Hafta içi gittiğinde az vakit geçirmiş olursun hem, dedikoduya ya da kırıcı söze sıra gelmez, 7de gitsen 9da kalkmak zorundasın, ertesi günü iş var, çamaşırları makinede bıraktım kokmasınlar vs diyerek. Ama hafta sonu gittin mi, ooffff kendi annenin evi bile olsa bütün bir günü hatta geceyi orada kalabalıkta geçirmen gerekir. Gerek yok buna. Onun yerine kocanla el ele gezersin, sinemaya gidersin, uzuuunnn bir pazar kahvaltısı yaparsınız, ya da dışarıya kahvaltıya gidersiniz, oturduğunuz yerin gezme yerlerine gidersiniz, alışverişe çıkarsınız vs. Yani sadece ikiniz olabilirsiniz. Bak benim görümcemler, kayınbiraderlerim falan hep yakın oturuyorlar, k.validem de sık sık gelir memleketten, büyük k.biraderimde kalır. Şimdi gitmesen olmaz. O yüzden ben eşimden önce teklif ederim, yarın akşam iş çıkışı abinlere gidelim, yemeği/çayı da orda yeriz/içeriz, anneni görmüş oluruz diye. E eşimin işten çıkışı zaten 8, gidip bi çay içip kek yiyene dek saat oluyor 10, daha ben demeden eşim esnemeye başlıyor, kalkıyoruz, sohbet yüzgöz olmadan bitiyor işte, haftasonu için de eşim demeden sanki o demiş gibi plan yapıyorum. "Bak takımlarda indirim varmış, gidip bakalım mı sana bi takım" diyorum mesela, ya da "bu cumartesi xle eşini davet edeyim diyorum kaç keredir arıyorlar hiç uygun olmuyoruz, çok ayıp oldu". Al işte, bitti gitti, haftasonum benim oldu. Çok elzemse h.içi bir gece daha gidiyoruz, kimsenin gönlü kalmıyor.
Zaten var ya, ileride hamile kaldığında falan hafta içi bile gitmesen olur, ay midem bulandı, senin de burnuna bi koku geliyor mu, belime masaj yapar mısın, çocuk doğunca da uyku saatini şaşırmayalım, aman doktor bilmem ne dedi, çocuğun banyo günü, çocuğun hiç kıyafeti kalmadı, çok boy atıyor, alışverişe gidelim mi derken günler geliiipp geçiyor. Yeter ki sen biraz aklına kullan ve iki tarafa da eşit mesafede olmayı bil. Elbette annen senin için daha değerlidir. Ama bunu göze sokmaya gerek yok. Ben bayramlarda hem kendi anneme hem eşimin annesine aynı hediyeyi alırım. Aynı renk, aynı desen, aynı boy vs. Ama arada hoşuma giden birşey oldu mu özel gün beklemeden anneme istediğim şeyi de alırım. Ama bunu göze sokmam. Ya da ikisi de bizde kaldığında gece yatmadan önce süt ısıtıp içiririm (ikisinde de kemik erimesi var), ama uzaktayken annemi her gün ararım, iyi mi hoş mu diye, eşimin annesini de eşim arar her gün.
Zaten var ya, ileride hamile kaldığında falan hafta içi bile gitmesen olur, ay midem bulandı, senin de burnuna bi koku geliyor mu, belime masaj yapar mısın, çocuk doğunca da uyku saatini şaşırmayalım, aman doktor bilmem ne dedi, çocuğun banyo günü, çocuğun hiç kıyafeti kalmadı, çok boy atıyor, alışverişe gidelim mi derken günler geliiipp geçiyor. Yeter ki sen biraz aklına kullan ve iki tarafa da eşit mesafede olmayı bil. Elbette annen senin için daha değerlidir. Ama bunu göze sokmaya gerek yok. Ben bayramlarda hem kendi anneme hem eşimin annesine aynı hediyeyi alırım. Aynı renk, aynı desen, aynı boy vs. Ama arada hoşuma giden birşey oldu mu özel gün beklemeden anneme istediğim şeyi de alırım. Ama bunu göze sokmam. Ya da ikisi de bizde kaldığında gece yatmadan önce süt ısıtıp içiririm (ikisinde de kemik erimesi var), ama uzaktayken annemi her gün ararım, iyi mi hoş mu diye, eşimin annesini de eşim arar her gün.
nasıl vazgeçirebilirim eşimi akıl verirmisiniz?
