Fikrinize ihtiyacım var

Merhabalar 25 yaşındayım iki buçuk yıllık evliyim. Eşimle bi nevi görücü usulü tanıştık. Flörtlük sevgililik nişanlılık zamanları köpeğim olan ağzıma bakan adam evlenince bi anda tam tersine döndü. Yani beni o kadar çok seviyordu ki ben onu sevmesem bile onunla bir ömür geçiririm diyordum o kadar saygılı şevkatli ince düşünceliydi. İki yıl iş bulamadı. Çok güzel bi üniversiteden çok iyi bi bölümden mezun. İki yıl ağzım açlıktan koktu yinede sesimi çıkarmadım gururuna dokunur diye hiçbir şey demedim. Kalbini kırmadım. Ne diyebilirim ki sonuçta o da yeni evlenmiş karısını mutlu etmek ister eve gelirken bi çiçek almak ister ne biliyim bi çikolata almak ister. İnanın iki yıl boyunca düğündeki takıları harcadık neyim var neyim yok bozdurdum. Onun ailesi hiç yardımcı olmadı ama ben aileme her gittiğimde cebime para sıkıştırdılar o da yetmedi kredi çektik. Olsun dedim sabrımıza değer inşallah karşılığını alırız inşallah dedim çok sabrettim. Yeni evliyim hem eşimin hem kendi ailemi yemeğe davet etmem lazım inanın yüz kere düşünerek çağırdım kışın evlenmiştim biz kaloriferleri yakmadan oturuyorduk fatura gelmesin diye. Onlar gelince kalorifer yakmak zorundayım yemek yapmam lazım tatlı yapmam lazım ama benim hiç malzemem yok. Anlatımca basit gibi geliyor ama yaşayınca çok zor ve ben evlenince farkettim çok varlıklı bi ailem varmış. Gören herkesin ne zaman işe gircek soruları...... ee kocan iş beğenmiyo demeleri..... kayınvalidem ve kayınpederimin ısrarla torun istemeleri..... bu kadar yıl çocuk yapmadınız artık istesenizde olmaz diyenler..... her kafadan ayrı bi ses. Ben zaten bunalmışım sinir stresten uyku uyuyamıyorum on kilo vermişim. Bide bunlarla uğraşıyorum. Eşimin çalışmadığını bile bile insanlar bana çocuk soruyor. Yok neymiş çocuk bereketiyle gelirmiş. Tabi bereketiyle gelir allah bilir ama yani insan ayağını yorganına göre uzatsın. Maaş girmeyen bir eve nasıl çocuk gelsin. Ben beş aylık gibi işe girdim eşimin çok gururuna dokundı. O evde beni bekledi ben işe gittim geldim. O da çok bunaldı onuda anlıyorum. Bu sefer ben para kazanmaya başlayınca bana laf sokmaya başladı. Sürekli tartışmalar arttı. Sonra bi sebepten işten çıkmam gerekti. Zaten eşim çalışmama çok karşı bende üniversite mezunuyum. Bu da ilk ve son iş tecrübemdi. Şimdi işe girdi bu sefer o değişti. Bişey demiyodum bu zamana kadar. Oda bunaldı diyodum onunda psikolojisi bozuldu diyordum yeni evlenmiş adam ve işsiz. En mutlu olması gereken zamanlar hep berbat geçti. Bu arada eşim 29 yaşında. Nişanlıylen bile paraya ihtiyacı vardı o zaman bile nişanda bana takılan ne var ne yok hepsini ona vermiştim hiç düşünmeden. İşsizken hergün onu güldürmeye çalıştım kağıt kalemden oyunlar türetmeye çalıştım vakit geçirelim diye.ve iki yıl çok uzun çok yıprandım ben. Bu süre zarfında üç beş işe girip çıktı veyahut çıkarttılar