Gezsemde sıkılıyorum hep bunalımda gibiyim

turuncupijama .!.:

Sabah 9 da uyanıyoruz, cocuklarin ustlerini degistirip, dia fircalama, yuz yikama, odalari toplama saat 10 oluyor
Yarim saat onlar oyun oynuyor,
Ben kahvalti hazırlıyorum.
11 e kadar kahvalti fasli suruyor, sonra onlara yarim saat cizgi film, ben o sirada mutfağı topluyorum, makinaya camasir atıyorum vs..
Cizgi film bitince onlar da pesimde dolanıyor..
12 den 2 ye kadar, etkinlik oyun.
O sirada ara ara mutfakta ogle yemegi pisiyor git-gel.
2 den 3 e kadar yine yemek fasli, cocuklarin ihtiyaçları..
3 Te en kucuk oglen uykusuna.
O oglen uykusunda iken, 1 numara 2 numaraya kitap okuyor. Ben de ya ev supuruyorum ya camasir ya bir kahve iciyorum.
1 saat kendileri oynuyor.
4 te kiz da uyanmis oluyor
Yarim Saat kadar yine cizgi film aciyorum.
O sirada aksam yemeğine biraz hazirlik yapıyorum.
5 te ara meyve saati kek saati Vs bir ara ogun piknigi yapıyoruz terasta. 1 saat kadar orada vakit geçiriyoruz. Genelde oyun hamuru yada futbol.
Aralarda dans edip delirmece zamanlari yapıyoruz 5-10 dakikalik.
6 dan 7 ye ben yemek yapıyorum, mutfagi toparliyorum, onlar oyun oynuyor.
Babalari 7-7.30 arasi geliyor.
Aksam Yemegi, babayla muhabbet, banyo ve kapanis.
Onlar 9 da uyuduktan sonra utu yapıyorum.
Cunku fazla hareketliler uyanikken olmuyor
Yatmadan once de genelde bir sonraki gunun etkinliklerini falan hazırlıyorum.
Esim de yatmadan once evi toparlıyor, aksam bulasigini kaldırıyor.
3 cocukla bizde her sey ucu ucuna yetisiyor.
Ama 2 cocukla da fazladan 1 saatiniz olur, dunya oynamaz.
Elim yavas degil bence. ama mutfakta her gun ocak silinir, yada tezgah temizlenir vs..
2 en gec 3 gunde bir evde nevresim/carsaf degistirilir herkesin.

Cocuklar hareketli oyunlari seviyor, dolayısıyla her yer her yerde.
Ama 5 yas ve 3 yasın duzenli olarak takip ettigi kitaplari var, her gun bir el atıyoruz.
Yada 5 yas okumayi ogrendiginden beri her gun 1 kitap okuyor.
Cocuklar uyuduktan sonra moduma gore, biraz milletle muhabbet, biraz diz-film, biraz yazma cizme, biraz esle vakit geçirme, biraz buralar :)

Simdi ben merak ettim, nerede yanlis yapıyorum, neden bos vaktim yok?

Genişletmek için tıkla...

ozelbir_i .!.:

nasıl boş vaktin yok kuzum arada kahve içmişsin ya ....insanın gerçekten alnından öpesi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Kesnlikle beni çocuklar cok etkiledi en cokta kücük olan. Zaten yapı olarak zaman zaman böyle olurdum çocukta tuz biber oluyo maalesef zaten birşey yapasım yok ama yapmaya mecburum bi yandan ağlayan paçama yapışan iki dk yemek yapmaya calıssam feryat fıgan aglayan cocugum var. Duş filan hak getire Büyük gene kendi halinde ama küçük mafediyor beni.

