Evlilikte Cinsellik Boşanma

Merhaba, bu benim ilk konum, ilk mesajım.. Fikirlerinizi bekliyorum, lütfen paylaşın.

2016 ocakta bir kelime oyununda sohbet etmeye başlayarak tanıştık. O İzmir'de ben İstanbul'daydım. Sohbet ilerledi, görüşmeye geldi ve sevgili olduk. Her ay bir iki günlüğüne beni görmeye gelirdi. Çok aşıktı bana, ben de ona. Evlenmeden önce cinsel bir deneyimimiz olmadı. Öpüşmekten bile kaçınırdı, muhafakarlığına verirdim. Dışarıda sarılmaya bile çekinirdi. Aslında o zamanlar içim hissetti ama önemsemedim. Aramızda hiç cinsel çekim yoktu, hiç arzuladığını hissetmedim, ben de herhangi bir cinsel çekim yaşamadım. Aklıma geliyordu ama evlendikten sonra aynı eve aynı yatağa girince yoluna girer sandım.
2018 eylülde evlendik. tam 3 ay ilişkiye giremedik. Tam sertleşemiyordu, ön sevişme olmadığı için cinsel birleşmede canım yanıyordu ve zevk alamıyordum, her seferinde kanamam oluyordu. Öpüşmek bile istemiyor gibiydi çoğu zaman. Duvarla öpüşmek gibiydi. Dudaklarını asla açmıyordu, hala öyle. İçtiğim bardaktan bile içmezdi. Vücudumun hiç bir yerine dokunmaz, öpmezdi. Kendini sürte sürte içime girerdi, 10 dakika bile sürmeden işini bitirip döner yatardı. Hala öyle.. İlk bir yıl kendimi suçladım, ben beceremiyorum diye düşündüm. Bir de evlendiğimizde ilk 1 ay haftada bir oluyordu. Sonra ayda 1, sonra üç ayda bire çıktı. Psikolojim alt üst oldu. 5 ay birlikte olmadığımızı biliyorum. Benden iğrendiğini hissediyordum, dokunmadığı öpmediği için. Söylüyordum, sana öyle geliyor diyordu.
Giyinip hazırlanıp karşına çıkardım, defalarca üstümde o kıyafetlerle reddedildim. Tek bir bahanesi var, yorgunum. Sen bana inanmıyorsun ama işte ölüyorum yorgunluktan. Eşimin işi ise altında arabayla denetleme yapıyor günde 3 4 yere. Sürekli herşeye yorgun. Yalvarıyordum, ya sen benim kocamsın seni arzuluyorum seninle birlikte olmak istiyorum, nolur reddetme beni diye.

