-
- Konu Sahibi ikiodabisalonnn
- #21
Her zaman gitmek, hep gitmek
Öncelikle aileniz birlikte oturulacak bir aile değil.Sizi (memursunuz galiba maaş garanti onlara göre başkası yerine biz yiyelim derdinde bir aile) evin ana babası sorumlusu yapmışlar.Siz bu evde yaşamaya devam ettiğiniz sürece akıl ve beden sağlığınızı kaybedersiniz onlardan önce.Elbette ana baba yaşlanacak sağlık sorunları olacak hepimiz için geçerli bu.Bundan neden siz tek başınıza sorumlu olacaksınız.Yarın onlar yaşlanacak iyice ve siz o evden hiç ayrılamayacaksınız. Tam zamanı gelmiş.Gittiğim yerde ne olur mutlu olur muyum falan diye çok düşünmeyin.Orada çalışmaya başlayınca yeni arkadaşlar yeni hobiler edinin.Bunlar var mı yok mu böyle düşünmek sizi daha çok mutsuz eder inanın.Her şeyi oluruna bırakın.Günaydın kızlar hayatımı etkileyecek bi konuda ikilemde kaldım durumu en yakın arkadaslarım dahil hic kimseyle paylaşmadım kimseyle konu ile ilgili fikir alamıyorum o yuzden burda mantıkli onerilerde bulunanlar olur diye burda sizlerle paylamaya karar verdim
Mevzuya başlayayım
36 yasindayim bekarım ailemle küçük bir ilin kucuk bir ilcesinde yasiyorum ciddi problemleri olan bi ailede büyüdüm anne babam sorunlari olan ebeveynler hep kavga gürültü icinde büyüdük ama babamdan söz etmek icin buraya sayfalar dolusu yazmak gerekir konuyu o kadar uzatmayayim
Babam çocukluğumdaki kadar sinirli öfkeli biri değil şiddet uygulamiyor eskisi gibi müdahale etmiyor fakat zaman zaman eserekli halleri geri geliyor neye kizacagi belli olmuyor tekrar kizmalari ofkeleri huzursuzluk cikarmalari falan nüks ediyor ve bazen çok uzun sürüyor
Bi süre ciddi huzursuzluklar ve gerginlikler evin icinde hakim oluyor onun dısında aile icinde cok huzurlumuyuz degiliz hatta maalesef ki bi aile ortami bi yuva sıcakligi yok evde oyle beraber bi aksam yemegi yeme gibi durumumuz bile yok babam disardan gelince yemegini yiyor kardesim ve bende ayri saatlerde geliyoruz bizde gelince kendi yemegimizi yiyoruz annemde ayri sonra herkes kendi odasina cekiliyor
7 yildır anne babamın evin maddi manevi sorumluluklari ustümuzde ve ben gercekten son derece yorgun hissediyorum kendimi çünkü babam herseyden elini cekmis durumda hicbirseye maddi katkısı yok evde ergen gibi sabahtan aksama kadar odasinda tv basinda elinde telefonuyla yemegi cayi corbasini herseyi annem ayagina goturuyor cunku o sekilde istemis o sekilde yapilmis o sekilde alismis
Böyle yasayan biriyken bizimle ilgili herseye müdahale etmek istiyor aldığımız giydigimiz gezdigimiz ozelliklede para giden herseye karışıyor kendimizi savundugumuz her yerdede cok buyuk sorunlar yasiyoruz ve uzun sure evde huzursuzluk durumu hakim oluyor
Altıni çizmem gereken konu babam hep böyle ama çocuklugundan beri babamın bana karsi hep ayri bir sert ne istesem ne soylesem hep sorundu yıllardir degisen hicbirsey olmadi zamanla degisir duzelir diye dusunurdum ama maalesef degisen hicbirsey olmadi ve ben durumun boyle oldugunu kabul ettim..
Evi durumunu kısaca üstün körü anlattim.
Calışiyorum gundemde evlilik yada evlilik ihtimali gorunmuyor bende ayrı eve çıkmak istedim daha once kendisi kabul etmedi evlatliktan reddetmekten falan soz etti
benim tayin secenegim yok fakat becayis yapilabiliyor kucuk bir il oldugu icjnde becayis icin cok tercih edilen bi yer degil ama yakin zamanda bi kac kisiden becayis icin teklif aldim fakat biri benim yasadigim sehire 2 saat bi digeri 1 saat uzaklikta 2 saat uzaklikta olan daha doguda ama benim yasadigin yere gore daha gwlismis bir yer 1 saat uzaklikta olan ise daha batıda benim yaşadığım sehre gore daha az gelismis
2 saat uzaklikta olan icin yinede hem eve yakin olur hem gitmek icin bi nedenim olur diye tamqm dedim soz konusu kiside haxirana kadar muhlet istedi okulda olan cocuklari ve cocuklarinin sinavlari varmis onlarin duzenini bozmak istemiyormus hazirandan sonra olur dedi once cok hevesliydim ya vazgecerse diye tedirgin oluyor uzuluyordum fakat gecen gun o sehre gittim ilk defa alici gozuyle baktim ama sanki orada olma hissi buyuk bi yalnizlik hissi uyandirdi bende sanki o sehirde yaşasam yapayalniz kalacakmisim gibi icim daraldi istiyormuyum istemiyormuyum emin olamadim ...
Olumsuz baska bir yonü pişmanlık yaşarsam geridönüşü yok
Bir yandan anne babamla özellikkede banamla anlasamasamda onları birakıp gitmek bencillikmis gibi geliyor zaten yasliliga dogru ilerliyorlar
Ama öbur yandan bakarsak aile ortamimi anlattim zaten kendime ait bi odam bile yok bunalip daraldigimda kendimle basbasa kalmak bildiginiz lüx gibi birsey
Babam emekli sabahtan aksama kadar evde eve misafir cagirma istegim olmuyor bu yüzden sanki misafir gelse hazirliğa icten ice bozuluyor masraf yapilmasi onu rahatsiz ediyor gibi geliyor misafir cagirmiyorum o yuzden misafir cagirmadigim icin genelde arkadas cevresininde davetlerini kabul etmiyorum ve yeni insanlarla sirf bu yuzden tanismak istemiyorum
Genelde biriyle bulusacagim zaman disarida bulusurun hesabida hep ben oderim ama buda olmuyor sanki
Böylece iyice yalnızlastim
babam hayatimizla ilgili herseye karisiyor gec gelmek hafta sonu cikmak sehir disina cikmak bi arkadasimda yatili kalmayi teklif bile edemiyorum kesinlikle hic korumaci bir yapisi yok sadece el alem ne der kafasi var
Maddi olarakta hicbirswye destek olmayisi yetmiyormus gibi beklentileride bitmiyor ve bende hep maddi sıkinti yasiyorum kenarda 100 tl birikimim yok
Aslinda gitmek istememin sayamayacagim kadar cok nedeni var ama iste gidersem ve pisman olursam diye cok korkuyorum siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz lutfen fikirlerinizi benimle paylasip bana yol gösterin konuyu uzatmamak adina her konuya deginip gectim detaylandirmamaya calistim ama soracaginiz sorular olursada yanitlayabilirim.
Ayrıca şunu gördüm.7 yıldır durum böyleymiş.Kusura bakmayın ama inanılmaz bencil bir aile.Bu kız yarın evlenir bunun için para biriktirmesi lazım dememişler.Kenarde hiç param yok diyorsunuz.Bunu göz ardı etmeyin sizi düşünen yok ailenizde.Öncelikle aileniz birlikte oturulacak bir aile değil.Sizi (memursunuz galiba maaş garanti onlara göre başkası yerine biz yiyelim derdinde bir aile) evin ana babası sorumlusu yapmışlar.Siz bu evde yaşamaya devam ettiğiniz sürece akıl ve beden sağlığınızı kaybedersiniz onlardan önce.Elbette ana baba yaşlanacak sağlık sorunları olacak hepimiz için geçerli bu.Bundan neden siz tek başınıza sorumlu olacaksınız.Yarın onlar yaşlanacak iyice ve siz o evden hiç ayrılamayacaksınız. Tam zamanı gelmiş.Gittiğim yerde ne olur mutlu olur muyum falan diye çok düşünmeyin.Orada çalışmaya başlayınca yeni arkadaşlar yeni hobiler edinin.Bunlar var mı yok mu böyle düşünmek sizi daha çok mutsuz eder inanın.Her şeyi oluruna bırakın.
