Evlilik..

Arkadaşlar merhaba 2017 de evlendim, 9 ay 10 gün sonra kızım doğdu çok zorluk yaşadım annem geldi bir süre kaldı yardım etti gitti. Bebeğim 6 aylık iken 1 aylık hamile olduğumu öğrendim yaptığım test pozitif çıktı evdeydim şok oldum çok ağladım, ilk gebeliğimde 3. Ve 5. Aylarda kanamam oldu işten çıktım evde durdum çok korkmuştum ilk bebeğimdi çünkü. 35 kilo aldım. İlk 3 ay bebeği emzirmekte çok zorlandım ağladım göğsüm kan içinde kaldı denemediğim ilaç kalmadı. En sonunda kendiliğinden geçti. İkinci gebeliği duyan herkes isteyerek mi oldu neden bu kadar acele ettiniz kaza mı diye sordu. Herkes beni eleştirdi ve kınadı ailem de üzüldüler ama yapacak bir şey yoktu. Aldığım kiloların sadece bebek ve ödemle ilgili kısmını verince biraz kilo vererek şişko halimde 2.bebeğe hamileliğe başladım. Çok üzülmüştüm kimseye bir şey söyleyemedim bir süre hamile olduğumu sakladım. Evlenince zaten eskisi gibi arkadaşlarınla görüşemiyorsun bekar olanlarla koptuk evli olanlar da çocuklarımız olunca hastalıklıymışız gibi bizden uzaklaştı. Biz şimdi çocuk düşünmüyoruz dünyayı gezicez kafasındaydılar. Nasıl olsa gelemezsin düşüncesiyle buluşmalara çağırmadılar. Evde bebek bakarken hamilelikle birlikte herkesten uzaklaşıp iyice yalnızlaştım. Eşimin işleri hep yoğundu acilen annemler yakın bir yere taşındık. Bir süre öyle idare ettim. Kilom beni zorlamaya başladı ellerim ayaklarım şişti aynada gördüğüm ben değildim yaşlanmıştım kesinlikle. Beni gören herkese hesap verir oldum sanki evlilik dışı bir çocuk gibi herkes benimle dalga geçti. Eşime karşı çok öfkelendim her şey çok hızlı gelişmişti kendime gelemeden bir önlem almadan hamile kaldım. Ondan da soğudum. İhtiyaçlarımı yerine zor getirmeye başladım 100 kilonun üzerinde doğum yaptım ameliyathaneye giderken eşimle kavga ettim başka bir konudan o gün yine ondan nefret ettim herşeyin suçlusu oydu ve doğumda bile benim çocuğum olacağına inanamıyordum kızımı kapıda bırakıp ameliyata gitmek çok zordu son 2 ay onunla hiç ilgilenemedim şimdi bir kızım bir oğlum var çok şükür allah acılarını göstermesin ama psikolojik olarak çok yoruldum. Doğumla birlikte 40ımız çıkınca yeniden taşındık annemlerden uzaklaştık ev almıştık. Zaten annemler de çok gelip gitmedi ev yakın olsa da. Ben her gün 2 bebeği alıp taksiye binip gittim. Öğlene kadar sadece alt değiştirmekle geçiyordu. Pijamalarımla akşam oluyordu. Gece zaten uykusuzdum birini emzirirken ötekini beşikte salladığım günler oldu. Eşim de çok yardımcı olmadı babalığa alışamadı. Çocuklarım hemen olduğu için evliliğimden de bir şey anlamadım. Evliliğin ilk 3 yılında 2 çocukla cinsel hayatım da saçma sapan bir şekilde başladı ve bitti. Şimdi biri 27 aylık diğeri 13 aylık evde bütün gün çocuk bakıyorum. Kendini perişan edip evi temizle yemek yap çocukların altı üstü derken akşam olsun ve yaptığın hiçbir şey ortada yok. Eşim eve gelir elinde telefon yemek ne diye sorar. Herkesin hayatı böyle mi bu mu yani? İnsan bir yandan çoğalırken bir yandan nasıl bu kadar yalnızlaşır görüştüğüm 3 5 çift aile de hayatımızdan çıktı. Sadece elti görümce onlar da ancak laf soksun 2.çocuk lafı çarpsın. Eşim işten gelir tv izler veya telefonla oynar işyerinde bir sıkıntı olduğunu söyler çocuklarına düşkün olsa da en fazla yarım saat oynar. Bütün gün işteyim yorgunum ev kredisi ödüyorum her şey benim üzerimde diyor haftasonu bazen ilgilenir. Kilo vermek için diyetisyene gittim. 11 kilo verdim diyeti bıraktım 8 kilo geri aldım. Ben zayıflasam da mutlu değilim ki evden makyajsız saçları yapılı ojeli çıkmazken şimdi aynaya bile bakmıyorum içimden makyaj yapmak dahi gelmiyor. Evde olmaktan kendimden her şeyden sıkıldım şimdi bir de virüs çıktı öğlen çıktığımız bir park vardı o da bitti. Ani öfke patlaması bağırmalarım biraz durmuştu ki eve kapandık 2 çocukla ne yapayım nereye gideyim hiçbir şeye yetişemiyorum akşam sadece bir sohbet bekliyorsun bir sevgi gösterisi. Yüzüme dahi bakılmıyor. Ev işleri çok nankör asla göze gelmiyor ama nerde bir eksiklik varsa o ortada mesela çöpleri atmamışsın sen bu yemekte şunu unutmuşsun.Bu kadar evlilik bu mu? İlk bebeği ben çok istedim. Anne olduğumu bir kenara bırakıp eş olduğumu hatırlamak istiyorum değer görmek istiyorum sevildiğimi görmek istiyorum... çok mutsuzum aldığım kilolara da çok üzülüyorum gençliğim gidiyor tutamıyorum. Yığınla kıyafet dolapta duruyor 29 yaşındayım. Yatılı bakıcı tuttuk olmadı çıkardık. Temizliğe bayan gelirdi virüs olayından onu da bıraktım çocuklar hasta grip zaten şu an. Hiçbir şeyden mutlu değilim Lütfen yardım edin bir bakış açısı gösterin bana evlilikten bir şey anlamadım...

