Merhaba arkadaşlar buraya içimi dökmek istiyorum küçüklüğümden beri çok zor şartlar altında büyüdüm üvey anne dayağı dövmesi küçük düşürmesi ve daha neler neler 17 yaşıma kadar böyle devam etti dayanamadım en sonunda kaçtım oralara girmek istemiyorum çok karmaşık neyse şimdi hamdolsun iki çocuğum var kimsede bulamadığım sevgiyi çocuklarımı sevgiyle büyüterek bulmaya çalışıyorum oğlum küçücük ama bol bol öpüyor sarılıyor bana öyle alistiriyorum ama maalesef bu çocukken yaşadığım şeylerin kalbimdeki ve bilincaltimdaki sorunu çözmüyor geceleri yada mutsuz olduğum zamanlar kabus gibi çöküyor üstüme anılarım daha doğrusu kabuslarim ve ağlama krizine giriyorum hep sorguluyorum neden böyle oldu neden kimse ses çıkarmadı herkes biliyordu neden babam bu kadına müsade etti vb bunlar aslında artık basit geliyor bana en büyük sorun ise komşu olsun yada bir yere gittiğimde hep kendimi bir yükmusum gibi görüyorum ve rahat edemiyorum hep mahçup hissediyorum kendimi kimse benim yüzümden rahatsız olsun istemiyorum buda üvey annemin küçükken bizi hep ezdiginden galiba ve hala bu sorunu çözemedim en büyük özlem ise bu yaşıma gelmiş olsamda ara ara annemi çok özlüyorum ( öldüğünde küçüktüm hatırlamıyorum) hatırlamadığım halde ağlıyorum en ufak bir anne sahnesini göreyim hemen gözüm doluyor hemen eski kötü kabuslarim aklıma geliyor bir piskologa görünmeyi düşünüyorum ama hiç kimse bilsin istemiyorum . Bunlar galiba ömür boyu kalıcı şuan üvey annemin yüzünü dahi tahammül edemiyorum yalandan babamın yanında bizi seviyor gibi görünmesine birde konu açılınca ben sizi terbiye için dövdüm demesine şuan kızı var ama ona bize yaptıklarının hiç birini yapmadı öyle zoruma gidiyor ki onu el üstünde tutuyor buda ona olan nefretimi ikiye katlıyor bizim neyimiz farklıydı da o kadar acıyı çektik diye bu arada çok merhametli biriyim herkesi çabuk afederim ama benden çocukluğumu çalan birini asla affedemiyorum.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Geçmeyen çocukluk travmalarim.
- Konu Sahibi Hanzadens
- Başlangıç Tarihi
Affetmezsen asla geçmeyecek, kin nefret senden baska kimseye zarar vermeyecek üstelik.
Olan olmuş, keşke demenin anlami yok.
Acıların ardina sığınmak, acilardan kimlik yaratmaya çalışmak turk annelerinin en büyük işi.
Kimligini bunlarin uzerine bina etme.
Çocuklarına çok büyük zarar veriyorsun.
Affet
Kalbini kinle doldurma
Olan olmuş, keşke demenin anlami yok.
Acıların ardina sığınmak, acilardan kimlik yaratmaya çalışmak turk annelerinin en büyük işi.
Kimligini bunlarin uzerine bina etme.
Çocuklarına çok büyük zarar veriyorsun.
Affet
Kalbini kinle doldurma
- 3 Şubat 2018
- 25.256
- 108.737
ben o üvey anneyi ne zaman görsem bozarim. Tek tek yüzüne vururum yaptiklarini. Baskalarin yaninda da..madem terbiye icin dövdü kizina terbiye gerek miyor mu? Onu niye dövmüyor. Babaniza da yaziklar olsun sizi korumadigi icin. Topuyla görüsmeye gerek yok.. ondan sonra kendi iyilesmeme odaklanirdim. Bana yapilan hatalari cocuklarimda tekrarlamazdim
- 3 Şubat 2018
- 25.256
- 108.737
Yılda bir geliyordum zaten oda baba zoruyla yüzüne yavaş yavaş vuruyorum ama o an o kadar korkuyorum ki sanki aynısını yine yapacak diye çocuklarımı da sevgiyle büyütmeye çalışıyorum onlar aynısını yasamicak en azından ben var olduğum sürece
- 3 Şubat 2018
- 25.256
- 108.737
Simdi yetisik bir kizsiniz. Zamaninda cocukken kendinizi koruyamadiniz, ama simdi koruyabilirsiniz. Böyle birine sac bas girisilse bile "ahh nasil vurur" demem. Enistemi üvey annesi baba evde yokken hortumla dövüyormus mesela. O kadin bugün geberip gitse zerre acimam
- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.217
Herkes affedilmeyi haketmiyor hele böyle zalim biri hiç etmiyor. Yaşattıklarını yüzüne haykırıp bir daha görüşmezdim ben. Mutlaka psikolojik destek alın çekinmeyin size iyi gelecek.
