ben yokken <eni eklemeler olmus bakiyorumda yüregi güzel kalbi temiz arkadasim emegine yüregine eklemelerine saglik a.s.:1hug:
Daha tamamlamadım İncim, henüz üzerinde çalışmaktayım. Şeniz
Son düzenleme:
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ferza'nın Tamtamları!!!
- Konu Sahibi Ferza
- Başlangıç Tarihi
Son düzenleme:
Bak, sesini duymaya başlayanlar oldu bile...
Dileyelim ki, her gün büyüyerek katlansın sayısı duyanların...
Bizim başka dünyamız yok çünkü... a.s.
Dileyelim ki, her gün büyüyerek katlansın sayısı duyanların...
Bizim başka dünyamız yok çünkü... a.s.
Son düzenleme:
- 11 Nisan 2007
- 84.773
- 493.218
- 1.223
Aslında umutlar ayrıntılarda gizli sanki
Yağmur yağarken insanların onu çamur gibi görmediği bir zaman umuyorum
Gözyaşından utanmayacak, sadece dudaklarıyla değil gözleriylede gülebilecek yürekler istiyorum
Elbet bir gün, belki bir kaç kişi, kaldıracak kulağından perdeleri... :)
Son düzenleme:
Bununla vurdun beni işte :)
ADAM!!
Adamın gözleri vardı!
Ayet kadar içli;
Yakamozlar kadar derin...
Bir bakışta, kanı donardı tüm evrenin...
Güneş hicabından kızarırdı.
Yıldızlar titrerdi, endamından...
Adamın gözleri vardı!
Adamın dudakları; aşka en büyük bahaneydi,
En güzel kelimelerin varlık sebebi....
Adamın dudakları...
Adamın sesi vardı; tamburun tellerinde,
Ya da bir ney nağmesinde, bülbül sesinde....
Bir dervişin "Hu!" diyen nefesinde...
Adamın sesi vardı...
Adamın gönlü vardı;
Kainatın en güzel meskeni...
Adamın gönlü vardı...
Son düzenleme:
KADIN!!
Ve oturup martılarla, sohbet etmişti kadın!!
Kadın sigarasını rüzgâra üflemişti...
Ne de çok istemişti, kanatlanıp uçmayı,
Kürdîlihicazkâr şarkılar dinlerken...
Neler neler hatırlamıştı, hiç yaşanmamışlıklarından...
Kaybolmayı düşlüyordu, dalgaların içinde.
Belki uğrardı yolu, bir "vefa" damlasına.
Yutkundu.....
Yaralı kalbinin imdat çığlıkları, diner miydi bir gün?
Nerden bilsindi kadın;
Sevdiğinin bir vefasız yalancı olduğunu!...
İçli bir "aahhh" etti, yüreği düştü yere,
Köpük köpük dalgalar, gözbebeklerine çarptı;
İçine attı usulca..
Titriyordu, üşüyordu, ağlıyordu kadın...
"Bir gün mutlaka!!..." dedi;
sustu kadın......
Ve oturup martılarla, sohbet etmişti kadın!!
Kadın sigarasını rüzgâra üflemişti...
Ne de çok istemişti, kanatlanıp uçmayı,
Kürdîlihicazkâr şarkılar dinlerken...
Neler neler hatırlamıştı, hiç yaşanmamışlıklarından...
Kaybolmayı düşlüyordu, dalgaların içinde.
Belki uğrardı yolu, bir "vefa" damlasına.
Yutkundu.....
Yaralı kalbinin imdat çığlıkları, diner miydi bir gün?
Nerden bilsindi kadın;
Sevdiğinin bir vefasız yalancı olduğunu!...
İçli bir "aahhh" etti, yüreği düştü yere,
Köpük köpük dalgalar, gözbebeklerine çarptı;
İçine attı usulca..
Titriyordu, üşüyordu, ağlıyordu kadın...
"Bir gün mutlaka!!..." dedi;
sustu kadın......
Son düzenleme:
KAPINDAYIM!!
Sana geliyorum!!
Yüzümde, maziden kalan acı bir tebessüm...
Gözlerimi kapatıp " Boş ver!.." diyorum..
Geliyorum!!
Sana gelirken, kır çiçekleri toplamak isterdim.
Raylardan başka bir şey yoktu yollarda;
Bu satırları topladım ben de...
Biraz yorulmuşum... Mola verdim... Birkaç sene...
Yanlış kapıları kapatmak için...
Ve kapattım, ömrümün bir kaç kapısını!!
Oturup, çay içtim anılarla... Dertleştik...
Biraz umut, biraz hayal, biraz da sevgi kattım ekmeğimin arasına..
Bir de sigara yaktım, en fitillisinden...