bilmiyorum. Şimdi işe girdiği yer çok güzel allah daim eder inşallah. Ama artık sürekli hakaret duyuyorum sürekli beni aşağılıyor. Tartıştığımız zaman ben dünyadaki en kötü insanmışım gibi davranıyor. Bi kaç kere el kaldırdığı oldu ama haddini bildirdim. Karşıındakinin karısı olduğunu unutuyor demediği hakaret kalmıyor aradan bi saat geçince bana yanaşıyor ben sinirli bi insanım sinirden ne dediğimi duymuyorum vs vs ama ben dediklerini asla unutamıyorum. Hele bi gün anneme gitmiştim sabahtan akşama kadae ordaydım. Daha evleneli üç ay olmuştu. Çalışmıyordu yine. Bi baktım p*rno izlemiş. Kahroldum. Sanki benim gitmemi bekliyormuş izlemek için fırsat kolluyormuş. Daha önceden bu konu hakkında ona görüşlerimi söylemesem tamam derim benim rahatsız olacağımı düşünememiştir derim ama söylemiştim tavrımı belli etmiştim. Bi hafta kendime gelemedim sonra konuştum öZür diledi. Daha sonra tekrar yaptı. Ve dışardaydık eve geldik koşa koşa elinde telefonla duşa girdi. Meğersem bunun içinmiş. Ben cinsellik konusunda eşimin beklentilerini fazlasıyla karşılıyorum buna çok eminim. Bu sefer çok özür diledi pişman oldu ağladı. Daha sonra hiç yapmadı. O bitti ama hakaretler başladı. Nefes alsam niye nefes alıyosun der duruma geldi. Çok değişik birisi. Kimseyle oturup iki kelime muhabbet etmez çok yabani. Herles bana diyorki sen bu adamla aynı evde sıkılmıyo musun. Sıkılıyorum hiç konuşmuyor. Ben çok hareketli yaşam enerjisi olan hayvanları çok seven hayat dolu b kadındım. Şimdi ruhsuzum adeta. Hakaret duymaktan bıktım. Ölü gibiyim aynı. Şu kıyafeti giy sana çok yakışır diyorum güzel bi şekilde en basitinden bunda bile azar işitiyorum. Avaz avaz bağırıyor. Kaç yaşında adammış küçük çocuk gibi kıyafetlerine ben mi karışacakmışım. Ne alaka be ne alaka. Teyzemin kızı evleniyor çok samimiyiz abla kardeş gib. Diyorum çok heyecanlıyum inşallah eşiyle sende çok iyi anlaşırsınız arkadaş olursunuz diyorym. Gerizekalı mısın diyor. Sanane onun kocasından diyor. Asla kitap okumaz. Kelime dağarcığı yok denecek kadar az. Oturup karşılıklı konuşabileceğimiz ortak bi konumuz yok. Muhabbet edince iki kelimeden fazla konuşmaz. Yüzğme bakmaz sürekli telefonuyla takılır. Ama benim ona sinirim geçince çok seviyorum onu. Gerçekten liseli aşık gibiyim. Ama o bana bu şekilde davranınca direkt soğuyorum ondan. Boşanırsam üzülür müyüm pişman olur muyum bilemiyorum ama kendimi çok değersiz hissediyorum. Onsuz bir gece bile uyuyamam. Tüm gün aklım onda. Ama işte o bana böyle davrnaınca herşey gidiyor. Aşkımdan kötü huylarıda göremiyorum. Bekarken herkes demişti. Bu sana göre değil. Hiçbir şeyiniz uymuyo sakın evlenme pişman olursun diye ama yaptık bi hata. Lütfen bişeyler yazın dertleşmete ihtiyacım var. En kçtü gününde yanında olduğum adam neden böyle
Rahmetli babaannemin lafı geldi aklıma '' sırtında yumurta sepeti mi var at gitsin evladım'' derdi...
 