Üstünden inmezdim ilk zamanlar, göğsüne üstüne yatmak isterdim, temas etmek isterdim iterdi beni. Gece uyumadan önce sarılsın diye çok yalvardığımı hatırlıyorum. Ayıp olmasın der gibi 1 2 dakika sarılıp yine döner kendi uyurdu.
İzmir'de hiç kimsem yok, çok yalnızım. Hala daha çevre edinemedim. Aslında içim içten içe burasıyla bağ kurmamı istemiyor gibiydi. Denize götürmeyi daha bir kere başaramadım. Beraber hiç bir şey yapmıyoruz, sinema, gezi, deniz, piknik, hiç bir şey. Bahanesi arabamız yok. Torbalı'dayız her yere uzağız Bir plan yap haftasonu diyorum, sen yap diyor. Ben yapıyorum, başka bir bahane buluyor.
Eşim bu konu hariç dünya iyisi bir insan maalesef. Evde huzursuzluğu yok, kendinden önce benim ihtiyaçlarımı düşünür. Benim istediğimi alır. Temizliğe yardım eder, yemek yapar, asla neden temizlik yapmadın ya da bugün neden yemek yok demez. Bakışlarında, hareketlerinde beni sevdiğini hissettiriyor işin tuhafı. Sadece tembel ve cinsel olarak isteksiz. Eşime hala daha kıyamıyorum bu yüzden. Çok merhametli.
Hep acaba yanlış bir evlilik mi yaptım düşümcesi aklımda olsa da hep bu sebeple boşanılır mı dedim kendime.
Yaşım 30a gelince artık çocuk istedim. Hormanaldi sanırım, deli gibi istedim ama. Boşanma isteği hala aklımda yoktu. Yine içim biliyordu ama bir şeylerin yanlış olduğunu. Kendime içten içe boşanırsan da belki tekrar evlenemeyeceksin, bir çocuğun olsun dedim. Çünkü eşim çok iyi bir baba olacaktı biliyordum. O süreç bile o kadar yorucuydu ki, sevişemiyoruz nasıl çocuğumuz olacak diye kavga edip ağladım. Yumurtlama dönemim belliydi, doktor 2 gün öncesi/yumurtlama günü/2 gün gün sonrası ilişkiye girin dedi. Biz bir kere yapıyoruz, ikincisi olmuyor, nerdeyse oturup ağlayacak yorgunum diye. Öyle bir tepki veriyor ki. Şükürler olsun ki ikinci ayımızda tek bir ilişkiyle tutturduk. Mayıs 2022'de bir kızımız oldu.
Kızımın doğumuyla ben hayat buldum. Bir yaşına gelince kendi hayatımı sorgular oldum. Aslında içimde olduğum hayattan ne kadar mutsuz olduğumu fark ettim. Eşim tarafından aslında geçiştirildiğimi, idare edildiğimi fark ettim. Hiç doğum günümü kutlamadığını fark ettim, evliliğimiz süresince bana asla kendimi özel hissettirecek şeyler yapmadığını fark ettim. Ben onun doğum günlerine, evlilik yıldönümlerimize evde hazırlık yaparken, o benim özel günlerimde sadece sözle kutlamayla geçiştiriyordu ama ben hiç bunu fark edememişim.
Eylül ayında kızım 16 aylıkken çok ciddi tartıştık bu cinsellik konusunu, onun bana olan ilgisizliğini. Ve ilk defa iğrendiğini itiraf etti. Kadın cinsel organından iğrendiğini söyledi, öpüşmekten de rahatsız olduğunu. Cinselliği asla önemsemediğini, benimle çok mutlu olduğunu, karı koca olmanın sadece cinsellik olmadığını, ailemizi sevdiğini söyledi. İlk defa o akşam ayrılmayı düşündüm, ilk defa orda içimde bir şeyler gerçekten kırıldı ama dillendirmedim. İstanbul'a annemlerin yanına gittim. Orda onunla konuşmak istemedim, aradığında hemen kapatmak istedim. Hatta bana ayrılmayı mı istiyorsun, ne düşünüyorsun dedi. Kulaklarımda uzun süre çınlayan bir şey daha dedi. ''Ne zannediyorsun ayrılma diye sana yalvaracağımı mı?''
İki hafta sonra geri döndüm evime ve kendime bir hedef koydum. 2023 yılının sonunda boşanmış olacağım. Ekimden beri sadece iki kez birlikte olduk, tartıştıktan sonra ağladı diye kıyamadım. Değişen bir şey yok, elimden geleni yapacağım dese de sonuç 10 dakikada dümdüz gir çık.. Hiç arzulandığımı hissetmedim, hala kadın gibi hissetmiyorum, bakire gibiyim hatta. Hiç sevişmedim ben diyorum kendime..
Açıkça söyledim artık onu cinsel olarak istemediğimi, içimde bir şeylerin bittiğini. Ama hala zoruma gidiyor, bu durumu çok kolay kabullendi. Yanaşmıyor hiç, arada laf sokuyorum sen istemiyorsun diye istemiyorum diyor. Bana atıyor suçu, uzatmıyorum ben de artık. Artık onu tshirtsüz görmeye bile dayanamıyorum, rahatsız oluyorum. Şu anda o çok mutlu ve memnun. Ben de evde huzursuz olmaması açısından ses çıkarmıyorum, geçiştirip zamanımı dolduruyorum. Sanırım o bu şekilde ömür boyu yaşar gerçekten. Bu evcilik oyununu sürdürüyorum şimdilik.
Eşimi hala seviyorum ama bu sevgiliyi sever gibi değil de çocuğumun babası olarak duyduğum sevgi ve saygı. Hala katlanabiliyor, idare edebiliyorsam bu sebepten.
Psikoloğa da başladım, sosyal kaygı ve anksiyete bozukluğu çıktı. İnsanlardan çok çekinir duruma gelmiştim, yavaştan onu da kırmaya başladım. Evlenmeden önce çalışıyordum, ama çok sık iş değiştirdim. Evlendikten sonra bir türlü çalışmak nasip olmadı, hep bir aksilik yaşadım. Sonra pandemi, çocuk derken kaldım. Artık çalışmaya da korkuyorum. Boşanmaya da korkuyorum. Kendimi psikologla bu sürece hazırlamaya çalışıyorum. Annem ve kardeşim durumdan haberdar, destekliyorlar. Psikoloğa başladıığımda eşime
Bir evimiz vardı, yılbaşında bir de arabamız oldu. Boşanmada evden gelen arabadan gelen parayla bir iş kurarım düşüncesindeyim. Küçük bir kız çocuğuyla yeniden hayata sıfırdan başlama düşüncesi çok korkunç ama o kadar mutsuzum o kadar sıkışmış hissediyorum ki şu anda.