Inan herkesin hayatı böyle ben 3. Ye hamileyim çocuklarım olmasa çoktan birakirdim ama maalesef. Bu hayat telaşında bir kocadan destek girmek istiyor insan. Maalesef oda olmuyor. Çocuklarında küçükmüş benimkiler gibi. Ama gençlik yılların akip gitmiyor daha 29 yaşındasınız. Böyle düşünmeden önce kendinizi sevin. Çocuklarınızı sevin. Cocukalriniza bakıp şükür edin mesela bende öyle yapıyorum.

yoo herkesin hayatı öyle değil. kendinize biraz dürüst olun bence farkındalık olmadan iyileşme de olmaz. önce can sonra canan sizin kendinize ciddi şekilde zaman ayırmanız gerekiyor. 1 saat dahi olsa sadece kendinize ait bir zaman çocuklara kim bakabilir babası ya da başka biri kesinlikle bunu yapın. düzensizlik kendinize olan güveninizi kaybettirmiş. geçmiş üzerinden değerlendirmek ne bana düşer ne de size bir şey kazandırır ancak ders çıkarıp kendinize zaman ayırın. çocuklarınıza daha iyi anne olabilmek için önce kendinize gelin çocuklardan uzaklaşmadıkça bu da çok zor bence. geçmiş olsun

Evli değilim belki size bu konuda tavsiye vermem çok abes olacak ama tamamen empati yaparak konuşmaya çalışacağım.Yaşınız daha 29,çok çok gençsiniz.Bir şeylerden vazgeçmek için çok çok erken.Bunu bir fırsata çevirip ayağa kalkabilirsiniz.Hayatınız sizin elinizde.Bizler sadece urdan yorum yapıp size tavsiye verebiliriz ama uygulamak sizin elinizde.Güçlü durmaya çalışın,en azından 2 çocuğunuzun hatırına kendinize bir şans verin.