Çok doğru yazmışsınız. İnanın tek beklentim karşılıklı kahve içip iki muhabbet etmek. Ama insan o kadar fedakarlığa rağmen böyle muamele görünce.......

Soğur içinde hiç birşey kalmaz. Saygı, sevgi, mutluluk, umut, neşe hiç güzel birşey kalmaz. Size tek soru hayatınızı böyle geçirmek istiyormusunuz? Çünkü hiç bir zaman değişmeyecek...
 
İnanın evcil hayvan sahiplensen suankinden daha mutlu olursun ve şimdiki hayat arkadaşından(?) daha çok yarenlik eder sana🤷
 
Herşey güzel hoş anladım da bacım kafama oturmayan tek yer;

Iki yıl nişanlılık süreniz boyunca sizin deyiminizle size karşı " köpek " olan bu adamın, "karşılıklı iki laf edemeyeceğiniz, kelime dağarcığı zayıf " bir adam olduğunu o iki yılda sahiden göremediniz mi?

Demem o ki, boşanmak için kafanızda bahane üretmeyin. Bir sorun varsa hep vardır. Desteğe de gerek yoktur bazen, çünkü ihtiyacın olan şey senin içinde... :KK66:
 
Pişman olurum diye çok korkuyorum. Dediğim gibi sinirim geçince onu çok seviyorum. Neyini sevdiğimide bilmiyorum aslında. Çünkü gerçekten hiç ama hiç ortak noktamız yok
Merhaba. Bosanmak Allah'u tealanin en sevmediği helalmis. Elbette bosanin derken kimse yuva yikmak isteyerek demiyor. Ama sizinki pek yuva gibi durmuyor malesef ☹️ ilk evliliginde sizin yasadiklariniza cok benzer seyler yaşamış biri olarak söylüyorum, belki kolay olmayacak, ama zamanla duygular körelip degisiyor. Ve hayat da devam ediyor, karşınıza sizi anlayan birileri de cikabilir belki daha cok sever daha cok mutlu olursunuz insallah. Ben keske daha önce cesaret etseymisim diyorum, simdiki esimle çok mutluyum çünkü.bende hiç mutlu olmayacagim saniyordum bir zamanlar..binlerce şükür bugünüme.zaman aleyhimize isliyor malesef..iyi düşünün.Her ne olursa olsun hakkınızda hayırlı olan olsun insallah..
 
Herşey güzel hoş anladım da bacım kafama oturmayan tek yer;

Iki yıl nişanlılık süreniz boyunca sizin deyiminizle size karşı " köpek " olan bu adamın, "karşılıklı iki laf edemeyeceğiniz, kelime dağarcığı zayıf " bir adam olduğunu o iki yılda sahiden göremediniz mi?

Demem o ki, boşanmak için kafanızda bahane üretmeyin. Bir sorun varsa hep vardır. Desteğe de gerek yoktur bazen, çünkü ihtiyacın olan şey senin içinde... :KK66:
İki yılda göremedim değil çünkü böyle değildi. EN azından bana karşı değildi. Çevremdekilerle yine iki kelime konuşamazdı. Ama işte o kadar salağım ki aileler tanıştı diye geri dönemem sandım. Evlenirken bile dediler son şansın istemiyosun sen biz biliyoruz kendine eziyet yapma diye. Keşke dinleseydim ah salak kafam ahh
 
Merhaba. Bosanmak Allah'u tealanin en sevmediği helalmis. Elbette bosanin derken kimse yuva yikmak isteyerek demiyor. Ama sizinki pek yuva gibi durmuyor malesef ☹️ ilk evliliginde sizin yasadiklariniza cok benzer seyler yaşamış biri olarak söylüyorum, belki kolay olmayacak, ama zamanla duygular körelip degisiyor. Ve hayat da devam ediyor, karşınıza sizi anlayan birileri de cikabilir belki daha cok sever daha cok mutlu olursunuz insallah. Ben keske daha önce cesaret etseymisim diyorum, simdiki esimle çok mutluyum çünkü.bende hiç mutlu olmayacagim saniyordum bir zamanlar..binlerce şükür bugünüme.zaman aleyhimize isliyor malesef..iyi düşünün.Her ne olursa olsun hakkınızda hayırlı olan olsun insallah..
Eski eşiniz nasıl kabul etti acaba boşanmayı
 
Çok tatlı bi kedim var zaten üç aylık ☺️O da olmasa kafayı yerdim tabi hala yemediysem
Son zamanlarda hep bu tarz şeyler duyuyorum iletişimsizlik erkeklerin ilgisizliği... özellikle yeni evlenenlerde ben de bir bucuk aylık evliyim ve iletişimsizlik bizde de var. Eve gelince her kes bir köşeye cekiliyor o telde oyuna ben de dizi filmlerime... insan başlarken böyle hayal etmıyor...
 
Ee siz de girin çalışın. Ne demek çalışmama karşı? Onun ağzından çıkan kelimelere göre mi hayatınızı şekillendireceksiniz? Dirsek çürüttünüz, aileniz maddi manevi her şeyini verip okuttu belki de, dangozun biri çalışmanızı istemiyor diye çalışmayacak mısınız?
 
Son zamanlarda hep bu tarz şeyler duyuyorum iletişimsizlik erkeklerin ilgisizliği... özellikle yeni evlenenlerde ben de bir bucuk aylık evliyim ve iletişimsizlik bizde de var. Eve gelince her kes bir köşeye cekiliyor o telde oyuna ben de dizi filmlerime... insan başlarken böyle hayal etmıyor...
Hem böyle hayal edilmiyor hemde böyle vaadedilmiyor.
 
Ee siz de girin çalışın. Ne demek çalışmama karşı? Onun ağzından çıkan kelimelere göre mi hayatınızı şekillendireceksiniz? Dirsek çürüttünüz, aileniz maddi manevi her şeyini verip okuttu belki de, dangozun biri çalışmanızı istemiyor diye çalışmayacak mısınız?
Hiçbir şeyimi kısıtlamaz hiçbir şeyime karışmaz tek istediği çalışmammış öyle diyo kendisi eve gelince kapıyı güler yüzle açmam ona yetermiş.
 
