- 7 Haziran 2016
- 890
- 634
- Konu Sahibi mylifemorr
- #1
Kızlar iyi akşamlar bu konuda yorumlarınıza çok ihtiyacım var her yaştan insan var burada lütfen beni aydınlatın.Herkes istediğini yazabilir çünkü bu durumun bendeki etkisinden bıktım.Kendimi tanıtalım öncelikle 19 yaşındayım üniversite sınavlarına hazırlanıyorum iyi bir puanda aldım yani inşallah güzel bolumler gelecek Şuanlik evdeyim ama. Sorun şu ki 14 yaşındayken hoşlandığım ve resmen film karelerini aratmayan kavgamizdan beridir kavga ettiğim çocuğu bu yaşıma kadar unutamadım bu nasıl bir duygudur tuhafliktir ya. Adı Ali olsun.Olayı aynen anlatıyorum.Lise 1 deyken 14 yaşındaydım o zaman işte bu çocukla birbirinmizden çok hoşlanıyorduk yani adı o yaşlarda her ne ise o duygulardaydık aşk mı dersiniz hoşlantı mı çocukluk mu siz bilirsiniz.Aynı serviste, aynı sınıftaydık ve yan yana oturuyorduk çok saf güzeldi herşey.Benim en yakın arkadaşımla bu çocuk birbirlerinden nefret ederdi bende de o yıllarda arkadaşlık ağır basmıştı herhalde ve arkadaşıma hiç kızmaz hep çocuğu rezil ederdim.Hoşlandıgım çocugun adı Ali olsun.İste gün gidip arkadaşıma Ali'nin onun hakkında kurduğu kötü bir cümleyi söyledim (cümlenin olayın ne olduğunu hatırlamıyorum) ve bunu asla Ali'ye söylememesi konusunda ikaz ettim(çocukluk salaklık işte).Ama Ali'den gerçek anlamda saf duygularla hoşlanıyordum ona aynı şekilde benden.Bir gün bu ikisi tartışırken benim manyak arkadaşım cümleyi ağzından kaçırdı.
. Ali direk bana bakıp "yazıklar olsun nasıl söylersin ben sana güvendim ne kadar fesatmışsın " falan dedi.Bende ne yapacağımı şaşırdım inkar ettim falan baktım olmuyor "ne yapayım ne var bunda söylediysem söyledim " dedim
. "Seninle bir daha asla asla konuşmayacağım herşeyi mahfettin(yani bizim aramizdaki duygulardan bahsetti) yazıklar olsun"falan dedi bende tabi hem isyan ediyorum arkadaşıma hem kafayı yemişim o anda "Asıl ben seninle konuşmayacağım her ne olursa olsun"dedim.O zamanlar sonra barisiriz giderim ozur dilerim belki ali gelir yanıma diye umut ettim içimden ama hicbir sey dusunduğum gibi olmadı.Çünkü ikimizde tahminimden çok daha gurur mu,kin mı desem adı her ne ise o duyguya sahipmişiz.Aynı saniye ikimizde farklı sıralara gectik zaten hoca bizi yanyana oturtmuştu bir kiz bir erkek oturuyordu.Ve kızlar size yemin ederim ki o günden beri aynı sınıfta,aynı serviste olmamıza rağmen tek bir kelime bile etmedik bir birimize tek bir kelime.Benim içim hep buruk kaldı hep bakışlarında nefret,kin,ve tuhaf şeyler vardı benimde öyle.Bunun bu olaydan sonra birçok sevgilisi oldu benim hiç olmadı halende yok öncelik hep derslerimin oldu.