Genişletmek için tıkla...

ozelbir_i .!.:

şimdi böyle, bu bir zaman sonra düzelecek ,inan büyüdüklerinde de gülersin hatırlayıp (hep öyle olur)

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Gerçekten duzelecek mi ağlayarak yazıyorum ya şuan bile kucağımda gezdiriyorum sürekli bagırıp ağlıyor cok yoruldum artık

3nity anlattıklarınz cok güzel imrendim gerçekten. Ama ben bu oğlanla imkanı yok bunlari yapayım. Dolu makinenin düğmesine basıp gelene kadar kıyamet kopuyor resmen. Kızım bi kek istedi sabah, bi çırpip fırına vermek 10 dakika ama resmen yapışık gibi bırakmiyor . Yapar balkonda yeriz diye hayal kuruyodum güya. Kızım kendi kendine oynadı balkonda.. Herkes mi bu dönemlerden geçti acaba ya. Nasıl kafayı sıyırmadan kurtuldunuz. Kahvaltı etmek sofra kurmak vs bunları ozledim resmen.kızımla bile vakit geçiremiyorum. Zira zehir oluyor kalkıştığım herşey. Zaten 2. Hamilelikten itibaren doğumdan sonrada sanki kendi çocuğumu kabullenemiyorum hep kızıma haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Doğunca geçer demişlerdi ama yok ya.
Hiç abartmıyorum böyle. Tum gun bos bos memede duruyor durmasada ben oturduğum yerden kalkamıyorum sayesinde. Süttende kesicem karar verdim.bunyem okadar zayıf dustu ki doğru duzgun birsey yedgm yok o akşama kadar memede. gecede memede uyur.şuan bile omzumda evi turlattırıyor 1 saniye indirme imkanı yok ya. Başım dönüyor artik. Oldugum yere çöküp onuda agladıgı yerde bırakmak istiyorum
Anneligimden süphe ediyorum artık cidden . Sanki hiç bitmeyecek gibi geliyor

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Kızlar ben ne kadar gezsemde eve donup 2 çocukla başbaşa kalınca bunalıyorum benim gibi olan var mı merak ettim. Kafam hiç dağılmıyor yani cocuklarda kücük sürekli gezilmiyor tabi ve çıkmakta sıkıntı oluyo cünkü küçükler.mecbur heryere eşimle gitmek zorundaym onunda işi oluyor sık çıkamıyoruz
ama arada bi cıksamda gelince aynı sekılde bunalım takılmaya devam ediyorum hele ki buaralar 3-4 gündür surekli uykum var kafam ağır ve boğuluyor gibiyim evin içinde. Sürekli boş bakıyorum geçmişi/geleceği düşünüyorum bazen gereksiz yere eşime sarıyorum.yani tam da anlatamadığım bi his var. Yemek yapmak yemek su içmek hiçbişey içimden gelmiyor cocuklar icin zoraki kalkıyorum. Ne önerirsiniz bana... nası aşabilirim bu durumu.

oğlum 1 kızım 3 yaşında.

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Gerçekten duzelecek mi ağlayarak yazıyorum ya şuan bile kucağımda gezdiriyorum sürekli bagırıp ağlıyor cok yoruldum artık

3nity anlattıklarınz cok güzel imrendim gerçekten. Ama ben bu oğlanla imkanı yok bunlari yapayım. Dolu makinenin düğmesine basıp gelene kadar kıyamet kopuyor resmen. Kızım bi kek istedi sabah, bi çırpip fırına vermek 10 dakika ama resmen yapışık gibi bırakmiyor . Yapar balkonda yeriz diye hayal kuruyodum güya. Kızım kendi kendine oynadı balkonda.. Herkes mi bu dönemlerden geçti acaba ya. Nasıl kafayı sıyırmadan kurtuldunuz. Kahvaltı etmek sofra kurmak vs bunları ozledim resmen.kızımla bile vakit geçiremiyorum. Zira zehir oluyor kalkıştığım herşey. Zaten 2. Hamilelikten itibaren doğumdan sonrada sanki kendi çocuğumu kabullenemiyorum hep kızıma haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Doğunca geçer demişlerdi ama yok ya.
Hiç abartmıyorum böyle. Tum gun bos bos memede duruyor durmasada ben oturduğum yerden kalkamıyorum sayesinde. Süttende kesicem karar verdim.bunyem okadar zayıf dustu ki doğru duzgun birsey yedgm yok o akşama kadar memede. gecede memede uyur.şuan bile omzumda evi turlattırıyor 1 saniye indirme imkanı yok ya. Başım dönüyor artik. Oldugum yere çöküp onuda agladıgı yerde bırakmak istiyorum
Anneligimden süphe ediyorum artık cidden . Sanki hiç bitmeyecek gibi geliyor

Genişletmek için tıkla...