Eski eşiniz nasıl kabul etti acaba boşanmayı
Olmuyordu gitmiyordu zaten. 4 yıl sabrettim biseyler duzelir diye,bende sizin yaslarinizdaydim, yani en güzel yaşlar belki insanin hayatinda, en dolu dolu gecmesi gereken yaşlar.malesef ki gözyaşıyla gecti. Ben karar verdim,arkasinda da durdum asla donmeyecegimi gosterdim soyledim hissettirdim. Eve de donmeyince 1 ay sonunda ikna oldu ve anlasmali olarak bosandik. Bizimde asamadigimiz alkol problemimiz vardı, beraberinde getirdigi sorunlar sizinkine benziyordu.belkide onunda isine geldi ve zorluk cikarmadi. En önemli sey ailenizin arkanizda olmasi, benimkiler de arkamda oldugu icin kolay atlattim diyebilirim. Sürekli sorun yasamaktan Sevgi bitmisti sanırım, yada hafifleme özgürleşme hissi bana sevgiyi filan unutturdu
 
Hiçbir şeyimi kısıtlamaz hiçbir şeyime karışmaz tek istediği çalışmammış öyle diyo kendisi eve gelince kapıyı güler yüzle açmam ona yetermiş.
Bence bu kadar sorun yaşarken birde kendinizden ödün vermeyin iş hayatınızı bırakmayın tekrar iş bulup çalışın kendi ayaklarınız üstünde olun. Pandemiden dolayı ben de eve kapandım belki iletişimsizlik paylasacak cok sey yasamamaktanda olabilir. İşe giderken cok daha iyi hissediyordum kendimi konusacak seyler olurdu. Sürekli evde olmak insanı negatif etkiler sadece ona bağımlı olursunuz.
 
Şunu da söylemek isterim, bugün cesaret edemeseniz bile bir gün bardak taşacak, ben siddet gördüğüm zaman terketmedigim evi, yarım saat geciktigi icin terketmistim. Hakkınızda hayirlisi olsun
 
Olmuyordu gitmiyordu zaten. 4 yıl sabrettim biseyler duzelir diye,bende sizin yaslarinizdaydim, yani en güzel yaşlar belki insanin hayatinda, en dolu dolu gecmesi gereken yaşlar.malesef ki gözyaşıyla gecti. Ben karar verdim,arkasinda da durdum asla donmeyecegimi gosterdim soyledim hissettirdim. Eve de donmeyince 1 ay sonunda ikna oldu ve anlasmali olarak bosandik. Bizimde asamadigimiz alkol problemimiz vardı, beraberinde getirdigi sorunlar sizinkine benziyordu.belkide onunda isine geldi ve zorluk cikarmadi. En önemli sey ailenizin arkanizda olmasi, benimkiler de arkamda oldugu icin kolay atlattim diyebilirim. Sürekli sorun yasamaktan Sevgi bitmisti sanırım, yada hafifleme özgürleşme hissi bana sevgiyi filan unutturdu
Önünüzde çok güzel günler vardır umarım. İnşallah hep çok mutlu olursunuz
 
Hiçbir şeyimi kısıtlamaz hiçbir şeyime karışmaz tek istediği çalışmammış öyle diyo kendisi eve gelince kapıyı güler yüzle açmam ona yetermiş.
Siz çalışmazsanız, bağımsız güçlü bir kadın imajınız olmazsa sizi daha çok ezer, aşağılar. Erkekler zayıf kadınları tercih ediyor genelde, özellikle ekonomik bağımsızlığı olmayan, kendi vereceği paraya muhtaç olan kadınları. Daha rahat ezebiliyor, hakaret edebiliyor, küçümseyebiliyor. Ne güzel eğitimlisiniz, az boz iş deneyiminiz de olmuş, iş bulun ve çalışın. Ne yapacak dövecek mi? Boşanacak mı? Güle güle o zaman.
 
Bence bu kadar sorun yaşarken birde kendinizden ödün vermeyin iş hayatınızı bırakmayın tekrar iş bulup çalışın kendi ayaklarınız üstünde olun. Pandemiden dolayı ben de eve kapandım belki iletişimsizlik paylasacak cok sey yasamamaktanda olabilir. İşe giderken cok daha iyi hissediyordum kendimi konusacak seyler olurdu. Sürekli evde olmak insanı negatif etkiler sadece ona bağımlı olursunuz.
ONun paylaşacak bişeyi hiç bir zaman yoktu. Sanki hiç yaşamamış gibi. İnanın bebeklik anılarından başka anlatacak hiçbir şeyi yok
 
X