kesinlikle haklısınız görümcenizin yaptıgı sımarıklıktan baska birsey degil.bu duruma önce kayınvalide ve kayınpederiniz sonra esinizin bi dur demesi lazım.esiniz kardesimin kalbi kırılmasın biseyi eksik kalmasın genctir die düsünüp harcama yapabilir ama anne ve babasının durumu iimis madem kızım ayıp yaptıgın demesi lazım.artı ihtiyac karsılamak baska zevk icin alısveris yapmak baska birseydir.ihtiyacı olan insan o magaza bu marka die bakmaz gidip 5 liralık tshirt alıp giyer,bırak markasını(saglık problemi yoksa)günes gözlügü bile aramaz.düpedüz sımarıklık bu sacmalık.arada sırada elinizden avcunuzdan artar icinizden gelir 2-3 ayda bir belli miktarda para yollarsınız hediye alırsınız vs. bunlar olası ve normal seyler ama istenmesi ayıp bi kere.her ay görümceye harcanan 100 veya 200 lira herneyse mutfak masrafı bir taksit tutarı ihtiyac olunan herhangi birseye harcanabilir.her ay her ay ne alısverismis buda ayrı bi olay zaten.babası istedigini almıyorsa gitsin part time bir isde calıssın ne istiyosa alsın.haksızsınız diyenler acaba kendi görümcelerine her ay bu kadar cok alısveris yapıp her istediginde para veriyorlarmı acaba?yada evli barklı borclu abilerinden her ay para ve alısveris istiyorlarmı merak ettim.görümcenizde nasıl bi yüz var ben anlamadım acıkcası.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Gıcık olmakta haksız mıyım? fikirleriniz benim için çok önemli!
- Konu Sahibi mer_ali
- Başlangıç Tarihi
kızlar 4 gündür internete giremedim, işe gelir gelmez de tüm yorumları okudum. beni haklı bulanlara da haksız bulanlara da vakit ayırıo düşüncelerini paylaştıkları için çok ama çok teşekkür ederim. haftasonu eşimle bu konu yüzünden evliliğimizin en şiddetli tartışmasını yaşadık. o sorunun sadece para olduğunu düşünüyor, senin de ailenin ihtiyacı olsa verirdin diyor. benim ailem onunki kadar zengin değil, anne babama yardım etmek isterdim ama edemiyorum. ha Allah var eşim de etme demez ama benim ailem zaten istemez. bi ara anneme bir miktar borçları için para vermeyi teklif ettim, kabul etmedi. kaldı ki nişanlı olduğumuz dönemde eşim annesine bir hediye almıştı, kredi kartı hata verince benimkinden çektik. ben hala onun borcunu ödüyorum, bugüne kadar da dile getirmedim. üstelik oğlunun hediyesi oldu o, gelinin adı bile geçmedi. sorun para olsa bunu da takardım mesela. kızın tavırlarına gıcık oluyorum diyorum ama anlamıyor. zaten bu konu hiç benim yanımda konuşulmuyor ki. abiye bir telefon, o kadar. eşim bana emrivaki yapıyor. ben de kızıyorum ama sonuçta o para gönderiliyor ya da ne alınacaksa alınıyor. o borcun altına beraber giriyoruz ama ben sadece bilgilendiriliyorum, asla rızam alınmıyor. ben de öğrenci oldum, ama böyle şeyleri düşünürdüm. o 20 küsür yaşında da olsa hala çocukmuş, düşünemiyormuş. herkesten benim gibi olmasını beklememeliymişim. fakat nişanlıyken benim yanımda pahalı bişey istediğinde eşim de bakarız gibilerinden konuşmuştu. kız hemen surat asıp "ama abiii söz vermiştiiinnn" dedi. ve o dönemde hergün alışveriş yapıyorduk, bütün bi evin ihtiyaçlarını almak kolay değil. yani böyle şeyleri düşünemeyececeğini anlamam lazımdı sanırım. eşim ailesi ile benim aramda kalıyormuş, kardeşine yok diyemezmiş. ailesi 3 kuruşluk şeyi alamadı mı abisi dermiş. eşim ailesinden korkuyor, babasının gözünde karısına söz geçiremeyen erkek durumuna düşmek istemiyor. derdi bu anlayacağınız. ben de son olarak bundan sonra karışmayacağımı söyledim. istediğini yap, istediğini al. evin giderlerine de karışmam, madem erkeksin evin geçimini de sağlarsın, dedim sinirle. o da tamam borç harç geçindiriririm ben bu evi, gerekirse kredi çekerim, dedi. konu şimdilik böyle kapandı gibi, ama ben bundan sonra kendimden kısmayı düşünmüyorum. artarsa kendime harcarım olur biter. bu arada belirteyim, kız babasından para istiyor ama baba cimri olduğu için ona yetecek kadar gönderiyor. ve tahmin ediyorum ki abinden iste diyor. babanın işi gücü para biriktirip yatırım yapmak, sanki kızından daha önemli o tapu parçaları.
