Galiba boşanıyoruz :(

Merhaba, daha önce açtığım konuda sıkıntılarımdan bahsetmiştim;

http://www.kadinlarkulubu.com/forum/index.php?threads/kendimi-kullaniliyor-gibi-hissediyorum.789671/

Eşimle herşeyin üstünü örte örte patladık en sonunda yine. Ben biraz beklemeye karar vermiştim. Para bulamadığı için kendi işini kurma kararından yavaş yavaş vazgeçer, bir işe girme fikrine ılımlı bakmaya başlar diye düşünmüştüm. Birkaç gündür de bu yönde gayet ılımlı konuşmalar yaptık. Ama bugün nedense biraz sebepsiz yere (doldum sanırım) onun üstüne gittim. Sinirliydim ona karşı mesajlar attım arka arkaya, saydım saydım. Sonra arayıp özür diledim ama tabi onun kalbi kırılmıştı. Telefonda çok büyük kavga ettik az önce.

Ben artık tek başıma bu borçların, evin geçiminin altından kalkamıyorum dedim. (Bu ay çok ödememiz var ve beklediğim zam gelecek aya ertelendi.) Sen ne yapacağını artık biliyosun, ben dayanamıyorum, psikolojim bozuldu dedim. Kıyametler koptu. Ben hiç onun yanında olmamışım, hiç anlayış göstermemişim, onun ne halde olduğunu hiç görmemişim. "Sen bende kendini bitirdin" dedi. Ben de madem öyle eşyalarını topla evi terket, avukat bul kendine, boşanalım, söylediğin şeyin arkasında dur, dedim. Tamam dedi kapattı.

Ne olacak şimdi? Boşanmak istediğimden emin değilim ağzımdan sinirle çıktı bir anda. Ama bu saatten sonra geri adım atmak da istemiyorum çünkü tek başıma çalışmaktan çok yoruldum.
Konunuzu cok iyi hatırliyorum. Siz gorevinizi fazlasıyla yapmissiniz.

Ailesinden bi buyuk ontnla konussa,ise girmesi gerektgni anlatsa 1,2 ay bekleseniz naşıl olur. Sevmeseniz bosanın diycem ama seviyorşunuz. :KK43:
 
Aslında sabırlı davransaydım ve belki kendime söz verdiğim gibi bu ayı da bekleyerek geçirseydim, kendiliğinden işe girme kararı alabilirdi. Ama ben sabırsız davrandım. Çünkü dediğim gibi bu ay ödemeler çok fazla ve beklediğim zam önümüzdeki aya kaldı, çok fazla zora girdik. Ben de bir an buhrana kapılıp abuk subuk bi konudan girip kavga çıkardım. Tabi ki boşanmak istemiyorum ama eğer eve gelip de hala ben kendi işimi kuracağım, çalışmayacağım derse ya da henüz karar vermedim çalışıp çalışmamaya filan derse o zaman herhalde çıldırırım artık. 1 buçuk yıldır bi düzen kursun da çocuk sahibi olalım, düze çıkalım diye bekliyorum. Yoruldum.

Konunuzu cok iyi hatırliyorum. Siz gorevinizi fazlasıyla yapmissiniz.

Ailesinden bi buyuk ontnla konussa,ise girmesi gerektgni anlatsa 1,2 ay bekleseniz naşıl olur. Sevmeseniz bosanın diycem ama seviyorşunuz. :KK43:

Ailesi iki aydır işe gir diye konuşup duruyor. En son ablasıyla kavga etmiş, benim haberim yoktu, dün öğrendim. İşe gir çalış demiş ablası diye kavga etmiş onunla, küsmüş. Etrafındaki herkes aynı şeyi söylüyor ama nasıl bir inatsa kırılmadı inadı gitti...
Ben yalvarıp yakarmayacağım, nasılsa eve dönecek, hiçbir eşyasını almamış yanına, aynı kıyafetlerle aylarca yaşayacak değil abisinin yanında. Ama gelince yüzüne bakmasam mı sarılsam mı bilemem herhalde. Kafam ve duygularım çok karıştı...
 
X