Su kenarında ruhumu yıkadım...
Asırlık bir ağacın altına uzanıp, seni düşledim;
Bir de, bin yıllık uykuyu...
Anılarım, sırtımda ağırlık yapıyor...
Biraz tozlular kusura bakma; biraz da kuru...
Sensiz oldukları içindir...
Gözyaşım da can suyu olmadı, sensizliğe... Bilmem, kaç sene geçti böyle!!
Islanan yastığımı ters yüz edip, huzur denizine olta attım;
"Belki bu sefer yakalarım uykuyu."...
Hava soğuktu... Üşüdüm...
Sessizce kokun değdi burnuma; içime çektim...
En güzel yerine koydum tahtımın;
Misk-i amberden kutsal bildim...
Bu sefer sildim ayrılığı kayıtlardan;
Bu sefer tastamamım...
Yol bitti ve ben kapındayım!!
Sana geliyorum!!
Yüzümde, maziden kalan acı bir tebessüm...
Gözlerimi kapatıp " Boş ver!.." diyorum..
Geliyorum!!
Sana gelirken, kır çiçekleri toplamak isterdim.
Raylardan başka bir şey yoktu yollarda;
Bu satırları topladım ben de...
Biraz yorulmuşum... Mola verdim... Birkaç sene...
Yanlış kapıları kapatmak için...
Ve kapattım, ömrümün bir kaç kapısını!!
Oturup, çay içtim anılarla... Dertleştik...
Biraz umut, biraz hayal, biraz da sevgi kattım ekmeğimin arasına..
Bir de sigara yaktım, en fitillisinden...
Su kenarında ruhumu yıkadım...
Asırlık bir ağacın altına uzanıp, seni düşledim;
Bir de, bin yıllık uykuyu...
Anılarım, sırtımda ağırlık yapıyor...
Biraz tozlular kusura bakma; biraz da kuru...
Sensiz oldukları içindir...
Gözyaşım da can suyu olmadı, sensizliğe... Bilmem, kaç sene geçti böyle!!
Islanan yastığımı ters yüz edip, huzur denizine olta attım;
"Belki bu sefer yakalarım uykuyu."...
Hava soğuktu... Üşüdüm...
Sessizce kokun değdi burnuma; içime çektim...
En güzel yerine koydum tahtımın;
Misk-i amberden kutsal bildim...
Bu sefer sildim ayrılığı kayıtlardan;
Bu sefer tastamamım...
Yol bitti ve ben kapındayım!!
Son düzenleme:
Adam gibi adamları bulmak öyle zorlaştıki , kadınlar hep bir ümit bir bekleyiş içinde. Belki...
Benlik ön plana çıktığı sürece ne adam gibi sevebiliriz nede dostluklarımızı sürdürebiliriz. Dürüstlük, hoşgörü, saygı, tevazu hep arka planda hele sevgi neredeyse yok oluyor. Güzel bir yazı ve önemli bir konu . Sevgiyle öpüyorum.
Benlik ön plana çıktığı sürece ne adam gibi sevebiliriz nede dostluklarımızı sürdürebiliriz. Dürüstlük, hoşgörü, saygı, tevazu hep arka planda hele sevgi neredeyse yok oluyor. Güzel bir yazı ve önemli bir konu . Sevgiyle öpüyorum.
Şeniz Bir varmııış!! Bir yokmuuş!!
Bütün masallar, böyle başlamıyor muydu?
Yaşam; bir "VAR" mış, bir "YOK" muş!!...
Sevgi bir Varmış, Bir Yokmuş...
İnsan; bir varmış, bir yokmuş...
Şöhret, makam, evlat, ana baba, dost, sevgili, zenginlik, fakirlik; bir varmış bir yokmuş!!
Her şey aslına rücu' edermiş.
Başlangıcı yok olanın, sonu da yoklukmuş...
Öyleyse, biraz daha düşünmenin zamanı gelmedi mi?
Bu varlık masalının bir sebebi olmalı!!
İşte size çetin bir bilmece...
Buyurun, çözün bakalım...
Bütün masallar, böyle başlamıyor muydu?
Yaşam; bir "VAR" mış, bir "YOK" muş!!...
Sevgi bir Varmış, Bir Yokmuş...
İnsan; bir varmış, bir yokmuş...
Şöhret, makam, evlat, ana baba, dost, sevgili, zenginlik, fakirlik; bir varmış bir yokmuş!!
Her şey aslına rücu' edermiş.
Başlangıcı yok olanın, sonu da yoklukmuş...
Öyleyse, biraz daha düşünmenin zamanı gelmedi mi?
Bu varlık masalının bir sebebi olmalı!!
İşte size çetin bir bilmece...
Buyurun, çözün bakalım...
Son düzenleme:
