Eşimin ifadeleri surat yapsam beni suçlar ağırlamasam beni suçlar o kadar şoktayım ki böyle bi durumda bile ben suçlandım evlilik adına ne kaldı bilmiyorumAgirladiginiz insanlari boylesine sevmiyorsaniz, agirlamayin. Ev sizin eviniz. Kimseyi alma mecburiyetiniz yok. Hele hele 2 tane cocukla.
Haklısınız bi heves geçti benim şu sorumun evliliğimin hali bu kadar anlaşılmadıgım bi adam nasıl düzelir bilmiyorumBeni yanlis anlamayın ama sahsi fikrim .cocuklara 3 yasina kdr kalabalik dogum gününe karsi biriyim oylede gidiyorum. Hele 1 yas kalabalik sicak nefes tanidigi tanimadigi insanlar cocuklar guvende hissetmedigi ortamda gergin huzursuz olurlar.size tecrube oldu heves etmissiniz ters gitti isler az insan anlayisli insanla beraber olun .yardimci vs gelebiliyormu eve yorgunsaniz arada mola isteyin en dogal hakkiniz
Cocuklarin sorumluluğunu tek basina almayin 1 2 saat arada birakn gidin .erkller cocuk bakmayi annelerinden bildigi icin hep fedakar hep hissettirmeyen kadinlarimizdan dolayi kolay sanıyor .toparlanir cocuklu evlilikler suan gozlemledigim hep sorunlu gidiyor oturabilen az kisidir sizde onu saglayin babaya rol fazla verin aman ise gidiyor yorulur vs demeyin .benim avrupada bi ardsim var yeni evlendi gitti oraya.dedigi şey turkler cocuk yetistiremiyor .burda sistem o kdr oturmus ki diyor bende onlara gore yetistirecem diyor .bilemedim şimdi tam konuyu sormadim sistemden kasit nedirHaklısınız bi heves geçti benim şu sorumun evliliğimin hali bu kadar anlaşılmadıgım bi adam nasıl düzelir bilmiyorum
Kızmaya hakları yok evet ama ertesi gün mağdur olan onlarmış gibi nazları çekildi ben kalalaldım önce alttan aldım sonra ben napıyorum dedim ya nasıl başarıyorlar bunu ben Naz yapsam kimse çekmezdi ben de Naz yapmayı bilmem
Tartışmaktan yoruldum anlaşılmamaktan bu durum bu olay için degil her zaman karşı taraf haklı prenses olarak çıktığım yolda lakabım ruh hastası tartışma çıkarsam ruh hastasısın sen der . Neden stratejik davranamıyorum var mı bi öneriniz nasıl yapabilirim böyle giderse iyice uzaklaşacağız
Haklısınız bi heves geçti benim şu sorumun evliliğimin hali bu kadar anlaşılmadıgım bi adam nasıl düzelir bilmiyorumBeni yanlis anlamayın ama sahsi fikrim .cocuklara 3 yasina kdr kalabalik dogum gününe karsi biriyim oylede gidiyorum. Hele 1 yas kalabalik sicak nefes tanidigi tanimadigi insanlar cocuklar guvende hissetmedigi ortamda gergin huzursuz olurlar.size tecrube oldu heves etmissiniz ters gitti isler az insan anlayisli insanla beraber olun .yardimci vs gelebiliyormu eve yorgunsaniz arada mola isteyin en dogal hakkiniz
çok güzel yazmışsınız teşekkür ederimÇocukları sakinleştirmek, misafirlerle ilgilenmek ve kendi akranlarına hizmet etmek eşinizin de görevi. Bunları köle gibi hiç düşünmeden üstünüze almış yapılan terbiyesizliği çekmiş sonra da tekrar saçmalasınlar diye çağırmışsınız.
Sizin misafirler saat olarak geç gelmemeliydi herkese bir saat söylemeniz gerekirdi. Şu saatler arası olacak diye.