- 26 Şubat 2015
- 1.906
- 4.422
Katılıyorum affetmeyi denedim ama yok bu arada en ufak bir problemde hep kendimi çaresiz kimsesiz görüyordum ama son zamanlarda onu aştım
Üvey annenize hesap sorun, hatta herkesin yanında sorun. Bunun provasını yapın. Sonra gidin ne geçiyorsa içinizden anlatın. Sonra da konuyu kapatın. Evinize çocuğunuza odaklanın. Kendinizi yük olarak görseniz bile görmüyormuş taklidi yapın. Bir gün rol yaptığınız şeyler gerçek olmaya başlayacaktır. Herkesin yanında çok rahat çok kıymetli gibi davranın.
- 12 Temmuz 2006
- 3.505
- 2.035
O kırılma anı o evden paramparça çıkış bunlar çok çok derin izler Allah kolaylık versin Büyüdükçe daha fazlasını görmeye başlarsın daha derinleşir bundan dolayı ne kadar erken terapiye gidersen o kadar iyi. Aslında kimse öğrenmesin değilde asıl konu affetmeyi kabullenmek ama Terapideki affetme durumu çok başka bir affetme aslında anlama bile diyebiliriz.
Birde telkin çok işine yarayacak
Birde telkin çok işine yarayacak
- 15 Ekim 2013
- 1.208
- 2.303
- 34
- 15 Şubat 2015
- 13.288
- 46.742
Ben anne olduktan sonra kendi anneme karsi kirginliklarim fazlasıyla artti.
Şuna inanıyorum hangi duyguyu beslersen icinde onu büyütüyorsun. Ofke duyuyorsan öfken büyüyor, kabına sığmıyor. Kırgınlık beslersen daha cok kırılıyorsun. Bu yuzden affetmeyi öneriyorlar ama bunu yapmak cok zor.
Uvey annenize hesap sorma kismini sizin için onermiyorum. Esinizle yasadiginiz durum yuzunden cocuklarinizla beraber onun yaninda yasama ihtimaliniz var. Kopruleri yikarsaniz daha zor durumda kalabilirsiniz. Kendi kendinizi telkin etmeye calisin. Gecmisi degistiremiyoruz, o yuzden dusunup olumsuz bir duyguyu beslemenin anlami yok
Şuna inanıyorum hangi duyguyu beslersen icinde onu büyütüyorsun. Ofke duyuyorsan öfken büyüyor, kabına sığmıyor. Kırgınlık beslersen daha cok kırılıyorsun. Bu yuzden affetmeyi öneriyorlar ama bunu yapmak cok zor.
Uvey annenize hesap sorma kismini sizin için onermiyorum. Esinizle yasadiginiz durum yuzunden cocuklarinizla beraber onun yaninda yasama ihtimaliniz var. Kopruleri yikarsaniz daha zor durumda kalabilirsiniz. Kendi kendinizi telkin etmeye calisin. Gecmisi degistiremiyoruz, o yuzden dusunup olumsuz bir duyguyu beslemenin anlami yok
Çok teşekkür ederim alırsam okuyacam
Başucumda şuan tüm ilaçlara bedel. İyi gelmesi ümidiyle.
Bir gün gene ağlama krizine girdiğim zaman babamı arayıp karın bunu bunu yapıyordu dediğimde siz buyumustunuz artık vuramazdi ki size hem bana neden demedin diye sordu halbuki her anneanneme bizi götürdüğünde üvey annenizin yaptıklarını anlatmayın nasıl derlerse iyi deyin derdi hatırlıyorum o an telefonu usulca kapatmıştım sadede
İnanın herkes biliyor farkında ama nasıl bir kadinsa çok çirkef herkes ondan çekiniyor yüzüne asla diyemiyorlar yani kısacası herkes biliyor geçen sene sormuştum huzurumuzu bozuyorsun demişti kadın
- 11 Şubat 2023
- 7.577
- 14.032
Affetmek değil de kabullenmek gerekiyor galiba. Geçmişe geri donemeyecegimizi , keskelerin bir çözüm olmayacağını artık önümüze bakmamız gerektiğini kabullenmek. Güzel bir yuvan sağlıklı çocukların varsa geçmişin yüküyle kendini yıpratma onların sağlıklı enerjik mutlu gözlerinin içi gulen bir anneye ihtiyaçları var. Ha her zaman mukkemmel olmak zorunda mıyız hayır. Ağlamak istiyorsan ağla ama neden diyerek değil o anki duygularını boşaltmak için ağla çünkü geçmiş geri gelmeyecek önüne bakmalisin. Ne kadar kotu bir anne figürü varsa geçmişinde sen tam tersi çok iyi bir anne olmaya odaklanmalisin. Umarım hayat yoluna çiçekler serer gozyasin hep mutluluktan akar kendine çok iyi bak çok değerli ve yücesin
