- 12 Haziran 2022
- 89
- 61
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Vallahi arkadaşım cinsellik olmadan evlilik olmaz. Mutsuz olursun, sinirli olursun. Öpüşürken ağzını bile açmaması bir tuhaf geldi bana, direkt kadınlardan iğreniyor gibi bir durum var. Hoş gerçi iğreniyorum demiş.Eşinin durumu hiç normal değil. İyi bile sabretmişsin. Bildiğim kadarıyla evlilikte cinsellik olmaması boşanma için yeterli ve geçerli bir sebep. Ben öyle her duruma boşan yazmam ama.. Bence de boşanmalısın kaldı ki adam da peşine düşerim mi sanıyorsun vs demiş. Hayat çoğu olasılığa gebe. Bir süre ailenle idare eder, iyi kötü bir iş bulur, bakarsın birileri ile tanışır yeniden mutlu olursun. Eşin sana karşı çook bencil malesef.. umarım bundqn sonra çok mutlu olursun bir kadını en çok üzen şeylerden biri kesinlikle cinsellikte istenmediğini düşünmek, eşinin onu arzulamadığını bilmek olsa gerek. Bu kötülüğü kendine yapma. Çok içten diyorum ki sen kadın gibi hissetmeyi hak ediyorsun arkadaşım, çok mutlu ol.
Esiniz okb hastasi falanmi acaba,daha once pisliktir,temizliktir takintilari varmiydi herseye
Saglikli bir kadinsan, cinsel ihtiyaclarin olacak. Aseksuel bir es ile olamayacagina gore, yanlis noktalara gidebilir.evet aseksüel maalesef. diğer türlü asla şüphem yok. Allah saptırmasın
Gerçekten nedir bu kadınların çektiği ya bizlere hep kocan çalışıyorsa evine para getiriyorsa gözü dışarıda değilse en muhteşem evlilik odur diye öğretildi. Kimse güzel Bi sevişmenin, birbirine dokunmanın evlilikte harikalar yaratabileceginden bahsetmedi. Cinsellikten korkutulduk kendi vücudumuzdan bile utandık öyle yetistirildik. Size bosanin bırakın bitirin demek bana düşmez. Ama inanın her kadının arzulanmaya, sevişip mutlu olmaya ihtiyacı varmış. Bu bile insanın kendine güvenini getiren birşeymis maalesef bende bunu geç anlayanlardan oldum mutsuz geçen yıllarıma üzülüyorum sadece.Yaa ne kadar benziyoruz aslında. Ben de kendime vajinusmus deyip durdum ama değilmişim, öyle sanıyor kendimi suçluyordum. Ben de tekrar bir şansım olsun istiyorum olmazsa en azından mutsuz bir evcilik oyununda kısılı kalmam..
evden işe işten eve, arada haritalar uygulamasından bakıyorum nerelere gitmiş diye. geliş gidiş saati belli. akşam çıkması, içmesi yok. telefonunu sosyal medyaları hep açık saklısı yok. ben sanmıyorum gerçekten öyle bir durum olduğunu ama teşekkürler yorumunuz için.Cok özür dileyerek arkadasımın basına gelen bir seyi anlatmak istiyorum, belki esiniz öyle degildir böyle bir sey ile itham etmek istemem ama benzer bi durumda bu sonuc cıktıgı icin yazmak istiyorum,
Arkadasım sosyal medyadan biriyle tanıstı, konustular anlastılar evlendiler. Evlendikleri zaman arkadasım bir serzeniste bulunmuyordu ancak sonrasında mutsuz oldugunu, cinsel anlamda hic mutlu olmadıgını, kocasının onu öperken bile tiksindigini hissettigini hatta cogunlukla arkadasımın istegiyle birlikte olduklarını ve bunun sadece ön sevismesiz max. 5-10dklık bir sey oldugunu söyledi. O zamanlar evli degildim ve bu konu hakkında kendisine cok da destek olamadım. aradan 2 sene böyle gectikten sonra kocası eve sarhos bi sekilde gelmis, arkadasım da telefonunu karıstırmaya karar vermis, ve esinin aslında erkeklerle birlikte oldugunu; erkeklere cinsel organını gönderdigini onlarla randevulastıgını bunları sosyal medya üzerinden bir hesap acarak yaptıgını görmüs, zaten sonrasında bosandılar ve kız bi süre acaba hastalık kapmıs mıyımdır düsüncesiyle doktor doktor gezmisti