Gidin geriyi düşünmeyin.Aile bir bütündür düşünecekse başta ana baba kardeşler herkes sorumluluk alacak.Siz aldıkça tüm sorumluluk size bırakılacak ve bırakılmışta zaten.
Gittiniz yerde gezin tozun ve mutlaka birikim yapın.Onlar sizden hep maddi destek bekleyecek.Baba emekli maaşı varmış onun dilini, elini eteğini kesin.,Kendinizi araba veya ev alarak borca sokun.Onlara da benden artık beklemeyin diyeceksiniz rahatça.Bu yaşa gelmişsiniz çalışan para kazanan gençsiniz dik durmayı öğrenin.
Tedbil mekanda ferahlık vardır . Hiç durmayın ,gidin. Nasibiniz kismetiniz açılır. Böyle şeylere çok inanıyorum .
Soyleki gittigim yer dogu bolgesi oldugu icin her gelenin tayin surecinden sonra ilk firsatta gittigi ve hep surkulasyon halinde hep daha genc jenarasyonun geldigi bir bolge oldugu icin teredutte kaldimTabiki yalnız hissedeceksiniz, 36 yıl anne babayla yaşamışsınız. Ama zamanla geçecek iyi ya da kötü günleriniz olacak normal hayat bu çünkü. Ama siz yaşadığınız ilk kötü durumda "al işte kendin seçtin burda olmayı" gibi saçma bir yargılama içine girerseniz olmaz. Yerinizde olsam artık kendi hayatıma
Maalesef dediginiz gibi haklarima saygı gosterilmiyor ayri eve cikmak istedigim zaman bile babam neden diye sormadi direkt evlatliktan redderim gibi bir cumle kurmadi belki sorsa gitmek icin sayabilecwgim onlarca gecerli neden vardiBirey olduğunuzu kabullenmemisler. Maaş alıp onları gecindiriyorsunuz. Hiç bir özel alaniniz yok.
Hayatlarını yaşamışlar size de bundan sonra kendilerine bakma görevi vermişler. Yarın öbür gün onlar iyice yaşlandıkça yükünüz daha da artacak. Hiç ayrilamayacaksiniz.
Siz ordan gidince önce kizacaklar belki ama emin olun daha değerli olacaksınız. Zamanla alısacaklar.
Dunyaya bi kere gelmisiz. Kendi hayatınızı yaşamaya bakın
Ben sanki aileme bilenmemek icin bu konuyu dusunmemeye calisiyorum ama maalesef ki oyle durum babamin maasinin nereye gittigini bilmiyoruz ama tek yaptogi fatura odemek onlwrin bile yarisina destek cikmadigimizda odemiyor talep ediyor sıkışığim durumum yok bu ay dedigimizdede patlıyor resmen nereye gidiyor diye ana hicbi sekilde yarin evlenirlerse gibi bi tavri yok insan bunu gordukcede ayrica uzuluyorAyrıca şunu gördüm.7 yıldır durum böyleymiş.Kusura bakmayın ama inanılmaz bencil bir aile.Bu kız yarın evlenir bunun için para biriktirmesi lazım dememişler.Kenarde hiç param yok diyorsunuz.Bunu göz ardı etmeyin sizi düşünen yok ailenizde.
