Siz de eşiniz de üniversite okumuş ama olgunlaşmamış iki bireysiniz.
Eşiniz babasının elinde oyuncak, paragöz, evliliği umursamayan, lütuf gibi harçlık veren ne koca ne baba olmaya layık birisi. Anlattıklarınıza bakılırsa sizden başka seveni de yok yani sevilmeyecek tipte biri.
Siz ise diplomanıza ve mesleğinize rağmen bunca yaşanan aşağılık davranışlara ses çıkarmayan, alışmak için uğraşan ama alışamayan, 7-8 yıllık alışkanlığı sevgi zanneden, mantığını kullanmayı akıl edemeyen, ayrılırken bile karşısındaki koca olacak tilkiye blöf yaptığını söyleyen zavallı bir kadınsınız.
Sizin gibilere gerçekten acıyorum.
Bir erkekle var olup, o erkek olmayınca yıkılıyorsunuz.
Kendiniz, anne babanız hayatınızdaki önem sırasında sonlarda yer alıyor.
Kocanızın yalan sevgisi, kocanızın lütfen verdiği harçlık, kocanızın göbeği, kocanızın sarılması vs evlilikte bu davranışlar sıradandır ama siz arada görünce buldumcuk olup havalara uçuyorsunuz.
Şunu artık kafanıza sokun; kocanız için alışkanlıksınız, sevilmiyorsunuz.
Çünkü sevgi ve evlilik bu değil.