Eşime cinsel ve aile terapisi için çok yalvardım, asla kabul etmiyor. Sen git, yeter diyor. Problemlerimizin kaynağı olarak benim psikolojimi görüyor. Gerçekten düzeleceğine inanıyor her şeyin. Hormonal de olabilir demiştim, doktora da gitmek istemiyor.

Paylaşmak istedim, okuduğunuz için teşekkürler..
İnanır mısın belki de cümlesi cümlesine aynı hayatımız ve ben Şuan boşanma aşamasındayım. Adam sorun etmediği için çözüm de aramıyor. Mutlu değiliz kızımızla önümüze bakmalıyız. Hayat onlardan ibaret değil biz güçlüyüz.
 
Cinsel ilişkiye girmekten kaçınmak, eşini istememek, vb bunlar ağır kusurdur ve boşanmada mal paylaşımına ek olarak tazminat alırsınız.

Eğer evlenmeden önce size bu sorunundan bahsetseydi ve siz de kabul edip evlenseydiniz başka şeyler konuşurduk şu an. Fakat siz en baştan kandırılmışsınız. Hem sizi kandırmış, hem tedaviye yanaşmıyor, hem de suçu sizin ve psikolojinizin üzerine atmaya çalışıyor. Sorunun çözümünden ve gerekli tedaviden kaçınmak da kusurlu bir davranıştır.
Tazminat sebebidir. İyi bir avukat tutun, tüm kanıtları götürün. Boşanma davası açmak için beklemeyin.
 
Konunuzu okuyunca kendi yaşadıklarım geldi aklıma. 8 sene evli kaldım 3 senesi vajinusmusla geçti hep kendimi suçladım. Eşlik kadınlık yapamıyorum diye delirdim. Güç bela denemeler sırasında hamile kaldım kızım oldu. Doğumdan sonra her şey daha kötü oldu. Cinsellikte 1 adım öteye gidemedik hiç ama hiç mutlu değildim. Kadin olduğumu hissedemiyordum. Peşi sıra başka sorunlar çıktı atlatamadım bunları ve ayrıldık 3 sene oldu. Şimdi biri var hayatımda. Ben vajinusmus filan değilmişim ya tamamen eski eşimin beceriksizliği yol yöntem bilmemezligi beni dipsiz kuyuya atmış meğerse. Ben cinsellik yaşamamış hiç mutlu olmamışım. 35 yaşındayım iyi ki cesaretimi toplayıp yolumu çizmişim. Kim ne derse desin cinsellik evliliği ayakta tutuyor. Mutsuz olmak için hayat çok kısa. Biz mutsuzsak çocuklarımız da mutsuz oluyor.
Çok umut oldunuz cesaret oldunuz bana
 
Böyle evlilik olmaz çok saçma daha çok gençsiniz kesinlikle boşanın kızınızla size mutluluklar dilerim.
 
Cinsel ilişkiye girmekten kaçınmak, eşini istememek, vb bunlar ağır kusurdur ve boşanmada mal paylaşımına ek olarak tazminat alırsınız.

Eğer evlenmeden önce size bu sorunundan bahsetseydi ve siz de kabul edip evlenseydiniz başka şeyler konuşurduk şu an. Fakat siz en baştan kandırılmışsınız. Hem sizi kandırmış, hem tedaviye yanaşmıyor, hem de suçu sizin ve psikolojinizin üzerine atmaya çalışıyor. Sorunun çözümünden ve gerekli tedaviden kaçınmak da kusurlu bir davranıştır.
Tazminat sebebidir. İyi bir avukat tutun, tüm kanıtları götürün. Boşanma davası açmak için beklemeyin.
bu durumu nasıl kanıtlayabilirim ki ?
 
İnanır mısın belki de cümlesi cümlesine aynı hayatımız ve ben Şuan boşanma aşamasındayım. Adam sorun etmediği için çözüm de aramıyor. Mutlu değiliz kızımızla önümüze bakmalıyız. Hayat onlardan ibaret değil biz güçlüyüz.
yaa kızının kaç yaşında nasıl geçiyor süreciniz? çok üzüldüm mutluluklar diliyorum..
 
yaa kızının kaç yaşında nasıl geçiyor süreciniz? çok üzüldüm mutluluklar diliyorum..
Gayet sakin alttan alıyorum anlaşmalı boşanma sekteye uğramasın diye. Ama bu seviyeye gelmek zaman aldı. Önce duygusal teması sonra muhabbeti kestim sonra cinsellik yüzünden tartışmayı kestim.
 
bu durumu nasıl kanıtlayabilirim ki ?
Cinsel ilişkiden kaçınma boşanma davalarında ispat açısından son derece zordur. Bu durumun ispatı ancak eşler arasında mesajlaşma veya konuşmalar ile mümkündür.
Erken boşalma gibi sorunlar için üroloji doktorun verdiği bir rapor olabilir belki.Tam detaylarını bilmiyorum.
 
