Ah iste bende pek cok maske var.o an hangisine ihtiyacim varsa onu cikarip kullaniyorum. Herkesi ayri ayri idare etmeye calismaktan hep. Idare etmezsem onlar beni idare etmiyor cunku. Demiyorlar ki mesela ya bu muhabbet bu kadina gore degil degistirelim diye. Ben degistiremiyorum cunku benim anlattiklarim da onlara gore degilÇevremdeki neredeyse herkesle aynı siyasi görüşteyiz. Geri kalan azınlıkla da genel geçer sohbetler yapıyoruz sadece. Eş ailesiyle ben hiç görüşmüyorum, hiçbiriyle hemde. Kendi ailemle de uzaklık var zaten. Eşim, kardeşim, ben ve arkadaş çevremiz var. Gerçi kimse olmasa da beni etkilemez. Ölene kadar tek başıma bir adada yaşayabilecek kadar severim yalnızlığı. Eşime göre benim maskem yok. Bu beni zorluyor baya. Kolay kolay arkadaş edinmiyorum, istesem bile edinemiyorum çünkü rol yapamıyorum. Sevmediysem sevmemişimdir bitti hemen yüzüm düşüyor, ortamdan uzaklaşıyorum. Mesela arkadaşımın arkadaşı gözüme battıysa herkes anlar yüz ifademden. Doğal olarak arkadaşım da uzaklaşır benden falan filan. Bu yüzden eşimin aile ortamına girmiyorum kesin kavga çıkar.
Ben de hep kendime kiziyorum ulan hic mi bir insanla ayni frekansta olmazsin diyeBenimde öyle bir çevrem var siyasi görüş olmasa da hayat görüşü dünyaya bakış olaylara bakıl her şey farklı kim bu çevre çok belli eşimin ailesigörümcem zenginlik budalası para esir etmiş üstten üstten atar diğer görümcem isyankar her şeye muhalefet her şeye bir terslik bir isyan kv desen ağlama moduna kodlanmış kp durduk yere tv ye kızan milyonlarca laf söyleyen he birde bunlar aynı anda bir araya gelince haydi bakalım kafayı üşütmeye ramak kalsın ben ne yapıyorum bu sıra da tövbe tövbe çekip kendi kendime şaşkınlıklar yaşıyorum içimde eşim gelene kadar
Hah iste bizde uzuyor o mesele. Bakiyorum karsimdaki insanin en son okudugu kitap Cin Ali, ama bana kendi dogru bildiklerini dayatmaya calisiyor. Beni elestiriyor. Halbuki ben susuyorum. Konussam kavga cikacak cunku hakaret etmek zorunda kalacagim o da ayipBugun isyerinden kizlarla muhabbet ediyoruz ikisi de oy verecekleri partiyi söylediler, 'cok farketti aman ikisi de ayni b.k' dedim kahkahayi attik bitti. uzatmaya ne gerek var
Haklisiniz vallaİster siyaset ister başka konu olsun politik olmak her zaman kafa rahatlığı veriyor insana. Düşüncelerinizde haksız değilsiniz insanın bazen tahammül sınırları zorlanıyor, arkadaş falan olsa kesin atıın çekmek zorunda mısınız derim mesela ama aile konusu bambaşka. Birde son paragrafta anlattığınız gibi onu siyasi görüşü yüzünden sil, bunun psikolojisi bozulmuş bana hayrı yok görüşmeyi kes derken yalnızlaştığımızda esasen çevredeki insanların kıymetini daha çok anlıyoruz, kötü günümüzde etrafımızda insan görmek istiyoruz, şevkat arıyoruz belki. Yani demem istediğim, elalemin huyu suyu ne olursa olsun, yalnızlık Allah'a mahsus. Benim ailemden uzak geçirdiğim bir dönem olmuştu, aile üyelerimle sizin bu anlattığınız gibi sorunlarımız da vardı ama inanın o uzak kalma sürecinde burnumda tüttüler. Tahammül her zaman en güzeli :)
