Değildim üstelik tek başımayken bile hoş ortam yaratayım mumlar vs çok severim bi ara duşa mumsuz girmezdim çok cam patlattım o uğurda eş kişisi evlilik olunca aldım işte tamamdır deyip eskisi gibi davranmadıkça ben de içten içe kinlendim sanırım madem öyle işte böyle al sana nemrutluk vaziyeti oldu öyle öyle uzaklaştık
ben 10 yıllık ewliyim farkettiğim şey şartlar değişebilir beklentiler değişebilir ama sevgi gerçekse değişmez sadece biraz bencil olmamalıyız
Evlilikte kin olmaz ki
Tam olarak kin değil hınç alma isteği gibi garip bir şey çok uzun sure küs kalabiliyorum arkadaşlarım çok şaşırırdı insan delirir diye tek kelime etmeden tüm nemrutluğumla haftalarca dururum mesela
Biz de 6 yılı evli olmak suretiyle 11 senedir tanışıyoruz ne güzel ki fark etmişsiniz değişimleri biz bunu göremedik hep aynı gidecek beklentisi vardı bende farklı beklentiler ifade edilmediği için
Herkes farklı yapıya sahip ben açıkca söylerdim mutlu değilim böyle yaşamak istemiyorum diye hiç bişeyi göstermelik yapamadım bazen hadi sevdiğini söyle diyodu sen istedin diye söylemem içimden gelince söylerim diye karşılık veriyodum belki de o an içten veya değil benim bunu duymaya ihtiyacım var diyodu ama ben böyle anlamıyodumZaten bence karşılıklı oturulup konuşulmadığı için oluyor kopmalar zıtlaşmalar ben kendimce haklıydım eşim kendince haklıydı mesela bizde ama hiç karşılıklı oturup kendi hatalarımızı konuşmayı akıl edememiştik biz benim kafa dang edene kadar
O geçici mutluluk.
İlk sayfadan atlayıp geldimB Began @ALEYNAMMM @bendeuyeolcam @Dns90 @Milana22nameaver @turuncupijama
Ve etiketlemeyi unuttuğum diğerleri :) hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Üşenmeden, en samimi halinizle bana ayna olduğunuz için gerçekten teşekkür ederim. Gelelim sonuca :)
Söylediğim gibi çayı demledim ve eşimin yanına gittim. İlk etapta tensel Temas kurmak istemedim. Zira kafam doluyken, zihnim tatmin olmadan fiziksel reaksiyon çok daha zor olurdu benim için. Samimiyetsiz bir hal alsın istemedim durum.
Yanına gidince eşim "çiçeği suladın mı bak bir sürü para verdim solmasın" dedi ve güldü. Kenafir gözlerimi bereltince "tamam şaka yaptım bereltme gözlerini zaten büyük" dedi. En yumuşak ses tonumu ayarlayıp "bak benim için hediyenin bir önemi yoktu. Alsan hoş olurdu ama bu konuda becerikli olmayabilirsin bunu anlarım. Ancak iki gün öncesinden 'hayatım ben bu konularda Biraz beceriksizim. Sen ne yapmayı istersin, birlikte karar verelim' deseydin, yemeğe çıkmaya on dakika kala sığır gibi 'ee napah' demeseydin, ben kendimi bu kadar Değersiz hissetmezdim" dedim. "haklısın bu konuda. Ama beni öyle bir hale getirdin ki artık herhangi bir adım atmayı enayilik olarak görüyorum" dedi.
Ama ile başlayan birkaç cümle daha olunca, konuşmanın gidişatının yine sidik yarışına bağlanacağını fark edip, sustum. Biraz sakinleşip "bak yıllardır bunu yapıyoruz zaten. Hiçbir şey düzelmiyor. Ben o böyle yapmasaydı ben böyle olmazdım diyorum, sen o adım atsın ben artık atmam diyorsun. Ben saçma sapan bir gururla aramıza mesafe koyuyorum. Sen de buna destek oluyorsun. Ben en son ne zaman elini tuttum unuttum. Sana en son ne zaman sarıldım unuttum. En son ne zaman karşılıklı kahkaha attık unuttum. Cinsel sorunlarımızın kaynağı da bu. Dokunmadığın, unuttuğun bir teni arzulamıyorsun haliyle" dedim. "ben seni de bizi de çok özledim. Ne olur artık bitsin bu savaşma hali. Ben çok yoruldum" dedim.
Sarıldık. Yıllar sonra öylece sarılıp kaldık dakikalarca. Onu çok sevdiğimi söyledim. O da bana söyledi. Sonra oğlum sandalyeyi devirdi shsjsjje.
Sonra gidip kanepede oturdu. Şoka girdiyse demek. Hipnoz olmuş gibi öylece oturdu. Ve ben evliliğim boyunca hiç yapmadığım ayıp bir şey yaptım :) gittim kucağına oturdum. O an yüzünde oluşan ifadeyi zannediyorum bir ömür unutmam. Sonra "sen şey yap oğlanı uyut istersen. Ya da ben uyutayım. Uyusun işte. Uyur mu ki" dedi. Uyuttum tam bir buçuk saatte. Dün geceden 4 saat uykuyla duruyordu eşim. Ben kesin uyumuştur diye mutfağa giderken karanlıkta parlayan gözlerini görüp bir kez daha şaşırdım. Beklemiş, normalde uykusu pek kıymetliydi.
Sonrası ayıp şeyler işte. Zaten kendimi bu sitede artık çıplak gibi hissediyorum. Nasıl oldu da bu kadar kendimi açabildim, anlatabildim şaşırıyorum. Bari bel altı muhabbete girip iyice suyunu çıkarmayayım da utanma payı kalsın :)
Sonrası ne olur bilmiyorum ama şu an kuş gibi hafiflemiş hissediyorum hanımlar. Uyumadan önce "lütfen bu halin yarın son bulmasın. Bu sefer bir günlük olmasın değişimin" dedi. Ben de "ben dengesizim biliyorsun. Yine Nemrut olsam da değişmek için çabaladığımı bil yeter. Bir de seni çok sevdiğimi" dedim. Öptüm ve aranıza geldim :)
Ben gerçekten nasıl teşekkür etsem bilmiyorum size. İnşallah, eşimin dediği gibi yarın eski halime dönmem. Böyle pambık gibi kalırım.
Idrakyollariiltihabi Bunun devamı gelecek bence :) 
İşte o nasıl olacaksa acil bekliyorum kendilerini yalnız şunu fark ettim biz kadınlar beklentilerimizi be kadar asgariye çekersek o kadar karşımızdakini umursamazlığa itiyoruz kadınlar ne ister mevzusunda örneğin benim tek isteğim saygı dürüstlük dinginlik ( tek değilmiş :) ) yalan da yoksa missss. Ama bi itici güç gerekiyo sanki erkekler için çok da zorlayıcı şeyler olmamak kaydıyla tabi ulaşınca başardım duygusu oluşuyo olabilir böyle de bi bağlılık oluşuyo bilemiyorum çok karmaşık işler
Yalnızlığım üzerine söylemiştim konuyu biliyodu ama duyduklarına karşılık tek yaptığı şey düzelecek eskisi gibi olacak her şey vs vs vaatler sonrası boş tabi
Senin tarzını,paylasimlarini çok beğeniyorum canım.B Began @ALEYNAMMM @bendeuyeolcam @Dns90 @Milana22
Ve etiketlemeyi unuttuğum diğerleri :) hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Üşenmeden, en samimi halinizle bana ayna olduğunuz için gerçekten teşekkür ederim. Gelelim sonuca :)
Söylediğim gibi çayı demledim ve eşimin yanına gittim. İlk etapta tensel Temas kurmak istemedim. Zira kafam doluyken, zihnim tatmin olmadan fiziksel reaksiyon çok daha zor olurdu benim için. Samimiyetsiz bir hal alsın istemedim durum.
Yanına gidince eşim "çiçeği suladın mı bak bir sürü para verdim solmasın" dedi ve güldü. Kenafir gözlerimi bereltince "tamam şaka yaptım bereltme gözlerini zaten büyük" dedi. En yumuşak ses tonumu ayarlayıp "bak benim için hediyenin bir önemi yoktu. Alsan hoş olurdu ama bu konuda becerikli olmayabilirsin bunu anlarım. Ancak iki gün öncesinden 'hayatım ben bu konularda Biraz beceriksizim. Sen ne yapmayı istersin, birlikte karar verelim' deseydin, yemeğe çıkmaya on dakika kala sığır gibi 'ee napah' demeseydin, ben kendimi bu kadar Değersiz hissetmezdim" dedim. "haklısın bu konuda. Ama beni öyle bir hale getirdin ki artık herhangi bir adım atmayı enayilik olarak görüyorum" dedi.
Ama ile başlayan birkaç cümle daha olunca, konuşmanın gidişatının yine sidik yarışına bağlanacağını fark edip, sustum. Biraz sakinleşip "bak yıllardır bunu yapıyoruz zaten. Hiçbir şey düzelmiyor. Ben o böyle yapmasaydı ben böyle olmazdım diyorum, sen o adım atsın ben artık atmam diyorsun. Ben saçma sapan bir gururla aramıza mesafe koyuyorum. Sen de buna destek oluyorsun. Ben en son ne zaman elini tuttum unuttum. Sana en son ne zaman sarıldım unuttum. En son ne zaman karşılıklı kahkaha attık unuttum. Cinsel sorunlarımızın kaynağı da bu. Dokunmadığın, unuttuğun bir teni arzulamıyorsun haliyle" dedim. "ben seni de bizi de çok özledim. Ne olur artık bitsin bu savaşma hali. Ben çok yoruldum" dedim.
Sarıldık. Yıllar sonra öylece sarılıp kaldık dakikalarca. Onu çok sevdiğimi söyledim. O da bana söyledi. Sonra oğlum sandalyeyi devirdi shsjsjje.
Sonra gidip kanepede oturdu. Şoka girdiyse demek. Hipnoz olmuş gibi öylece oturdu. Ve ben evliliğim boyunca hiç yapmadığım ayıp bir şey yaptım :) gittim kucağına oturdum. O an yüzünde oluşan ifadeyi zannediyorum bir ömür unutmam. Sonra "sen şey yap oğlanı uyut istersen. Ya da ben uyutayım. Uyusun işte. Uyur mu ki" dedi. Uyuttum tam bir buçuk saatte. Dün geceden 4 saat uykuyla duruyordu eşim. Ben kesin uyumuştur diye mutfağa giderken karanlıkta parlayan gözlerini görüp bir kez daha şaşırdım. Beklemiş, normalde uykusu pek kıymetliydi.
Sonrası ayıp şeyler işte. Zaten kendimi bu sitede artık çıplak gibi hissediyorum. Nasıl oldu da bu kadar kendimi açabildim, anlatabildim şaşırıyorum. Bari bel altı muhabbete girip iyice suyunu çıkarmayayım da utanma payı kalsın :)
Sonrası ne olur bilmiyorum ama şu an kuş gibi hafiflemiş hissediyorum hanımlar. Uyumadan önce "lütfen bu halin yarın son bulmasın. Bu sefer bir günlük olmasın değişimin" dedi. Ben de "ben dengesizim biliyorsun. Yine Nemrut olsam da değişmek için çabaladığımı bil yeter. Bir de seni çok sevdiğimi" dedim. Öptüm ve aranıza geldim :)
Ben gerçekten nasıl teşekkür etsem bilmiyorum size. İnşallah, eşimin dediği gibi yarın eski halime dönmem. Böyle pambık gibi kalırım.
Hakkatten doğruBen ne buldum
Vuhuuu nasıl sevindim ya ben bunu okurken :))B Began @ALEYNAMMM @bendeuyeolcam @Dns90 @Milana22
Ve etiketlemeyi unuttuğum diğerleri :) hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Üşenmeden, en samimi halinizle bana ayna olduğunuz için gerçekten teşekkür ederim. Gelelim sonuca :)
Söylediğim gibi çayı demledim ve eşimin yanına gittim. İlk etapta tensel Temas kurmak istemedim. Zira kafam doluyken, zihnim tatmin olmadan fiziksel reaksiyon çok daha zor olurdu benim için. Samimiyetsiz bir hal alsın istemedim durum.
