- 29 Ağustos 2007
- 299
- 52
- 318
- 46
- Konu Sahibi ffcamdankalp
- #61
bi konuştum pir konuştum galiba herkes bu lafın üstüne laf yok dedi.
hadi arkadaşlar.
hadi arkadaşlar.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
anuşkacım sende benim gibi yap,gel beni sev de,şevkat göster bakiim de..
ben öyle yapıyom valla,bazen sürünerek geliyo ama geliyo..bazende aynısını
o der gel yanıma seviim seni,karım değilmisin der,öper sarılır tamam hadi git der..
Çalışıyorum, bundan dolayı da mutluyum.
Ama sırf eşimin ağzına laf vermemek için o kadar çok yoruluyorum ki sağlığım olumsuz yönde etkileniyor.
Para istemiyorum, iş istemiyorum. Çocuklarla da ben ilgilenirim, razıyım.
Ama birileri de benimle ilgilensin istiyorum. Bazılarınıza komik gelebilir. "Kadın 40 yaşına gelmiş, hala ilgi bekliyor." diyebilirsiniz. Oysa ilgi ve sevgi insana her konuda doping etkisi yapıyor arkadaşlar.
Kendimi en tahammülsüz hissettiğim anlarda bile, eşimden gelecek bir tatlı söz ya da anlamlı bir bakış, bir göz kırpış beni anlatamayacağım kadar çok motive ediyor hayata...
Sorun, bunu sık yaşayamıyor olmam. Erkekler nedense ilgi ve sevgiyi dirhem dirhem sunmayı tercih ediyorlar.
Sanırım çabuk bitecek diye korkuyorlar...
Akşam haberlerde izledim.Bir kavga bir kıyamet,lise talebeleri birbirine bıçak çekiyorlar.Öğretmenler korkudan yanaşamıyor.Neyse polis geliyor müdahalesini yapıyor.
Şimdi sorarım sizlere,Neden çıkıyor bu kavgalar?Hani hoşgörü,saygı,sevgi,insanlık.Neler oluyor gençlerimize,bizlere?Neden bu sinir,stres?Ve böyle haberleri seyredince çok üzülüyorum.Sizlerin fikri nedir bu konuda?
Kendimden pay biçiyorum, ortaokul ve lise yıllarımda beni anlamadıklarında ailem yada benden yaşça büyüklerim, şunu derdim bunlar hiç mi genç olmadı ? Bu yaşlardan, devirlerden geçmediler mi ?
Şimdi anlıyorum ki herkesin gençliği devri farklı, farklıymış. Bize göre, bizim zamanımızda istediklerimizi, imkanları onlarda görüyoruz ve daha ne istiyorlar diyoruz. Ama onların nasıl bir ortam yada tabiri caizse kurtlar sofrasında olduğunu bilmiyoruz. Herşey o kadar farklı ki inanın onları peşinden koşarak yada dizginliyerek koruyacağımızı düşünmüyorum. Bir yiğenim var 11. sınıfa gidiyor, bizim yanımızda eğitim görüyor. Ona hep şunu aşılamaya çalıştım, önce okul, herşeyin zamanı var ve ne olursa ol bizimle paylaş herşeyi anlat.
Şimdiye kadar sorun yaşamadık ailesi yanında değil bizimle ama üzmedi hiç bizi.
Bence ne olursa olsun yanında olduğunu hissetirmek ve güven vermek önemli.
Tabii ki arkadaşlarını çevresini tanımak gerekiyor.
Çocuğun kişiliği de çok önemli.Bazı çocuklar karşılarındaki iyi örnekleri benimserken ,bazıları nerde kötü bir örnek var aynısını tekrarlıyor.Siz istediğiniz kadar güzel yetiştirmeye ,doğruları öğretmeye çalışın, çevresinde kötü bir arkadaşı varsa, ondan etkilenip sizi şaşırtabiliyor.a.s