benzer şeyler yaşayıp boşandınız mı sizde?Gerçekten nedir bu kadınların çektiği ya bizlere hep kocan çalışıyorsa evine para getiriyorsa gözü dışarıda değilse en muhteşem evlilik odur diye öğretildi. Kimse güzel Bi sevişmenin, birbirine dokunmanın evlilikte harikalar yaratabileceginden bahsetmedi. Cinsellikten korkutulduk kendi vücudumuzdan bile utandık öyle yetistirildik. Size bosanin bırakın bitirin demek bana düşmez. Ama inanın her kadının arzulanmaya, sevişip mutlu olmaya ihtiyacı varmış. Bu bile insanın kendine güvenini getiren birşeymis maalesef bende bunu geç anlayanlardan oldum mutsuz geçen yıllarıma üzülüyorum sadece.
seviyordum ve belki düzelir diye düşünüyordum. şimdi öyle bakmıyorum en az zararla nasıl çıkarım diye bakıyorum.Saglikli bir kadinsan, cinsel ihtiyaclarin olacak. Aseksuel bir es ile olamayacagina gore, yanlis noktalara gidebilir.
Kendine niye bu kisiyle eziyet ediyorsun ki?
gerçekten o şekilde düşünmek istemiyorum. en azından hissederdim bir şekilde. belki diğer ilişkilerinde birlikte olduğu kadın ya da kadınlar bu cinsel isteksizlik yüzünden ayrıldı ? belki evlenmeden önce benden bu yüzden uzak durdu ?Eşiniz sizden önce cinsel yaşantıda bulunduğunu söylemiş ya. Eğer bu doğru ise muhtemelen bir kadın ile değildir bu yaşantı diye düşünüyorum.
Normal bir cinsel birlikteliği olmuş olsaydı, evlilik öncesi bazı yalnız ortamlarda size karşı da mesafeli durmazdı. Hadi çok dine düşkün biri diyelim ( ki dinen bile ateş - barut yan yana durmaz misalinden yola çıkarak, zinadan kaçınmak için yalnız kalınması önerilmez) o zaman da başkasıyla birlikte olmazdı.
Eşiniz açık açık kadın cinsel organından tiksindiğini söylemiş. Burada cinsiyet belirtmesi de , karşı cinse yönelimi olabilir hissiyatını veriyor.
Cinsellik dışında, sizinle sinemaya, pikniğe vs bile gitmediğini söylemişsiniz. Bunlar da normal değil. Araba olmaması bahane tamamen. Bir çay demleyip, parka gidilebilir. Yürüyüşe çıkılabilir. Hatta aracı olan birçok insan çarşı merkezlerine park sorunundan dolayı toplu taşıma ile gidebiliyor.
Kafasında cinsellik hiç olmayan bir insan bile , sevdiğine sarılır diye düşünüyorum. Sevdiğimiz herkese sarılabiliriz. Annemize, babamiza vs. İlla cinsel çekime gerek yok sarılmak için. Sizin eşinizin size sarılması bile sizin tavırlarınız ile oluyormuş.
Ben sizi sevdiğinden emin değilim. Cinsel yönelimi konusunda da bu kadar emin olmayın derim.
Duzelemez zira onun cinsel tercihi farkli, hatta yok. Diger huylarina gelince de, Neyse o, o huylari da degismez. Bir de yasliligi var bu olayın...seviyordum ve belki düzelir diye düşünüyordum. şimdi öyle bakmıyorum en az zararla nasıl çıkarım diye bakıyorum.
destek alıyorum yoksa halim ne olurdu bilmiyorum.. teşekkürler yorumunuz içinDuzelemez zira onun cinsel tercihi farkli, hatta yok. Diger huylarina gelince de, Neyse o, o huylari da degismez. Bir de yasliligi var bu olayın...
