Geç kalınmış oda ayırma merasimi

İsterim tabi ki cok da memnun olurum:) tskrler
 
Ben aynı şey demedim zaten. Bir çok etken var dedim ve örnek verdim neler olabileceğini.
Çok net ifadeler kullanmissiniz. Sizin ailenizin ihtiyaci bir yaşında odasının ayrılmasi olabilir. Ama başka bir ailenin olmayabilir. Bunun bir reçetesi yok. Önemli olan çocuğun ihtiyacina cevap vermek.
Mesela ben bir dönem oğlumla yattım. Eşim ayrı yattı. Üçümüz en iyi uykuyu bu şekilde aldık. Şu anda 2 yaşında ve farklı bir çözüm bularak ucumuz uyumaya başladık. Bir ay sonra belki oğlum bundan rahatsızlık duyacak ve farklı birşeye gececegiz.
Güvenli baglandiginiza emin olmanıza sevindim
 
5 yaşındaki çocuğun rutini değil iki saatte bir uyanmak. Bir geçiş sürecinde olduğu için uyanıyor, annesinin desteğine ihtiyacı olduğu için uyanıyor. Hayatta en çok güvenmesi gereken insanın ağlamalarına cevapsız kalması ayrı yatamamasindan çok daha vahim bı durum. Ayrıca keşke siz de böyle basit ve temel ihtiyaçlarını düzene sokmak için cocugunuzu ödüllendirerek ona nasıl zarar verdiğinizi bir araştırıp ögrenseniz.
 
Her bebegin ve ailenin dinamigi farkli bence ama benim icin degismeyen bir sey var sa ne cok erken (6 ay) ne cok geç (sizinki gibi,bu arada abimler 7 yasinda gecirdi ve aralarinda uyuyordu) bu duruma.gecis yapilmali.Biz ortayi 8 aydir salonda yasayarak bulduk ikiz bebeklerimle.O da şimdilik tabi cunku konu evlatsa tüm kurallar,teoriler yerle bir oluyor.
 
5 yaş büyük bir yaş. 2 yaşla bir tutmamalısınız. Çocuğun kendine yetebilmesi için desteklenmesi de lazım. Kimse odasına at kapısını kapat demiyor.
Ama anneler geçmişten gelen yüklerini çocuklarına abartılı şefkatle atmak istediklerinde de başka sorunlar oluyor.
Benim eski oda arkadaşım mesela annesiyle uyuyordu, ilk geldiğinde yurda bir hafta ağlamıştı. Okulu bırakmayı düşünmüştü. İlk haftasında memleketine dönüp bir hafta kalmış annesi zor ikna etmiş göndermişti. Hayata atılmada böyle zorluklar yaşamaması için anne ve baba olarak yorulmamız emek vermemiz gerekiyor. Oda ayırmak da gelişiminin bir parçası. Bei yaşta bireysellik olmalı bazı konularda
 
Bunu Neye dayanarak söylüyorsunuz. Bebeği uyutup gidiyorsun yan odaya ağlayınca hemen yanındasin. İlla koynunda mi yatmalı bebek. Siz hangi uzmanliginiZ ile baglanma problemlerinden bahsediyorsunuz acaba.
 

Ne tatlı annesiniz
Ama endişe etmeyin artık, ne bir geç kalmışlığınız var ne de hatanız
Bu saçma sapan çocuğa bir yaşında şu olur, iki yaşında bu olur, yok eğri bağlanır yok düz bağlanır psikoloji safsatalarına kulak asmayın. Çok üzülüyorum yeni nesil çocuklara çocuk olamıyorlar yeni psikoloji trendleri sayesinde. Bakın ben dört çocuklu boşanmış bir annenin kızıyım. Avuç içi kadar evde hepimiz annemizle de yattık, kardeşlerimizle de. Annem bugünün annelerine göre sert ve çok meşgul bir anneydi, hani eskiler derler ya gözünün bakışıyla oturup kalkardık öyleydi işte. Hiç birimiz hırsız, arsız, manyak ya da sorunlu olmadık. Gayet normal ergenlikler, gençlikler geçirdik ve şimdi orta yaşlardayız. Annem çok çalışan bir kadındı, mutlaka hataları da vardı ama bize kalan sadece keşke az çalışsaydı da biraz daha fazla zamanımız olsa oldu. Çocuklar sandığınızdan daha akıllı, becerikli ve dayanıklı varlıklar, öyle pamuk ipliğinde değil akılları, ruhları. O yüzden lütfen kendinizi üzmeyin, endişelenmeyin. Su akıp yolunu buluyor, emin olun harika bir annesiniz ve çocuğunuzun meleğisiniz, gerisi boş, sevgiler
 
Saygı duyuyorum düşüncenize ancak ben farklı düşünüyorum.imkan olsa karşılıklı konusulsa ama yazı dili ve telefondan yazıyor olmak zorluyor beni. Kisaca şöyle diyebilirim ben olaya bütün bakmayı ve çocuğun ihtiyacina cevap vermeyi benimseyen tarzda ebeveynlik yapıyorum. Ve şu ana kadar doğru yolda olduğumu düşünüyorum
 
Araştırmalarıma, mesleki eğitimime, ebeveynligime, içgüdülerime
Uzmanlar ve araştırmalar 6. Aydan 1.5 yaşına kadar ayırmak en doğrusu diyor. Benim de mesleki eğitimim var bu konuda. Direkt güvenli baglanmayacak demek yanlış oluyor bu durumda. Asıl 5 yaşında hala ayirmamak yanlisken benim yaptığıma kulp takmanız olmamış. 6 da değil 7.5 aylıktı bu arada yuvarlak soyledim sadece ama uzmanların 6 aydan itibaren dediğine çok eminim.
 
Gecenlerde bir pedagogun bir yazisini okudum.Yazida son yillarinda giderek yukselen trendi uyku egitiminin aslinda bebekte biraktigi travms ve yıkımdan bahsediyordu ki benim icin cok dogru.Bir bebege yapilacak en buyuk kotülük anneye en ihtiyacı oldugu anda onu yalniz ve caresiz birakmak.
 
Uzmanlar dediğiniz ne uzmanı ve kaynak gösterir misiniz lütfen?
 
İnternete yazın her sayfada görürsünüz zaten.
İnternet mi guvendiginiz kaynak? Ayrıca uzman dediğiniz kisiler de ya çocuk doktoru ya da uyku eğitmeni denen modern para avcıları. İkisi de bu konunun uzmanı kabul edilemez. Bi çocuk psikoloğu referans gösterebilir misiniz bu konuda. Sanmıyorum çünkü yok.
 
Çocuk psikologları ne diyormuş bu konuda peki?
 
Uyku eğitimi çok başka bir olay ama.
Odayı ayırmak başka uyku eğitimi başka. Ferber’in ağlatarak uyutma tekniğini hala uygulayan yoktur herhalde.
Odayı ayırıp her çağırdığında gitmenin güvenli bağlanmayla alakası yok. Çocuk her çağırdığında anne yine gidiyor. Yine talepleri karşılanıyor
 
Size katiliyorum.kucuk kizim 3 yasinda ona bir yatak aldik 2 yasindayken ve kendini hazir hissettigi zaman artik tek basina uyuyabilecegini soyledik.
Hic beklemedigim sekilde iki hafta sonra yatagina gecti .once yaninda oturdum sonra yerde sonra kapinin onunde .rutin de cok onemli tuvalet dis fircalama iyi geceler dileme masal uyku seklinde.yatak ayirmayi anneden ayrilma gibi gormemek ve o sekilde empoze etmemek de gerek bence.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…