2.5 yaşında. Ben cinsellik yaşayamadığım için hep gerginim yavruma neden bunu yaşatayım . Biz ikimiz daha mutlu olacaz
babasının yokluğunu nasıl karşılıyor? en büyük korkum kızımın etkilenmesi. sene sonu ayrılmayı istiyorum demeyi düşünüyorum. kızım da o civarda olacak inşallah. ben de şu anda tartışmayı azalttım ama duygusal olarak hala bağımlığım. hala istiyorum ki arada sarılsın sarmalasın hep bir düzelirse ümidi 😔 umarım aşıp yoluma bakabilirim..
 
babasının yokluğunu nasıl karşılıyor? en büyük korkum kızımın etkilenmesi. sene sonu ayrılmayı istiyorum demeyi düşünüyorum. kızım da o civarda olacak inşallah. ben de şu anda tartışmayı azalttım ama duygusal olarak hala bağımlığım. hala istiyorum ki arada sarılsın sarmalasın hep bir düzelirse ümidi 😔 umarım aşıp yoluma bakabilirim..
Destek olalım birbirimize çalışan iyi maaşlı biri olamama rağmen kızım için çok düşündüm. Sonra sana nolacak dedim kendime daha 34 yaşındayım en olgun cınselliliği yaşayabileceğim en iyi çağımdayım. Kendimize haksızlık yapmayalım
 
yaa kızının kaç yaşında nasıl geçiyor süreciniz? çok üzüldüm mutluluklar diliyorum..
Boşanmayı düşünüyorsanız yukarıda yazdığım delilleri toplamaya başlayın.Topladığınız deliller 6 ay geçerli.
 
Boşanmayı düşünüyorsanız yukarıda yazdığım delilleri toplamaya başlayın.Topladığınız deliller 6 ay geçerli.
düşünüyorum ama anlaşarak boşanmaya çalışıcam kırmadan nefret etmeden ettirmeden bakalım inşallah o raddeye gelmez
 
Mesajlaşmalar, yazılı kanıtlar, terapist şahitliği, doktor şahitliği, *çevrenizde bu durumunuza şahit olanların tanıklığı(bu konuya dikkat!), videolar... vb...
Eğer bu tarz kanıtlarınız yoksa hemen oluşturmaya bakın. Kendisine mesaj yoluyla "cinsel isteksizlik", "tedavi", sizi suçlamaları vb mesajlaşmalar yapmak, geçmişte bunlar yapıldıysa bu yazışmaları saklamak, çıktı almak, "cinsel isteksizlik" sebebiyle doktor ve terapist randevuları oluşturmak vb. Bu randevulara siz mutlaka gidin, eş kişisinin randevulara ısrarla katılmaması, sizi orada yalnız bırakması, vb.
Özel günlerde hazırladığınız sürprizlerin videoları(bugüne kadar hiç çekmediniz mi hatıra olarak?), hediyelerin faturaları..vb.
Kendinize aldığınız özel iç çamaşırı takımlarının faturaları, vb.
Eş kişisinin özel günlerinizi kutlamaması(mesaj yoluyla neden kutlamadın, bugüne kadar hiç kutlamadın yazın başlatın konuşmayı).
Özellikle de "kadın vajinasından tiksindiği" yönündeki ifadesinin ses veya video kaydı, veya mesaj olarak yazılı hali.

Siz bu şekilde dava açınca o da muhtemelen aynı şeyle sizi suçlayacaktır(çoğu insan cinsel konuların ispatı mümkün değildir gözüyle bakar). Fakat ispatı mümkündür. Mahkeme, her iki tarafı da Devlet Hastanesi'ne muayeneye yollar ve rapor çıkartır.
Bir de kimin tedavi için uğraş verdiğine ve kimin tedaviyi reddettiğine bakarlar.

*Bu konuya dikkat!: Bu arada cinsel sırların başkasına(terapist,doktor,avukat,görevli harici başkalarına) anlatılması cinsel mahremiyetin ihlalidir ve sizi ağır kusurlu durumuna sokabilir.
Çok dikkatli olun. Buraya yazdığınız bile görülmemeli, bilinmemeli.
 
X