini bir anda sizin için değiştirmesini istemek bencil bir istek değil midir bir anlamda?
ilişkiyi bitirseniz de bu tarz istekleriniz sizinle olacağından, farklı bir ilişki de size istediğinizi vermeyecektir....bir de her zaman için soruna odaklanın, ilişkinin geneline değil. bir sorun varsa onu çözmeye çalışın, ilişkinin genelini yargılayıp bitirme üzerinde düşünmeyin.
tesekkur ederim beni anlayan yorumunuz icin..
peki bosanmaktan vazgecince nasil oldu evliliginiz? keske bosansaydim dediginiz oldu mu hic?
beni bu konuda zorlayan seylerden biri de bu (son 2 cumlenize istinaden yaziyorum) mesela bu forumda okuyorum bazi seyler, benim yasadigim sey bu degil ama ornegin aldatma konusu var, yorumcularin cogu ben aldatilirsam bi dakka durmam tarzinda yaziyor, eger aldatilan kadin buna katlanma egilimindeyse (sizin ifadenizle buna tahammul edebilecek gucu buluyorsa kendinde) bu guclu olmak degil tam tersi aciz olmak, zavallik olmak, gurursuz olmak vs olarak adlandiriliyor ve o kadin hor goruluyor.. iste ben de kendi yasadigim durumda kendime karsi bazan ben gucluyum bu sey uzucu ama ben yuvami bozmamak cocugumun gelecegi adina buna tahammul edebilirim diye dusunurken, diger yandan ya acaba kendimi mi kandiriyorum, aslinda ben aciz, zavalli bir kadin durumuna mi dusururyorum kendimi, guclu oldugum icin mi buna tahammul edebiliyorum, gucsuz oldugum icin mi dusunceleri beni bunaltiyor-..
Nev_a hanım merhaba konunuzu kendim yazdım sandım...
bir erkek ev islerini sizin goreviniz olarak goruyorsa, evde size yardim etmiyorsa, ev her zaman duzenli temiz olsun diye sorun cikartiyorsa, egitim seviyeniz ayni bile olsa, sizden ev isleri, ailesiyle iliskiniz, misafir agirlama vs konusunda klasik bir ev kadini modunda hareket etmenizi bekliyor, evde ona hizmet etmeniz gerektigini dusunuyorsa, para kullanimi, eve yeni bir esya alinmasi vs konusunda ondan cok bagimsiz hareket etmenizi istemiyorsa, ama buna karsin kendisi de sizin ve evinin ihtiyaclarini karsiliyorsa, icki, sigara kullanmiyor, kumar oynamiyor, cocuguyla ilgileniyor, cocuna sevgi gosteriyorsa bu yeterli midir, yoksa ille bana yardim etsin, ille de benim gorevim olmasin ev isleri, parayi nasil harcadigima ne aldigima karismasin, bana hep ilgi gostersin, romantik olsun diye israrci olmak mi gerekir?
temel problemimiz kilo.. bunu kabullenmek cok zor oldu benim icin ama esim ben kilo aldigim icin bana kizgin ofkeli, bu noktaya gelene kadar cok ama cok sey yasadik ama en son dun cok acik ve net olarak soyledigi sey su (daha once de pek cok sey soyledi bunu da soyledi de dun aksamki daha bi baskaydi) kilon nedeniyle seni cekici bulmuyorum ve cinsel yonden tatmin olmuyorum, cinsel tatmin bir evlilikte temel ihtiyaclardan biri ve bu olmadan evlilik devam ettirilemez, ben de artik devam ettiremem, ya bu isi coz, ya da bu isi bitirelim.. ama kesin olarak ben kilolu bir es istemiyorum" diyor.. ben oyle karismis durumdayim mi bi tarafim ciglik cigliga nasil bana bunu soyler nasil baska bi hayat dusnur, nasil beni sevmekten vazgecer diye bagirip ona ofke duyuyor, diger tarafimsa "ama temelde haksiz degil, bu biyolojik ihtiyaci ve ben zayiflarsam sorun kalmayacagini soyluyor o zaman daha cok cabalamaliyim " diyorum ama en basta da yazmistim ya, hangisi mantikli, hangisi sacma, hangisi kendimi kandirmak, hangisi acizlik, hangisi kendi acizligime kilif bulma durumu, bu dusuncelerden hangisine itibar etmeliyim.. dusunceler arasinda boguluyorum.....
aglamaktan perisan oldum ama hala savas yeri gibi ruhum ona duydugum ofke ile kendime kizginligim, onu hakli bulan tarafimla ondan nefret eden duygularim ic ice gecmis durumda..