Servis yapması için birini tutabilirsiniz veya dışarıdan çocukları toplayan ilgilenen, oyalayacak birileri olmalı.
Eşiniz ailesine düşkün ve kendisini, ailesini üstün tutuyor ve samimi değiller gibi.
Görüşmeyi azaltıp sınır koyacaksınız. Tavır değil bakın. Eğilip bükülmeyeceksiniz sınırlarınız olacak.
Çocuklarınızı bahane edip ev müsait değil, kimsenin kalması için diye açıklama yapabilirsiniz.
Bir süre ailesi ile görüşmeyin zaten. Ama sizin köle gibi sürekli gülümseyerek onların arkasından gezmeniz sizi değerli yapmaz
Eşimin yakın ailesi diye belirtmek istedim o sebeple eşimin ailesi diye yazdım // benim misafirlerim de uzak akrabalarım yakın ailem degil yani bu farkı anlatmak için yazdım aslındaEşinizin ailesi sizin akrabalarınızı istememiş.
Siz evli değil misiniz? Eşiniz ile siz aile değil misiniz? Eşimin ailesi nasıl bir söz. Sizinkiler akraba onlar eşimin ailesi….
Sıralamanızdan belli olay.
Bu şekilde herkesi memnun etmek için çabalamaya devam edin.
Prenses de değilsiniz ruh hastası da. Sadece kendiniz olun, bu saatten sonra olabilirseniz.
Siz eşinizin neyi oluyorsunuz? Konuyu anlatırken zaten kayınvaldeniz ve görümcenizi belirtiyorsunuz. Kendi anlatımınızdan eşinizin öncelikli ailesinin kayınvaldeniz ve görümceniz olduğu ve sizin de bunu kabullendiğiniz anlaşılıyor. Bir konuyu anlatırken ne söylediğinizden çok nasıl söylediğimiz anlamlandırır.Eşimin yakın ailesi diye belirtmek istedim o sebeple eşimin ailesi diye yazdım // benim misafirlerim de uzak akrabalarım yakın ailem degil yani bu farkı anlatmak için yazdım aslında
Haklısınız aslında aile biz olmalıyız umudum kalmadı sanırım önceliğimi bırakın beni anlamak istediğini bile hissetmiyorumSiz eşinizin neyi oluyorsunuz? Konuyu anlatırken zaten kayınvaldeniz ve görümcenizi belirtiyorsunuz. Kendi anlatımınızdan eşinizin öncelikli ailesinin kayınvaldeniz ve görümceniz olduğu ve sizin de bunu kabullendiğiniz anlaşılıyor. Bir konuyu anlatırken ne söylediğinizden çok nasıl söylediğimiz anlamlandırır.
Bu +1Haklısınız aslında aile biz olmalıyız umudum kalmadı sanırım önceliğimi bırakın beni anlamak istediğini bile hissetmiyorum
İkizleriniz var sağlıkla buyusunler. Annelik başlı başına zor bir süreç bence yipranmissiniz ve eşinizin ailesini de pek sevmiyorsunuz. Çünkü karşı tarafın rahatsız edici bir davranışı pek yok. Sen dur demek kötü bir şey değil belki yoruldun dinlen demek istemiştir. Lütfen insanların niyetlerini okumaya çalışırken sürekli olumsuzu düşünmeyin. Bir diğer nokta da eşinizin ve ailesinin arasına girmeyin. Yani kocaman insanlarız değil mi kimsenin korumasına ihtiyacınız yok eğer eşinizin ailesi sizi üzecek bir sözde davranışta bulunursa hemen o anda tepkinizi verin sinirinizi çizin. Öyle eşe şikayet etmek hoş bir davranış değil ve sizin eşinizle aranızı açar olan size olur. Bence psikolojik destek alın bu tür süreçlerde insana iyi geliyorBilmiyorum hangi