Birini cok sevdim 7 sene boyunca elimden gelen her seyi yaptim bu süreç icinde hep gorustuk. Her daim destek oldum ama o bana acidan baska bir sey vermedi. O kadar acı seyler gordu ki gozlerim bir yanim deli gibi severken diger yanim hergun nefret etmek icin dua etti. Ama yapamadim. Sana her ihtiyacim var dediginde kostum.. Mantigim birak git dedi kalbim birakamadi. Bu süreç icinde onu ailem bildim. Yeri geldi annesi gibi akil verdim yeri geldi babasi gibi arkasinda durdum yeri geldi dostu kardesi ... tum rollere onun icin burundum resmen. Ama o tum yaptiklarima ragmen baskasini unutamadigini soyledi. Rüyalarında bile o kişinin oldugunu, etraftaki her seyin o kisiyi hatirlattigini. Iste o an yikildim. 7 sene icinde o kdar aci seyler yasatti ki bana Allah dusmanim dedigim insana bile yasatmasin. Yasadigimi bir ben bir de Allah biliyor.
Her gün buyuk korkularla uyuyup buyuk korkularla uyaniyorum. Ot gibiyim. Ise gidiyorum isten geliyorum uyuyorum. O 7 sene oncesi gulen ufak seylerden mutlu olan kizdan eser yok. Yasama sevinci umut hicbir sey yok. Allaha inancim olmasa bu yasadiklarima dayanamaz belki kotu seyler de yapardim. Ama cok sukur ki Allaha inaniyorum.
Fakat gecmiste bana yapilan haksizliklari dusundukce gelecekte yasayacaklarimdan korkuyorum.
Ben bencil bi insan olamadim hic. Hep başkalarının mutlulugu icin çabalayip bundan mutlu oldum. Bende iki varsa bir bucugunu verdim. Ama hep kazık yedim, haksizliga ugradim.
Gelecekte yalnız kalmaktan, insanlar tarafından anlasilmamaktan, bir yuvamin çocuklarımin olmamasından, en kotusu de bana bunlari yasatan adami kaybetmekten korkuyorum. Ben kendi hayatima ne yazik ki pozitif bakmıyorum belki de zengin olduğum sukretmem gereken şeylerin farkinda da degilim. Aslinda farkındayim da ama sadece o yokken her sey berbat ve sig geliyor. Onun yaninda kalsam gecmiste yasadigim seyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum ve sonunda yasayacagim husrandan. Ama uzaklasirsam da onu kaybetme korkusundan nefes alamiyorum. Lutfen benim icin dua eder misiniz? Ve siz olsaydiniz ne yapardiniz ben artik cikis yolu bulamiyorum. Gelecekten insanlardan ondan bile korkuyorum. Cunku herkes aci verdi veriyor. Korkudan bile korkuyorum. Hayatima devam edemiyorum. Lutfen acimasizca elestirecek olacak olursa rica ediyorum biraz yapici olmaya calisirsa sevinirim. Inanin insanlarin her soyledigini kafama takan biriyim. Ben de boyle olsun istemezdim..
Her gün buyuk korkularla uyuyup buyuk korkularla uyaniyorum. Ot gibiyim. Ise gidiyorum isten geliyorum uyuyorum. O 7 sene oncesi gulen ufak seylerden mutlu olan kizdan eser yok. Yasama sevinci umut hicbir sey yok. Allaha inancim olmasa bu yasadiklarima dayanamaz belki kotu seyler de yapardim. Ama cok sukur ki Allaha inaniyorum.
Fakat gecmiste bana yapilan haksizliklari dusundukce gelecekte yasayacaklarimdan korkuyorum.
Ben bencil bi insan olamadim hic. Hep başkalarının mutlulugu icin çabalayip bundan mutlu oldum. Bende iki varsa bir bucugunu verdim. Ama hep kazık yedim, haksizliga ugradim.
Gelecekte yalnız kalmaktan, insanlar tarafından anlasilmamaktan, bir yuvamin çocuklarımin olmamasından, en kotusu de bana bunlari yasatan adami kaybetmekten korkuyorum. Ben kendi hayatima ne yazik ki pozitif bakmıyorum belki de zengin olduğum sukretmem gereken şeylerin farkinda da degilim. Aslinda farkındayim da ama sadece o yokken her sey berbat ve sig geliyor. Onun yaninda kalsam gecmiste yasadigim seyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum ve sonunda yasayacagim husrandan. Ama uzaklasirsam da onu kaybetme korkusundan nefes alamiyorum. Lutfen benim icin dua eder misiniz? Ve siz olsaydiniz ne yapardiniz ben artik cikis yolu bulamiyorum. Gelecekten insanlardan ondan bile korkuyorum. Cunku herkes aci verdi veriyor. Korkudan bile korkuyorum. Hayatima devam edemiyorum. Lutfen acimasizca elestirecek olacak olursa rica ediyorum biraz yapici olmaya calisirsa sevinirim. Inanin insanlarin her soyledigini kafama takan biriyim. Ben de boyle olsun istemezdim..
Son düzenleme: