Geç kalmışlık hissi.

Yokuspokus · 15 Kasım 2017

Yaramı deştin kardeş :KK14:

Aynı günde ikinci "Hayal-hayat" seçimli konu...

O geç kalma hissini iyi bilirim, hayaline 15 sene geç kalmış biri olarak ve geç kalmaya devam ediyorum.
"Genç ve başarılı" tanımının yan yana kullanılamayacağı zamana doğru itelemek hayalimdekileri...
Kız istiyorsan, eminsen başla. Başarı, emek-sevgi-sabır ve itinadan gelen bir şey. Sevmediğin işte ortalama olacağına, sevdiğinde bir numara ol oradan kazan.

hanmadi · 15 Kasım 2017

Ben de psikoloji okumak istiyorum :KK42:

Ama zevkine. Şuan okuduğum bölümde devam ederken psikolojiyle ilgili olduğumu fark ettim ben de
5 yıldır 2. sınıf okumak şuan pişman olduğun bir şey olmalı. Bundan 5 yıl sonra da neden bir 5 sene daha harcadım demek var..
Yapabileceğine inanıyorsan hem çalış hem yeniden istediğin bölümü oku derim.
Hem sevmediğin bölümü okumak, hem yalnızlık falan seni çok bunaltmış. O yüzden bu bıkkınlık. Sevdiğin şeyleri yap bak nasıl canlanıyorsun. Bence eminsen daha fazla geç kalma :KK52:

Fatmapo · 15 Kasım 2017

Ca

kritanzem .!.:
Amin çok teşekkür ederim samimi cevabınız için. Annem de sizinle aynı fikirde, okuldan nefret ettiğimi biliyor. Genel olarak okumanın bana göre olmadığını, çalışma hayatını seveceğimi düşünüyor. Bilmiyorum ki sevecek miyim, özel sektörde mühendislerin gecesi gündüzü olmuyor. Mal geliyor, gecenin bir saati kalkıp işe gidiyor insanlar. Her mesleğin zorlukları var ama bir de sevilmeyen bir iş için gece 11 de fabrikaya mı gideceğim? İnşallah güzel bir iş bulup İzmirde psikoloji kazanabilirim, tadından yenmez o zaman.

Canm benjm abimde babamda muhendis bana da tercih zamani muhendislik yazdirmadilar bayan icin zor diye ben smdi ozelde ogretmenlim yapiyorm aile grubundan Cumartesileri msj atiyolar hepsi evde kahvalti yapiyo yada uyuyo oluyo ben ise 8 de mesai baslamis calisiyor oluyorm. Bosver bunlari kendini kanitladiktan sonra ozel sektorde sen istenilen kisi araman muhendis olursun. Ve ayrica 1 saat bile mesaiye kalsan ucretini adam akilli fazladan alirsin(iyi bir is yeri sart tabiki alelade yerler icin konusmuyorm)
Maasi da iyi oluyor muhendislerin tecrube arttkca yilda memurlar %4 zam icin ter dokerken muhendisler bir anda %50 bile zam alabiliyorlar. Dedigim gbi universite hayati ders calismak seni bktrmis olablr bende sevmiyordm herkesin basina geleblr :) ama bi calismaya baslayp kendi parani kazaninca ayaklarının uzerjnde durunca bence isini de seversn :) is yerinde herkes sana muhendis hanm diye sorular sordukca hosuna gidecekTir eminim :)

Annwyl · 15 Kasım 2017

Kimya Mühendisliği önü açık, güzel paralar kazanabileceğin bir bölüm. Yeni mezun birkaç arkadaşım güzel işler buldu, oradan biliyorum. Psikoloji konusunda bilgim yok yanlış bilgi vermeyeyim şimdi.

Ben de eskiden mutlu olacağım bir meslek sahibi olmak isterdim. İşimi severek yapayım, her gün mutlu uyanayım falan... Ama öyle olmadı. Bilgim olmadan rastgele tercih yapıp bir bölüme geldim. Öyle pişman oldum ki anlatamam. Her gün ruhum acı çekiyor ya. Okula gitmek istemiyorum, bu mesleği istemiyorum. Ben matematik ve fizikten nefret ederim mühendislik nasıl bana göre olsun?

İlk sene derslerim de iyiydi. İç sesimi bastırabiliyordum o yüzden. Şşş kapa çeneni kız, ne güzel okuyoruz işte diyodum ona :KK48:

Derslerim kötüye gitmeye başlayınca iç sesim dans ederek "ben demiştim zuhahaha" diye bağırarak geri döndü. Okulum uzadıkça uzadı. Ben de sonunda bir plan yaptım.

Dedim bütün paramı bidon bidon benzine yatırayım. Gece okula gizlice girip her yeri güzelce benzinlerim. Sonrada yanışını izlerim nihohaha :KK62:

Şaka yapmıyorum, okulu yakmama çok az kalmıştı :KK70:

Okulum bu dönemin sonunda bitecek umarım. Yani artık bitsin n'olur. Bütün yetkililere sesleniyorum buradan :KK70:

Bölümümle tanışmamız görücü usulü oldu ama zamanla birbirimizi tanıdıkça ona ısındım. Bence sen de okulla işin bittikten sonra mesleğini seveceksin. Okulda bu kadar çok başarısızlık üst üste gelince insan bölümden de hayattan da bıkıyor. Ne yaşama hevesi bırakıyor ne bir şey... O yüzden başka şeylere yöneliyorsun böyle.

Birde şu var: bu okula 5 seneni verdin. Bir anda bırakıp gideceksin, eline de hiçbir şey geçmemiş olacak. Ben bunu göze alamadım o yüzden bırakamadım okulu.

Yaşım da genç aslında "hayallerini takip et" temalı bir cevap vermemi bekliyor insan ama okulunu bitir diyerek mesajımı sonlandırıyorum :KK24:

kritanzem · 15 Kasım 2017

GangstaWalk .!.:
Yaramı deştin kardeş
Aynı günde ikinci "Hayal-hayat" seçimli konu...

O geç kalma hissini iyi bilirim, hayaline 15 sene geç kalmış biri olarak ve geç kalmaya devam ediyorum.
"Genç ve başarılı" tanımının yan yana kullanılamayacağı zamana doğru itelemek hayalimdekileri...
Kız istiyorsan, eminsen başla. Başarı, emek-sevgi-sabır ve itinadan gelen bir şey. Sevmediğin işte ortalama olacağına, sevdiğinde bir numara ol oradan kazan.

Erkek arkadaşım da birebir aynısını söyledi, başarısız bir mühendis olacağına vay be diyecekleri bir psikolog ol dedi. Başarısızlıklarımın ardı arkası kesilmiyor, artık ''acaba ben geri zekalıydım da 24 sene fark edemedim mi?'' noktasındayım. Bir şeyleri becerebilmem lazım artık.

Özür dilerim yaranızı deştiğim için, siz neyi itelemiştiniz? :KK14:

hanmadi · 15 Kasım 2017

Annwyl .!.:
Kimya Mühendisliği önü açık, güzel paralar kazanabileceğin bir bölüm. Yeni mezun birkaç arkadaşım güzel işler buldu, oradan biliyorum. Psikoloji konusunda bilgim yok yanlış bilgi vermeyeyim şimdi.

Ben de eskiden mutlu olacağım bir meslek sahibi olmak isterdim. İşimi severek yapayım, her gün mutlu uyanayım falan... Ama öyle olmadı. Bilgim olmadan rastgele tercih yapıp bir bölüme geldim. Öyle pişman oldum ki anlatamam. Her gün ruhum acı çekiyor ya. Okula gitmek istemiyorum, bu mesleği istemiyorum. Ben matematik ve fizikten nefret ederim mühendislik nasıl bana göre olsun?

İlk sene derslerim de iyiydi. İç sesimi bastırabiliyordum o yüzden. Şşş kapa çeneni kız, ne güzel okuyoruz işte diyodum ona Derslerim kötüye gitmeye başlayınca iç sesim dans ederek "ben demiştim zuhahaha" diye bağırarak geri döndü. Okulum uzadıkça uzadı. Ben de sonunda bir plan yaptım.

Dedim bütün paramı bidon bidon benzine yatırayım. Gece okula gizlice girip her yeri güzelce benzinlerim. Sonrada yanışını izlerim nihohaha Şaka yapmıyorum, okulu yakmama çok az kalmıştı

Okulum bu dönemin sonunda bitecek umarım. Yani artık bitsin n'olur. Bütün yetkililere sesleniyorum buradan

Bölümümle tanışmamız görücü usulü oldu ama zamanla birbirimizi tanıdıkça ona ısındım. Bence sen de okulla işin bittikten sonra mesleğini seveceksin. Okulda bu kadar çok başarısızlık üst üste gelince insan bölümden de hayattan da bıkıyor. Ne yaşama hevesi bırakıyor ne bir şey... O yüzden başka şeylere yöneliyorsun böyle.

Birde şu var: bu okula 5 seneni verdin. Bir anda bırakıp gideceksin, eline de hiçbir şey geçmemiş olacak. Ben bunu göze alamadım o yüzden bırakamadım okulu.

Yaşım da genç aslında "hayallerini takip et" temalı bir cevap vermemi bekliyor insan ama okulunu bitir diyerek mesajımı sonlandırıyorum

Evet bu mesaj da çok mantıklı...

Yokuspokus · 15 Kasım 2017

kritanzem .!.:
Erkek arkadaşım da birebir aynısını söyledi, başarısız bir mühendis olacağına vay be diyecekleri bir psikolog ol dedi. Başarısızlıklarımın ardı arkası kesilmiyor, artık ''acaba ben geri zekalıydım da 24 sene fark edemedim mi?'' noktasındayım. Bir şeyleri becerebilmem lazım artık.

Özür dilerim yaranızı deştiğim için, siz neyi itelemiştiniz?

Est. Benim yaram değişmeye müsait durduğundan o. :))
"Yapma demiyorum, yap, ama hobi olarak yap" zihniyetinin bir kurbanı olarak, ressam olmak...
Seninkine yakın bir bölümden mezunum. Ve mesleğimden nefret ediyorum-yapamıyorum.
Şimdi de evde kendi kendime devam ettirdiğim şeyin, kursuna gitmeye çalışıyorum 14 aylık bir bebe ile. Yarım yamalak, öyle işte.

kritanzem · 15 Kasım 2017

Annwyl .!.:
Kimya Mühendisliği önü açık, güzel paralar kazanabileceğin bir bölüm. Yeni mezun birkaç arkadaşım güzel işler buldu, oradan biliyorum. Psikoloji konusunda bilgim yok yanlış bilgi vermeyeyim şimdi.

Ben de eskiden mutlu olacağım bir meslek sahibi olmak isterdim. İşimi severek yapayım, her gün mutlu uyanayım falan... Ama öyle olmadı. Bilgim olmadan rastgele tercih yapıp bir bölüme geldim. Öyle pişman oldum ki anlatamam. Her gün ruhum acı çekiyor ya. Okula gitmek istemiyorum, bu mesleği istemiyorum. Ben matematik ve fizikten nefret ederim mühendislik nasıl bana göre olsun?

İlk sene derslerim de iyiydi. İç sesimi bastırabiliyordum o yüzden. Şşş kapa çeneni kız, ne güzel okuyoruz işte diyodum ona Derslerim kötüye gitmeye başlayınca iç sesim dans ederek "ben demiştim zuhahaha" diye bağırarak geri döndü. Okulum uzadıkça uzadı. Ben de sonunda bir plan yaptım.

Dedim bütün paramı bidon bidon benzine yatırayım. Gece okula gizlice girip her yeri güzelce benzinlerim. Sonrada yanışını izlerim nihohaha Şaka yapmıyorum, okulu yakmama çok az kalmıştı

Okulum bu dönemin sonunda bitecek umarım. Yani artık bitsin n'olur. Bütün yetkililere sesleniyorum buradan

Bölümümle tanışmamız görücü usulü oldu ama zamanla birbirimizi tanıdıkça ona ısındım. Bence sen de okulla işin bittikten sonra mesleğini seveceksin. Okulda bu kadar çok başarısızlık üst üste gelince insan bölümden de hayattan da bıkıyor. Ne yaşama hevesi bırakıyor ne bir şey... O yüzden başka şeylere yöneliyorsun böyle.

Birde şu var: bu okula 5 seneni verdin. Bir anda bırakıp gideceksin, eline de hiçbir şey geçmemiş olacak. Ben bunu göze alamadım o yüzden bırakamadım okulu.

Yaşım da genç aslında "hayallerini takip et" temalı bir cevap vermemi bekliyor insan ama okulunu bitir diyerek mesajımı sonlandırıyorum

Ahaha, çok güldüm yorumunuzu okurken.

Ben de bazen asılayım diyorum, en kötü 2. senenin derslerini verip teknikerlik alıp çıkayım diyorum. Annemi üzmeyeyim diyorum. Ama ayaklarım geri geri gidiyor, hep bir bahanem var okula gitmemek için. İnsan kendine yalan söyler mi ya? Ben kendime yalan söyledim, adet ağrısı çekiyorum yatam da uyuyam geçerse giderim dedim ağrım olmadığı, yalnızca çok hafif bir sızım olduğu halde. Ayaklarım geri gide gide cin oldum, ters döndüler. Para çok cezbedici, ama bölümü 10 senede bitiren birini iyi bir şirket işe alacak mı? Kocaman bir soru işareti. Keşke biri al, bu sektörde çalışmamak şartıyla diploman, defol git dese. Alırım inanın, sırf şu beş senem çöp oldu dememek için. Fabrikaların önünden bile geçmem.

kritanzem · 15 Kasım 2017

hanmadi .!.:
Ben de psikoloji okumak istiyorum Ama zevkine. Şuan okuduğum bölümde devam ederken psikolojiyle ilgili olduğumu fark ettim ben de
5 yıldır 2. sınıf okumak şuan pişman olduğun bir şey olmalı. Bundan 5 yıl sonra da neden bir 5 sene daha harcadım demek var..
Yapabileceğine inanıyorsan hem çalış hem yeniden istediğin bölümü oku derim.
Hem sevmediğin bölümü okumak, hem yalnızlık falan seni çok bunaltmış. O yüzden bu bıkkınlık. Sevdiğin şeyleri yap bak nasıl canlanıyorsun. Bence eminsen daha fazla geç kalma

Keşke aöfte de olsa, ikinci üniversite olarak okurdunuz, tertemiz.

Çok, çok bunaldım. Bugün ilk defa ikinci paket sigara açtım. Sağlığımı da bozuyor bu bölüm.

kritanzem · 15 Kasım 2017

GangstaWalk .!.:
Est. Benim yaram değişmeye müsait durduğundan o. :))
"Yapma demiyorum, yap, ama hobi olarak yap" zihniyetinin bir kurbanı olarak, ressam olmak...
Seninkine yakın bir bölümden mezunum. Ve mesleğimden nefret ediyorum-yapamıyorum.
Şimdi de evde kendi kendime devam ettirdiğim şeyin, kursuna gitmeye çalışıyorum 14 aylık bir bebe ile. Yarım yamalak, öyle işte.

Üzülmeyin, ne güzel bebeniz var. Ben de çok istiyorum. Hormonlarım doğurmam için yalvarıyor ama daha 10 sene yapamayacağım gibi duruyor. Erkek arkadaşımın annesi ziraat mühendisi, bir gün bile işini yapmamış hep resim çizmiş. Kendini ressam olarak tanıtıyor, tablolarını internete koyuyor. Mali bir getirisi olmamış ona ama memnun halinden. Umarım size hem maddi hem manevi tüm doygunluğu yaşatır çizmek. :)

Yokuspokus · 15 Kasım 2017

kritanzem .!.:
Üzülmeyin, ne güzel bebeniz var. Ben de çok istiyorum. Hormonlarım doğurmam için yalvarıyor ama daha 10 sene yapamayacağım gibi duruyor. Erkek arkadaşımın annesi ziraat mühendisi, bir gün bile işini yapmamış hep resim çizmiş. Kendini ressam olarak tanıtıyor, tablolarını internete koyuyor. Mali bir getirisi olmamış ona ama memnun halinden. Umarım size hem maddi hem manevi tüm doygunluğu yaşatır çizmek. :)

Orası öyle tabi, her şey aynı anda tamamen istediğimiz doğrultuda gitmiyor, 4 4lük olmuyor çoğu kez; oradan hüzünlü olduğum şeyin, başka taraftan eğlencesi cıkıyor... Hayat yani :) Konusunu açmıştım bunun, orada bir üye "Hayaller lanetlidir" gibisinden bir cümle kullanmıştı. Bu hayal, benim lanetim gibi, öyle ki direkt drama kraliçesine bağlayabilir, ağlak ifademi yüzüme giyerek "Çok istiyordum" diyebilirim

Çiziyorum illa, yani çizmesem zaten duramam da, işte bir hayali ne kadar istediğiniz ve o yöndeki yeteneğiniz ile ilintili bir durum sizinki de. Yani "Mühendislikte olmuyor, psikolog olmak istiyordum, onu olsam nasıl olurdum?" buğusu mu yoksa "Ben psikolog olmak istiyorum ve bu meslekte iyi olacağımı hissediyorum. Biliyorum bunun azmi, sevgisi ve yeteneği bende var" netliği mi... Bu eşiği bi geçmeniz gerekiyor.

kritanzem · 15 Kasım 2017

GangstaWalk .!.:
Orası öyle tabi, her şey aynı anda tamamen istediğimiz doğrultuda gitmiyor, 4 4lük olmuyor çoğu kez; oradan hüzünlü olduğum şeyin, başka taraftan eğlencesi cıkıyor... Hayat yani :) Konusunu açmıştım bunun, orada bir üye "Hayaller lanetlidir" gibisinden bir cümle kullanmıştı. Bu hayal, benim lanetim gibi, öyle ki direkt drama kraliçesine bağlayabilir, ağlak ifademi yüzüme giyerek "Çok istiyordum" diyebilirim

Çiziyorum illa, yani çizmesem zaten duramam da, işte bir hayali ne kadar istediğiniz ve o yöndeki yeteneğiniz ile ilintili bir durum sizinki de. Yani "Mühendislikte olmuyor, psikolog olmak istiyordum, onu olsam nasıl olurdum?" buğusu mu yoksa "Ben psikolog olmak istiyorum ve bu meslekte iyi olacağımı hissediyorum. Biliyorum bunun azmi, sevgisi ve yeteneği bende var" netliği mi... Bu eşiği bi geçmeniz gerekiyor.

Doğrusu ilki, mühendislikten uzaklaştıkça psikologluğa yaklaştım. Ama akademik konularda özgüvenim eser miktara düştü şu geçtiğimiz 5 yılda. Asla ''Ben Kritanzem'im ya hu, altından kalkarım, başarırım, ben istersem her şey olur.'' diyemiyorum. Pısırık pısırık bi di bını mı denesem? bilki dıhı iyi ılır, dıhı mıtlı ılırım. diyebiliyorum. O bile bir umut oldu benim için.

Epsonlx300 · 15 Kasım 2017

Özel hastane de çalışıyorum tecrübeye göre is bulursunuz çok dert değil. Kaç yaşında ve hangi durumda olduğunuzun önemi yok. Eger eğitim süresince giderlerinizi karşılayacak maddi durum varda 30 yasında da üniversite okunabilir. Bu konu icin ayarlamalarınızı yaparsanız üstesinden gelirsiniz

tomvejerry · 15 Kasım 2017

5 senede hala ikinci siniftaysaniz, birakmak ailenizin hayrina olur bence.

Daha azimle okuyacaginiza inandiginiz yeri kazanmaya calisma fikrinizi destekliyorum. Ancak finansal kisimdan ailenizden destek alamazsaniz ne yapacaginizi bi dusunun

Serenad5 · 15 Kasım 2017

kritanzem .!.:
Merhaba, konuları biraz arka arkaya açmış olacağım ama yalnızım, yalnız kaldıkça düşünüyorum, düşündükçe daralıyorum.

Kendimi çok geç kalmış hissediyorum. Bu yaşımdayken gelmeyi hedeflediğim noktada değilim. Şöyle ardıma dönüp bakıyorum da, sanki hiçbir şey başaramadım hayatta. Boşa yaşamışım gibi, hiçbir şeyim yok gibi hissediyorum. Hep kardeşimi ben okutacağım diye düşünürdüm, ama hâlâ ailemden destek alıyorum. 24 yaşındayım. İngilizce kimya mühendisliği okuyorum ve bölümümden nefret ediyorum. Üniversiteye 2012 yılında, ÖSS ye ikinci girişimde girmiştim. Çok mutlu olmuştum şehir değiştireceğim, özgür olacağım diye. İzmir'e çok büyük umutlarla geldim. Bölüm derslerimin başladığı ilk sene çok mutluydum, ilk dönemim çok güzel geçti, neredeyse tüm derslerimi verdim. Sonra hayatımda bir çalkalanma oldu, ve ben yarım dönem kadar okuldan uzak kaldım. Bu yüzden de sınıfta kaldım. 1. dönemi önceden verince toplam 2 dönem ve yaz tatili okula gitmemiş oldum. Koptum ben sonra okuldan. Ardarda derslerden kalmaya, okuldan soğumaya başladım, sadece okulumu mu sevmiyorum yoksa bitirince bölümde çalışmak da mı bana göre olmayacak bilmiyorum.

Bildiğim tek şey hayalimin bu olmadığı. Ben sayısalcıyım fakat hayalim psikolog olmaktı, hâlâ öyle. İzmirde olduğum süreçte kiramı babam, kişisel giderlerimi annem karşıladı. Babamla ayda bir kez muhatap olmam gerek ve ondan hoşlanmıyorum. Anneme yük olmak moralimi bozuyor. Özel ders veriyorum ama bütün ihtiyaçlarımı karşılamıyor tabii. Yakında kredi geri ödemem de gelecek. Canım maddi konularda da sıkkın yani.

Diyorum ki, bölümü bırakayım. Başlayalı 5 sene oldu, hâlâ 2. sınıftayım. Bir beş sene daha bununla kaybedeceğime yeniden sınava girip psikoloji yazayım. Bana bu konuda destek olabilecek insanlar erkek arkadaşım ve kardeşim. Babam da annem de muhtemelen köpürür bu habere. Öte yandan da kendimi çok yaşlı, çok geç kalmış hissediyorum. Dostlarım hayatlarını kurmuş, paralarını kazanırken kimileri bebek beklerken hayata yeniden başlama fikri, yeni bir bölüm fikri, ya bunu da beceremez bunda da başarısız olursam ihtimali beni çok korkutuyor.

Psikoloji okuyup, işsiz, parasız kalma ihtimalinden de ayrıca korkuyorum. Üstelik sanki kardeşimin hakkına giriyormuşum gibi geliyor okulu bitiremediğim her gün. Sanki canımı alacaklarını bilsem oturup o termodinamiğe çalışamayacağım öyle tiksindim ya.