İşte bu sevgilisi olduğu zamanlar da dahi (artık lise 4 olmuşuz 3 yıl geçmiş).Dalıp dalıp bana bakardı.Arkadaslarim da bu niye sürekli sana bakıyor falan dediklerinde size öyle geliyor vs derdim.Böyle böyle yıllar geçti tam 5 yıl geçti( 2 yıldır da hazırlık yapıyorum istediğim bolum icin).Küçük bir sehir de oldugunuz için dışarda falan karşılaşıyoruz bazen kaç ayda 1 mezun olduktan sonra.Her zaman ki gibi bana hem nefret dolu hemde ne bileyim sanki onda da yarım kalmış bir şeyler varmış gibi bakıp hemen bakışlarını geri çeviriyor bende aynısını yapıyorum.Bu bana çıkma teklifi etmişti lise 1 deyken bende kabul etmeyip ,deli gibi bağırmıştım Ali'ye halbuki ona bu yüzü verende yine bizzat bendim işte ama kucuktum çocukluk salaklik o zamanlar çok asiydim,agresiftim.İste ben bunu lise son da bir kız arkadasima anlattım(cikma teklifi ettiğini) Ali mezun olmamıza yakın okul değiştirdi ve o okulda ki o kız benim mahalleden yakın o bir arkadaşımdı bir de aynı dershanedeydik bu manyak kız da gidip bunu ali ye anlatmış "sen çıkma teklifi etmişsin, zamanında az değilmişsin "demiş. Ben şok oldum bunu duyunca nasıl yaparsın dedim bunu.Diğer olayları kıza anlatmadım tabi ki.Ali nin tavrı ise gülmüş benim adım geçince ve yok olmadı öyle birşey demiş inkar etmiş sonradan .Kız demiş ki hayırdır kızın adı geçince yüzünde gülücükler açıyor diye Ali o de bir şey demeden gülümseme ye devam etmiş bu o olayın üstünden o de 2 yıl geçti.Kızlar çok uzun olmasın diye olaykari eksik bile anlattim.Sorun şu ki Ali her zaman kalbimin bir köşesinde yarım kalmışlık hissi ile yer alıyor ondan sonra birilerini beğenmeye başladım tip olarak falan ama asla daha öteye geçmedi hep o vardı hep.Her dışarı ciktigimda onu gormemek icin dua ediyorum gördüğüm de kendime gelmem 1 haftayi buluyor hep içimde pismanlik var keske soylemeseydim arkadasima diye.Bir yandan ona karşı hala duygularim var az da olsa diger yandan ondan ölesiye nefret ediyirum .İnanin allaha ne yaptigimi bende bilmiyorum.Derslerim iyi,çevremde çok sevilen ,sosyal biriyim kızlar ve herkes güzel biri olduğumu da soyler(sadece bilgilendirmek amaçlı).İşte tüm bunlara rağmen aklım fikrim 5 yıl öncesinde.Beni sevmediğine adım gibi emin olmakla birlikte bana karşı hala bir şeyler hissettiğine de (bu duygu nefrette,hoşalantı da olabilir) adım gibi eminim.İkimiz de çok çok inatçıyız oyle olmasa 5 yılda tek bir cümle kurmamazlik etmezdik.Şimdi ona bir şekilde ulaşabilirim yani yavaş yavaş yaklaşmanın o bir yolunu bulabilirim sizce yapmalıyım yoksa onu 5 yıl önceki geçmişte mı birakmaliyim? Siz olsanız ne yapardınız hangisini yapmalıyım kızlar ne olur yardım edin her görüş çok onemlicok uzun oldu kusura bakmayın.
