- Konu Sahibi Karxixnca Kxixz
- #1
isterseniz öne kendimden bahsedeyim benim sorunum polikistik over mayısta evliliğimin 5. yılına giriyorum . 2 defa tüp bebek denedim 2. hamile kadım ama kalp atışı olmadı ve düştü kendime son bir hak daha tanıyacagım
ya 2010 sonu yada 2011 basında tekrar deneyecegim artık olmazsa bebegim eşimden ayrılmaya karar verdim kimseyi üzmeye hakkım yok eşim dünyanın en iyi insanı onu çok seviyorum ama onu mutsuz ediyorum
hayatta en büyük acı ölüm acısıymış oda 3 gün sürermiş insan ölüme bile alışıyor zaman öyle bir şey ki herşeye alışır acılar kaybolur eşim üzülecek ben üzülecegim ailem üzülecek ama bir gün gelip unutulacak çocugumuzun olmadıgı her gün zaten üzülüyorum öylede böylede aynı hiç olmazsa eşim kendine bir hayat kursun yaşı gençken eli tutar gözü görürken oda evlat sahibi olsun bizim kaderimizde eşimle yollarımız bir yerde kesişti ama artık onu üzmek istemiyorum evlenip yeni yuva kurar çoluk cocugu olur unutur benide farzetsinki ben öldüm yine aynısı olacaktı ben ölünce yine sevip yine evlenecekti
...kimse demesinki kader alın yazısı imtihan demesin 5 yıldır çok duydum bunları yada demesin kimse benim 8 yıldn sonra benim 10 yıldan sonra bebegim oldu soruyorum arkadaşlar 10 yıldan sonra bebegi olanlar yazsın .....
bu on yılda neler geçti ömrünüzden sizden eşinizden neler gitti en güzel yıllarınızda bebeginizle büyümek varken hacıları hocaları( proflardan bahsediyorum) dolaştınız
rabbim bana çocuk ihsan ettiyse olacak yoksa yok bu gün buna karar verdim haziran gibi memlekete gidip aileme konuyu açacagım herkesi buna hazırlamak istiyorum bu benim hayatım her gün kahrolmaktansa bir gün kahrolurum ama boşanmadan önce kendi adıma yapmam gerekenler var onları yapmalıyım bu zaman dilimi bana yeterde artar ......
bunları buraya yazdım çünkü sığınıp omzunda aglayacagım bir tek insan yok bu sıkıntıları ancak çeken bilir bir gün bir ark bana şunu dedi 'sen anne degilsin senin çocugun yok anne olmanın cocuk sahibi olmanın sorumluluğunu bilmiyorsun ' evet ben anne degilim bebek sahibi olmak nasıl bilmiyorum anne olanlada bunun nasıl bir acı oldugunu bilmiyor ve derdimi kimseye dökemiyorum çünkü çalıştığım yerde bu ay aldığım 5.hamile haberi etrafım hamile bayan dolu allah hepsinin evladına saglık versin ve hiç kimseyi çocuk hasretiyle imtihan etmesin
ben imtihanı kaybettim tükendim bu yoldaki herkesin allah yardımcısı olsun.................
çok dertli bir anımda yazmışım şimdi herşey o kadar farklı ki insan her dönemden geçiyor(30.04.2012)
ya 2010 sonu yada 2011 basında tekrar deneyecegim artık olmazsa bebegim eşimden ayrılmaya karar verdim kimseyi üzmeye hakkım yok eşim dünyanın en iyi insanı onu çok seviyorum ama onu mutsuz ediyorum
hayatta en büyük acı ölüm acısıymış oda 3 gün sürermiş insan ölüme bile alışıyor zaman öyle bir şey ki herşeye alışır acılar kaybolur eşim üzülecek ben üzülecegim ailem üzülecek ama bir gün gelip unutulacak çocugumuzun olmadıgı her gün zaten üzülüyorum öylede böylede aynı hiç olmazsa eşim kendine bir hayat kursun yaşı gençken eli tutar gözü görürken oda evlat sahibi olsun bizim kaderimizde eşimle yollarımız bir yerde kesişti ama artık onu üzmek istemiyorum evlenip yeni yuva kurar çoluk cocugu olur unutur benide farzetsinki ben öldüm yine aynısı olacaktı ben ölünce yine sevip yine evlenecekti
...kimse demesinki kader alın yazısı imtihan demesin 5 yıldır çok duydum bunları yada demesin kimse benim 8 yıldn sonra benim 10 yıldan sonra bebegim oldu soruyorum arkadaşlar 10 yıldan sonra bebegi olanlar yazsın .....
bu on yılda neler geçti ömrünüzden sizden eşinizden neler gitti en güzel yıllarınızda bebeginizle büyümek varken hacıları hocaları( proflardan bahsediyorum) dolaştınız
rabbim bana çocuk ihsan ettiyse olacak yoksa yok bu gün buna karar verdim haziran gibi memlekete gidip aileme konuyu açacagım herkesi buna hazırlamak istiyorum bu benim hayatım her gün kahrolmaktansa bir gün kahrolurum ama boşanmadan önce kendi adıma yapmam gerekenler var onları yapmalıyım bu zaman dilimi bana yeterde artar ......
bunları buraya yazdım çünkü sığınıp omzunda aglayacagım bir tek insan yok bu sıkıntıları ancak çeken bilir bir gün bir ark bana şunu dedi 'sen anne degilsin senin çocugun yok anne olmanın cocuk sahibi olmanın sorumluluğunu bilmiyorsun ' evet ben anne degilim bebek sahibi olmak nasıl bilmiyorum anne olanlada bunun nasıl bir acı oldugunu bilmiyor ve derdimi kimseye dökemiyorum çünkü çalıştığım yerde bu ay aldığım 5.hamile haberi etrafım hamile bayan dolu allah hepsinin evladına saglık versin ve hiç kimseyi çocuk hasretiyle imtihan etmesin
ben imtihanı kaybettim tükendim bu yoldaki herkesin allah yardımcısı olsun.................
çok dertli bir anımda yazmışım şimdi herşey o kadar farklı ki insan her dönemden geçiyor(30.04.2012)
Son düzenleme: