Geç kalınmış oda ayırma merasimi

Yok sıkıntı değil, ben de dikkat etmeye çalışıyorum ama telefondan zor oluyor. Bu arada size özelden birkaç hesap önerebilirim. Bağlama, ihtiyac, uyku gibi konularda yardımcı olur. Reklam gibi algılamazsaniz. Çünkü çocuklarin duygularının yok sayılmadığı, ihtiyaçlarının gozetildigi yöntemler daha çok duyulsun istiyorum. Burada bebek-cocuk konularında ağlar ağlar alışır, travma mi olurmuş, kararlı ol gibi cümleler beni çok üzüyor.
İsterim tabi ki cok da memnun olurum:) tskrler
 
Oda ayırmakla uyku eğitimi çok başka.
Ben de odasını bir yaşında ayırdım ama her çağırmasında gittim emzirdim. 2 yaşını doldurana kadar geceleri defalarca gittm emzirdim. Kendime işkence oldu sadece. Çocuğun ihtiyaçlarını hemen karşıladım.
Oda ayırmak da anne baba bebek için bir ihtiyaç. Odasını ayırmadan önce bin kere kalkan mızırdanan çocuğum daha kaliteli uyuyor. Sabahları dinç kalkıyor. Daha iştahlı kalkıyor. Uykusunu aldığını görmeye başladım.
Güvenli bağlandığımızdan da gayet eminim.
Ben aynı şey demedim zaten. Bir çok etken var dedim ve örnek verdim neler olabileceğini.
Çok net ifadeler kullanmissiniz. Sizin ailenizin ihtiyaci bir yaşında odasının ayrılmasi olabilir. Ama başka bir ailenin olmayabilir. Bunun bir reçetesi yok. Önemli olan çocuğun ihtiyacina cevap vermek.
Mesela ben bir dönem oğlumla yattım. Eşim ayrı yattı. Üçümüz en iyi uykuyu bu şekilde aldık. Şu anda 2 yaşında ve farklı bir çözüm bularak ucumuz uyumaya başladık. Bir ay sonra belki oğlum bundan rahatsızlık duyacak ve farklı birşeye gececegiz.
Güvenli baglandiginiza emin olmanıza sevindim
 
Yapmayın allah aşkına. 5 yaşında bir çocuğun 2 saatte bir uyanması normal mi? Kendi odasında uyuyamaması normal mi? Bebekler bağımsızlaşmaya 2 yaşına doğru başlıyor. Anne bu kadar bağımlı hale getirmese çocuk bu durumda olmaz. Gerçekten hep anneler yapıyor böyle. Yok üstü açılır, yok terler, yok korkar. Hayır çocukların asla ama asla böyle dertleri yok. Eltimin oğlu 4’e geçecek hala annesiyle yatıyor, tek yatamıyor? Normal mi yani bu? Çocukları bağımlı hale getirip ama ihtiyacı bu demek o çocuklara yapılacak en büyük kötülük.
Konu sahibi ödül yöntemini deneyebilirsiniz. Ödül stikerları çok işe yarıyor ve gün içinde de bu konuyu bol bol konuşabilirsiniz, hatta birlikte yatarak film izleyebilirsiniz yaşına uygun. Gündüz daha çok vakit geçirin bu sıra ve artık ağlamalarına direnmeniz lazım. Çünkü 5 yaşında bir çocuk kendi kontrolünü sağlayabilir. Lütfen ona gün içinde de sorumluluklar verin, odasını düzenlesin mesela kendi sevdiği gibi. Kendine güveni de gelsin. Bunların hepsi bir bütün.
5 yaşındaki çocuğun rutini değil iki saatte bir uyanmak. Bir geçiş sürecinde olduğu için uyanıyor, annesinin desteğine ihtiyacı olduğu için uyanıyor. Hayatta en çok güvenmesi gereken insanın ağlamalarına cevapsız kalması ayrı yatamamasindan çok daha vahim bı durum. Ayrıca keşke siz de böyle basit ve temel ihtiyaçlarını düzene sokmak için cocugunuzu ödüllendirerek ona nasıl zarar verdiğinizi bir araştırıp ögrenseniz.
 
Her bebegin ve ailenin dinamigi farkli bence ama benim icin degismeyen bir sey var sa ne cok erken (6 ay) ne cok geç (sizinki gibi,bu arada abimler 7 yasinda gecirdi 😄 ve aralarinda uyuyordu) bu duruma.gecis yapilmali.Biz ortayi 8 aydir salonda yasayarak bulduk ikiz bebeklerimle.O da şimdilik tabi cunku konu evlatsa tüm kurallar,teoriler yerle bir oluyor.
 
Ben aynı şey demedim zaten. Bir çok etken var dedim ve örnek verdim neler olabileceğini.
Çok net ifadeler kullanmissiniz. Sizin ailenizin ihtiyaci bir yaşında odasının ayrılmasi olabilir. Ama başka bir ailenin olmayabilir. Bunun bir reçetesi yok. Önemli olan çocuğun ihtiyacina cevap vermek.
Mesela ben bir dönem oğlumla yattım. Eşim ayrı yattı. Üçümüz en iyi uykuyu bu şekilde aldık. Şu anda 2 yaşında ve farklı bir çözüm bularak ucumuz uyumaya başladık. Bir ay sonra belki oğlum bundan rahatsızlık duyacak ve farklı birşeye gececegiz.
Güvenli baglandiginiza emin olmanıza sevindim
5 yaş büyük bir yaş. 2 yaşla bir tutmamalısınız. Çocuğun kendine yetebilmesi için desteklenmesi de lazım. Kimse odasına at kapısını kapat demiyor.
Ama anneler geçmişten gelen yüklerini çocuklarına abartılı şefkatle atmak istediklerinde de başka sorunlar oluyor.
Benim eski oda arkadaşım mesela annesiyle uyuyordu, ilk geldiğinde yurda bir hafta ağlamıştı. Okulu bırakmayı düşünmüştü. İlk haftasında memleketine dönüp bir hafta kalmış annesi zor ikna etmiş göndermişti. Hayata atılmada böyle zorluklar yaşamaması için anne ve baba olarak yorulmamız emek vermemiz gerekiyor. Oda ayırmak da gelişiminin bir parçası. Bei yaşta bireysellik olmalı bazı konularda
 
Yalnız benim dediğimi tam anlasilmamis😚 telefondan yazmak zor oluyor. Ekran kayıyor sürekli. Kusura bakmayın. Bu arada sizi tersleyen hanımefendiyi bence dinlemeyin.6 ayda bebeğin odasını ayırmak ciddi güven ve bağlanma problemi yaratmıştir. Bu da ergenlik ve yetişkinlikte patlak verecektir
Bunu Neye dayanarak söylüyorsunuz. Bebeği uyutup gidiyorsun yan odaya ağlayınca hemen yanındasin. İlla koynunda mi yatmalı bebek. Siz hangi uzmanliginiZ ile baglanma problemlerinden bahsediyorsunuz acaba.
 
Merhaba:)
5 yaşında bir kızım var.Geçen sene oda aldık ona artık kendi odasında yatsın diye (evet 4 yaşına kadar bizim odamızda Kendi yataginda uyudu) ama hasta oldu,üşüyor mü, sık uyanıyor, beni istiyor gibi bahanelerle bir sene de odasındaki yavru yatakta yattım gak dedikçe elini tuttum guk dedikçe su verdim.Eşim de koca yatakta tek başına sere serpe yattı:)
Havalar ısındı sabah kalkıp işe gitme derdi kalmadı eşim evde cogunlukla bahanem kalmadı yani bu süreçte.Konustuk artık babanla ben odamızda yaticaz sen odanda ama seslenirsen geliriz dedik.Aslında gece yanımıza geliyordu onu engellemek için yatağında uyandığı her sabah icin teşvik primi verdik:) artık yatagında ama gece her iki saate bir anne diye sesleniyor babası gidince kabul etmiyor illa beni istiyor agliyor uykusu aciliyor vs.üstelik dalması da uzun sürüyor yanımda bekle ben uyuyana kadar diyor.
Netice olarak sorum su arkadaslar yaklaşık on gündür kendi yatağinda odasında uyuyan bir cocuk ama iki saate bir tekrar uyutmak icin yanina giden bir ben varız.
Gelmiyorum demek ağlatmak nasılsa alışır gibi düşünceler benim için yok.
Nezaman kendi kendine tekrar uykuya dalar ne zaman alışır beni yanına cagırmaz acaba bilgisi ya da tecrubesi olan var mı?
Not: evet yatagini ayirmak icin cok geç kaldım biliyorum ama yaptık bi hata zararın neresinden dönsem kardır.Anne yanımda yat lutfen cumlesiyle mis kokusuyla mışıl mışıl uyumak çok işime geliyordu acikcası.

