• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik veya çocuk asla istemiyorum

Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
Senin ailen nasıl biri onu anlat çok merak ettim hani kusura bakmada anan soğan baban sarımsak derler ya öleyse eğer bu fikirlerinle çok göze batarsın sen
 
Onu zaten ne siz sorun ne ben söyleyeyim. 15 yaşımdan beri kurduğum 3. uzun ilişkideyim. İlki çok uzun sayılmaz diğeri 1,5 yıl sürdü şuankide nerden baksanız 2yıl olacak. Öncekileri bakıcısı gibi eğitip büyütüp yolladım bir başkası takdir etti:)) kendimle birlikte onlarıda büyüttüm:)) Şuanki ise beni büyütme derdinde daha kendi büyümeden:))
Hayatın kanunu canım senin adam ettiklerinin başkası kaymağını yer :) O yüzden büyütmeyeceksin, hazırda büyümüşünü bulacaksın. Seni büyütmeye çalısana da kulak verme , gitsin kumda oynasın .
 
Hayatın kanunu canım senin adam ettiklerinin başkası kaymağını yer :) O yüzden büyütmeyeceksin, hazırda büyümüşünü bulacaksın. Seni büyütmeye çalısana da kulak verme , gitsin kumda oynasın .

Aynen tam olarak öyle iyi ifade ettiniz kaymağını başkası tattı :)) Şimdikinede kumdan bi kale inşaa ettim içinde kralcılık oynuyor desem anlar mısınız :)) Hayat işte acısıyla tatlısıyla anısıyla bıraktığı izlerle geçip gidiyor, o izlere de bir botox yaptırırız artık napalım :))
 
Tesekkurler cok dogru ama peki ilerde kimi kimseniz kalmazsa kendi caninizdan size yoldas bi cocugunuzun dag gibi arkanizda olmayacaginin da garantisi yok..Simdi boyle dusunebilirsiniz kisaca ilerde hersey icin cok gec oldugunda pisman olabilirsiniz.OZenebilirsiniz bir kere hamilelikten emzirmeye bebekle olmaya kadiniz cunku ruhumuzda var
Seneye 30 oluyorum. Kendimi bildim bileli bebek çocuk sevmedim. Sevimli gelmiyor, ilgimi çekmiyor, salyası tükürüğü itici geliyor, ağlama sesi sevmiyorum, kucağıma bebek çocuk almam, yolda annem gösterir he iyi der kafamı çeviririm, yavru köpeğe deli olurum çocuk hiçbir şey ifade etmez.
Hepimizin ruhunda yok. Hepimiz anaç değiliz. Hepimiz doğurunca sevmiyoruz, anne olduğuna pişman olan birçok kadın var.

Kendi ayaklarım üstünde durmayı tercih ederim ileride. Üstelik doğursam bile çocuğumun arkamda olmak gibi bir misyonu yok, bana bakmasını bekleyerek çocuk yapmam yani. O yüzden çocuk kavramı bana çok uzak, annelik eminim anne olmayı seven için çok güzel bir duygudur. Ama herkes anne olmayı sevmeyebiliyor işte maalesef.
 
Aynen tam olarak öyle iyi ifade ettiniz kaymağını başkası tattı :)) Şimdikinede kumdan bi kale inşaa ettim içinde kralcılık oynuyor desem anlar mısınız :)) Hayat işte acısıyla tatlısıyla anısıyla bıraktığı izlerle geçip gidiyor, o izlere de bir botox yaptırırız artık napalım :))
Ben çok yaptırdım iyi geliyor tavsiye ederim botoksu :)
 
Senin ailen nasıl biri onu anlat çok merak ettim hani kusura bakmada anan soğan baban sarımsak derler ya öleyse eğer bu fikirlerinle çok göze batarsın sen

Acaba asıl sen nasıl bir insansın benim sorduğum sorudan yola çıkarak anne babayı katarak yargılama hakkını görüyorsun kendinde. Çok merak ettiysen söyleyeyim annem öğretmen babam ise gazeteci gerçi senin gibiler ne desem bir kılıf bulur kulp takar o yüzden polemiğe girmiyorum muhattabım değilsin
 
Ben çok yaptırdım iyi geliyor tavsiye ederim botoksu :)

benimde kaşlarımı çatmaktan ortasında çizgi gibi oldu. mimik kırışıklığı yani. ama istemsizde yapıyorum güneşe falan çıktığımda bile. iyi gelecekse yaptırırım hiç düşünmeden :))
 
