Sevgilim..
Bana ait olmayan sevgilim. Adın geçince senle alakalı bir şey olunca istemsizce gülmeme sebep olan insan. Varlığından üç yıldır haberdarım. Daha ilk zamanlarda üç yıl öncede sana anlamlandıramadığım şekilde bir şeyler vardı bende. Diğerlerinden ayrıydın. Farklıydın. Kalbi olmayan ben nereden bilecektim sana aşık olacağımı. Nereden bilecektim seni bu kadar seveceğimi.. Zaman geçiyor bir şekilde. Bazen hızlı geçiyor bazense mıhlanıp kalıyor acının en işlek olduğu vakitte. Çok gece oldu sana özlemimden buraya yazdım. Özlemine dayanamayıp ağladım. Seni görebilmek bir kez daha sesini duyabilmek konuşmak için çok gece diledim. Bir üç yıl daha geçer mi bilmiyorum. Seni çok sevdim. Sevgimin nasıl bir şey olduğunu biliyor musun? Bunu bilmek isterdim. Mesela çok sevdiğimi, kalbimde her gün olduğunu, canımın içi olduğunu, sana meftun olduğumu, seni kıskandığımı, sana söylemek isteyipte söyleyemediğim tüm cümleleri biriktirdiğimi, gün içinde birşeyler yaşarken sana anlatma planları yaptığımı, şarkımızı sonuna kadar sadece bir iki kez dinleyebildiğimi, sana sarılıp tüm birikmişlere omzunda ağlamak istediğimi, senli hayaller kurduğumu ve daha nicesini.. Aşka inanmak istedim, bu sevdanın mutlu sonla bitmesini, çocuklarımıza birbirimize anlatacak bir aşk olmasını diledim. Her şeye rağmen seni diledim. Dünyadaki en değerli kıymetlimdin sen benim. Canımdın benim. Şimdide öylesin. Canımsın. Kalbimsin.
Eğer bir gün hiç dönmeyeceksen ve bendeki bu sevda karşılıksızsa bir sabah kalktığımda senden uzaklaşmış olmak istiyorum. Ruhum senden uzaklaşmış olsun istiyorum. Ben sana aşığım, senli hayallerim gerçek olsun istiyorum ama ola ki senin bana aşkın yoksa ben bu sevgiyi tek başıma yaşamak istiyorum sevgilim.