Evlilikte Cinsellik Boşanma

Merhaba, bu benim ilk konum, ilk mesajım.. Fikirlerinizi bekliyorum, lütfen paylaşın.

2016 ocakta bir kelime oyununda sohbet etmeye başlayarak tanıştık. O İzmir'de ben İstanbul'daydım. Sohbet ilerledi, görüşmeye geldi ve sevgili olduk. Her ay bir iki günlüğüne beni görmeye gelirdi. Çok aşıktı bana, ben de ona. Evlenmeden önce cinsel bir deneyimimiz olmadı. Öpüşmekten bile kaçınırdı, muhafakarlığına verirdim. Dışarıda sarılmaya bile çekinirdi. Aslında o zamanlar içim hissetti ama önemsemedim. Aramızda hiç cinsel çekim yoktu, hiç arzuladığını hissetmedim, ben de herhangi bir cinsel çekim yaşamadım. Aklıma geliyordu ama evlendikten sonra aynı eve aynı yatağa girince yoluna girer sandım.
2018 eylülde evlendik. tam 3 ay ilişkiye giremedik. Tam sertleşemiyordu, ön sevişme olmadığı için cinsel birleşmede canım yanıyordu ve zevk alamıyordum, her seferinde kanamam oluyordu. Öpüşmek bile istemiyor gibiydi çoğu zaman. Duvarla öpüşmek gibiydi. Dudaklarını asla açmıyordu, hala öyle. İçtiğim bardaktan bile içmezdi. Vücudumun hiç bir yerine dokunmaz, öpmezdi. Kendini sürte sürte içime girerdi, 10 dakika bile sürmeden işini bitirip döner yatardı. Hala öyle.. İlk bir yıl kendimi suçladım, ben beceremiyorum diye düşündüm. Bir de evlendiğimizde ilk 1 ay haftada bir oluyordu. Sonra ayda 1, sonra üç ayda bire çıktı. Psikolojim alt üst oldu. 5 ay birlikte olmadığımızı biliyorum. Benden iğrendiğini hissediyordum, dokunmadığı öpmediği için. Söylüyordum, sana öyle geliyor diyordu.
Giyinip hazırlanıp karşına çıkardım, defalarca üstümde o kıyafetlerle reddedildim. Tek bir bahanesi var, yorgunum. Sen bana inanmıyorsun ama işte ölüyorum yorgunluktan. Eşimin işi ise altında arabayla denetleme yapıyor günde 3 4 yere. Sürekli herşeye yorgun. Yalvarıyordum, ya sen benim kocamsın seni arzuluyorum seninle birlikte olmak istiyorum, nolur reddetme beni diye.