İdare etmezlerse ayıp ederler, bir sürü değişik değişik fikirde arkadaşım var saygısızlık etmeyim kırmayım diye tenkit etmem onlar da beni etmez çünkü birbirimize saygı duyuyoruz. Bu akrabalar yol yordam bilmiyor anlaşılan atsan da atamazsın, şu aralar ortam gerginken az görüşmeye çalışın madem.Ah iste bende pek cok maske var.o an hangisine ihtiyacim varsa onu cikarip kullaniyorum. Herkesi ayri ayri idare etmeye calismaktan hep. Idare etmezsem onlar beni idare etmiyor cunku. Demiyorlar ki mesela ya bu muhabbet bu kadina gore degil degistirelim diye. Ben degistiremiyorum cunku benim anlattiklarim da onlara gore degil
Ben babamın oğlunu değil direk babamı eklemedim faceden paylaşımlarını görmeyeyim diye zaten yeni yeni keşfediyor face i bir de fanatik hiç çekilmiyorŞimdi konu siyasete kaymasın diye üstten yazmak istiyorum. Bu zamanda karşıt görüşlü insanların siyaset muhabbeti etmesi kolay değil. Ben sosyal medyadan siyasi paylaşımlarından dolayı insanları çıkardım mesela. Tahammül edemiyorum, etmek zorunda da değilim, e kimseye müdahale de edemem, o yüzden çıkardım, kafam rahat. Örneğin yerinizde olsam o öğretmeni muhtemelen silerdim giderdi. Babamın oğlu değil ya..
Aile meselesine gelince... Politik olup, yani arayı herkesle düzgün tutup mesafe koymak mümkün. Kimseyi silmeye veya ara bozmaya gerek yok. İdare edersiniz, bahane bulursunuz, kimsenin de gönlünü kırmadan az görüşürsünüz.
Haklisiniz valla
Hadi kendi ailemdekk fikirsizlere tavir alabiliyorum da esimin ailesindekilere yapamiyorum yuzum tutmuyor.
Mesela kuzeninin esi surekli siyasi paylasim adi altinda belli bir kesime hakaret diyor. Rahatsiz oluyorum. Bakmayayim gormeyeyim diyorum olmuyor. Futbol takimi tutar gibi de fanatik. Din iman paylasimlari zaten gokten yagiyor gibi. E simdi ben buna sen devletten para caliyorsun diyemiyorum. Hani din iman diyemiyorum
Arkadaslar selam
İftar oncesi asabiyetim maksimum seviyeye ulastigi icin konu acip sizlere icimi dokmek istedim. Beni taniyan bilir, her turlu olumlu-olumsuz yoruma acigim. Belki benim durumumda olan arkadaslarimiz da vardir. Hem ben icimi dokmus olurum,hem de bana akil fikir verirsiniz,memnuniyete okuyacagim. Yalniz hemen cevap veremeyebilirim malum yemek hazirligi vs.
Sosyal medyada fazlaca zaman geciriyorum, ozellikle ogretmenlerimin paylasimlari oluyor onlari okuyorum. Cevrem cok genis degil,ailem zaten sosyal medya kullanmaz, esimin ailesiyle fazlaca vakit geciriyorum haliyle. Yuz yuze gelmek gorusmek durumundayiz cunku kimimiz kimsemiz yok. Sap gibi tekiz esimle. Anne babasi ile hicbir iliskimiz yok, cesitli sebeplerden. Esimin ailesi dedigim insanlar teyzeler,teyze cocuklari,amcasi ve amca cocuklari. Hic biriyle fikir olarak ayni fikirde degiliz. Ama hic bir konudaya bazen durup bakiyorum ve inanasim gelmiyor. Hic mi kimseyle ayni fikirde olmazsin,hic mi kimseyle oturup dort dortluk konusamazsin? Ne dini yonumuz bagdasiyor,ne siyasi yonumuz,ne dunya gorusumuz. Ortak hic bir yanimiz yok. Bir araya geliyoruz sıkca ama napiyoruz gunluk geyikler. Esim zaten amcasi ile de meslektas,dolayisiyla benimle de meslektas. İsle ilgili sorunlar konusuluyor vs. Gerisi yok. Onumuz secimler malum, agzimizi acip kimseyle konusamiyoruz cunku kimseyle ayni fikirde degiliz ne anlatacaksiniz bu insanlara bu durumda hic bir sey tabii. Muhabbet tikaniyor bir noktada.
