- 28 Kasım 2010
- 41.821
- 138.603
- 798
Arkadaslar selam
İftar oncesi asabiyetim maksimum seviyeye ulastigi icin konu acip sizlere icimi dokmek istedim. Beni taniyan bilir, her turlu olumlu-olumsuz yoruma acigim. Belki benim durumumda olan arkadaslarimiz da vardir. Hem ben icimi dokmus olurum,hem de bana akil fikir verirsiniz,memnuniyete okuyacagim. Yalniz hemen cevap veremeyebilirim malum yemek hazirligi vs.
Sosyal medyada fazlaca zaman geciriyorum, ozellikle ogretmenlerimin paylasimlari oluyor onlari okuyorum. Cevrem cok genis degil,ailem zaten sosyal medya kullanmaz, esimin ailesiyle fazlaca vakit geciriyorum haliyle. Yuz yuze gelmek gorusmek durumundayiz cunku kimimiz kimsemiz yok. Sap gibi tekiz esimle. Anne babasi ile hicbir iliskimiz yok, cesitli sebeplerden. Esimin ailesi dedigim insanlar teyzeler,teyze cocuklari,amcasi ve amca cocuklari. Hic biriyle fikir olarak ayni fikirde degiliz. Ama hic bir konuda
ya bazen durup bakiyorum ve inanasim gelmiyor. Hic mi kimseyle ayni fikirde olmazsin,hic mi kimseyle oturup dort dortluk konusamazsin? Ne dini yonumuz bagdasiyor,ne siyasi yonumuz,ne dunya gorusumuz. Ortak hic bir yanimiz yok. Bir araya geliyoruz sıkca ama napiyoruz gunluk geyikler. Esim zaten amcasi ile de meslektas,dolayisiyla benimle de meslektas. İsle ilgili sorunlar konusuluyor vs. Gerisi yok. Onumuz secimler malum, agzimizi acip kimseyle konusamiyoruz cunku kimseyle ayni fikirde degiliz
ne anlatacaksiniz bu insanlara bu durumda hic bir sey tabii. Muhabbet tikaniyor bir noktada.
Biz esimin annesiyle gorusmuyoruz evet ama haberlerini mutlaka aliyoruz tabii ortak tum tanidiklarla aramiz iyi oldugu icin. Dinleyip dinleyip uyuz oluyoruz. Dinlemeyelim desek konusacak mesele yok, ortak baska bir sey yok. Cok sıkıldım. Kusacagim resmen
Esimin ailesinde de anne ve baba taraflari birbirleriyle anormal bir rekabet halindeler. Biri bir sey alsa oteki de alir,biz arada plastik top olmusuz bir tarafla fazlaca gorussek diger taraf aninda tavir yapar. Deliler mi cocuklar mi anlamadim. Kusursuz bir denge halinde devam ediyorum hayatima. Ne o uzulsun ne bu diye. Ama ben biktim. Hepsiyle birden iletisimi kessem bu sefer tamamen yalniz kalacagiz. Kisacasi cozumsuz bir durum iste.
Sosyal medyaya bakiyorum x okulundaki din kulturu hocamiz sacmasapan siyasi paylasimlar yapiyor. Goz var okuyorsun iste,sinirleniyorum. Yahu ogretmen misin fanatik x partili misin be adam diye soylenesim geliyor. Soylenmiyorum. Evet arkadasliktan cikarabilirim haklisiniz,e onu cikar siyasi paylasimdan, bunu cikar dunya gorusunden,berikini cikar o akil yoksunu, otedekini cikar ortak yanim yok diye. Geriye kimse kalmiyor
Siz kendi cevrenizde hic bu durumda kaldiniz mi tek basiniza? Kalsamiz veya benim durumumda olsaniz naparsiniz?
İftar oncesi asabiyetim maksimum seviyeye ulastigi icin konu acip sizlere icimi dokmek istedim. Beni taniyan bilir, her turlu olumlu-olumsuz yoruma acigim. Belki benim durumumda olan arkadaslarimiz da vardir. Hem ben icimi dokmus olurum,hem de bana akil fikir verirsiniz,memnuniyete okuyacagim. Yalniz hemen cevap veremeyebilirim malum yemek hazirligi vs.
Sosyal medyada fazlaca zaman geciriyorum, ozellikle ogretmenlerimin paylasimlari oluyor onlari okuyorum. Cevrem cok genis degil,ailem zaten sosyal medya kullanmaz, esimin ailesiyle fazlaca vakit geciriyorum haliyle. Yuz yuze gelmek gorusmek durumundayiz cunku kimimiz kimsemiz yok. Sap gibi tekiz esimle. Anne babasi ile hicbir iliskimiz yok, cesitli sebeplerden. Esimin ailesi dedigim insanlar teyzeler,teyze cocuklari,amcasi ve amca cocuklari. Hic biriyle fikir olarak ayni fikirde degiliz. Ama hic bir konuda


Biz esimin annesiyle gorusmuyoruz evet ama haberlerini mutlaka aliyoruz tabii ortak tum tanidiklarla aramiz iyi oldugu icin. Dinleyip dinleyip uyuz oluyoruz. Dinlemeyelim desek konusacak mesele yok, ortak baska bir sey yok. Cok sıkıldım. Kusacagim resmen

Esimin ailesinde de anne ve baba taraflari birbirleriyle anormal bir rekabet halindeler. Biri bir sey alsa oteki de alir,biz arada plastik top olmusuz bir tarafla fazlaca gorussek diger taraf aninda tavir yapar. Deliler mi cocuklar mi anlamadim. Kusursuz bir denge halinde devam ediyorum hayatima. Ne o uzulsun ne bu diye. Ama ben biktim. Hepsiyle birden iletisimi kessem bu sefer tamamen yalniz kalacagiz. Kisacasi cozumsuz bir durum iste.
Sosyal medyaya bakiyorum x okulundaki din kulturu hocamiz sacmasapan siyasi paylasimlar yapiyor. Goz var okuyorsun iste,sinirleniyorum. Yahu ogretmen misin fanatik x partili misin be adam diye soylenesim geliyor. Soylenmiyorum. Evet arkadasliktan cikarabilirim haklisiniz,e onu cikar siyasi paylasimdan, bunu cikar dunya gorusunden,berikini cikar o akil yoksunu, otedekini cikar ortak yanim yok diye. Geriye kimse kalmiyor

Siz kendi cevrenizde hic bu durumda kaldiniz mi tek basiniza? Kalsamiz veya benim durumumda olsaniz naparsiniz?