Ne tatlı annesiniz 🌸
Ama endişe etmeyin artık, ne bir geç kalmışlığınız var ne de hatanız
Bu saçma sapan çocuğa bir yaşında şu olur, iki yaşında bu olur, yok eğri bağlanır yok düz bağlanır psikoloji safsatalarına kulak asmayın. Çok üzülüyorum yeni nesil çocuklara çocuk olamıyorlar yeni psikoloji trendleri sayesinde. Bakın ben dört çocuklu boşanmış bir annenin kızıyım. Avuç içi kadar evde hepimiz annemizle de yattık, kardeşlerimizle de. Annem bugünün annelerine göre sert ve çok meşgul bir anneydi, hani eskiler derler ya gözünün bakışıyla oturup kalkardık öyleydi işte. Hiç birimiz hırsız, arsız, manyak ya da sorunlu olmadık. Gayet normal ergenlikler, gençlikler geçirdik ve şimdi orta yaşlardayız. Annem çok çalışan bir kadındı, mutlaka hataları da vardı ama bize kalan sadece keşke az çalışsaydı da biraz daha fazla zamanımız olsa oldu. Çocuklar sandığınızdan daha akıllı, becerikli ve dayanıklı varlıklar, öyle pamuk ipliğinde değil akılları, ruhları. O yüzden lütfen kendinizi üzmeyin, endişelenmeyin. Su akıp yolunu buluyor, emin olun harika bir annesiniz ve çocuğunuzun meleğisiniz, gerisi boş, sevgiler
 
5 yaş büyük bir yaş. 2 yaşla bir tutmamalısınız. Çocuğun kendine yetebilmesi için desteklenmesi de lazım. Kimse odasına at kapısını kapat demiyor.
Ama anneler geçmişten gelen yüklerini çocuklarına abartılı şefkatle atmak istediklerinde de başka sorunlar oluyor.
Benim eski oda arkadaşım mesela annesiyle uyuyordu, ilk geldiğinde yurda bir hafta ağlamıştı. Oku bırakmayı düşünmüştü. İlk haftasında memleketine dönüp bir hafta kalmış annesi zor ikna etmiş göndermişti. Hayata atılmada böyle zorluklar yaşamaması için anne ve baba olarak yorulmamız emek vermemiz gerekiyor. Oda ayırmak da gelişiminin bir parçası. Bei yaşta bireysellik olmalı bazı konularda
Saygı duyuyorum düşüncenize ancak ben farklı düşünüyorum.imkan olsa karşılıklı konusulsa ama yazı dili ve telefondan yazıyor olmak zorluyor beni. Kisaca şöyle diyebilirim ben olaya bütün bakmayı ve çocuğun ihtiyacina cevap vermeyi benimseyen tarzda ebeveynlik yapıyorum. Ve şu ana kadar doğru yolda olduğumu düşünüyorum
 
Araştırmalarıma, mesleki eğitimime, ebeveynligime, içgüdülerime
Uzmanlar ve araştırmalar 6. Aydan 1.5 yaşına kadar ayırmak en doğrusu diyor. Benim de mesleki eğitimim var bu konuda. Direkt güvenli baglanmayacak demek yanlış oluyor bu durumda. Asıl 5 yaşında hala ayirmamak yanlisken benim yaptığıma kulp takmanız olmamış. 6 da değil 7.5 aylıktı bu arada yuvarlak soyledim sadece ama uzmanların 6 aydan itibaren dediğine çok eminim.
 
5 yaşındaki çocuğun rutini değil iki saatte bir uyanmak. Bir geçiş sürecinde olduğu için uyanıyor, annesinin desteğine ihtiyacı olduğu için uyanıyor. Hayatta en çok güvenmesi gereken insanın ağlamalarına cevapsız kalması ayrı yatamamasindan çok daha vahim bı durum. Ayrıca keşke siz de böyle basit ve temel ihtiyaçlarını düzene sokmak için cocugunuzu ödüllendirerek ona nasıl zarar verdiğinizi bir araştırıp ögrenseniz.
Gecenlerde bir pedagogun bir yazisini okudum.Yazida son yillarinda giderek yukselen trendi uyku egitiminin aslinda bebekte biraktigi travms ve yıkımdan bahsediyordu ki benim icin cok dogru.Bir bebege yapilacak en buyuk kotülük anneye en ihtiyacı oldugu anda onu yalniz ve caresiz birakmak.
 
Uzmanlar ve araştırmalar 6. Aydan 1.5 yaşına kadar ayırmak en doğrusu diyor. Benim de mesleki eğitimim var bu konuda. Direkt güvenli baglanmayacak demek yanlış oluyor bu durumda. Asıl 5 yaşında hala ayirmamak yanlisken benim yaptığıma kulp takmanız olmamış. 6 da değil 7.5 aylıktı bu arada yuvarlak soyledim sadece ama uzmanların 6 aydan itibaren dediğine çok eminim.
Uzmanlar dediğiniz ne uzmanı ve kaynak gösterir misiniz lütfen?
 
İnternete yazın her sayfada görürsünüz zaten.
İnternet mi guvendiginiz kaynak? Ayrıca uzman dediğiniz kisiler de ya çocuk doktoru ya da uyku eğitmeni denen modern para avcıları. İkisi de bu konunun uzmanı kabul edilemez. Bi çocuk psikoloğu referans gösterebilir misiniz bu konuda. Sanmıyorum çünkü yok.
 
İnternet mi guvendiginiz kaynak? Ayrıca uzman dediğiniz kisiler de ya çocuk doktoru ya da uyku eğitmeni denen modern para avcıları. İkisi de bu konunun uzmanı kabul edilemez. Bi çocuk psikoloğu referans gösterebilir misiniz bu konuda. Sanmıyorum çünkü yok.
Çocuk psikologları ne diyormuş bu konuda peki?
 
Gecenlerde bir pedagogun bir yazisini okudum.Yazida son yillarinda giderek yukselen trendi uyku egitiminin aslinda bebekte biraktigi travms ve yıkımdan bahsediyordu ki benim icin cok dogru.Bir bebege yapilacak en buyuk kotülük anneye en ihtiyacı oldugu anda onu yalniz ve caresiz birakmak.
Uyku eğitimi çok başka bir olay ama.
Odayı ayırmak başka uyku eğitimi başka. Ferber’in ağlatarak uyutma tekniğini hala uygulayan yoktur herhalde.
Odayı ayırıp her çağırdığında gitmenin güvenli bağlanmayla alakası yok. Çocuk her çağırdığında anne yine gidiyor. Yine talepleri karşılanıyor
 
Aslında bunların hepsi bir bütün. Bebekliginden itibaren gerçekten ihtiyacı karşılanmis, onemsenmis bir çocuk zamanı gelince bağımsızlasacaktir.
Bağ odaklı ebeveynligi benimsemis annelerin çocuklarının odalarıni kendileri ayırmak istediklerini görüyorum.
Size katiliyorum.kucuk kizim 3 yasinda ona bir yatak aldik 2 yasindayken ve kendini hazir hissettigi zaman artik tek basina uyuyabilecegini soyledik.
Hic beklemedigim sekilde iki hafta sonra yatagina gecti .once yaninda oturdum sonra yerde sonra kapinin onunde .rutin de cok onemli tuvalet dis fircalama iyi geceler dileme masal uyku seklinde.yatak ayirmayi anneden ayrilma gibi gormemek ve o sekilde empoze etmemek de gerek bence.
 
X