O oyle biri, sen de saglikli bir kadinsin. Al kagidi kalemi eline, +/- yaz ciz. Gerekirse de psikolojik destek de al
bi garip hikaye gibi teşekkür siz de edinArkadaşımın başına gelenlerden bende bahsedeyim biraz
Eşiyle tanışıp evleniyorlar nisanlilikta arkadaşım cinsellik konuşmak istiyor yaptığın ayıp deyip azarlıyor
Düğünde kaynanası ile tartışma oluyor ve balayına gidiyorlar
Yol yorgunluğu deyip balayı boyunca birlikte olmuyor kocası
Sonrasında başka şehirler de memur oldukları için yine birlikte olamıyorlar
Gelip gittikçe kocası yol yorgunuyum deyip yine erteliyor en son aynı şehirde çalışmaya başlıyorlar ama yine birliktelik yok kocası yaninda kıyafet bile değişmemiş
Psikolog psikolog gezmeye başlıyorlar en son arkadaşım yalvarmis psikoloğun birine oda hayatında bir kez yada yılda bir kez birlikte olursun deyince konuyu anlamış kv si Kıbrıs'ta başka birisinin spremi ile hamile kalmasını bile teklif etmiş
Arkadaşım ayrılmayı düşündüğünü söylemiş
O sıralar tatildelermis
Arkadasim Yüzme bilmiyor ama Denize girmişler orda boğarak öldürmeye çalışmış
Darp raporu almış
4 yıldır boşanmaya çalışıyor
Kendine çok dikkat et
Kendınızı sevın ne ıstedıgınızı bılın. Ne bılıyım arzulamak arzulamak dunyanın en güzel seylerı.Merhaba, bu benim ilk konum, ilk mesajım.. Fikirlerinizi bekliyorum, lütfen paylaşın.
2016 ocakta bir kelime oyununda sohbet etmeye başlayarak tanıştık. O İzmir'de ben İstanbul'daydım. Sohbet ilerledi, görüşmeye geldi ve sevgili olduk. Her ay bir iki günlüğüne beni görmeye gelirdi. Çok aşıktı bana, ben de ona. Evlenmeden önce cinsel bir deneyimimiz olmadı. Öpüşmekten bile kaçınırdı, muhafakarlığına verirdim. Dışarıda sarılmaya bile çekinirdi. Aslında o zamanlar içim hissetti ama önemsemedim. Aramızda hiç cinsel çekim yoktu, hiç arzuladığını hissetmedim, ben de herhangi bir cinsel çekim yaşamadım. Aklıma geliyordu ama evlendikten sonra aynı eve aynı yatağa girince yoluna girer sandım.
2018 eylülde evlendik. tam 3 ay ilişkiye giremedik. Tam sertleşemiyordu, ön sevişme olmadığı için cinsel birleşmede canım yanıyordu ve zevk alamıyordum, her seferinde kanamam oluyordu. Öpüşmek bile istemiyor gibiydi çoğu zaman. Duvarla öpüşmek gibiydi. Dudaklarını asla açmıyordu, hala öyle. İçtiğim bardaktan bile içmezdi. Vücudumun hiç bir yerine dokunmaz, öpmezdi. Kendini sürte sürte içime girerdi, 10 dakika bile sürmeden işini bitirip döner yatardı. Hala öyle.. İlk bir yıl kendimi suçladım, ben beceremiyorum diye düşündüm. Bir de evlendiğimizde ilk 1 ay haftada bir oluyordu. Sonra ayda 1, sonra üç ayda bire çıktı. Psikolojim alt üst oldu. 5 ay birlikte olmadığımızı biliyorum. Benden iğrendiğini hissediyordum, dokunmadığı öpmediği için. Söylüyordum, sana öyle geliyor diyordu.