Üstünden inmezdim ilk zamanlar, göğsüne üstüne yatmak isterdim, temas etmek isterdim iterdi beni. Gece uyumadan önce sarılsın diye çok yalvardığımı hatırlıyorum. Ayıp olmasın der gibi 1 2 dakika sarılıp yine döner kendi uyurdu.
İzmir'de hiç kimsem yok, çok yalnızım. Hala daha çevre edinemedim. Aslında içim içten içe burasıyla bağ kurmamı istemiyor gibiydi. Denize götürmeyi daha bir kere başaramadım. Beraber hiç bir şey yapmıyoruz, sinema, gezi, deniz, piknik, hiç bir şey. Bahanesi arabamız yok. Torbalı'dayız her yere uzağız Bir plan yap haftasonu diyorum, sen yap diyor. Ben yapıyorum, başka bir bahane buluyor.
Eşim bu konu hariç dünya iyisi bir insan maalesef. Evde huzursuzluğu yok, kendinden önce benim ihtiyaçlarımı düşünür. Benim istediğimi alır. Temizliğe yardım eder, yemek yapar, asla neden temizlik yapmadın ya da bugün neden yemek yok demez. Bakışlarında, hareketlerinde beni sevdiğini hissettiriyor işin tuhafı. Sadece tembel ve cinsel olarak isteksiz. Eşime hala daha kıyamıyorum bu yüzden. Çok merhametli.
Hep acaba yanlış bir evlilik mi yaptım düşümcesi aklımda olsa da hep bu sebeple boşanılır mı dedim kendime.
Yaşım 30a gelince artık çocuk istedim. Hormanaldi sanırım, deli gibi istedim ama. Boşanma isteği hala aklımda yoktu. Yine içim biliyordu ama bir şeylerin yanlış olduğunu. Kendime içten içe boşanırsan da belki tekrar evlenemeyeceksin, bir çocuğun olsun dedim. Çünkü eşim çok iyi bir baba olacaktı biliyordum. O süreç bile o kadar yorucuydu ki, sevişemiyoruz nasıl çocuğumuz olacak diye kavga edip ağladım. Yumurtlama dönemim belliydi, doktor 2 gün öncesi/yumurtlama günü/2 gün gün sonrası ilişkiye girin dedi. Biz bir kere yapıyoruz, ikincisi olmuyor, nerdeyse oturup ağlayacak yorgunum diye. Öyle bir tepki veriyor ki. Şükürler olsun ki ikinci ayımızda tek bir ilişkiyle tutturduk. Mayıs 2022'de bir kızımız oldu.
Kızımın doğumuyla ben hayat buldum. Bir yaşına gelince kendi hayatımı sorgular oldum. Aslında içimde olduğum hayattan ne kadar mutsuz olduğumu fark ettim. Eşim tarafından aslında geçiştirildiğimi, idare edildiğimi fark ettim. Hiç doğum günümü kutlamadığını fark ettim, evliliğimiz süresince bana asla kendimi özel hissettirecek şeyler yapmadığını fark ettim. Ben onun doğum günlerine, evlilik yıldönümlerimize evde hazırlık yaparken, o benim özel günlerimde sadece sözle kutlamayla geçiştiriyordu ama ben hiç bunu fark edememişim.
Eylül ayında kızım 16 aylıkken çok ciddi tartıştık bu cinsellik konusunu, onun bana olan ilgisizliğini. Ve ilk defa iğrendiğini itiraf etti. Kadın cinsel organından iğrendiğini söyledi, öpüşmekten de rahatsız olduğunu. Cinselliği asla önemsemediğini, benimle çok mutlu olduğunu, karı koca olmanın sadece cinsellik olmadığını, ailemizi sevdiğini söyledi. İlk defa o akşam ayrılmayı düşündüm, ilk defa orda içimde bir şeyler gerçekten kırıldı ama dillendirmedim. İstanbul'a annemlerin yanına gittim. Orda onunla konuşmak istemedim, aradığında hemen kapatmak istedim. Hatta bana ayrılmayı mı istiyorsun, ne düşünüyorsun dedi. Kulaklarımda uzun süre çınlayan bir şey daha dedi. ''Ne zannediyorsun ayrılma diye sana yalvaracağımı mı?''
İki hafta sonra geri döndüm evime ve kendime bir hedef koydum. 2023 yılının sonunda boşanmış olacağım. Ekimden beri sadece iki kez birlikte olduk, tartıştıktan sonra ağladı diye kıyamadım. Değişen bir şey yok, elimden geleni yapacağım dese de sonuç 10 dakikada dümdüz gir çık.. Hiç arzulandığımı hissetmedim, hala kadın gibi hissetmiyorum, bakire gibiyim hatta. Hiç sevişmedim ben diyorum kendime..
Açıkça söyledim artık onu cinsel olarak istemediğimi, içimde bir şeylerin bittiğini. Ama hala zoruma gidiyor, bu durumu çok kolay kabullendi. Yanaşmıyor hiç, arada laf sokuyorum sen istemiyorsun diye istemiyorum diyor. Bana atıyor suçu, uzatmıyorum ben de artık. Artık onu tshirtsüz görmeye bile dayanamıyorum, rahatsız oluyorum. Şu anda o çok mutlu ve memnun. Ben de evde huzursuz olmaması açısından ses çıkarmıyorum, geçiştirip zamanımı dolduruyorum. Sanırım o bu şekilde ömür boyu yaşar gerçekten. Bu evcilik oyununu sürdürüyorum şimdilik.
Eşimi hala seviyorum ama bu sevgiliyi sever gibi değil de çocuğumun babası olarak duyduğum sevgi ve saygı. Hala katlanabiliyor, idare edebiliyorsam bu sebepten.
Psikoloğa da başladım, sosyal kaygı ve anksiyete bozukluğu çıktı. İnsanlardan çok çekinir duruma gelmiştim, yavaştan onu da kırmaya başladım. Evlenmeden önce çalışıyordum, ama çok sık iş değiştirdim. Evlendikten sonra bir türlü çalışmak nasip olmadı, hep bir aksilik yaşadım. Sonra pandemi, çocuk derken kaldım. Artık çalışmaya da korkuyorum. Boşanmaya da korkuyorum. Kendimi psikologla bu sürece hazırlamaya çalışıyorum. Annem ve kardeşim durumdan haberdar, destekliyorlar. Psikoloğa başladıığımda eşime
Bir evimiz vardı, yılbaşında bir de arabamız oldu. Boşanmada evden gelen arabadan gelen parayla bir iş kurarım düşüncesindeyim. Küçük bir kız çocuğuyla yeniden hayata sıfırdan başlama düşüncesi çok korkunç ama o kadar mutsuzum o kadar sıkışmış hissediyorum ki şu anda.