tartışmayı anlatsam durum şu birbirimizi anlamıyoruz tartıştıkça aramız açılıyo ikizlerimiz var eski zamanları çok arıyorum kalbim çok kırık , özel bi gün planladık ben kendi akrabalarımı çağırdım eşim gitti aldı arabayla görümcemler eşim gidince surat yaptılar biraz da geç kaldı akrabalarım geldi eşimin ailesi hiç onlarla konuşmadı surat yaptılar ikramlara dokunmadılar üstüne bi de ikizler gelen misafilerden dolayı ağladı yabancılayıp ... çok gergin bi ortamdı ben gerildim herkes aç zaten surat yapıyorlar çocuklar ağlıyor ev sahibi benim ... ortam mahvoldu çocuklar alışmadı bi türlü ben düşünemedim o an ortamı yönetemiyorum sürekli ağlayan bebişler var . özel günümüz mahvoldu . Ortam biraz sakinleşti Kayınvalidem o sırada bebişin burnu aktı peçete istedi ben kalktım hemen sen dur annesi dedi kızarak halası versin ..”ortamın suçlusu ben ilan edilmişim o an anladım “ o kadar hazırlık gün mahvoldu o sırada görümcem hiç çocukları susturmaya çalışmadı kendi çocuğuna tablet verdi oturdu somurtarak bi süre sonra da kalktı surat asarak gitti çocuğum uyuyacak diyerek .. o gidince kayınvalidem surat asarak oturdu .kendi çocuğuyla yanımıza gelse belki daha rahat ortama alışırdı bebekler ama gelmedi ... gün öyle bitti neye uğradığımı şaşırdım . Eşimle o gün biraz konuştuk ne suratı dedi tamam dedim sarıldım uyudum . Ertesi gün görümce tekrar geldi eşim aramadı diye küsmüş kayınvalidem eşimi ikna etti arandı sevdiği şeyler alındı akşam geldi eve bigün önce 8:30 da uyuyan çocukla 12 ye kadar bizde oturdu ...gidince dayanamadım eşime dedim sana saygısı yok kardeşinin tepki göstererek kalktı gitti sonra da 12 ye kadar oturdu mahvetti dedim eşim sen mahvettin çağırmasaydın dedi kalksalardı dedi çocuk ağlayınca gitselerdi dedi .Bebekler ağladı bi ara durdular ama bi türlü alıştıramadım ortama tam anlamıyla . Panik oldum sanırım düşünemedim şimdi olsa siz bi odaya geçin birazdan gelin falan derdim alıştırırdım bi şekilde herkes beni suçlayınca kalakaldım öyle bugünü böyle hatırlamak istemezdim eşimle tartışmalarımız büyüdükçe uzaklaşıyoruz ona göre ben kıskaçlık yapıyorum ama o kadar kırıldım ki anlatamam beni teselli eden olmadı sevdiğim şeyleri kimse almadı günüm mahvoldu ben suçlandım annesi sen dur demesi kayınvalidemin o an anladım dolmuşlar bana karşı ....ben ne yapayım şimdi içimden hiçbir şey gelmiyo telefonu kapatıp uzaklaşmak geliyo ama gidersem ne olur çocuklar var neden rol yapamıyorum nedenbikaçgün rol yapsam yüzlerine gülsem ortamın gerilimi düşer ama eşim beni ne zaman anlar . Uzun süredir bunu hissediyorum eğer bi teraziyse ailesi ağır geliyo bigün laf söylemedi . Kadının çocuğu evdeki çekmece içlerini karıştırıyor kimse bşy söylemiyor ben söyleyince kötü oluyorum yılda 3 kez görüyorum yurt dışındalar ama uzun kalıyolar gelince , evde ağırlamak çok zor . Eşim artık bu durumu anlamayacak hep ben suçluyum konuştukça batıyo .