Ben evliyim çocuğum yok ama bence kendine de zaman ayırmalısın eminim çok yoruluyorsun ama virüs geçtikten sonra en azından haftada bir gün mesela cumartesi günü spor salonuna yazıl oraya git. Çocuklara da eşin baksın. Kendine ufaktan vakit ayırmaya bak. Önce kilolarını vermeye çalış. Kendi bakımını yapmaya çalış. Elbette çocuk zor ama bu günler geçecek. Hayatın bitmiyor çok gençsin

Herkesin boyle degil elbet cocuklarim olmasa katlanmazdim deniliyorda o cocuklari da o evlilikte siz yapiyorsunuz sonucta ..

Sizi en zorlayan ust uste evlilige bilr alismadan hamile kalmak olmus hepsinj okuyamadim ama hamilelik ve dogum iyi giden oturmus bi evlilikte bile bi takim huzursuzluk ve sikintilar olusturabiliyor zor yanii Allah yardmciniz olsun ama yas daha cok gencc kendinizi mutlu edecek seyler yapmalisiniz.

Ilk bas belliki kilo vermek cok iyi hissettirecek deneyin gercekten ister ve azjmli olursaniz olur insallah

Desteğiniz için çok teşekkür ederim En azından yalnız olmadığını bilmek iyi hissettiriyor 3.çocuk için tebrik ederim gerçekten, cesaretiniz ve sabrınız için

evet çocukları birisi 1 saatliğine bile alsa çok memnun olurum virüsten önce anneme bırakıyordum ama o da yaşlı artık evde hepbirlikteyiz, çok teşekkür ediyorum desteğiniz için

Hafta da 1 eşine çocukları 1-2 saat bırak hava al,markete git arkadaşına uğra bi çay iç, sinemaya da olabilir belki kuaför de olabilir Vs.
Hemen hamile isteyerekte kalabilirsin, istemeyerekte.. o bebek bi şekilde olacakmış zaten...hepimizin doğacaği, öleceği gün bellidir .. şeklini biz belirleriz iyi ya da kötü olarak.. o yüzden bu konuda üzülmeyin esinize de bilenmeyin. . Çevre baskısından oluyor inan bunlar..
Kilo verilir ,çocuklar buyur hersey yoluna girer sadece nefes al güzel yönden bakmaya çalış. Sonuçta elde olan bunlar uzulsende böyle değişmez ozaman güzel şeylere odaklan iyi tarafından bak... bir çok kişi evlat sahibi olmak için çabalıyor bak senin 2 tane elhamdülillah. .sağlikliklar ,sen de sağlıklısın kilo ne ki verilir sadece adapte olmak gerekiyor.. Sen işten güçten Vs adapte olmadığından çok verememişin ama emin ol çok rahat yapabilirsin .

Herşey Güzel olur merak etme yakinda inşallah hastalıklar da bitecek yaz gelicek heryer cıvıl cıvıl olucak. Parka gidersiniz hava alırsıniz cami açar müzik dinlersiniz OH mis .. kış ayı da cok bunalttı hepimizi ama geçicek.
Bu arada eşın eve gelince çocukları biraz eşine ver sofrayı falan toplarken neşeli güzel müzikler dinleyin yüksek sesle kulaklikla inanın o kadar iyi geliyorki. .

Kendinize ev için güzel kıyafetler alın evde giyinip kendinizi unutmayın bi toka bile bazen mutlu edebiliyor insanı. Sıkılırsaniz burdan yazın konuşalım bunalmayin çünkü okurken çok ama çok üzüldüm ruh halinize ..

Daha genceciksin canım bir silkelen kendine gel . Bak Allahım sana ne güzel iki evlat vermiş yat kalk dua et . O kadar çok şükür edecek şeyimiz var ki . Ne güzel evinizin almışsınız . PoZitif bak olaylara kilo da neymiş emzikli kadınsın gençsin verirsin Allah’ın iZniyle . İnsan bazen kendinden geçiyor dönem dönem olsun kalkarsın . Kendine ve eşine vakit ayır . Kadınlığını kullan biraz. Hamilelikti lahusalıktı adamı boşlamışsın sanki biraz . gönlünü yap adamın iki çocukla ev işiydi onların bakımıydı zordur ama atom parçalamıyoruz sonuçta