Yanına gidince eşim "çiçeği suladın mı bak bir sürü para verdim solmasın" dedi ve güldü. Kenafir gözlerimi bereltince "tamam şaka yaptım bereltme gözlerini zaten büyük" dedi. En yumuşak ses tonumu ayarlayıp "bak benim için hediyenin bir önemi yoktu. Alsan hoş olurdu ama bu konuda becerikli olmayabilirsin bunu anlarım. Ancak iki gün öncesinden 'hayatım ben bu konularda Biraz beceriksizim. Sen ne yapmayı istersin, birlikte karar verelim' deseydin, yemeğe çıkmaya on dakika kala sığır gibi 'ee napah' demeseydin, ben kendimi bu kadar Değersiz hissetmezdim" dedim. "haklısın bu konuda. Ama beni öyle bir hale getirdin ki artık herhangi bir adım atmayı enayilik olarak görüyorum" dedi.
Ama ile başlayan birkaç cümle daha olunca, konuşmanın gidişatının yine sidik yarışına bağlanacağını fark edip, sustum. Biraz sakinleşip "bak yıllardır bunu yapıyoruz zaten. Hiçbir şey düzelmiyor. Ben o böyle yapmasaydı ben böyle olmazdım diyorum, sen o adım atsın ben artık atmam diyorsun. Ben saçma sapan bir gururla aramıza mesafe koyuyorum. Sen de buna destek oluyorsun. Ben en son ne zaman elini tuttum unuttum. Sana en son ne zaman sarıldım unuttum. En son ne zaman karşılıklı kahkaha attık unuttum. Cinsel sorunlarımızın kaynağı da bu. Dokunmadığın, unuttuğun bir teni arzulamıyorsun haliyle" dedim. "ben seni de bizi de çok özledim. Ne olur artık bitsin bu savaşma hali. Ben çok yoruldum" dedim.
Sarıldık. Yıllar sonra öylece sarılıp kaldık dakikalarca. Onu çok sevdiğimi söyledim. O da bana söyledi. Sonra oğlum sandalyeyi devirdi shsjsjje.
Sonra gidip kanepede oturdu. Şoka girdiyse demek. Hipnoz olmuş gibi öylece oturdu. Ve ben evliliğim boyunca hiç yapmadığım ayıp bir şey yaptım :) gittim kucağına oturdum. O an yüzünde oluşan ifadeyi zannediyorum bir ömür unutmam. Sonra "sen şey yap oğlanı uyut istersen. Ya da ben uyutayım. Uyusun işte. Uyur mu ki" dedi. Uyuttum tam bir buçuk saatte. Dün geceden 4 saat uykuyla duruyordu eşim. Ben kesin uyumuştur diye mutfağa giderken karanlıkta parlayan gözlerini görüp bir kez daha şaşırdım. Beklemiş, normalde uykusu pek kıymetliydi.
Sonrası ayıp şeyler işte. Zaten kendimi bu sitede artık çıplak gibi hissediyorum. Nasıl oldu da bu kadar kendimi açabildim, anlatabildim şaşırıyorum. Bari bel altı muhabbete girip iyice suyunu çıkarmayayım da utanma payı kalsın :)
Sonrası ne olur bilmiyorum ama şu an kuş gibi hafiflemiş hissediyorum hanımlar. Uyumadan önce "lütfen bu halin yarın son bulmasın. Bu sefer bir günlük olmasın değişimin" dedi. Ben de "ben dengesizim biliyorsun. Yine Nemrut olsam da değişmek için çabaladığımı bil yeter. Bir de seni çok sevdiğimi" dedim. Öptüm ve aranıza geldim :)
Ben gerçekten nasıl teşekkür etsem bilmiyorum size. İnşallah, eşimin dediği gibi yarın eski halime dönmem. Böyle pambık gibi kalırım.