Milletin gönlünü yapmayı bırakın yahu siz kendi mutluluğunuza odaklanın.Bilmiyorum hangi tartışmayı anlatsam durum şu birbirimizi anlamıyoruz tartıştıkça aramız açılıyo ikizlerimiz var eski zamanları çok arıyorum kalbim çok kırık , özel bi gün planladık ben kendi akrabalarımı çağırdım eşim gitti aldı arabayla görümcemler eşim gidince surat yaptılar biraz da geç kaldı akrabalarım geldi eşimin ailesi hiç onlarla konuşmadı surat yaptılar ikramlara dokunmadılar üstüne bi de ikizler gelen misafilerden dolayı ağladı yabancılayıp ... çok gergin bi ortamdı ben gerildim herkes aç zaten surat yapıyorlar çocuklar ağlıyor ev sahibi benim ... ortam mahvoldu çocuklar alışmadı bi türlü ben düşünemedim o an ortamı yönetemiyorum sürekli ağlayan bebişler var . özel günümüz mahvoldu . Ortam biraz sakinleşti Kayınvalidem o sırada bebişin burnu aktı peçete istedi ben kalktım hemen sen dur annesi dedi kızarak halası versin ..”ortamın suçlusu ben ilan edilmişim o an anladım “ o kadar hazırlık gün mahvoldu o sırada görümcem hiç çocukları susturmaya çalışmadı kendi çocuğuna tablet verdi oturdu somurtarak bi süre sonra da kalktı surat asarak gitti çocuğum uyuyacak diyerek .. o gidince kayınvalidem surat asarak oturdu .kendi çocuğuyla yanımıza gelse belki daha rahat ortama alışırdı bebekler ama gelmedi ... gün öyle bitti neye uğradığımı şaşırdım . Eşimle o gün biraz konuştuk ne suratı dedi tamam dedim sarıldım uyudum . Ertesi gün görümce tekrar geldi eşim aramadı diye küsmüş kayınvalidem eşimi ikna etti arandı sevdiği şeyler alındı akşam geldi eve bigün önce 8:30 da uyuyan çocukla 12 ye kadar bizde oturdu ...gidince dayanamadım eşime dedim sana saygısı yok kardeşinin tepki göstererek kalktı gitti sonra da 12 ye kadar oturdu mahvetti dedim eşim sen mahvettin çağırmasaydın dedi kalksalardı dedi çocuk ağlayınca gitselerdi dedi .Bebekler ağladı bi ara durdular ama bi türlü alıştıramadım ortama tam anlamıyla . Panik oldum sanırım düşünemedim şimdi olsa siz bi odaya geçin birazdan gelin falan derdim alıştırırdım bi şekilde herkes beni suçlayınca kalakaldım öyle bugünü böyle hatırlamak istemezdim eşimle tartışmalarımız büyüdükçe uzaklaşıyoruz ona göre ben kıskaçlık yapıyorum ama o kadar kırıldım ki anlatamam beni teselli eden olmadı sevdiğim şeyleri kimse almadı günüm mahvoldu ben suçlandım annesi sen dur demesi kayınvalidemin o an anladım dolmuşlar bana karşı ....ben ne yapayım şimdi içimden hiçbir şey gelmiyo telefonu kapatıp uzaklaşmak geliyo ama gidersem ne olur çocuklar var neden rol yapamıyorum nedenbikaçgün rol yapsam yüzlerine gülsem ortamın gerilimi düşer ama eşim beni ne zaman anlar . Uzun süredir bunu hissediyorum eğer bi teraziyse ailesi ağır geliyo bigün laf söylemedi . Kadının çocuğu evdeki çekmece içlerini karıştırıyor kimse bşy söylemiyor ben söyleyince kötü oluyorum yılda 3 kez görüyorum yurt dışındalar ama uzun kalıyolar gelince , evde ağırlamak çok zor . Eşim artık bu durumu anlamayacak hep ben suçluyum konuştukça batıyo .