Giyinip hazırlanıp karşına çıkardım, defalarca üstümde o kıyafetlerle reddedildim. Tek bir bahanesi var, yorgunum. Sen bana inanmıyorsun ama işte ölüyorum yorgunluktan. Eşimin işi ise altında arabayla denetleme yapıyor günde 3 4 yere. Sürekli herşeye yorgun. Yalvarıyordum, ya sen benim kocamsın seni arzuluyorum seninle birlikte olmak istiyorum, nolur reddetme beni diye.
Üstünden inmezdim ilk zamanlar, göğsüne üstüne yatmak isterdim, temas etmek isterdim iterdi beni. Gece uyumadan önce sarılsın diye çok yalvardığımı hatırlıyorum. Ayıp olmasın der gibi 1 2 dakika sarılıp yine döner kendi uyurdu.
İzmir'de hiç kimsem yok, çok yalnızım. Hala daha çevre edinemedim. Aslında içim içten içe burasıyla bağ kurmamı istemiyor gibiydi. Denize götürmeyi daha bir kere başaramadım. Beraber hiç bir şey yapmıyoruz, sinema, gezi, deniz, piknik, hiç bir şey. Bahanesi arabamız yok. Torbalı'dayız her yere uzağız Bir plan yap haftasonu diyorum, sen yap diyor. Ben yapıyorum, başka bir bahane buluyor.
Eşim bu konu hariç dünya iyisi bir insan maalesef. Evde huzursuzluğu yok, kendinden önce benim ihtiyaçlarımı düşünür. Benim istediğimi alır. Temizliğe yardım eder, yemek yapar, asla neden temizlik yapmadın ya da bugün neden yemek yok demez. Bakışlarında, hareketlerinde beni sevdiğini hissettiriyor işin tuhafı. Sadece tembel ve cinsel olarak isteksiz. Eşime hala daha kıyamıyorum bu yüzden. Çok merhametli.
Hep acaba yanlış bir evlilik mi yaptım düşümcesi aklımda olsa da hep bu sebeple boşanılır mı dedim kendime.
Yaşım 30a gelince artık çocuk istedim. Hormanaldi sanırım, deli gibi istedim ama. Boşanma isteği hala aklımda yoktu. Yine içim biliyordu ama bir şeylerin yanlış olduğunu. Kendime içten içe boşanırsan da belki tekrar evlenemeyeceksin, bir çocuğun olsun dedim. Çünkü eşim çok iyi bir baba olacaktı biliyordum. O süreç bile o kadar yorucuydu ki, sevişemiyoruz nasıl çocuğumuz olacak diye kavga edip ağladım. Yumurtlama dönemim belliydi, doktor 2 gün öncesi/yumurtlama günü/2 gün gün sonrası ilişkiye girin dedi. Biz bir kere yapıyoruz, ikincisi olmuyor, nerdeyse oturup ağlayacak yorgunum diye. Öyle bir tepki veriyor ki. Şükürler olsun ki ikinci ayımızda tek bir ilişkiyle tutturduk. Mayıs 2022'de bir kızımız oldu.
Kızımın doğumuyla ben hayat buldum. Bir yaşına gelince kendi hayatımı sorgular oldum. Aslında içimde olduğum hayattan ne kadar mutsuz olduğumu fark ettim. Eşim tarafından aslında geçiştirildiğimi, idare edildiğimi fark ettim. Hiç doğum günümü kutlamadığını fark ettim, evliliğimiz süresince bana asla kendimi özel hissettirecek şeyler yapmadığını fark ettim. Ben onun doğum günlerine, evlilik yıldönümlerimize evde hazırlık yaparken, o benim özel günlerimde sadece sözle kutlamayla geçiştiriyordu ama ben hiç bunu fark edememişim.
