Aynenn katiliyorumben evlendim 27 yasımda iken. nişanlıyken bile ilişki yaşamadım eşimle. emin ol evlendikten sonra cinselliği yaşamak dünyanın en güzel şeyi. hic de demedim nişanlıyım nasılsa evlencem dur atlıyım bi die.
Gün sonuna kadar düşünüp kararımı buraya yazacağım, fikirlerinizi benimle paylaştığınız için teşekkür ederim:)
Asla asla birlikte olma çok pişman olursun neden acele ettim diye zaten butun kadınların itiraf edemediği pişmanlığıdır neden yaptım diye vicdan azabı geçersin .merhabalar,
Ben iki aydır Fransa'da yaşıyorum, üniversite öğrencisiyim, 20 yaşındayım. Buraya gelişimin ikinci haftasında sevgilimle tanıştım, o da benim gibi üniversite öğrencisi ve 21 yaşında. Sorun şu ki, o Fransız.. yani aramızda büyük bir kültür farkı var. Bu farklılıklardan en önemlisi de cinsellik konusunda. Buradaki gençler bu konuda çok rahat, bizim gibi bekaret saflık namus benzeri şeylere önem vermiyorlar. Onlara göre bu devirde bakire kalan kişi çok çirkindir kimse ona bakmamıştır o yüzden bakire kalmıştır, kendi seçimi olamaz.
Ben bakireyim, ilk birlikteliğimin evleneceğim erkekle olmasını istiyorum. Sevgilim benim bakire olduğumu bilmiyor, bu konuyu hiç konuşmadık. Ama artık bunu söyleme zamanımın geldiğini düşünüyorum çünkü beni evine davet etmeye başladı, evine 2 kez gittim geceyi orada geçirmemi teklif etti ama bahane bulup reddettim.Her ne kadar bunu dile getirmese de,benimle birlikte olmak istiyor. Bakire olduğumu söyleyince çok şaşıracağını biliyorum çünkü dışarıdan bu konularda çok rahat görünüyorum, gerek giyim tarzımla gerek gece dışarı çıkmam partiler içki vs.
Bu yüzden kafam çok karışık.. Napmalıyım bilmiyorum.. Bunu nasıl söyleyebilirim.. Bazen de acaba boşuna mı bekliyorum diye düşündüğüm oluyor.Ya evlenmek isteyeceğim kişi karşıma hiç çıkmazsa bunca zaman boşu boşuna beklemiş olursam.. Sonra ailem aklıma geliyor, annem biriyle birlikte olduğumu duysa çok üzülür mesela.. Belki ertesinde ben de üzülürüm, sonuçta 3 ay sonra Türkiyeye döneceğim onu büyük ihtimalle bir daha görmeyeceğim.Belki de ben bu bekaret meselesine gereğinden fazla önem veriyorum..Sonuçta çok hoşlandığım bir sevgilim var ikimiz de genciz bu günler geri gelmeyecek..
sizce napmalıyım, çarşamba günü onunla buluşuyorum o zamana kadar kara vermem lazım..
Yorumlarınızı bekliyorum:)
Konu sahibine yazdıklarınız, sizin fikirleriniz sizi ilgilendirir ama bütün kadınların adına konuşmayın bence : ) Hele ki itiraf edemediği pişmanlığıdır gibi kesin bir iddiada bulunuyorsanız.Asla asla birlikte olma çok pişman olursun neden acele ettim diye zaten butun kadınların itiraf edemediği pişmanlığıdır neden yaptım diye vicdan azabı geçersin .
. ama bitirecegin bir iliski icin 30 yasinda "keske o fransizla sevisseydim" demezsiniz emin olun.
Hala düşünüyorum, karar vermedim henüz:)
Bence dieybilir, hayat bu bilemeyiz. Yani kiz sonucta geri donecegini biliyor, bu isin bir sonu olmadigini da biliyor zaten. Ilerde bir gun o adami da cok arzulamistim be, yazik oldu yapamadim demesin. Insan bazen yaptiklarindan ziyade yapamadiklarindan pisman oluyor. Belki kizimiz 30 yasina kadar bir daha bu adam kadar isteyecegi kimseyle karsilasmayacak, bu durumda elindeki firsati onundeki gerceklesmesi olasiliklara bagli olan evlilik mevzu icin kacirmis olacak.
Kar/zarar hesabinda, adami sen de arzulayip yapmazsan bence zarara gececeksin konu sahibesi dostum. Ilerde olma/olmama olasiligi sirf kader olan, yani bilemeyecegin bir evlilik olasiligi icin ani yasamaktan kacinmazdim ben olsam (nacizane gorusum). Hayat bilemedigimiz belirsiz gelecek veya artik degistiremeyecegimiz gecmis degil, tam da icinde bulundugumuz su andan ibaret bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?