Ayiyogi .!.:

Herkes mi bu dönemlerden geçti acaba ya. Nasıl kafayı sıyırmadan kurtuldunuz.

Genişletmek için tıkla...

Caresizbirkadin .!.:

Ben de aynı şeyleri yaşadim.benimkiler de 3 ve 6 yaslarinda iki erkek çocuk.. su cumlenize özellikle cevap yazmak istiyorum kafayı siyirmadan kurtulamadim. Ufak oğlum bir yaslarindayken ben de hergun ağlama krizlerine girerdim. Şuan az da olsa büyüdü az da olsa laftan anlıyor ve sinir krizlerim de azaldı. Yine bana kriz gecirttiriyorlar ama ufak oğlum küçükken olduğu kadar sık değil. O zamanlarım çok kötüydü inanın duygular normal ve bunu herkes yaşıyor. Ben de büyük oğlumla hiç ama hiç ilgilenemedigim için kendimi hep suçlu hissettim. Büyük oğlum geçen dönem birinci sınıfa başladı en özel anlarını kaçırdım yanında olamadım neden çünkü huysuzluk yapan küçük oğlumu gezdirmekle uğraşıyordum. Evet küçük de benim oğlum.o da benim can parçam. onu da herşeyden çok seviyorum ama büyük oğlumun özel anlarına şahit olamamak ve onunla istediğim gibi ilgilenememek beni daha da depresyona sokmuştu. Belki sizinki de öyle bir histir. Çocuklar Büyüdükçe bu hayattan zevk alamama durumu gittikçe azalıyor. Çünkü ben eskisine göre daha iyi hissediyorum kendimi umarım siz de en az zararla atlatirsiniz bu zor zamanları gerçekten çok zor sizi çok iyi anliyorum

Genişletmek için tıkla...

Karamellasepeti .!.:

İşte bu yüzden cocuk yapmadan her şeye doymalı insan. Birinci cocuktan tecrübeli olup 2.icin beklemeliydiniz. Bir de siz tek neden cikmiyorsaniz onu anlamsdim cocuklari esinize bırakın ya da anne/kv ye siz cikin gezin. Rutinden kurtulun. Ev islerininde tamamı sizdeyse esiniz yardim etsin. Büyüğün kreş yaşı gelmiş onu önümüzdeki sene kreşe yazdirip siz de bir ise girin bakici tutun. Calismak sosyalleşmektir. Oğlunuzun yaşı küçükmüş ama dikkatini dagitacak şeylerle meşgul edemez misiniz ? Mesela şarkı açın beraber el cirpin iki cocukla. Mirildanirlar en azindan sakinlesirler. Sesli kitap okuyun ya da dinleyin beraber.

Genişletmek için tıkla...

denizaslim .!.:

Gezmek değil mesele mutlu olduğunuz aktiviteyi keşfetmek , kafa dağıtacak hobiler edinmek. Kendinizi neyin daha çok mutlu ettiğini bulmaya çalışın

Genişletmek için tıkla...

Bahtsizguzel .!.:

Çözümleri ne kadar kolay ard arda siralamissiniz üniverste mezunuyum 10 parmağım ve çeşitli sertifikalarım var 7 ve 9 yaşlarında çocukların var ama çalışamıyorum cocuklarima annem ve kv bakmam diyor, arti asgari ücrete dahi iş yok nereye kreşe bırakıp calisacak acep, kresler ates pahasi bide digerine bakici bulacakmış kuzum siz isvicrede mi yasiyorsunuz burasi turkiye sirf akil vermek icin yazip karalamayın birseyler dediklerimiz mantikli olsun biraz

Genişletmek için tıkla...