Acaba asıl sen nasıl bir insansın benim sorduğum sorudan yola çıkarak anne babayı katarak yargılama hakkını görüyorsun kendinde. Çok merak ettiysen söyleyeyim annem öğretmen babam ise gazeteci gerçi senin gibiler ne desem bir kılıf bulur kulp takar o yüzden polemiğe girmiyorum muhattabım değilsin
Senin çevrendeki insanlarda senin kafa yapında olsaydı burda bu soruyu soruyor olmazdın belliki sende biliyosun garipsenileceğini çevrendekiler çoğu çiftetelli oynuyorsa düğünlerinde senin o parti tarzı eğlentilerinde çocuk istemeyişinde evlenmek istemeyişinde göze batacak yoksa burda işin ne :)
 
benimde kaşlarımı çatmaktan ortasında çizgi gibi oldu. mimik kırışıklığı yani. ama istemsizde yapıyorum güneşe falan çıktığımda bile. iyi gelecekse yaptırırım hiç düşünmeden :))
Daha çok gençsin dur benim gibi 30 una merdiven dayayınca yaptırırsın :)
 
Seneye 30 oluyorum. Kendimi bildim bileli bebek çocuk sevmedim. Sevimli gelmiyor, ilgimi çekmiyor, salyası tükürüğü itici geliyor, ağlama sesi sevmiyorum, kucağıma bebek çocuk almam, yolda annem gösterir he iyi der kafamı çeviririm, yavru köpeğe deli olurum çocuk hiçbir şey ifade etmez.
Hepimizin ruhunda yok. Hepimiz anaç değiliz. Hepimiz doğurunca sevmiyoruz, anne olduğuna pişman olan birçok kadın var.

Kendi ayaklarım üstünde durmayı tercih ederim ileride. Üstelik doğursam bile çocuğumun arkamda olmak gibi bir misyonu yok, bana bakmasını bekleyerek çocuk yapmam yani. O yüzden çocuk kavramı bana çok uzak, annelik eminim anne olmayı seven için çok güzel bir duygudur. Ama herkes anne olmayı sevmeyebiliyor işte maalesef.
Pardon siz benim ruh eşim olabilir misiniz ??
 
Senin çevrendeki insanlarda senin kafa yapında olsaydı burda bu soruyu soruyor olmazdın belliki sende biliyosun garipsenileceğini çevrendekiler çoğu çiftetelli oynuyorsa düğünlerinde senin o parti tarzı eğlentilerinde çocuk istemeyişinde evlenmek istemeyişinde göze batacak yoksa burda işin ne :)

Benim arkadaş çevrem geniştir benim kafa yapımda olanlarda var olmayanlarda lakin bu düşüncelerimi duyulduğunda bir kaç arkadaşım evlilik çocuk gibi konularda nasihatta bulunmak istediler ve bu yüzden garipsendiğimi hissettim ve bu yüzden sordum bence ben bu açıklamayı size yapmadan önce bunu anlamış olmanız lazımdı. Gerçekten ne dediğinizi kendiniz bile bilmiyorsunuz o kadar saçma ifade etmişsinizki demek istediklerinizi. bende kaale alıyorum hala daha. Muhtemelen sizle hiç aynı kafada değiliz ve anlaşamayacağız o yüzden iyi forumlar size.
 
Evlilik cocuk zorunlulik değildir tercih meselesi o yüzden sizi kimse garipseyemez.
 
Ne evliligin ne de cocugun zorunluluk oldugunu dusunmuyorum.. gel gelelim dunya hicbir zaman mukemmel bir yer olmadi, bu mantikla hic birimizin dogmamasi gerekiyordu :) evlilik de kiminle yaptiginiza gore degisen bir sey.. o yuzden daha bu yasta hayatinizla ilgili cok keskin kararlar almamanizi oneririm.. sizinle ayni cizgide olan bir arkadasim hepimizden once evlenip 4 cocuk yapti :27:
 
Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?
20 yasinda bunlari nerden de dusunursunuz boyle.biz gezip tozar dersimize calisirdik.okul bitti ise girdim hala evlilik cocuk dusuncem hic olmadi.sonra bi baktim 25 yasinda evlenmisim.en gec 7-8 yila siz de evlenirsiniz sonra da cocugunuz olur kesinlikle buraya yaziyorum bak :D
 
20 yasinda boyle dusunmen normal. Evli ve 25 neredeyse 26 olacagim ben de cocuk yapamam acikcasi.

