Hikayeniz bana komşumuz yaşlı teyzeyi hatırlattı. 100 yaşına gelmek üzere teyze, evlenmemiş ailemin yanında olmam gerekiyor diyerek. En sonunda 45 yaşında evlenmiş çocuğu olmamış. Şuan bunu en büyük üzüntüsü olarak anlatıyor keşke yanlarında durmasaydım kendi yolumu çizseydim diyor.
Yanlış anlamayın teyze o zamandan bahsediyor tabi evlenseydim falan diyerek. Şuan kadınlar ayrı eve de çıkabiliyor kendi yollarını istedikleri gibi çizebiliyor. Demem o ki kendinizi düşünün. Bu yaşlarınız bir daha gelmeyecek diyen yukarıdaki arkadaş haklı. Kendi yolunuzu nasıl istiyorsanız öyle çizin.