Merhaba
Sorun annemin 40 yaşında 20 yıldır evli olduğum halde sevgisinden nefes aldırmaması bekarken daha özgürdüm inanın
Kendimi çok suçlu hissediyorum aşırı fedakar çocuklarıma bana karşı 1,5 saat mesafe var yorma kendini dediğim halde ,çocuklar büyüdü hala eli üzerimizde maddi manevi .Ama kendi gibi tüm görevimin çocuk bakmak olduğunu düşünüyor örneğin dün bir yerde oturdum yalnız kahve içtim 2 kere konuşmuşuzdur bir sürü yere uğradım alışveriş yaptım eve dönerken aradım '' Bu saate kadar dışarıdaydın çocuklar gelecek yemek yok dedi ( ki haklı işin kötüsü çorba yaptım yemek yetişmedi sonra yediler 16 yaşı geçtiler). Ulaşamayınca panik oluyor herşeyi bildirmek zorundayım dün şakayla karışık genç kızmışım gibi kapının önünde bekliyorsun sandım bu kadar düşkün olma bana dedim
Hiç bir sosyal hayatımın olmasını istemiyor bende senin gibiydim çocuklar büyüsün vs yavaş yavaş arkadaşlarımdan uzaklaştım. Sen çocuklarla yetişemezssin vs hep işledi beni. Geçen veli kahvaltısına bile geleyim mi dedi sadece veliler çocuklar aileler yok dedim.. Bir baktım kahvaltıdan 2 saat sonra sohbet ederken annem dışarıdan bakıyor onu da çağırdım. Kendi yaşıtlarımla sigara içip sohbet bile edemedim aklına koyduğunu yapıyor gelme desem suçluluk hissediyorum orada başka veli annesi daha vardı iyi ki geldim dedi
Örneğin geçen hafta 2 gün görüştük c.tesi baban çocuklara harçlık verecek dedi toplantı var söyle Salı günü gelin dedim bir baktım babam msj atmış 1 saat sonra oradayım . Son dakika evi sil süpür mutfak banyo derken toplantıya geç kaldım . E dün arıyor ben dolma yaptım çocuklara yarın geliyoruz yaaaa yeter zaten yorgunum biliyor dün yemek bile yetiştiremedim koşturmaktan terkrar temizlik yapacağım bugün
Gerçekten çocuklar okul alışveriş herşey bende yetişemiyorum hafta arası illaki dr yada okul işleri çıkıyor evdekilerin ayakkabılarından pantolonlarına kadar ben alıyorum. H.sonu eşim herkes evde 2 gün mutfaktan çıkamıyorum haftada 1 gün gelse diğer geleceği günü ayarlıyor kendi gittiği yerler var benden sosyal arkadaş ortamı . Geldiğinden ertesi 2 gün daraldığımdan hiç birşey yapasım gelmiyor. İşin gerçeği ben sadece evi temizliyorum börekler yemekler o getiriyor ama nefret ediyorum ev işi yapmaktan ben artık dinlenmek nefes almak istiyorum.
Çocuklar büyüdü yanlız gezmek istiyorum her geldiğinden sonra hem boğuluyor hem kendimi nankör hissediyorum 40 yaşına geldim çocuğum benden daha özgür
Ne yapmalıyım kırmadan ? Allah korusun ona bir şey olur diye vicdan yapıyorum .
Eşim ,çocuklar plan yapalım benimle tek bir yere gidelim diyor ben kimseyi istemiyorum en büyük keyfim yalnız kalıp kahve sigara içmek istemek artık o kadar daraldım
Arkadaşım aradı inanın unutmamış beni diye sevindim onlar 3 çocukla bile kahve keyfi yapıyor görüşemiyoruz bile ben sadece annem çocuklara hizmet ediyorum.