Eşime cinsel ve aile terapisi için çok yalvardım, asla kabul etmiyor. Sen git, yeter diyor. Problemlerimizin kaynağı olarak benim psikolojimi görüyor. Gerçekten düzeleceğine inanıyor her şeyin. Hormonal de olabilir demiştim, doktora da gitmek istemiyor.

Paylaşmak istedim, okuduğunuz için teşekkürler..
Gercekten evlikte bence cinsellik önemli benim eşimle bu konuda tartışma oluyor aramizda 24 senedir evligim sadece sok çıkar artik oduruma geldikki başıma geleceği bildiğim için yatasim gelmiyor kendimi KULLANILMIŞ hissediyor birde kedi rahatına düşkün olduğu gibi bırakıyor sanki birşey yapmış gibi sevişme bilmiyor sadece rahatlama peşimde karşısındakini düşünmüyor birde erken boşalma var doktora git diyorum benim birşeyim yok diyor ben birşey fark ettim erkeklerde hiç sorun yok kadınlarda var onlar için bizi harcamak kolay
 
Gercekten evlikte bence cinsellik önemli benim eşimle bu konuda tartışma oluyor aramizda 24 senedir evligim sadece sok çıkar artik oduruma geldikki başıma geleceği bildiğim için yatasim gelmiyor kendimi KULLANILMIŞ hissediyor birde kedi rahatına düşkün olduğu gibi bırakıyor sanki birşey yapmış gibi sevişme bilmiyor sadece rahatlama peşimde karşısındakini düşünmüyor birde erken boşalma var doktora git diyorum benim birşeyim yok diyor ben birşey fark ettim erkeklerde hiç sorun yok kadınlarda var onlar için bizi harcamak kolay
çok üzüldüm 24 sene çok uzun bir süre.. geriye dönüp baktığınızda keşkeleriniz var mı acaba ? ayrılsaydım ya da böyle böyle yapsaydım gibi ?
 
evet yaptım düşünerek isteyerek ve hiç pişman değilim. teşekkürler 😌
Ya duzelirse diye 22 senedir boyle bir adamla evliyim. Hep gozum disarida elele, kolkola gulerek gezen çiftlerde. Hayatim zindan, gecelerim sinirden uykusuz, 2 yetiskin çocuk, cok mutsuzum. Bende sevilmek, geceleri sarilarak uyumak, cinsel olarak arzulanmak isterdim. Uyku ilaci bile bazen faydasiz😢
 
Ya duzelirse diye 22 senedir boyle bir adamla evliyim. Hep gozum disarida elele, kolkola gulerek gezen çiftlerde. Hayatim zindan, gecelerim sinirden uykusuz, 2 yetiskin çocuk, cok mutsuzum. Bende sevilmek, geceleri sarilarak uyumak, cinsel olarak arzulanmak isterdim. Uyku ilaci bile bazen faydasiz😢
ben de çok üzülüyorum dışarı çıkınca el ele çiftleri görünce.. gönlünüzce olsun her şey 💞
 
Tam da ben bir başlık açmayı düşünüyordum. Sizin başlığınızı okudum. Ben de Torbalıda yaşıyordum sizin tam tersi evlendikten sonra İstanbul'a geldim ve kimsem yok. Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız. 3 dk süren, hiçbir temas olmayan, doğru düzgün öpüşülmeyen seksler tabi buna seks denirse... Sizin gibi çok reddedildim. Çok ağladım. Kendimi suçladım güzel olmadığımı düşündüm. Bana kendimi kötü hissettiriyordu. Ben çok istekliymisim böyle kadınları sevmezmis, duş almış mıyım, yok popom güzel değilmiş kendi poposu daha güzelmiş vs. Gecelik veya fantezi bir çamaşır giymeme bile izin vermezdi. İnanır mısınız 6 yıllık evliyken ceyizimdeki takımlarımın etiketleri hala üzerindeydi. Bahanesi de aynıydı yorgunmuş ! Kendi 3 dklık zevki için seks yapıyorduk resmen. Neden bu kadar kısa sürdüğünü sorduğumda çok zevk aldığını söylerdi. Neden sevişmiyoruz dediğimde ise libidosunun çok yüksek olduğunu sevişmekle zaman kaybetmek istemediğini söylerdi. İşi bitince arkasını döner uyurdu. Bu bana o kadar koyardı ki arkamı dönüp ağlardım. Sizi çok iyi anlıyorum. Ben Aralık ayında boşandım 6.5 yıllık evliliğim bitti 4.5 yaşında kızım var. Hayatımda kendime yaptığım en büyük iyilik oldu
 
Konu sahibi ve diğer arkadaşların da evlilik hayatında maruz kaldığı o psikolojik işkenceyi çok iyi bilirim. Bizde de aynı sorunlar vardı ve beni buna rağmen aldattı hem de bir çok insanla aldatmış. İçlerinde öyle bir eziklik öyle bir kompleks oluyor ki kendilerini böyle tatmin ediyorlar. Hiçbir şey yetmiyor onların içindeki o ezikliği kapatmaya. Dilerim ki beter acılarla sınansınlar.
 
