Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
Çok yakınımda olan biri o maddi manevi her türlü emeği veripte hayırsız olma durumunu yaşıyor maalesef. Bunun için psikologa gitmeye başladı hatta. Tanıdığım en düzgün insanlar diyebilirim . Benim iş yerinde bi kadının 4 yaşında kizi var. Yok öyle bir kız çocuğu. Sanki dersin 35 yaşında. Cocuk dedigin masum olur. Sevesim gelmiyor inanın ki. Kadin bana laf çarpıyor güya, ayy iste ( x )olmasa napardim oyle evde bekar kadinlar gibi!! Bi kere aşırı itici ,çocuk demeye bin şahit çocuğu var, ikincisi ne demek bekar kadinlar gibi bekar olunca noluyor,üçüncüsü ben akşam eve gelince kocamla sohbetimiz olsun arkadaşlarımız olsun kitaptı filmdi hiç canim sıkılmıyor bir eksiklik hissetmiyorum ki. Bu kadın yüksek lisans yapmış biri , cahil desen cahil değil ama muhattap olmamak için cevap bile vermiyorum tabi. Allah elindekini almasin kaybettirmesin kimsenin. Birey olduklarının çocukları olsa bile bir birey olarak hayatta varolduklarını unutuyorlar. Profillerine x in annesi diye yazınca başka birine dönüşmüyorlar.Dediklerinize katılıyorum.
Çocuk sahibi olmak bir kumar bence.
Çok iyi anne olursun her türlü maddi,manevi emek verirsin kurslara,eğitimlere gönderirsin.Ama sonuçta hayırsız olabilir tamam o zaman vicdan azabın çok olmaz elimden geleni yaptım dersin ama bir de sadece sırf yalnız kalmayayım diye aslında anne olmayı çok da istemeyen kadınlar da çocuk yapıyor.Bu bana haksızlık geliyor.Hem maddi hem manevi ilgilenmeyeceksin hem de çocuk istiyorsun nasıl yani demek istiyorum.
Ama her türlü emeği verip de hayırsız evlat çıkarsa ben olsam dayanamazdım.Çok ağır bir duygusal çöküntü olurdu.Onun yerine çocuğum olmasa en azından nasip kısmet değilmiş der geçerim.Ama hayırsız evlâdım olsa nerede hata yaptım diye kendimi yerim.
Insan yalnızlıkla baş edebilmeli.Sırf yalnız olmayayım diye çocuk sahibi olunmamalı sonuçta o çocuklar da bir gün kendi yaşantılarını kuracak evden gidecek tekrar mı 50 yaşında çocuk yapmaya çalışacak o kadınlar..
O yüzden evliliğin de çocuğun da hayırlısı..
Yoksa hayırlı olmayacaksa gerek yok kafam rahat..
Olabilirim tabii, nereyi imzalıyorumPardon siz benim ruh eşim olabilir misiniz ??
Çok yakınımda olan biri o maddi manevi her türlü emeği veripte hayırsız olma durumunu yaşıyor maalesef. Bunun için psikologa gitmeye başladı hatta. Tanıdığım en düzgün insanlar diyebilirim . Benim iş yerinde bi kadının 4 yaşında kizi var. Yok öyle bir kız çocuğu. Sanki dersin 35 yaşında. Cocuk dedigin masum olur. Sevesim gelmiyor inanın ki. Kadin bana laf çarpıyor güya, ayy iste ( x )olmasa napardim oyle evde bekar kadinlar gibi!! Bi kere aşırı itici ,çocuk demeye bin şahit çocuğu var, ikincisi ne demek bekar kadinlar gibi bekar olunca noluyor,üçüncüsü ben akşam eve gelince kocamla sohbetimiz olsun arkadaşlarımız olsun kitaptı filmdi hiç canim sıkılmıyor bir eksiklik hissetmiyorum ki. Bu kadın yüksek lisans yapmış biri , cahil desen cahil değil ama muhattap olmamak için cevap bile vermiyorum tabi. Allah elindekini almasin kaybettirmesin kimsenin. Birey olduklarının çocukları olsa bile bir birey olarak hayatta varolduklarını unutuyorlar. Profillerine x in annesi diye yazınca başka birine dönüşmüyorlar.
Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
Bende sizin gibi düşünüyordum eşimle tanışana dek. Düğün sevmediğim için yapmadım gelinlik zaten giymedim. Arkadaşlarla sade bir nikah akraba bile çağırmadım. Hiç evi beylik eşyalarla doldurmadım. Onun yerine eşimle bol bol gezdik Avrupa ya gittik orda yaşadık üniversite okudum. Geri döndük. İstanbuldan sıkıldık şehir değiştirdik. Eşimde benimle aynı fikirlere sahip. İlk 5 yıl çocuk yapmadık eşimde baskı yapmadı. 11 yıllık evliyim ve eşimi çok seviyorum. O benim en yakın arkadaşım. Üniversite için o destekledi. Spor yapmam için cocuklara o bakar. 10 yıldır o yemek yapar. Bence doğru kişi ile tanışmadın.
Merhaba :) Nickinizi sık sık görüyorum da yorumlarda. Çocuk istemediğinizi filan söylüyorsunuz hep. Yani merak ettim neden bu kadar kesin istemiyorsunuz? Yanlış anlamayın tabii ki sizin tercihiniz, istemeyebilirsiniz fakat merak ettim yaşınız da genç olunca. Genetik bir hastalık mı var ailede, geçmesinden çekindiğiniz? Ben çocukları çok severim de böyle durumları ister istemez garipsiyorum
hahah cok ıyı zaten daha 20 yasındaymıs.30-40 oldugunda gormek duymak ısteriz.20yasındayken hersey hos:)Böyle diyen bi arkadaşımın en son düğününde roman havası oynadık
işte bu biyolojik saat denilen şey.20 yas daha ergenlıgı bıle tamamlamadıgından gel geç düşünceler:)benim bi is arakdasim var..diyorki kadin..hayatta cocuk istemiyordum...ama birde bana birseyler oldu 30 dan sonra..resmen dogurmak istedim anne olma istegim olustu..durduramadim ve anne oldum. iyikide olmusum dedi.. birsuru sknti yasamasina ragmen 2. yi bile dogurmus. simdi kocaman cocuk oldular.yani bi icgudusel birseyu genelde bi zaman sonra durduramiyorsun...ama herkeste ayni olmaz.
29 yaşındayım, hala çocuk isteğim falan yok. Direkt çocuk istemiyorum diyorum yani. Dünyanın hali falan da değil sebep, çocuk sevmiyorum.
Evlilik de olmazsa olmaz değil. Yani "aa yok asla evlenmem" diyen biri değilim ama "evlilik de evlilik" modunda da değilim. Evlilik nihayetinde ilişkiyi resmileştirmek için atılan bir imza, evlenmeden de gayet güzel ilişki yaşanabilir diye düşünüyorum.
Yaşınız genç, ileride fikriniz değişebilir. Benim küçüklükten beri değişmedi o ayrı
Yok o kadar şiddetli tepki vermiyorum bena
Valla bacak kadar veletken bile evlenmiycem diye kendimi yerlere atardım :) 29 yaşındayım haala aynı şekilde sorulunca kendimi duvardan duvara çarparak cinnet geçirmek istiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?