Gittigim yer dogu bolgesi oldugu icin malumunuz her gelenin ilk firsatta gittigi bir yer ve her zaman surkulasyon halinde calisan nyfudun yerinu daha genc jenarasyonla degistirmesi bi yalnizlik korkusu hissi veriyor belki sevdigim bi sehir olsa bu kaygilarimi daha cok gormezden gelirdin birde gidersem geri fonme yada baska bir sehire gitne ihtimalim olmadigi icin bu kadar tedirginimBiz hastalıklı bir toplumuz 36 yaşındasiniz ve birey olmanız engelleniyor ve bunu da yine toplumun hastalıklı aile yapısı yapıyor hakkımı helal etmemler beni çiğneyip öyle gidersinler hep bir tehdit dram...
Valla olan size olmuş daha fazla olmasın istiyorsanız çıkın o evden 2 saat mesafe ne ki zaten çok dayanamazsaniz h sonları her zaman gider görürsünüz sosyal çevrede size bağlı
Benim maalesef tayin durumum olmadigi icin eger gidersem kendi istegimle gittugimi bileceklerBence de gidin ama giderken bunun zorunluluk olduğunu belirtin. Yakın bir tanıdığımda sizinle hemen hemen aynı durumdaydı ve ailesine deprem bölgesindekilerin tayin hakkı olduğunu ve onların istedikleri yere gelebilmesi için o ildeki bekar ve çocuksuz olan memurların başka ile gönderildiğini söyledi. Eğer gitmezsem memurluğum yanar dedi ve gitti.
Bu dediğim kişinin annesi gerçekten çok hasta hatta kızının gideceğini duyunca baya fenalaştı hastalandı ama yine de o tanıdığım gitmekten vazgeçmedi. Şimdi aradan yaklaşık 10 ay geçti ayda bir 3-4 günlüğüne kalmaya geliyor her gün annesini arayıp soruyor. Onun da kardeşi tek başına evi çekip çeviriyor ve bildiğim kadarıyla ona da çok cüzi miktarda yardım ediyor.
Kardeşi zaten aynı durumu yaşadığı için sadece o kendisinden erken davrandı diye üzülmüştür diye düşünüyorum ama görünürde bir problemleri yok.
Ayrıca insan her duruma alışıyor, bakın savaştaki insanlar bile gülüyor eğlenebiliyor çünkü insan müthiş derecede sürece uyumlu bir varlık. Eğer bu uyumluluğumuz unutkanlığımız olmasaydı bu zamana kadar insan diye bir şey kalmazdı.
Ben eminim sizin aileniz de bu duruma uyum sağlayacak hatta ileride siz onlara gittiğinizde siz de onlarda misafirmişsiniz gibi hissedeceksiniz.
Umarim oyle olurTedbil mekanda ferahlık vardır . Hiç durmayın ,gidin. Nasibiniz kismetiniz açılır. Böyle şeylere çok inanıyorum .
Haklısınız ama genelde hep jendimize ait olmayan sorumluluklarin mesuliyeti yuklendigi icin ister istemez kendjmi dusunmek zorunda hissediyorumO kadar sığ ve yaşına uymayan bir çevrede yaşamaya çalışıyorsun ki bu durum seni karamsar ve umutsuz yapmış.bu nedir 70 yaşında teyzeler gibi konuşuyorsun.sürekli ölüm kalım hastalık ne oluyor?bence siz korkuyorsunuz hayata açılmaktadır.
Haklısınız ama genelde hep jendimize ait olmayan sorumluluklarin mesuliyeti yuklendigi icin ister istemez kendjmi dusunmek zorunda hissediyorum
Cevremde arkadaslarimin ailelerinde yasliliktan kaybakli hep saglik sorunu yasayanlar oldugu icin bunlarda hep aklima geliyor oyle bi durunda yanlarinda olamazsam diye
Soyleki gittigim yer dogu bolgesi oldugu icin her gelenin tayin surecinden sonra ilk firsatta gittigi ve hep surkulasyon halinde hep daha genc jenarasyonun geldigi bir bolge oldugu icin teredutte kaldim