Tam da ben bir başlık açmayı düşünüyordum. Sizin başlığınızı okudum. Ben de Torbalıda yaşıyordum sizin tam tersi evlendikten sonra İstanbul'a geldim ve kimsem yok. Hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız. 3 dk süren, hiçbir temas olmayan, doğru düzgün öpüşülmeyen seksler tabi buna seks denirse... Sizin gibi çok reddedildim. Çok ağladım. Kendimi suçladım güzel olmadığımı düşündüm. Bana kendimi kötü hissettiriyordu. Ben çok istekliymisim böyle kadınları sevmezmis, duş almış mıyım, yok popom güzel değilmiş kendi poposu daha güzelmiş vs. Gecelik veya fantezi bir çamaşır giymeme bile izin vermezdi. İnanır mısınız 6 yıllık evliyken ceyizimdeki takımlarımın etiketleri hala üzerindeydi. Bahanesi de aynıydı yorgunmuş ! Kendi 3 dklık zevki için seks yapıyorduk resmen. Neden bu kadar kısa sürdüğünü sorduğumda çok zevk aldığını söylerdi. Neden sevişmiyoruz dediğimde ise libidosunun çok yüksek olduğunu sevişmekle zaman kaybetmek istemediğini söylerdi. İşi bitince arkasını döner uyurdu. Bu bana o kadar koyardı ki arkamı dönüp ağlardım. Sizi çok iyi anlıyorum. Ben Aralık ayında boşandım 6.5 yıllık evliliğim bitti 4.5 yaşında kızım var. Hayatımda kendime yaptığım en büyük iyilik oldu
sevindim şimdi mutlu olduğunuza resmen aynı şeyleri yaşamışız çok şaşırdım
 
Uzgunum ama esinizin escinsel oldugunu dusunuyorum.
Baska biriyle gercek bir iliski yasadiginizda gecen yillariniz icin kendinize kizacaksiniz. Bence kendinize daha fazla yazik etmeyin
 
haftada bir oluyor diyorsunuz. sizde de mi tatmin yok ?
Yani tatmin derken bir problem yaşamıyoruz sorun biraz bende cinselliğe alışma sürecim sanırım acı hissediyorum .Eşime gelince işte cok yoğun ilgisiz de değil ama tv karşısında bayılıp kalıyor gel sonra adamdan hayır bekle 😞 benim endişem yeni bir arada kalıp bu kadar seyrek olması normal mi diye vardiyalı da çalışınca gecesi gündüzü karışıyor haftada ya da on günde bir oluyor izinliyse o zaman da oluyor ama soğukta üşüyüp duştan dolayı bile sonraya ertelediğimiz oldu yani
 
Yani tatmin derken bir problem yaşamıyoruz sorun biraz bende cinselliğe alışma sürecim sanırım acı hissediyorum .Eşime gelince işte cok yoğun ilgisiz de değil ama tv karşısında bayılıp kalıyor gel sonra adamdan hayır bekle 😞 benim endişem yeni bir arada kalıp bu kadar seyrek olması normal mi diye vardiyalı da çalışınca gecesi gündüzü karışıyor haftada ya da on günde bir oluyor izinliyse o zaman da oluyor ama soğukta üşüyüp duştan dolayı bile sonraya ertelediğimiz oldu yani
psikoloğum genelde biz haftada 2 3 olmasını tavsiye ederiz ama sıklığının bir normali yok demişti bana. tamamen karşılıklı bir durum. ayda bir olur haftada 3 olur, siz nasıl ne sıklıkta tatmin edilmiş ve memnun hissediyorsanız normali odur demişti.
 
psikoloğum genelde biz haftada 2 3 olmasını tavsiye ederiz ama sıklığının bir normali yok demişti bana. tamamen karşılıklı bir durum. ayda bir olur haftada 3 olur, siz nasıl ne sıklıkta tatmin edilmiş ve memnun hissediyorsanız normali odur demişti.
Önemli olan tatmin yani anladığım kadarıyla valla ben pek sevemedim açıkça başlayınca bir şekilde. Devamı geliyor işte.
Evlilik garip bir şey sıraları aynı eve girmeden öğrenemiyoruz malesef
 
Önemli olan tatmin yani anladığım kadarıyla valla ben pek sevemedim açıkça başlayınca bir şekilde. Devamı geliyor işte.
Evlilik garip bir şey sıraları aynı eve girmeden öğrenemiyoruz malesef

evet ben de evlenmeden önce ona güvendim aynı ev aynı yatak illa olur falan 🤭
 
X