Biz esimin annesiyle gorusmuyoruz evet ama haberlerini mutlaka aliyoruz tabii ortak tum tanidiklarla aramiz iyi oldugu icin. Dinleyip dinleyip uyuz oluyoruz. Dinlemeyelim desek konusacak mesele yok, ortak baska bir sey yok. Cok sıkıldım. Kusacagim resmen
Esimin ailesinde de anne ve baba taraflari birbirleriyle anormal bir rekabet halindeler. Biri bir sey alsa oteki de alir,biz arada plastik top olmusuz bir tarafla fazlaca gorussek diger taraf aninda tavir yapar. Deliler mi cocuklar mi anlamadim. Kusursuz bir denge halinde devam ediyorum hayatima. Ne o uzulsun ne bu diye. Ama ben biktim. Hepsiyle birden iletisimi kessem bu sefer tamamen yalniz kalacagiz. Kisacasi cozumsuz bir durum iste.
Sosyal medyaya bakiyorum x okulundaki din kulturu hocamiz sacmasapan siyasi paylasimlar yapiyor. Goz var okuyorsun iste,sinirleniyorum. Yahu ogretmen misin fanatik x partili misin be adam diye soylenesim geliyor. Soylenmiyorum. Evet arkadasliktan cikarabilirim haklisiniz,e onu cikar siyasi paylasimdan, bunu cikar dunya gorusunden,berikini cikar o akil yoksunu, otedekini cikar ortak yanim yok diye. Geriye kimse kalmiyor
Siz kendi cevrenizde hic bu durumda kaldiniz mi tek basiniza? Kalsamiz veya benim durumumda olsaniz naparsiniz?
Ben de kendi ailemde hic ona buna soven tipler gormedim mesela. Okumus insan hepsi. Gercekten dedikodudan ibaret bir pacavraya dondu hayatim. Konusacak bir sey yok, ne anlatayim ben bu garip insanlara? Tamam arkadas cevrem var ama herkes onceligi ailesine veriyor hakli olarak. Cesitli sosyal yardim kuruluslarinda gercekten duzgun insanlar taniyorum ama gel bayramda beraber takilalim diyecek halim yok onlara daÇevremdeki arkadaşlarımın çoğuyla siyasi görüşümüz uymaz ama yine de konuşuruz öyle hır gür kavga ile değil sakin sakin düşüncelerimizi söyleriz arkadaş çevresini idare etmek kolay çünkü okumuş eğitimli empati duygusuna sahip kişiler oluyor genellikle ve bir saygı çerçevesinde ilerliyor her şey. Ama eşimin ailesi yönünden aynı sıkıntıyı yaşadığımızı söyleyebilirim ne siyasi görüş ne hayata bakış açımız bir dolayısıyla hic konuşacak bir konu bulamıyorum, akşama kadar akrabalarının dedikodusunu yaparlar onu dinlerim kvden eve her gelişimde baş ağrısından uyuyamam saçma sapan muhabbetler döner, tanimadigim insanların nerede ne yaptığı beni neden ilgilendiriyor susun diyemiyorum çünkü konuşacak konu yok. Çözüm önerisi olan varsa ben de alırım bir tutam.
Bizdeki problem aslinda su;ben karsimdaki insanlari kabulleniyorum bir sekilde mutsuzum evet ama onlar bana uzaydan inmisim gibi bakiyorBenimde tamamen uyduğum kimse yok. Eşimle ne zaman din konuşsak tartışırız. Aynı dini yaşıyoruz ama çok farklı yorumluyoruz. Çok yakın 3 arkadaşım var. Hepimiz başka partiyi destekliyoruz. İkisiyle siyaset konuşabiliyorum farklıda olsak, diğer tekiyle asla konuşamıyorum.
Öyle paylaşımlar yapıyorlar ki, “şunuda içinde tutsan patlar mısın? Niye tahrik ediyorsun?” diyorum içimden. Ama sonra bunlar ilişkimi bitirmeye değmeyecek şeyler diyorum.
Birini bize çok benziyor diye mi sevmeliyiz, çok sevdiğimiz için farklılıklarını kabul mu etmeliyiz bu önemli. Ben çok seviyorsam görmezden geliyorum. Ama bizde de anne baba, kv kp herkes başka telden. Yine de birlik haldeyiz ne yapalım.
