Boşanıyoruz ama istemiyorum:(

Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Esiniz sizi sevmiyor sizle aynı hayatı paylaşmak istemiyor.
Onu neden istemediği hayatı yasamaya entegre etmek istiyorsunuz.
Tam ters olsa siz istemeseniz kurtulun diyecektik dimi?
Boşanınca Kendini bilen ebeveynLer asla babalık yada annelik görevini bırakmıyor.
Bilakis bosanmadan sonra cocugu ile daha iyi iletisim kurmaya calısan cünkü ev huzursuzlugundan uzaklasmıs ebeveynler de gördük yasadık.
Lütfen sizi istemeyen insanın yolunu acın.
 
Çok üzgünüm ama yazdıklarınız bana aldatıldığınızı düşündürdü. Ne iş yapıyor bu adam da ne gece ne gündüz evde değil. Nerede hangi ara uyuyor. Tır şoförü falan mı? Eğer değilse kesinlikle ikinci bir evi var
Bana katalog evliligi gibi geldi..
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Boşanmayı sizin istediğinizi mi zannediyorsunuz? Ama bu psikolojide de normal. Bunu teklif etmeye zorlamış adam sizi resmen. Adı, bem istemedim olsun diye hep. İstemeyi bırak ölüp bitiyormş boşanma fikrine, sorumlusu siz değilsinix bunu kabul edin öncelikle.
Eve günlerce gelmeyen adama hesap sormadınız mı? Gelince yemek mi hazırlayıp koydunuz önüne? İnanın sizi daha çok üzmek istemiyorum ama.. böyle yapmamalıydınız.
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Sacmalamazmisiniz acaba?
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Eşini izle ,sadece uzaktan değil ,bildiğin takip et .
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Mutsuz bir ailede çocuk büyütmek daha mı iyi sizce? Boşanacağı için rahatlama gelen bi insanla ne kadar sevsem de devam edemem.
Üzülmeniz normal tabiki ama eşinizin ne bi çabası olmuş aranızı düzeltmek için ne de üzülmüş bir hali anlattıklarınıza göre.
 
Bir arkadaşın dediği gibi üzerinize olan vergi borcunu ödeyip ödemediğini e devletten kontrol edin.Ödemediyse önce onu ödeyin.Aksi taktirde çalışmaya başlarsanız maaşınıza haciz gelir.Ev araba alsanız ona da haciz gelir.Ayrıca 10 bin lira çok az.20 bin isteyin,200 bin TL tazminat isteyin.Onun işini kolaylaştırmayın,ortada kalırsınız beşparasız.Çocuğunuzu da düşünün.
 
Eksik mi anlatoyorsunuz? Bu nasil bir evlilik adam sadece geceleri geliyor ya da gelmiyor...esinizin nerde ne yaptigindan haberiniz yok hic mi takip etmediniz ya da hangi haltta calisiyorsa gidip bakmadiniz
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Cok gecmis olsun. Uzelerek okudum. Bu kadar aceleye gelmeseydi keske demek isterdim ama aslinda cokta aceleye gelmemis zaten evi otel gibi kullanmalar konusmamalar vede cocuk uyuyunca is var deyip kacmalar sanki bir baska kadin var hissiyati olusturdu bende. Sizi uzmek istemem ama öyle ise afedermiydiniz onu dusunun yada o vazgecermiydi. Muhtemelen bosaninca pisman olur. Hayal ettigi gibi olmayacak o "özgür" hayati ama sizleri coktan kaybetmos olacak. Hakkinizda hayirlisi olsun. Uzulmemeye calisin hersey olacagina varir.
 
Selam herkese , derdimi kısa kisa cümlelerle toparlamaya caliscam.Kafam çok karışık. 1 yıldır ilgisizligin hakim olduğu bir evliliğim var .son 5 ayı ciddi problemlerle sekteye uğradı.Bosanma konuları açıldı kapandı .çok ilgili bizi seven adam gitti bı anda yerini para hırsına bürünmüş tek düşündüğü para olan bı adam geldi .2.5 yaşında kızımız var .eşimle biz anne baba ayrı olan çocuklarız baba görmedik ve hep dedik ki kızımız bizim gibi olmicak şöyle olcak böyle olcak ve bizi terketti resmen .5 aydır evi otel gibi kullanıyor ilk başlarda eve hiç gelmiyordu bazen şehir dışına gidip bı hafta iki hafta gelmediği oldu .son iki üç haftadır da sdece yemeğe geliyor bjrlikte yemek yiyoruz kızımızın uyku saati gelince iş var diyip gidiyor.hic bir şekilde mecburiyet dışında bir konuşmamız olmuyor .aile terapistine gittim yanımda geldi bir kaç seans ama gelmesinin sebebi kendinde bir problem vs gördüğü için değil amaçsız.gecen hafta dedim ki nolcak nereye kadar surcek bu o kadar çabalıyorum niye toparlayamiyoruz diyorum yorgunum diyor birikti birikti diyor , diyorum kızın varken mi yorgunluğunu farkettin bu zamana kadar nerdeydi aklın diyorum susuyor .neyse dedim boşanalim o zaman sevgisiz ilgisiz nasıl olcak sustu .psikolog seansimizsa terapist sordu neye karar verdiniz dedi kendimize saygımızı kaybetmemek için ayrılıcaz falan .bugün gidildi adliyeye benim gözyaşlarım istemsizce akarken o profesyonel bir şekilde ve sanki rahatlama gelmiş gibi herşeyi halletti .ama ben kızıma bunu yalmak istemiyorum yaşadıklarımi yaşasın istemiyorum.burdan daha dönüşü olmaz mı, ya da şunu mu teklif etmeliyim artık beni sevmesi sevmemesi çok umrumda değil evet cok isterdim beni çok seven bana hee konuda yardımcı olan maddi manevi desteği hep üzerimde olan bir adamdı bı anda tanımadığım bir adama dönüş. Kızımızın anne baba bir arada büyümesini istediğim için birbirimize tahammül edemezmiyiz diyip bosansak da aynı evde yaşamaya devam etmeyi teklif etmek istiyorum.en azından kızım uyanınca babasink görecek iki oynascaklar en azından çok calisan eve geç gelen bir baba olarak bilicek .sizce yanlış aşırı duygusal bir tepki mi veriyorum.
Kesin sevgilisi var
 
konfor alanından çıkmak kötü de olsa her zaman zordur. Maalesef böyle insanlar ya tamamen babalarına benzerler ya da çok çok iyi olurlar. Ortası olmuyor genelde. Benim babamda babasız büyümüş ama şahane bir babadır. Aşır aşırı fedakardor. Kendisinin görmediği her şeyi bize yaptı. Çocuğun böyle bir aile büyüse daha mutsuz olur. Çok zor ama bir an önce toparlan ve çocuğunu mutsuz bir evde büyütme. Dünyanın sonu değil. Zamanla alışacaksın ama bu süreçte kendini de çocuğunu da yıpratma. Ayrıca o kocan olacak bence başka birisiyle.
 
X