- Konu Sahibi sergensahra
- #1
bu kararı aldığımda bu kadar üzüleceğimi düşünmemiştim. onun beni bir daha üzemeyceğini ve rahatlayacağımı düşünmüştüm. ama zormuş gerçekten.
biz 8 aydır evliyiz.bu süre zarfında çok şey yaşadık bebeğimi aldırmak zorunda kaldım, eşimle içki ve sigara konusunda çok tartışmalarımız oldu. benden sakladığı bir hastalığı olduğunu öğrendim. evlendikten sonra 3 ay boyunca beni sigara içmiyorum diye kandırmış. bana yalan söylemiş. ki ben eşimle sadece onun dürüstlüğüne ve beni hep çok seveceğine inandığım için evlendim diyebilirim.sonradan tabiki aşık oldum ve sevdim ama bunlar benim için hep ikinci plandaydı.
en son 2 gün önce saçlarının sigara koktuğunu anladım ve sigara mı içtin dedim. evet ama bu sondu ve kendi kendime söz verdim kesin bırakmak için bu da sondu dedi. ben de inanmadım tabi.heyretler içinde kaldım.kızdım ve 2 gün boyunca konuşmadım. bu sürede artık devam edemeyeceğime karar verdim.bugün anneme gittim ona söyledim.çok üzüldü kadın ağladı ama içine sinmiyorsa bitir daha fazla uzamasın dedi.çünkü daha önce de böyle bi durum olmuştu evden git dedim 1 gece gitti ertesi gün geldi af diledi annesi falan araya girdi bidaha olmayacak dediler affettim. ama bir daha olursa affetmem dedim. ve bu sefer AFFETMİYORUM.
neye üzülüyorum biliyor musunuz? kendimi kullanılmış ve aptal gibi hissediyorum. biz ikimiz de öğretmeniz. eşim batmanda sözleşmeliydi.bense ikimizin de ailemizin oturduğu yerde kadrolu çalışıyordum.üstelik kendime araba bile almıştım. sırf o orada yaşamasın diye nişandan hemen sonra nikah yaptık ve buraya tayini çıktı yaklaşık 10 ay sonra evlendik. evlendiğimizde benim arabamın çok az taksidi kalmıştı başka da hiç borcum yoktu. eşiminse hem 7 milyara yakın banka kredisi hem de öğrenim kredisi borcu vardı. ben bunları ödemem dedim. babası sadece öğrenimi ben ödeyayim diğerini siz ödeyin dedi, neyse tamam dedim.hala daha öğrenim borcu duruyor ödenmedi son zamanlarda biz ödesek babamın durumu kötü falan deyip duruyordu. ben de asla dedim. babası sonradan bize gelen 6-7 tane küçük altını gözümüzün önünde kendisi aldı ve led tv aldı.
eğer ben olmasaydım bu kişi asla buralara gelemezdi. borç içindeydi 8 aydır anca toparlanıyoruz.
neden erkekler bu kadar nankör ve bencil.
sonuç olarak ayrılmaya karar verdik.herkes kendi aldığı eşyaları götürecek.onlar oturma odası ve salon takımı, buzdolabı ve çamaşır makinası almışlardı. hepsini götür hiçbirşey kalmasın istemiyorum dedim.araba zaten benim. imam nikahı yapılırken mihir olarak 250gr altın demiştik. onu tamamlayın ben de size düğünde sizin tarafın taktığı her takıyı iade edicem dedim. takılar mihir olsun dedi.ben de tamam 3ün 5in hesabını yapamıcam dedim.
öyle yani arkadaşlar, hakkımızda hayırlı olur inşallah.....
biz 8 aydır evliyiz.bu süre zarfında çok şey yaşadık bebeğimi aldırmak zorunda kaldım, eşimle içki ve sigara konusunda çok tartışmalarımız oldu. benden sakladığı bir hastalığı olduğunu öğrendim. evlendikten sonra 3 ay boyunca beni sigara içmiyorum diye kandırmış. bana yalan söylemiş. ki ben eşimle sadece onun dürüstlüğüne ve beni hep çok seveceğine inandığım için evlendim diyebilirim.sonradan tabiki aşık oldum ve sevdim ama bunlar benim için hep ikinci plandaydı.
en son 2 gün önce saçlarının sigara koktuğunu anladım ve sigara mı içtin dedim. evet ama bu sondu ve kendi kendime söz verdim kesin bırakmak için bu da sondu dedi. ben de inanmadım tabi.heyretler içinde kaldım.kızdım ve 2 gün boyunca konuşmadım. bu sürede artık devam edemeyeceğime karar verdim.bugün anneme gittim ona söyledim.çok üzüldü kadın ağladı ama içine sinmiyorsa bitir daha fazla uzamasın dedi.çünkü daha önce de böyle bi durum olmuştu evden git dedim 1 gece gitti ertesi gün geldi af diledi annesi falan araya girdi bidaha olmayacak dediler affettim. ama bir daha olursa affetmem dedim. ve bu sefer AFFETMİYORUM.
neye üzülüyorum biliyor musunuz? kendimi kullanılmış ve aptal gibi hissediyorum. biz ikimiz de öğretmeniz. eşim batmanda sözleşmeliydi.bense ikimizin de ailemizin oturduğu yerde kadrolu çalışıyordum.üstelik kendime araba bile almıştım. sırf o orada yaşamasın diye nişandan hemen sonra nikah yaptık ve buraya tayini çıktı yaklaşık 10 ay sonra evlendik. evlendiğimizde benim arabamın çok az taksidi kalmıştı başka da hiç borcum yoktu. eşiminse hem 7 milyara yakın banka kredisi hem de öğrenim kredisi borcu vardı. ben bunları ödemem dedim. babası sadece öğrenimi ben ödeyayim diğerini siz ödeyin dedi, neyse tamam dedim.hala daha öğrenim borcu duruyor ödenmedi son zamanlarda biz ödesek babamın durumu kötü falan deyip duruyordu. ben de asla dedim. babası sonradan bize gelen 6-7 tane küçük altını gözümüzün önünde kendisi aldı ve led tv aldı.
eğer ben olmasaydım bu kişi asla buralara gelemezdi. borç içindeydi 8 aydır anca toparlanıyoruz.
neden erkekler bu kadar nankör ve bencil.
sonuç olarak ayrılmaya karar verdik.herkes kendi aldığı eşyaları götürecek.onlar oturma odası ve salon takımı, buzdolabı ve çamaşır makinası almışlardı. hepsini götür hiçbirşey kalmasın istemiyorum dedim.araba zaten benim. imam nikahı yapılırken mihir olarak 250gr altın demiştik. onu tamamlayın ben de size düğünde sizin tarafın taktığı her takıyı iade edicem dedim. takılar mihir olsun dedi.ben de tamam 3ün 5in hesabını yapamıcam dedim.
öyle yani arkadaşlar, hakkımızda hayırlı olur inşallah.....