Tüm bunların ışığında; ben çok mu geç kaldım? Sizce bölüme devam edip uzun sürecek de olsa bitirip para kazanma olasılığımın yüksek olacağı ama muhtemelen sevmeyeceğim işi mi yapayım, yoksa tüm kaygılarımı bırakıp, nerden dönsek kârdır deyip, bu yaştan sonra becerip beceremeyeceğimi bilmediğim, ama çok ilgili olduğum ve dostlarımın yakışacağını düşündüğü psikoloji bölümü için mi çalışayım? Ve aranızda psikolog hanımlar varsa bana biraz imkanlardan, zorluğundan, çalışma hayatlarından, maaşlarından bahsedebilirse inanın çok memnun olurum. Sevgiler.

Benim bi arkadasim 5 yil matematik okuduktan sonra 5.sınıfta radikal bi kararla ayrildı iki yıllık bi bölüm okudu ve atandi bazen radikal kararlar vermek lazim..

yinandyang · 15 Kasım 2017

24 yaş asla geç değil. yeter ki sizde o heves, o azim olsun.

tepeden bir bakış açısıyla yargılamak istemiyorum ama,
bir iki kişisel gelişim kitabı okuyup "ya psikoloji çok güzel yaaa" diye düşünmeyin.
kendinizde o potansiyeli görüyorsanız başka!

biraz akademik yayınlar okuyun bakalım.
üniversitelisiniz gidin bakalım kütüphaneye popüler kültür kitapları değil de, ciddi ders kitaplarını okuyun.
mesleğe bakınca çok cazip geliyor.
genelde hastanelerde çalışan psikologlar zarif, iyi giyimli hoş kadınlar oluyor.
hekimler gibi ağır bir eğitim ve süreç de gerektirmiyor.

çocukluğumda bana cazip gelen, adeta bir fotoğraf gibi aklımda olan bir kare yüzünden seçtim mesleğimi diyebilirim.
çok severek okudum bölümümü. hala da iyi ki okumuşum diyorum. mesleği çok sevmedim ama, kendime kişiliğime göre bir yol buldum ben de yaşayıp gidiyorum :)
ama ben de dönüp baktığımda, farklı bir tercih yapabilirmişim diyorum.
tıp okuyabilirmişim mesela. bu yaşımda ilgimi çekiyor oysa o çağlarda aklımın ucundan bile geçmedi.

sonuç olarak, başa dönelim. okul biter bir şekilde. 3-4 yıl insan hayatında nedir ki?
kimya ile ilgili iş alanlarını iyi araştırın. onu hedefleyin.
yok yine diyorsanız ki sevmedim, sevemedim o zaman da yeni bölümünüzü okurken yapabileceğiniz işler var.
öğrencilerle çalışan ajanslar, saatlik işler vs.
artık her şey reklam lansman oldu. bu tarz işler izmir'de de vardır mutlaka.

hanmadi · 15 Kasım 2017

kritanzem .!.:
Keşke aöfte de olsa, ikinci üniversite olarak okurdunuz, tertemiz. Çok, çok bunaldım. Bugün ilk defa ikinci paket sigara açtım. Sağlığımı da bozuyor bu bölüm.

Of keşke ya bir de bizim okul zaten :cry:

Yaaa ne sigarası bırak onu elinden. Senin şuan ciddi bir karar vermen gerekiyor, ya devam ya tamam. Devam edebilecek motivasyonun ve isteğin yoksa seçenek belli... Ama her türlü çok çalışman gerek. Yapabilirsin de neden olmasın?

kritanzem · 15 Kasım 2017

Epsonlx300 .!.:
Özel hastane de çalışıyorum tecrübeye göre is bulursunuz çok dert değil. Kaç yaşında ve hangi durumda olduğunuzun önemi yok. Eger eğitim süresince giderlerinizi karşılayacak maddi durum varda 30 yasında da üniversite okunabilir. Bu konu icin ayarlamalarınızı yaparsanız üstesinden gelirsiniz