Lakin sevgili sevgili de biyere kadar... :))) Cocuksuz evlilik iyidir bence illa gelenek gorenekli olmasina gerek yok.
Merhaba :) Nickinizi sık sık görüyorum da yorumlarda. Çocuk istemediğinizi filan söylüyorsunuz hep. Yani merak ettim neden bu kadar kesin istemiyorsunuz? Yanlış anlamayın tabii ki sizin tercihiniz, istemeyebilirsiniz fakat merak ettim yaşınız da genç olunca. Genetik bir hastalık mı var ailede, geçmesinden çekindiğiniz? Ben çocukları çok severim de böyle durumları ister istemez garipsiyorum:KK53:
 
Evlilik ve çocuk da sizin istemenizi bekliyordu :) şaka bir yana istemeyebilirsin gayet normal. Ben üniversitem bitince evlenmek istemistim. Ki hemen de evlenmedim istedikten sonra. Suan yasiniz erken. Bebek de olamiyor. Yani artik toplumda yiginla insaniz bebek icin doktor doktor sürünen. Çook istesek de olmuyor bazen. Hayat isteklerimize göre ilerlemiyor yani malesef. Birini sever birlikte olursunuz. Sonra o meşhur korunurken de hamile kalanlardan olursunuz mesela. Bebege de kiyamazsaniz bakin hayat nasil degisiverir. İhtimallere açik olmak lazim
 
Evlenmek de cocuk yapmak sart degil, olmazsa olmaz degil.
Henuz 20 yasindasiniz. Suan cok iddiali konusmussunuz ve dusunceniz normal. Lakin zamanla degisebilir bu dusunceler.
 
Arkadaşlar birden aklıma geldi bunuda sormak istedim görüşlerinizi merak ediyorum. Benim ideallerim arasında evlenmek aile kurmak veya çocuk yapmak gibi şeyler hiç yok. Şuan hedefim olan kariyerime odaklanmak istiyorum. Arkadaşlarım bu konuda garipsiyor beni. Ben böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum ona bu kötülüğü yapamam. Evliliğide düşünmüyorum tamamen maddi kaynaklı imzalı sözleşmeye dayalı bir olay gibi geliyor. Öyle söz nişan gibi adetlerde gözüm yok ama davet tarzı düğünleri seviyorum atıyorum yazın büyük bir tekne kiralayıp parti vermek gibi. Bunada düğün denmez pek daha çok birlikteliğim olduğu bireyle ve sevenlerimizle bir kutlama gibi. Bu fikirlerimin değişmesi çok zor. Bana ve hayatımda zararı olur mu. Henüz 20 yaşındayım. Çocuk konusunda fikrimin değişmesi için o çocuğun bu dünyadaki kötülüklerle kolayca baş edebileceği kadar çok büyük mal varlığına sahip olmam lazım. Hayatta tek başına bile kalsa kimseye muhtaç olmamalı. Ama bu da imkansız. Bakamayacağım çocuğu ne diye getireyim dünyaya diye düşünüyorum. Garipsenecek kadar anormal mi sizce?



Dereyi görmeden paçalar sıvamak. atasözü cuk oturmuş. 20 yaşında herkes evlilikten çocuktan korkar. hele az daha büyü çalış paranı kazan gez toz sonra tekrar dert edersin :)
 
Evlendim cok sukur. Korktugum icin ilk basta cocuk düşünmemiştim. Elhamdülillah oldu sonra. Hic korkulacak bir sey degilmis iyiki de olmus. Keske evlenir evlenmez yapsaydım.. Oyle mukemmel oyle mucizevi bir sey ki... Kollarina aldigin anda yillardir anneymissin gibi hissediyorsun...
20 yasindasin okulun vs ne durumdasin bilmiyorum da cok erken degil mi dusumek icin zaten? 25 yas ideal bence. O zamana kadar geziyon mu tozuyon mu ne yapıyorsan yap sonra gelir zaten.
Evet cok zor. Hele hastalansın.. Basit bir usutme bile olsa. Oyle zor ki.. Diğer hastaliklardan bahsetmeyelim bile..
Ama sen neden yaşıyorsan bu zorluklara ragmen o da senle yasayacak işte..
 
Back