. Ali direk bana bakıp "yazıklar olsun nasıl söylersin ben sana güvendim ne kadar fesatmışsın " falan dedi.Bende ne yapacağımı şaşırdım inkar ettim falan baktım olmuyor "ne yapayım ne var bunda söylediysem söyledim " dedim. "Seninle bir daha asla asla konuşmayacağım herşeyi mahfettin(yani bizim aramizdaki duygulardan bahsetti) yazıklar olsun"falan dedi bende tabi hem isyan ediyorum arkadaşıma hem kafayı yemişim o anda "Asıl ben seninle konuşmayacağım her ne olursa olsun"dedim.O zamanlar sonra barisiriz giderim ozur dilerim belki ali gelir yanıma diye umut ettim içimden ama hicbir sey dusunduğum gibi olmadı.Çünkü ikimizde tahminimden çok daha gurur mu,kin mı desem adı her ne ise o duyguya sahipmişiz.Aynı saniye ikimizde farklı sıralara gectik zaten hoca bizi yanyana oturtmuştu bir kiz bir erkek oturuyordu.Ve kızlar size yemin ederim ki o günden beri aynı sınıfta,aynı serviste olmamıza rağmen tek bir kelime bile etmedik bir birimize tek bir kelime.Benim içim hep buruk kaldı hep bakışlarında nefret,kin,ve tuhaf şeyler vardı benimde öyle.Bunun bu olaydan sonra birçok sevgilisi oldu benim hiç olmadı halende yok öncelik hep derslerimin oldu.İşte bu sevgilisi olduğu zamanlar da dahi (artık lise 4 olmuşuz 3 yıl geçmiş).Dalıp dalıp bana bakardı.Arkadaslarim da bu niye sürekli sana bakıyor falan dediklerinde size öyle geliyor vs derdim.Böyle böyle yıllar geçti tam 5 yıl geçti( 2 yıldır da hazırlık yapıyorum istediğim bolum icin).Küçük bir sehir de oldugunuz için dışarda falan karşılaşıyoruz bazen kaç ayda 1 mezun olduktan sonra.Her zaman ki gibi bana hem nefret dolu hemde ne bileyim sanki onda da yarım kalmış bir şeyler varmış gibi bakıp hemen bakışlarını geri çeviriyor bende aynısını yapıyorum.Bu bana çıkma teklifi etmişti lise 1 deyken bende kabul etmeyip ,deli gibi bağırmıştım Ali'ye halbuki ona bu yüzü verende yine bizzat bendim işte ama kucuktum çocukluk salaklik o zamanlar çok asiydim,agresiftim.İste ben bunu lise son da bir kız arkadasima anlattım(cikma teklifi ettiğini) Ali mezun olmamıza yakın okul değiştirdi ve o okulda ki o kız benim mahalleden yakın o bir arkadaşımdı bir de aynı dershanedeydik bu manyak kız da gidip bunu ali ye anlatmış "sen çıkma teklifi etmişsin, zamanında az değilmişsin "demiş. Ben şok oldum bunu duyunca nasıl yaparsın dedim bunu.Diğer olayları kıza anlatmadım tabi ki.Ali nin tavrı ise gülmüş benim adım geçince ve yok olmadı öyle birşey demiş inkar etmiş sonradan .Kız demiş ki hayırdır kızın adı geçince yüzünde gülücükler açıyor diye Ali o de bir şey demeden gülümseme ye devam etmiş bu o olayın üstünden o de 2 yıl geçti.Kızlar çok uzun olmasın diye olaykari eksik bile anlattim.Sorun şu ki Ali her zaman kalbimin bir köşesinde yarım kalmışlık hissi ile yer alıyor ondan sonra birilerini beğenmeye başladım tip olarak falan ama asla daha öteye geçmedi hep o vardı hep.Her dışarı ciktigimda onu gormemek icin dua ediyorum gördüğüm de kendime gelmem 1 haftayi buluyor hep içimde pismanlik var keske soylemeseydim arkadasima diye.Bir yandan ona karşı hala duygularim var az da olsa diger yandan ondan ölesiye nefret ediyirum .İnanin allaha ne yaptigimi bende bilmiyorum.Derslerim iyi,çevremde çok sevilen ,sosyal biriyim kızlar ve herkes güzel biri olduğumu da soyler(sadece bilgilendirmek amaçlı).İşte tüm bunlara rağmen aklım fikrim 5 yıl öncesinde.Beni sevmediğine adım gibi emin olmakla birlikte bana karşı hala bir şeyler hissettiğine de (bu duygu nefrette,hoşalantı da olabilir) adım gibi eminim.İkimiz de çok çok inatçıyız oyle olmasa 5 yılda tek bir cümle kurmamazlik etmezdik.Şimdi ona bir şekilde ulaşabilirim yani yavaş yavaş yaklaşmanın o bir yolunu bulabilirim sizce yapmalıyım yoksa onu 5 yıl önceki geçmişte mı birakmaliyim? Siz olsanız ne yapardınız hangisini yapmalıyım kızlar ne olur yardım edin her görüş çok onemlicok uzun oldu kusura bakmayın.
iki kere aynı hataya düşmüşsün artık 3. olmasın.