İste ben onemsiyorum sanirim. Ve rahatsiz oluyorum yalan yanlis paylasimlardan. Silsem olmuyor,gormezden gelsem sinirleniyorum.Bende ekli siyasi görüşü, dini inancı, hayat felsefesi farklı pek çok insan var. Ben çok takılmıyorum kim ne siyasi görüşü ne kadar benimsemiş. Çünkü kimsenin profilini o kadar ayrıntı inceleme lüzumu duymuyorum. Bir iki denk gelirsem paylaşıma ancak sonra unutuyorum kim ne paylaşmıştı. Herkes görüşünü belirtsin bence sıkıntı yok. Birebir görüşmelerde siyaseti ben sevmiyorum konuşmayı hiç. Uzaklaşıyorum hemen ya da başka konu açıyorum hitap etmiyor bana.
Bence ben saygi goruyorum,bilgimle ve karakterimle. Ama toplum icerisinde yasiyoruz,insan kendisine bir seyler katan insanlarla bir arada olmak istiyor. Her iliskide bu boyle bence,bir seyler ogrenemedigim insanlarla napiyorum ben diye uzuluyorum sonra. eskiden insanlara bir seyler ogretmeye,yanlislari duzeltmeye calisirdim,artik yapmiyorum. Cunku yoruldum ve gordum ki egitilemeyen egitilemiyorBen apolitik bir insan değilim, bana göre illa belli bir partiye bağlı olunmasa bile insanın bir hayat görüşü olmalı. Bir ‘dinci’ olarak ben kendi şartlarıma bakarım, karakterli davranmaya, düzgün yaşamaya iyi ilişkiler kurmaya çalışırım, başkası şucuymuş bucuymuş ilgilenmem, benden farklı düşünen ‘düzgün karakterli’ insanlardan zerre rahatsız olmam onlar da rahat ve mutlu yaşasın isterim. Doğal olarak ben de insanlardan aynı muameleyi beklerim. Bir insan benim hayat görüşümü bile bile bir toplulukta ya da gördüğümü bile bile sosyal medyada ağzını bozuyorsa iyi niyetli değildir, hatır vefa falan da pek umrunda değildir dolayısıyla benim de umrumda olmaz akraba da arkadaş da olsa pek görüşmem, sosyal medyada listemden çıkarırım. Size de bu ölçütü tavsiye edebilirim, karşımızdaki insanın fikirlerinin kendimizinkinden farklı olduğu gün gibi ortadaysa nezaketen bunun konusu açılmaz, bır bır bır kafa ütülenip durulmaz bu bir görgü kuralıdır. Aksi durımda size pek saygı duymuyordur o zaman siz de duymayın.
Kendim olamiyorum,olursam yalniz kaliyorum. Politika,din ben de tartismiyorum mecburen ama. Tartismak isterdim,ben de kendime bir seyler katardim. Ama bana bir sey kazandiracak insan yok etrafimda.Sizi rahatsız eden kendiniz olmamanız. Aslında yalnızsınız. Bu duyguyu çok iyi biliyorum. Siz herkesi anlıyorsunuz. Ama kimse sizi anlamıyor. Sizden hoşgörü bekleniyor. Ama size kimse göstermez. Benim hayat felsefem politika tartışmam. Politikacılar yağını kaymağını yer. Stresi, kavgası bana düşer. Dostlarımla kötü olmakta çabası. Gerek yok.
Umarım sizi rahatlatan kendiniz gibi davranmanın yolunu açan arkadaşlarınız olur.
Yol yordam bilmiyorlar evet. O konuda haklisiniz. Bir de soyle bir durum var,kultur meselesi. Onlarin kulturu de o. Koskoca insanlar bu saatten sonra degismez,ben de 34 yasindayim bu saatten sonra arkadas edinemem de. Uzuluyorum vallaİdare etmezlerse ayıp ederler, bir sürü değişik değişik fikirde arkadaşım var saygısızlık etmeyim kırmayım diye tenkit etmem onlar da beni etmez çünkü birbirimize saygı duyuyoruz. Bu akrabalar yol yordam bilmiyor anlaşılan atsan da atamazsın, şu aralar ortam gerginken az görüşmeye çalışın madem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?