Siz psikologsunuz sanırım, yani psikolojiden 30 yaşında da mezun olsam bir şeyler yapabilir miyim, bir dezavantajı olur mu?

kritanzem · 15 Kasım 2017

yingandyang .!.:
24 yaş asla geç değil. yeter ki sizde o heves, o azim olsun.

tepeden bir bakış açısıyla yargılamak istemiyorum ama,
bir iki kişisel gelişim kitabı okuyup "ya psikoloji çok güzel yaaa" diye düşünmeyin.
kendinizde o potansiyeli görüyorsanız başka!

biraz akademik yayınlar okuyun bakalım.
üniversitelisiniz gidin bakalım kütüphaneye popüler kültür kitapları değil de, ciddi ders kitaplarını okuyun.
mesleğe bakınca çok cazip geliyor.
genelde hastanelerde çalışan psikologlar zarif, iyi giyimli hoş kadınlar oluyor.
hekimler gibi ağır bir eğitim ve süreç de gerektirmiyor.

çocukluğumda bana cazip gelen, adeta bir fotoğraf gibi aklımda olan bir kare yüzünden seçtim mesleğimi diyebilirim.
çok severek okudum bölümümü. hala da iyi ki okumuşum diyorum. mesleği çok sevmedim ama, kendime kişiliğime göre bir yol buldum ben de yaşayıp gidiyorum :)
ama ben de dönüp baktığımda, farklı bir tercih yapabilirmişim diyorum.
tıp okuyabilirmişim mesela. bu yaşımda ilgimi çekiyor oysa o çağlarda aklımın ucundan bile geçmedi.

sonuç olarak, başa dönelim. okul biter bir şekilde. 3-4 yıl insan hayatında nedir ki?
kimya ile ilgili iş alanlarını iyi araştırın. onu hedefleyin.
yok yine diyorsanız ki sevmedim, sevemedim o zaman da yeni bölümünüzü okurken yapabileceğiniz işler var.
öğrencilerle çalışan ajanslar, saatlik işler vs.
artık her şey reklam lansman oldu. bu tarz işler izmir'de de vardır mutlaka.

Çok teşekkür ederim yorumunuz için, makale ve ders kitaplarını inceleme işini en kısa zamanda yapacağım. Bir kaç yorum önce de söylediğim gibi, başarısızlıklar arka arkaya geldikçe benim akademik özgüvenim çok düştü. Hararetli bir şekilde altından kalkarım ben bunun ya diyemiyorum, çekiniyorum. İnsanlarla ilgilenmeyi, tavsiye vermeyi sevdiğimi biliyorum. Elbette koskoca bilim dalının sınırlarını insan sevmek çizmiyor. Ama ben bu hayatta neyi sıkılmadan, boğulmadan yapabilirim diye düşündüğümde aklıma gelen tek yol bu.

Bu okurken çalışmak hususunda bahsettiğiniz işler tüm öğrenciler için olan işler mi, yoksa psikolog adaylarına özgü alanlar var mıdır öğrencilerin çalışabileceği?

Sizin bölümünüzü okurken, iş bulurken en çok zorlandığınız konular nelerdi acaba?

kritanzem · 15 Kasım 2017

hanmadi .!.:
Of keşke ya bir de bizim okul zaten
Yaaa ne sigarası bırak onu elinden. Senin şuan ciddi bir karar vermen gerekiyor, ya devam ya tamam. Devam edebilecek motivasyonun ve isteğin yoksa seçenek belli... Ama her türlü çok çalışman gerek. Yapabilirsin de neden olmasın?

Umarım altından kalkarım hanmadi. :') Daha buradayım bakalım hep beraber yaşayıp göreceğiz. :KK6:

Geç kalmışlık hissi.

Nope thanks

Love Yourself

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Love Yourself

Nope thanks

Üye

Üye

Üye

Nope thanks

Üye

Yeni Üye

Love is.. <3

Canım oğlum..

Guru

Love Yourself

Üye

Üye

Üye

Benzer Konular