Kızlar, dün gece oğlum (5 yaşında) ateşlendi. Gece eşimi dürtüp uyandırdım mecbur, "çocuğun çok ateşi var" dedim. Eşimin de bu gün boş günüydü, yani dersi yoktu, evdeydi. Gece ateşini düşürdük. Sabah da ilacını verip çıktım evden. Oğlum ve kızım babalarıyla birlikte evde kaldılar. Öğleden sonra eve geldiğimde oğlumun hala hafif ateşi vardı ve boğazı çok ağrıyordu. Hastaneye gidelim dedim oğluma. Eşimle konuşmuyoruz tabi. Oğlumla konuşmalarımdan anlıyor ne yapacağımızı.
Saat 15.00 gibi evden çıktık oğlumla, eşim de evde bebekle kaldı.
Saat 15.53 de mesaj attım: "X hastanesindeyiz. Serum takacaklar şimdi. İdrar tahlili yapılacak ve ultrason çekilecek."diye
Cevap yok.
Saat 18.00 de bana mesaj atıyor. ".....'yı anneye bırakıyorum, çıkmam gerek"
Cevap yazmadım. (Kendi annemle aynı binada oturuyoruz, bebeği anneme bırakıp arkadaşlarının yanına gidecekmiş yani.)
Çıkmam gerek dediği yer de arkadaş buluşması. (Her hafta pazartesi günleri mutlaka arkadaşlarıyla toplanıyorlar. Hatta bazen haftada 2-3 kere.)
O kadar sinirlerim bozuldu ki anlatamam. İnsan bir arar çocuğunun durumunu sorar. Ben onu adam yerine koyup çocukla ilgili bir durum olduğu için mesaj atıp bilgi veriyorum. O arayıp ya da mesaj atıp durumunu sormuyor bile.
Özellikle çocuk hastayken, çocuğa serum takılmış ve ilgi beklerken arkadaş peşinde koşması iyice sinirlerimi bozdu.
Sonra eve geldik. Geldiğimizde daha bebeği bırakıp çıkmamıştı dışarı, evdeydi. Ve "doktor neler söyledi" diye 5 yaşındaki oğluma soruyor. Gelip bana sormuyor, düşünün artık.
Aslında yine hata bende keşke o ilk mesajı da atmasaydım. Ama işte onun da çocuğu, bilgi sahibi olması gerek diye düşündüm.
Ne yapmalıyım, kafam allak bullak. Genel olarak herkes "o gelip konuşana kadar konuşma" demiş ama biliyorum o gelmez. Başka bir fikri olan var mı? Ne yapılabilir. Aile terapisini daha önce ısrarla teklif etmiştim ama istememişti. İnanın aklıma bir yol gelmiyor.
