- 24 Haziran 2015
- 926
- 838
- 37
22 yıl evvel en iyi kararı vermişiz kimseyi karıştırmamakla, eşimde bende resti çektik, her iki ailedende maddi destek almadan evlendik, takı zaten nefret ederim, gittik yaptık nikahımızı, ne aldıysakta kendimiz aldık, evimizin iç işlerine kimse karışamadı, yıllardır kafam rahat, sana şunu yaptım diyen yok
Kızım doğdu aynı şekilde, toplu iğne istemedim, yapmayın dedim, yine kendimiz yaptık, aman sancın tuttu aramadın diyen olmadı haliyle, seviyorum bu başına buyrukluğu.
Haklısınız ama biz sizin gibi başaramadık. Çok istedik ama olmadı aileler birbirine girdi. Eşimin ailesi hem beni, hem eşimi, hem de annemi babamı çok zorladı. Sizi tebrik ederim, boyun eğmemişsiniz. Biz en ufak kayınvalidemin duygu sömürüsünde pes ettik, o üzülmesin diye biz üzüldük... O kadar pişmanım ki.. Benim de bir kızım doğdu, birgün yanımda istemedim. Annem de sadece 20 gün kaldı. Her şeyi eşimle hallettik. Ama yine yaranamadım, çağırmadım diye hala beni suçluyor... Kızım için de bir iğne dahi istemedim o da yapmadı zaten mutluyum, huzurluyum.. Keşke baştan hiç böyle şeyler yaşanmasaydı da yara almasaydık....