.
temel problemimiz kilo.. bunu kabullenmek cok zor oldu benim icin ama esim ben kilo aldigim icin bana kizgin ofkeli, bu noktaya gelene kadar cok ama cok sey yasadik ama en son dun cok acik ve net olarak soyledigi sey su (daha once de pek cok sey soyledi bunu da soyledi de dun aksamki daha bi baskaydi) kilon nedeniyle seni cekici bulmuyorum ve cinsel yonden tatmin olmuyorum, cinsel tatmin bir evlilikte temel ihtiyaclardan biri ve bu olmadan evlilik devam ettirilemez, ben de artik devam ettiremem, ya bu isi coz, ya da bu isi bitirelim.. ama kesin olarak ben kilolu bir es istemiyorum" diyor.. ben oyle karismis durumdayim mi bi tarafim ciglik cigliga nasil bana bunu soyler nasil baska bi hayat dusnur, nasil beni sevmekten vazgecer diye bagirip ona ofke duyuyor, diger tarafimsa "ama temelde haksiz degil, bu biyolojik ihtiyaci ve ben zayiflarsam sorun kalmayacagini soyluyor o zaman daha cok cabalamaliyim " diyorum ama en basta da yazmistim ya, hangisi mantikli, hangisi sacma, hangisi kendimi kandirmak, hangisi acizlik, hangisi kendi acizligime kilif bulma durumu, bu dusuncelerden hangisine itibar etmeliyim.. dusunceler arasinda boguluyorum.....
aglamaktan perisan oldum ama hala savas yeri gibi ruhum ona duydugum ofke ile kendime kizginligim, onu hakli bulan tarafimla ondan nefret eden duygularim ic ice gecmis durumda..
.
simurg, sizinle daha detayli konusabilmeyi isterdim...
tesekkurler..
kilo cinsellikte önemli bir sorun bunu kabul etmek gerek... ama herşeyin bir söyleme adabı var, bunu bu şekilde söylemek yerine "hayatım ben seni zayıfken daha çok beğeniyorum" gibi bir cümle ile gelse belki daha farklı gelişecek olaylar... ya da söyledi siz aldırmadınız onu bilemiyorum, bu konuda bazı kadınlara kızıyorum ben, nasıl ki kadın olarak kocam benim isteklerimi yerine getirmeye çalışıyorsa, ben de onunkileri yerine getirmek için elimden ne geliyorsa yaparım. cinsellik gerçekten önemli bir taş evlilikte, orda sorun başladığı zaman silsile halinde diğer süreçleri de etkiliyor olumsuz olarak...
istediğiniz halde veremiyorsanız diyetisyene gidin, doktora gidin, eşiniz bunu istiyor diye ona kinlenmeyin yada kendinizi kötü hissetmeyin, söyleyiş tarzı evet hoş değil ama belki bu noktaya da siz getirdiniz onu bu da bir ihtimal...
çok özel değilse burdan yazın. belki okuyan arkadaşlara da bir nebze katkı sağlamış oluruz...
ilişkiyi devam ettirmenin zarar verdiğini düşünüyorsanız, devam etmenin anlamı cidden yok, evet boşanmak kolay değildir, ama bunu çekmek daha zordur bence. konunun geneli çok uzun bin tane soru var ama ben en azından soru başlığına cevap verym kalmak daha zor
konunu okumadım sadece başlığa göre yorum yapıcam, bi insan, bi kadın kolay kolay gitmek kalmak ayrımına gelmez, şahsen ben o ayrımlara her geldiğimde gitmeyi seçtim, yeni ufuklar bana her zaman daha cazip geliyo, zaten kaldığım yerde mutlu olsam yol ayrımına gelmem dimi, e niye mutlu olmadığım yerde kalayım ki?
evliyseniz ve daha onemlisi cocugunuz varken gitmeyi, yeni ufuklari secebiliyorsaniz saygi duyuyorum.. fakat evli degilseniz eger, bir sevgiliden ayrilip yeni ufuklara yelken acmakla, bir cocugu babasiz buyutme ufkuna kosmak takdir edersiniz ki biraz farkli.. bir de mutlu olmadigim yerde kalmayayim haklisiniz evet ama eger gittigim yerde de mutlu olmayacaksam +olamayacaksam+ gitmenin de anlami kalmiyor.. bunu anlamaya calisiyorum ben su an.. kalinca mi daha mutsuz olacagim gidince mi...
ya da kalinca yasayacagim mutluluk icin bir bedel odemem gerek once, buna deger mi?
soru kipinde açılan başlıklara bence...diye cevap veririm genelde, evliyim çocuğum yok, evlenmeden önce ne düşünüyosam aynı şeyleri düşünüyorum şimdide, çocuğum olduğunda belki daha temkinli olurum ama bence öncelikle anne mutlu olmalı ki çocuğunu mutlu edebilsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?