Eylül ayında kızım 16 aylıkken çok ciddi tartıştık bu cinsellik konusunu, onun bana olan ilgisizliğini. Ve ilk defa iğrendiğini itiraf etti. Kadın cinsel organından iğrendiğini söyledi, öpüşmekten de rahatsız olduğunu. Cinselliği asla önemsemediğini, benimle çok mutlu olduğunu, karı koca olmanın sadece cinsellik olmadığını, ailemizi sevdiğini söyledi. İlk defa o akşam ayrılmayı düşündüm, ilk defa orda içimde bir şeyler gerçekten kırıldı ama dillendirmedim. İstanbul'a annemlerin yanına gittim. Orda onunla konuşmak istemedim, aradığında hemen kapatmak istedim. Hatta bana ayrılmayı mı istiyorsun, ne düşünüyorsun dedi. Kulaklarımda uzun süre çınlayan bir şey daha dedi. ''Ne zannediyorsun ayrılma diye sana yalvaracağımı mı?''
İki hafta sonra geri döndüm evime ve kendime bir hedef koydum. 2023 yılının sonunda boşanmış olacağım. Ekimden beri sadece iki kez birlikte olduk, tartıştıktan sonra ağladı diye kıyamadım. Değişen bir şey yok, elimden geleni yapacağım dese de sonuç 10 dakikada dümdüz gir çık.. Hiç arzulandığımı hissetmedim, hala kadın gibi hissetmiyorum, bakire gibiyim hatta. Hiç sevişmedim ben diyorum kendime..
Açıkça söyledim artık onu cinsel olarak istemediğimi, içimde bir şeylerin bittiğini. Ama hala zoruma gidiyor, bu durumu çok kolay kabullendi. Yanaşmıyor hiç, arada laf sokuyorum sen istemiyorsun diye istemiyorum diyor. Bana atıyor suçu, uzatmıyorum ben de artık. Artık onu tshirtsüz görmeye bile dayanamıyorum, rahatsız oluyorum. Şu anda o çok mutlu ve memnun. Ben de evde huzursuz olmaması açısından ses çıkarmıyorum, geçiştirip zamanımı dolduruyorum. Sanırım o bu şekilde ömür boyu yaşar gerçekten. Bu evcilik oyununu sürdürüyorum şimdilik.
Eşimi hala seviyorum ama bu sevgiliyi sever gibi değil de çocuğumun babası olarak duyduğum sevgi ve saygı. Hala katlanabiliyor, idare edebiliyorsam bu sebepten.
Psikoloğa da başladım, sosyal kaygı ve anksiyete bozukluğu çıktı. İnsanlardan çok çekinir duruma gelmiştim, yavaştan onu da kırmaya başladım. Evlenmeden önce çalışıyordum, ama çok sık iş değiştirdim. Evlendikten sonra bir türlü çalışmak nasip olmadı, hep bir aksilik yaşadım. Sonra pandemi, çocuk derken kaldım. Artık çalışmaya da korkuyorum. Boşanmaya da korkuyorum. Kendimi psikologla bu sürece hazırlamaya çalışıyorum. Annem ve kardeşim durumdan haberdar, destekliyorlar. Psikoloğa başladıığımda eşime
Bir evimiz vardı, yılbaşında bir de arabamız oldu. Boşanmada evden gelen arabadan gelen parayla bir iş kurarım düşüncesindeyim. Küçük bir kız çocuğuyla yeniden hayata sıfırdan başlama düşüncesi çok korkunç ama o kadar mutsuzum o kadar sıkışmış hissediyorum ki şu anda.
Eşime cinsel ve aile terapisi için çok yalvardım, asla kabul etmiyor. Sen git, yeter diyor. Problemlerimizin kaynağı olarak benim psikolojimi görüyor. Gerçekten düzeleceğine inanıyor her şeyin. Hormonal de olabilir demiştim, doktora da gitmek istemiyor.
Paylaşmak istedim, okuduğunuz için teşekkürler..
haftada bir oluyor diyorsunuz. sizde de mi tatmin yok ?Allah yardımcınız olsun benim eşimde cok düzgün harika bir eş ama cinselliğe düşkün değil aşırı uykucu ve işi de kafa olarak yorucu hep böyle der haftada bir oluyor ve yumurtlama dönemlerini es geçtiğimiz de oluyor iğrendiğinş bende. Düşünmüyorum ama neden böyle dite sorduğumda cok yoruluyorum diyo of benim de kafam karıştı şimdi